คำถามเฮฮา

มีคนที่น่ารัก น่าหยิก ผ่านเข้ามาในบล๊อกผม หลังจากดูๆบล็อกเสร็จแล้ว เค้าไปหลังไมค์ถามคำถามที่น่า......(เติมเอาเองนะ) ประหนึ่งผมเป็น คุณประภาส ชลศรานนท์ ในคอลัมภ์ คุยกับประภาสใน นสพ.มติชน

อ๊ะ..ด้ายๆๆ

วันนี้แปลงร่างเป็นพี่ประภาสสักวัน

เป็น "พี่ตะพาบ" ละกัน (เลียนแบบในหนังสือ ฮิ ฮิ)

(ขออนุญาติคุณคนน่ารัก น่าหยิก คนนั้นนะที่เอาคำตอบที่ตอบให้ในหลังไมค์มาตีแผ๋...อย่าทำอะไรป๋มนะ)

เค้าถามมาว่า..

ถามค่ะ

นกอะไร ไม่มีปีก?

และก็ ต้นอะไรเอ่ย มีอยู่สองกอ?

ผมก็ตอบดังนี้ครับ

คำถามที่คุณ.....ถามมานั้น

สำหรับข้อแรก จะต้องย้อนมองกลับไปถึงรากเหง้าแห่งปัญหานี้ เพื่อจะได้แก้ได้โดยง่าย ประหนึ่งถอนผมหงอกที่คอยบังภูเขาอยู่

ฉะนั้น เมื่อเรามานั่งวิเคราะห์ถึงคำถามที่ถามมา จะเห็นได้ว่า นกที่ไม่มีปีก คือนกที่พิการอยู่
แต่หากจะตอบว่านกพิการเลย ก็กระไร เพราะคงเป็นคำตอบที่ไร้ซึ่งจินตนาการและที่สำคัญคือ มันผิด...

เมื่อคิดต่อมา ก็จะเห็นได้ว่า นกที่พิการที่บินไม่ได้ ก็เลยไม่มีปีก หากแต่นกไม่มีปีกมิได้หมายความถึงนกที่ปราศจากวิญญาณหรือเสรีภาพ

แน่นอน สิ่งมีชีวิตใด เมื่อมันยังมีเลือดเนื้อ มีจิตใจและมีวิญญาณอยู่ สิ่งหนึ่งที่ต้องกระทำเยี่ยงสามัญลักษณะ นั่นคือการส่งเสียงร้อง จะร้องด้วยการโหยหาความยุติธรรมในสังคมอันบอบบางนี้ หรือ ร้องหาเสรีภาพ ความเสมอภาพ หรือภราดรภาพ ก็คงต้องร้องออกมาเป็นเสียงให้เราได้ยินกัน นั่นสรุปโดยรวมและชี้ชัดๆได้ว่า มันเป็นนกที่ไม่มีปีกและส่งเสียงได้ .....แน่นอนที่สุด

ครั้นระลึกถึงสามัญลักษณะดังที่กล่าวมา ก็จะเห็นได้ว่า การส่งเสียงร้อง ก็ประหนึ่งการทำหน้าที่โดยชอบธรรม จะเป็นหน้าที่ที่สัตว์ตัวน้อยตัวหนึ่งพึงกระทำ ซึ่งอาจดูเล็กน้อยในสายตาของคนทั่วไป แต่ทว่า กลับยิ่งใหญ่ในท่ามกลางสังคมที่คอยแก่งแย่งชิงดี และเอารัดเอาเปรียบกัน

ในสภาพสังคมที่ไร้น้ำใจกันเยี่ยงนี้ ย่อมต้องมีกฎและกติกาเพื่อดำรงไว้ซึ่งความเป็นระเบียบ เรียบร้อยต่างๆ การมีกติกาจึงจำเป็นต้องมีผู้ควบคุมกติกานั้นๆ

ดังนั้นเมื่อมีผู้ควบคุม แน่นอนผู้ควบคุมก็ปวดท้อง หิวข้าว หนาว ร้อน เป็นเหมือนกับเราๆ ท่านๆทั้งหลาย จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้ควบคุมจะต้องมี ผู้ช่วย คอยติดตามตลอดเวลา

ฉายย้อนกลับไปถึงนกพิการตัวดังกล่าว หากชาตินี้ถึงแม้มันจะพิการ แต่การพิการนั้นเกิดขึ้นเพียงแต่ตัว หัวใจของมันต่างหากเล่า หาได้พิการตามตัวมันไม่ มันใฝ่ฝันมาแต่วัยเยาว์แล้วว่า ...

ขอเถอะ..ขอเถอะ..ขอเพียงให้มันได้มีโอกาสรับใช้มวลชนเถอะ

และ...เมื่ออุดมการณ์ของผู้ควบคุมกฎ พ้องเข้ากันกับนกพิการตัวน้อยแต่หัวใจอันยิ่งใหญ่

นับแต่นั้นเป็นต้นมา ทั้งคู่ได้จับมือกันกระทำในสิ่งที่เสียสละต่อมวลชนหมู่มาก และเป็นไปตามเจตนารมณ์แห่งอุดมการณ์

ผู้คุ้มกฎได้พบเห็นสิ่งผิดปกติที่ใด เขาจะเป่านกน้อยพิการตัวนั้นให้ส่งเสียงร้องเพื่อแจ้งให้มวลชนหมู่มากได้ตระหนักและรับรู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น

พบที่ใด..เป่าที่นั่น
เห็นที่ใด..เป่าที่นั่น

นกก็เฉกเช่นเดียวกัน
เป่าที่ใด..ร้องที่นั่น
เห็นอะไร..หากไม่เป่าก็ไม่ร้องที่นั่น

ภายหลังมา เป็นที่ล่ำลือถึงอุดมการณ์อันเสียสละของทั้งคู่ จึงมีผู้พยายามทำวัตถุเพื่อเป็นที่ระลึกและยึดเหนี่ยวจิตใจ ให้ทำความดี เปรียบปัจจุบันคงเทียบได้กับองค์จตุคำ รุ่นกูให้มรึงเป่า คล้องคอเป็นที่สักการะของผู้พิทักษ์กฎ ที่ปัจจุบันได้อัพเกรดตัวเองแล้วและให้ชาวบ้านเรียกเสียใหม่อย่างสวยหรูว่า "คุงตำหนวด"

หรือ......คุณตำรวจ ..ผู้นี้นี่เอ๊ง...ง

บทสรุปสำหรับคำตอบนี้จึงชี้ชัดๆถึงคำตอบ ที่ตอบว่า

นกหวีด...

...ฟันธ๊ง..!!

ส่วนคำตอบข้อสอง ขี้เกียจพิมพ์ละ
ตอบเลยดีกั่ว....

ต้นอะไรเอ่ย มีอยู่สองกอ

ตอ ออ บอ ตอบ... ต้นกก

...ฟันธ๊ง..!!

แล้วเขียนมาถามใหม่นะพี่ตะพาบจะรอ

ก่อนจากกันวันนี้ พี่ขอโพสรูปคุณทวดของพี่ ที่ได้สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ ให้อนุชนรุ่นหลังได้จดจำและกล่าวขวัญถึง สืบจนถึงทุกวันนี้....

รูปท่านทวดกำลังกำราบคู่ปรับคนสำคัญ

Create Date : 26 กรกฎาคม 2550		4 comments
Last Update : 27 กรกฎาคม 2550 11:05:31 น.
Counter : 998 Pageviews.
Share Tweet