วันนี้เหนื่อยจัง .....รู้สึกว่าตัวเองโง่ด้วย

ทำอะไรก็ไม่เก่งซักอย่าง สกิลอะไร ด้านไหนๆก็ไม่มีกะเค้าซักอย่าง

แย่ๆ ชอบทำอะไรก็ครึ่งๆกลางๆ ดนตรีเอย กีฬาเอย คอมกราฟิค ถ่ายรูปเอย นู่นนี่นั่น ภาษาก็ได้แค่คลืบคลาน แล้วก็เหนื่อยจากทำงานพิเศษด้วย

ท้อจัง .... ถ้าแม่อยู่....คงได้เล่าให้แม่ฟัง ให้แม่บ่น อยากได้ยินเสียงแม่บ่น แค่นี้ก็หายท้อแล้ว :)

แต่แม่ไม่อยู่แล้ว ก็คงต้องเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตเองได้แล้วสินะ

ไม่เอาดีกว่า เลิกๆ เลิกท้อ พยายามใหม่ มาฝึกฝนสกิลกันเถอะ สู้ๆนะ ตัวฉัน ในเมื่อหัวใจยังเต้นอยู่ สมองสั่งการได้ แล้วยังจะไม่มีความพยายามอีก คิดแล้วมันน่าฟาดนัก 

เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

กำลังใจที่ดีที่สุดคือกำลังใจจากตัวเราเอง ไม่ใช่ไปคาดหวังจากคนอื่น เราเข้าใจแบบนี้ ถูกมั้ย :)

สู้ต่อไป เย้ๆ จะพยายามฝึกฝนสกิลให้เพิ่มขึ้น พัฒนาขึ้นกว่านี้ให้ได้ เย้!!!

..............................................................

ขอโทษนะคุณไดอารี่

บ่นซะยาว อย่ารำคาญเราเลยนะ เราไม่มีที่ให้ระบายจิงๆ เราอึดอัด

ไม่มีใครอยากรับฟังเรื่องราวหดหู่ของเราหรอก 

เราไม่มีกำลังใจจากใครเลย   นอกจากตัวเอง  จะว่าอะไรมั้ยถ้าเราแค่อยากขอกำลังใจจากคุณไดอารี่แค่นิดเดียวก็ได้ ขอบคุณล่วงหน้านะ 555+  :)