My hobby!!!งานของผม...งาน "อดิเรก"

<<
กันยายน 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
1 กันยายน 2552
 

"ลายรดน้ำ" ของผม

ผมเรียกอาจารย์ ท่านเรียกตัวเองว่า..."ครู"


*************************************





..................................................................................

ย้อนกลับไปเมื่อช่วงราวเดือนเมษา ปี2008...ไม่รู้ว่าเพราะอากาศร้อน หรืออะไรมาดลใจ ต่อมลายไทยในร่างกายมันทำงาน รู้สึกสนอกสนใจศิลปะลายไทยเป็นพิเศษ อุปกรณ์ใกล้ตัวที่พาผมไปทำความรู้จักมากขึ้น...แน่นอนไม่พ้นคอมพิวเตอร์คู่ใจนั่นเอง

หลังจากท่องเน็ทเก็บข้อมูลอยู่นาน เห็นโน่นนี่ที่สวยๆ ก็เอามาลองหัดขีดๆเขียนๆตามกำลังและปัญญาความสามารถที่พอจะทำได้ ที่สวยเกินก็เก็บเป็นไฟล์ไว้ดูเพลินๆ และวันนึงก็มาสะดุดกับ “ลายรดน้ำ” จนได้!

มันไม่ใช่อะไรใหม่ ไม่ใช่ไม่เคยเห็น เพียงแต่ไม่รู้ว่าทำกันยังไงให้ได้งานแบบนี้ ยิ่งกำลังอยู่ในช่วงอินกับศิลปะแบบไทยๆอยู่ มันก็เลยเกิดความอยากรู้อยากทำเป็นขึ้นมาในทันใด...

เห็นเว็บบล๊อกนึงของคุณเด็กช่าง เขียนให้ความรู้เกี่ยวกับลายรดน้ำไว้ก็ยิ่งสนใจ อยากไปเรียนเหมือนกันเพราะเค้าเปิดสอน แต่คิดอีกทีไม่มีอะไรจะต้องรีบร้อนขนาดนั้น ค่อยๆหาค่อยๆดูไปก่อนดีกว่า ขณะเดียวกันจะได้ถามตัวเองด้วยว่าพอจะมีเวลาหรือสามารถทำได้หรือเปล่า

และแล้วความโชคดีก็ไม่ปราณีคนอย่างผม เมื่อผมเปิดไปเจอลิงค์นี้เข้า //www.rmutt.ac.th/uploaddir/n50_0698.html อ่านจบปั๊ปผมรีบโทรไปตามเบอร์ที่ให้ไว้ทันที!!!

...จำได้ว่าพยายามโทรอยู่พักใหญ่(เป็นอาทิตย์ ที่ติดต่อยากเพราะปิดเทอมแล้วนั่นเอง หุหุ)...ผมก็ได้มีโอกาสคุยกับอาจารย์สิลังจนได้ เลยบอกท่านว่าผมสนใจอยากเรียน ท่านบอกทันทีเลยว่าให้มาหาที่คณะตอนต้นเดือนมิถุนายน ถ้าสนใจจริงให้มาเรียนพร้อมกับนักศึกษาปีสองตอนเปิดเทอมเลย ทำเอาผมอึ้งไปขั่วขณะ ผมคิดในใจ...ไม่ถามเลยเหรอว่าผมเป็นใคร ทำงานอะไร ทำไมอยากเรียนเอาตอนนี้ จะเรียนไปทำไม...เหมือนว่าท่านพร้อมจะถ่ายทอดความรู้ให้โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆแม้แต่นิด มีความเป็นครูสูงเหลือเกิน ซึ่งทำให้ผมประทับใจมากๆเลยครับ!!!(ยิ่งไปกว่านั้นผมไปเรียนโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆเลย)
..............................................................................



..............................................................................

ราวเดือนสิงหาการเรียนวิชาลายรดน้ำก็มาถึงตอนจบ...สิ่งที่ผมได้รู้จัก คุณค่าและเสน่ห์ของงานลายรดน้ำ...การฝนหรดาลบนหินลับมีดในกาละมังแช่น้ำ เพื่อที่ว่าจะได้ความละเอียดมากๆของเนื้อหรดาลกว่าการทุบละเอียด...การย่างฝักส้มป่อยแต่พอดี...เคี่ยวกาวกระถิน...การนำมาผสมกว่าจะมาเป็นตัวสีเพื่อนำมาเขียนลาย...ลอกลาย...ปรุลายบนกระดาษไข...เตรียมลูกประคบ...การเตรียมพื้นผิวเพื่อเขียนงาน...เทคนิคการเขียนลาย...การเคี่ยวรัก...เช็ดรัก...ถอนรัก...ประเภททองคำเปลวที่ใช้...ขั้นตอนการปิดทองเหล่านี้ ผมได้เรียนรู้หมดผ่านมือหมด ยกเว้นอย่างเดียวคือ การเตรียมกระดานเขียนแบบดั้งเดิม เพราะใช้แผ่นอะคริลิกสีดำแทน...

ผมได้มีโอกาสเขียนงานลายรดน้ำเพิ่มจากที่เรียนอยู่ 2 ชิ้นหลังจากนั้นแล้วก็ไม่ได้เขียนอีกเลยจนถึงทุกวันนี้ ชิ้นนึงเอาไปฝากพี่ชายตอนไปเยี่ยมที่ออสเตรเลียปลายปีที่แล้ว ส่วนอีกชิ้นเพิ่งเอาไปเข้าพิธีที่มูลนิธิพระพิฆเนศเมื่อวันอาทิตย์ที่ 23 ส.คที่ผ่านมา...

อุปกรณ์ทำงานลายรดน้ำทั้งหมดยังอยู่ดีในห้องเล็กๆที่ผมแยกไว้โดยเฉพาะ รอวันให้ผมได้มีโอกาสกับไปสัมผัสอีกครั้ง...การได้เรียนรู้ศิลปะลายรดน้ำของผมครั้งนี้ ได้รวมเอาความประทับใจในความเป็นครูของท่านไว้ด้วย และจะระลึกถึงตลอดเมื่อใดที่เห็นงานประเภทนี้...วันแรกจนถึงวันสุดท้ายที่เรียน...ผมเรียกท่านเสมอว่า อาจารย์ แต่ท่านเรียกตัวเองว่า “ครู”...ครูสิลัง สุพวงแก้ว!!!



***เพิ่มเติมครับ...ในปีเดียวกันนั้นช่วงเดือนกรกฎาคม ผมก็ได้มีโอกาสเข้าพิธีครอบครูของคณะด้วย ซึ่งเป็นอีกความภูมิใจที่ผมได้รับอนุญาตจากทางมหาวิทยาลัยและอาจารย์ จึงมีโอกาสสัมผัสกับสิ่งดีๆประดับชีวิตเช่นนี้




Create Date : 01 กันยายน 2552
Last Update : 16 กันยายน 2552 18:02:16 น. 9 comments
Counter : 3752 Pageviews.  
 
 
 
 
ต่อมลายผมไม่ค่อยทำงาน แต่หัวก็ยังรักษ์ลายไทย
 
 

โดย: ตาพรานบุญ วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:20:05:12 น.  

 
 
 
สวยงามมากเลยนะครับ
 
 

โดย: บูรพากรณ์ วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:20:57:07 น.  

 
 
 
สวัสดีครับขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมชมบล็อกนะครับ.....ไม่ได้จบศิลปกรครับ แต่ชื่อจริงว่าศิลปกรณ์ครับ(มีคนเข้าใจผิดกันเยอะแล้วครับ555)
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
 
 

โดย: บูรพากรณ์ วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:22:04:21 น.  

 
 
 
ผมเรียนเดค ครับ ศิลปินอยู่ที่ใจ เรียนที่ไหนไม่สำคัญ ถ้าคุณใช่ มันก็ใช่
 
 

โดย: ตาพรานบุญ วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:0:51:18 น.  

 
 
 
สวยมากค่ะ
 
 

โดย: Satima IP: 125.27.46.134 วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:15:45:30 น.  

 
 
 
ผมมีเวลาว่างได้เข้ามาเช็คเมล์..เจอ ........ก็เลยตอบขอบใจที่มีคนไทยหัวใจอนุรักษ์เพิ่มขึ้น ๆ ความเป็นไทจะอยู่ได้ต้องร่วมมือร่วมใจกันทุกฝ่ายทุกด้าน ด้วยการนำความรู้ความสามารถที่มีอยู่มาใช้ในทางที่ถูกต้อง ให้เกิดประโยชน์ต่อส่วนรวมและต่อตนเอง..หากเวลาพอมีก็ฝึกฝนพัฒนาความสามารถและทักษะไปเรื่อย ๆ อย่าหยุด ผมจะเป็นกำลังใจและติดตามดูนะครับ และนี่คือช่องทางหนึ่งที่คนทั่วไปที่มีความสนใจในงานช่างไทยแขนงงานลายรดน้ำจะเดินตามรอยที่คุณพิฑูรเคยเดิน..ผมยินดีต้อนรับการเดินทางของทุกคนด้วยความจริงใจ ด้วยจิตวิญญาณอย่างเดิม
 
 

โดย: สิลัง สุพวงแก้ว IP: 202.44.130.19 วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:12:04:48 น.  

 
 
 
คุณค่าที่สวยงาม และวันเวลาที่มีค่า
 
 

โดย: สมทรง IP: 192.168.6.25, 124.121.194.26 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:56:18 น.  

 
 
 
อ่านแล้วซึ้งมากค่ะ.......นี่แสดงว่าคุณเป็นลูกศิษย์ที่ดีมากคนหนึ่ง...ที่ซึ้งในความหวังดีอละทุกสิ่งที่ครูพรำสอนจนสามารถนำมาต่อยอดได้เป็นอย่างดี ครูของคุณคงดีใจหากได้อ่านพบ...ขอให้คุณประสบความสำเร็จในชีวิตนะคะ
 
 

โดย: จารย์อ้อม IP: 119.31.26.174 วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:23:10:31 น.  

 
 
 
ลูกศิษย์ดี ก็เพราะมีอาจารย์ดี
ลูกศิษย์ไม่ดี ก็เพราะมีอาจารย์ไม่ดี
 
 

โดย: v r a students..... IP: 115.87.234.83 วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:11:51:17 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

8th Leo
 
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เวลาที่ใช้ไปกับกิจกรรมยามว่าง
ดูเหมือนจะมากกว่า
และจริงจังกว่างานที่ทำซะด้วยซ้ำ...
ก็นี่มันก็"งาน"อย่างนึงนี่หว่า

งานที่ใครๆเรียกมันว่า...
...Hobby!!! งาน"อดิเรก"
[Add 8th Leo's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com