อั ม พ ว า...วั น นี้ พ า ฝ รั่ ง ไ ป ค่ า ย บ า ง กุ้ ง

- แม่น้ำแม่กลอง - เ ช้ า วั น เ ส า ร์ ตื่นมากินอาหารเช้าริมแม่น้ำแม่กลอง.. สองฝั่งน้ำวิวงามไม่แพ้กัน.... บรรยากาศเงียบสงบ สบายๆ เย็นลมจากแม่น้ำ แม้ขนมปังปิ้ง จะมีแค่แยมผิวส้ม กับแยมสตรอว์เบอรี่ ไม่มีเนยมาให้ แต่กาแฟยามเช้า ก็ยังอร่อยเลิศ ..มิสเตอร์พอล นิวแมน เธอไม่ดื่มกาแฟ แต่จะดื่มชาเวลาอาหารเช้า กับตอนสี่ทุ่ม เวลาไปไหนมาไหน...ฉันจึงต้องหนีบชาลิปตันเตรียมพร้อมไว้เสมอ เพราะที่พักบางแห่ง..ก็ไม่มีชาให้ มีแต่กาแฟ อันนี้ไม่ได้ตำหนิเจ้าของ หรือผู้ให้บริการ เพราะส่วนใหญ่ลูกค้าก็มักจะดื่มกาแฟเป็นมาตรฐานอยู่แล้ว อะไรที่ขาดตกบกพร่องไปนิดๆ หน่อยๆ จึงถือเป็นหน้าที่ของฉัน ที่จะต้องดูแล เป็นความสุขเล็กๆ ที่ได้ดูแล.... 55555 วั ด ส ว ย ๆ...ฝั่ ง ต ร ง ข้ า ม เ รื อ ห า ง ย า ว ตอนสาย เราออกมาเดินตลาดน้ำอัมพวาอีกครั้ง วันนี้เป็นวันเสาร์ แน่นอนว่านักท่องเที่ยวต้องแน่นขนัดแน่ๆ แต่เราก็หาย่อท้อไม่ 55555 แดดเริ่มร้อนเปรี้ยง ....ตอนที่เราเดินออกมาจากที่พัก ความจริงมันก็ร้อนพอๆ กันทุกที่แหละนะ เราว่า มาเที่ยวทั้งที จะหลบร้อนอยู่แต่ในห้องแอร์ได้ยังไง ไปเดินเล่น ถ่ายรูปกันดีกว่า ถ้าทนไม่ไหว ค่อยว่ากัน... แล โบสถ์หลังงาม ตรงทางเข้าตลาดน้ำ - ร้ า น ริ ม ร ะ เ บี ย ง - - ฝ รั่ ง จ า ก ส ว น - บ า ง ช้ า ง ส ว น น อ ก .... ( บ า ง ก อ ก ส ว น ใ น ) เดินริมน้ำ จนเหงื่อไหลไคลย้อย.. จึงหลบเข้าซอย มาทะลุสวนสวยๆ ที่บางช้างสวนนอก ในนี้ร่มเย็นด้วยเงาต้นไม้ และสีเขียวสบายตา ผู้คนก็ไม่พลุกพล่านจนเกินไป ไม่ต้องเดินเบียดกันเหมือนริมน้ำ ...................................................... ต่อจากตลาดน้ำ เรามีโปรแกรมจะไปดูโบสถ์โพธิ์ปรก ที่วัดบางกุ้ง พี่หน่อย เจ้าของบ้านจึงขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกมาให้เราขับไปเที่ยว แถมด้วยแผนที่อย่างละเอียดอีกหนึ่งแผ่น... ขอบคุณมากมาย ...................................................... แล้วฉันก็กางแผนที่ ก่อนจะขี่มอเตอร์ไซค์ให้ฝรั่งดั้้งโด่งนั่งซ้อนท้าย ไปอย่างเก้ๆ กังๆ พาไปค่ายบางกุ้ง Unseen in Thailand ที่ฉันอยากจะไปตั้งนานแล้ว จากอัมพวา ขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำแม่กลองมาได้ ก็ถึงเขตอำเภอบางคนฑี ซึ่งอยู่ห่างจากตัวจังหวัดสมุทรสงครามแค่ 10 กิโลเมตร เท่านั้นเอง และค่ายบางกุ้ง ก็อยู่ ณ ที่แห่งนี้... อ นุ ส า ว รี ย์ พ ร ะ เ จ้ า ต า ก สิ น ม ห า ร า ช อันว่าค่ายบางกุ้งนี้ ประวัติศาสตร์บอกไว้ว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยพระเจ้าเอกทัศ เป็นค่ายของกองทัพเรือ ที่ยกทัพมาตั้งค่ายรอสู้รบกับพม่าที่ตำบลบางกุ้งแห่งนี้ ส่วนทหารทัพบก ไปตั้งค่ายอยู่ที่เมืองราชบุรีโน่น สมัยนั้นพระเจ้ามังระ กษัตริย์พม่าได้ยกทัพมาตีอยุธยา โดยให้มังมหานรธาเป็นทัพหน้า ได้แวะมาตีค่ายบางกุ้งก่อน จนค่ายแตกในปี พ.ศ. 2308 (จขบ.และคนอ่านยังไม่เกิด) หลังจากนั้นอีกสองปีกรุงศรีอยุธยาก็ถึงคราล่มสลาย เป็นลำดับถัดมา แต่ว่าเรื่องยังไม่หมดแค่นี้...ยังไม่ถึงไฮไลท์ของค่ายบางกุ้งค่ะ ต่อมาพระเจ้าตากสินมหาราชกู้เอกราชกลับคืนมาได้สำเร็จในปี พ.ศ.2310 (เอาคืนในปีเดียวกันนั่นแหละค่ะ) พระองค์ก็ได้โปรดให้คนจีนจากระยอง ชลบุรี ราชบุรีและกาญจนบุรี รวบรวมพลพรรคมาตั้งเป็นกองทหารรักษาค่ายนี้ไว้ จึงเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "ค่ายจีนบางกุ้ง" ............................................... ...ครั้นต่อมา พระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุต ซึ่งอยู่เวียงจันทร์ แต่อยากเอาใจพม่า ก็เลยไปทูลกระซิบพระเจ้ามังระว่า บัดนี้ไทยแลนด์มีพระเจ้ากรุงธนบุรี กำลังตั้งตนเป็นใหญ่ พระเจ้ามังระเลยนั่งไม่ติด รีบสั่งให้เจ้าเมืองทวาย คุมกำลังเข้ามาเพื่อตรวจตราดูสถานการณ์ ในอยุธยาเมืองเก่าของเราแต่ก่อน เจ้าเมืองทวายก็ฉลาดแท้ แต่งตั้งโปมังเป็นทัพหน้าคุมทหารพม่ามา 3,000 นาย แอบเข้ามาทางเมืองไทรโยค พอเดินทัพมาถึงค่ายบางกุ้งก็จ๊ะเอ๋กับค่ายทหารจีนของพระเจ้าตากสินตั้งอยู่ ก็เลยจัดการให้ทหารพม่าล้อมค่ายบางกุ้งไว้ คงกะจะขยี้ให้ราบเป็นหน้ากลอง แต่เจ้าเมืองสมุทรสงครามท่านไวกว่า รีบส่งข่าวไปยังกรุงธนบุรี (ถ้าเป็นสมัยนี้ก็คงแค่กดโทรศัพท์สองสามจิีก..) ตามพงศาวดารกรุงธนบุรีกล่าวว่า พระเจ้าตากสินทรงทราบข่าวนี้ด้วยความยินดียิ่ง โปรดให้พระยามหามนตรี (บุญมา) จัดกองทัพเรือ 100 ลำเศษ พร้อมด้วยศาสตราวุธรีบเร่งมายังค่ายบางกุ้ง พระยามหามนตรีก็ไม่รอช้า เพราะคาดการณ์ไว้ว่าค่ายบางกุ้งคงจะต้องแตกในไม่ช้า จึงเรียกประชุมแม่ทัพนายกองเพื่อวางแผนบงการ และปลุกใจเหล่าทหาร ก่อนจะเข้าตีทัพพม่า ท่านได้เน้นว่า.... " ถ้าช้าไปอีกวันเดียว ค่ายบางกุ้งจะแตก และขวัญทหารไทยจะไม่มีวันฟื้นคืนได้ การรบทุกครั้ง การแพ้อยู่ที่ขวัญและกำลังใจ ถ้าไทยแพ้อีกในครั้งนี้ พม่าจะฮึกเหิม พวกไทยจะครั่นคร้าม และกู้ชาติไม่สำเร็จ การรักษาค่ายบางกุ้งไว้ให้ได้ในครั้งนี้ ได้ชื่อว่าท่านทั้งหลาย ได้ช่วยขวัญของไทยในการรบครั้งต่อไป" การรบครั้งนี้ตะลุมบอนกันด้วยอาวุธสั้น พระยามหามนตรีนำทหารไล่ฆ่าฟันพม่าข้าศึกแตกกระจาย ทหารไทยยิ่งฮึกเหิม สู้สุดชีวิต ไล่ฟันแทงข้าศึกล้มตายเป็นอันมาก พระยาทวายเห็นเหลือกำลังที่จะต่อสู้ ขืนสู้ต่อไปคงมีหวังไม่ได้กลับไปเห็นแผ่นดินพม่าอีก จึงสั่งถอยทัพ รวบรวมไพร่พลหนีกลับไปเมืองทวายทางด่านเจ้าขว้าว ทิ้งเรือรบและศาสตราวุธมากมายไว้ให้ดูต่างหน้า กองทัพไทยเราจึงยึดไว้ทั้งหมด และมีเสบียงอาหารมากมายเป็นของแถม ................ ชัยชนะในการรบที่ค่ายบางกุ้งครั้งนี้ ส่งผลต่อชาวไทยหลายประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...ไทยเรายังคงเป็นชาติเอกราชต่อไป ไม่ถูกย่ำยีทำลายล้างอีก และได้สร้างขวัญและกำลังใจเป็นอันมากให้กับคนไทยทั้งชาติ ภายในบริเวณค่ายบางกุ้งนี้มีโบสถ์เก่าที่สร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ชาวบ้านเรียกว่า โบสถ์หลวงพ่อดำ หรือโบสถ์ปรกโพธิ์ เนื่องจากโบสถ์หลังนี้มีลักษณะพิเศษคือ ปกคลุมไปด้วยต้นไม้ถึง 4 ชนิด คือต้นไทร ต้นโพธิ์ ต้นไกร และต้นกร่าง ข้างในโบสถ์นั้นเย็นมาก เพราะปกคลุมไปด้วยรากและร่มเงาไม้ตลอดเวลา รากไม้ที่ยึดเกาะกับผนังโบสถ์ ทำให้ได้บรรยากาศเก่าแก่ ขรึม ขลัง ชวนให้นึกจินตนาการถึงภาพอดีตเมื่อสองร้อยกว่าปีก่อน ตามแต่ใจจะพาไป ใครจะไปรู้....เราอาจเดินทับไปบนรอยเท้าของคนในยุคสมัยนั้น อย่างน้อยๆ ก็เหล่าทหารไทย ทหารพม่า ที่เคยไล่ฆ่าฟันกันแถวนี้ อาจมีใครบางคนเข้ามาขอพรจากหลวงพ่อดำ เพื่อให้มีชัยชนะ และรอดชีวิตกลับไปหาคนทางบ้าน โอย...นี่ฉันคิดมากไปหรือเปล่านี่ - ด้ า น ห น้ า โ บ ส ถ์ - สรุปว่าวันนี้ ได้มาค่ายบางกุ้ง สมที่ตั้งใจ แม้แดดจะร้อนแรงไปบ้าง แต่ก็หาเป็นอุปสรรคไม่..อิ อิ

 

Create Date : 10 ธันวาคม 2555		8 comments
Last Update : 10 ธันวาคม 2555 20:43:12 น.
Counter : 1638 Pageviews.
Share Tweet