ความรักบทที่1 : คนอ่อนแอ

คิดถึง.... ความรู้สึกแรกที่วาบเข้ามาในหัวใจ เพียงก้าวแรกที่เหยียบย่างเข้าไปในโลกแห่งนั้น

ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวฉันทำให้ฉันคิดถึงแค่คุณ.....

ยิ่งฉันพยายามจะเดินห่างไปเท่าไหร่ ยามที่กลับเข้าไปก็ยิ่งรู้สึกคิดถึงมากเท่านั้น

การที่ฉันห่างออกไปไม่ได้ช่วยอะไรเลยแม้แต่น้อย.....

มีแต่จะยิ่งคิดถึงมากขึ้นเท่านั้น ทำไมฉันทำไม่ได้แบบคุณ

หลายครั้งฉันถามตัวเอง "ฉันรักคุณทำไมแล้วทำไมฉันต้องรักคุณ"

มันเป็นคำถามที่ไม่เคยมีคำตอบ........

ทุกครั้งที่คุณมา.... น้ำตาแห่งความยินดีไหลเงียบๆอยู่เบื้องหลังจอ

ทุกครั้งที่คุณต้องไป.... น้ำตาแห่งความเสียใจหยาดรินช้าๆ แต่ก็ทำได้แค่ปล่อยคุณไป

พยายามจะเข็มแข็ง พยายามที่จะไม่ร้องไห้ให้ใครรับรู้

แต่ก็ยังเสียน้ำตาทุกครั้งไป ไม่เคยเข้มเเข็งได้เลยสักวัน ฉันมันอ่อนแอมากเลยใช่ไหม

ทำไมฉันไม่เป็นเหมือนคุณบ้าง....

ทำไมฉันไม่เข้มแข็งให้ได้อย่างคุณ บางครั้งคำพูดของคุณที่เอ่ยออกมา

คุณไม่รู้ตัวหรอกว่า แค่คำเรียบๆสั้นๆ แค่นั้นมันกรีดลึกลงไปข้างใน

ฉันไม่โทษใคร....

ฉันโทษตัวเองที่รักคุณเอง คุณไม่ได้ขอร้องให้ฉันไปรักคุณหนิ ใช่ไหม?

ฉันเลือกเอง จะไปโทษใคร..............

ไม่เคยจะขอร้อง หรือ อ้อนวอนให้คุณอยู่

ไม่เคยจะร้องขอ วิงวอน ไม่เลยสักนิด

คุณบอกว่าอยากให้ฉันมีความสุข อยากให้ฉันยิ้ม

ทุกครั้งที่คุณมาหาฉันยิ้มให้คุณเสมอ แต่ในหัวใจมันร้องไห้.....

เพราะสุดท้าย คุณก็จะจากฉันไปอีกครั้ง และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่คุณจะกลับมาอีก.....

ฉันจะพยายามเข้มแข็งให้มากกว่านี้ ทั้งที่มันยากเหลือเกิน

ขอโทษนะคะที่ฉันคนนี้อ่อนแอ

Create Date : 21 มิถุนายน 2553
Last Update : 21 มิถุนายน 2553 5:37:49 น.		4 comments
Counter : 444 Pageviews.
Share Tweet