จงให้ความสำคัญต่อสิ่งที่ถูกต้อง มากกว่าสิ่งที่ถูกใจ
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
21 กรกฏาคม 2555
 
All Blogs
 
นักสืบพราน - เรื่องที่ 2 จำเลยไม่พูด (คอนที่ 13)

โดย 4411

โทรศัพท์ที่ข้างเตียงของพราน เจนเชิง ดังรั่วขึ้น พรานกำลังนั่งครึ่งนอนครึ่งอยู่บนเตียง เขาปิดหนังสือที่กำลังอ่านค้างอยู่ โดยใช้นิ้วมือคั่นไว้ เหลือบตาดูนาฬิกาตั้งโต๊ะหัวนอน ซึ่งบอกเวลา ๒๒.๐๐ น. ตรง เอื้อมมือไปหยิบหูโทรศัพท์ขึ้น และพูด

“ฮัลโหล... ที่ไหน ”

เสียงของกัลยา ดังมาจากอีกด้านหนึ่ง

“หัวหน้าพูดใช่ไหมคะ ”

พรานเหวี่ยงเท้าทั้งคู่ลงจากเตียงนอน โยนหนังสือไปอีกทางหนึ่ง เปลี่ยนเป็นท่านั่ง เขาใช้ข้อศอกข้างที่ถือหูโทรศัพท์ยันไว้บนหัวเข่า หัวเราะและพูด

“กัลยา – นั่นคุณพูดมาจากไหน ”

“ที่สำนักงานค่ะ ”

“ทำอะไรอยู่ล่ะ ดึกดื่นป่านนี้แล้ว มีอะไรหรือ – กัลยา คุณอยู่กับใครที่นั่น ”

“คุณพิชิตอยู่ที่นี่ คุณเกรียงเพิ่งกลับไปเมื่อสักครู่นี้ ไม่มีใครรู้ว่าหัวหน้าอยู่ที่ไหน และดิฉันต้องมาคอยฟังข่าวบางอย่างอยู่ที่นี่ เมื่อวานนี้ ดิฉันโทรมา นายโทนเป็นคนรับสาย สามวันที่หัวหน้าไม่อยู่นี้ ดิฉันต้องคอยรับรายงานจากคุณเกรียง และคุณพิชิตอยู่เรื่อย ๆ มีเรื่องหลายเรื่องที่จะเรียนให้ทราบค่ะ หัวหน้าจะให้เรียนเดี๋ยวนี้ หรือจะมาที่สำนักงาน”

“ด่วน และสำคัญไหม – กัลยา ”

“มีทั้งด่วน และไม่ด่วน มีเรื่องหนึ่งที่ดิฉันคิดว่า หัวหน้าควรจะได้ทราบด่วน จึงได้โทรมา ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะพบ แต่เห็นว่าหลายวันแล้ว คงจะกลับมาแล้ว ดิฉันจึงลองโทรมาอย่างงั้นเอง ”

“เรื่องอะไรบ้าง ว่าไปซิ – กัลยา ”

“เรื่องที่หนึ่ง – เมื่อวานนี้ มีผู้ชายคนหนึ่งมาที่สำนักงาน เขาต้องการพบหัวหน้า บอกว่าชื่อนายประพาส ส่งศรี เป็นสามีแม่มยุรี ดิฉันบอกเขาไปว่า หัวหน้าไม่อยู่ และไม่ทราบว่าจะกลับมาเมื่อใด ให้เขาแจ้งความประสงค์ไว้ และดิฉันจะเก็บไว้ให้หัวหน้า เขาบอกว่าเขามีเรื่องที่จะพูดกับหัวหน้าโดยเฉพาะ และไม่ยอมบอกอะไรอีก เพียงแต่บอกว่า วันหลังเขาจะมาใหม่และจนเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่เห็นมาอีก ”

พรานยิ้มที่มุมปาก  “ ต่อไป ”

“เรื่องที่สอง – วันนี้ตอนเช้า คุณพิชิตมาที่สำนักงาน ถามหาหัวหน้า  บอกว่ามีเรื่องด่วนที่จะเรียนคือ แม่มยุรีหายไปจากโรงแรมเฉย ๆไม่กลับมาสองคืนแล้ว ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งของทั้งหมดยังอยู่ในห้องเป็นปกติ และไม่มีวี่แววว่า ใครมาติดต่อ แกจะถามหัวหน้าว่า จะทำอย่างไรกันต่อไป เพราะลักษณะที่แม่มยุรีหายไป คงจะมิได้เป็นไปโดยความสมัครใจของเธอเอง เสื้อผ้า เครื่องแต่งตัว และกระเป๋าเดินทางยังอยู่เรียบร้อย ”

“เป็นความบกพร่องของพิชิต ” พรานพูดอย่างเอาจริงเอาจัง “ ที่ปล่อยให้จุดของเราหายไปได้ โดยปราศจากร่องรอยเช่นนั้น ”

“คุณพิชิตอยากจะพูดกับหัวหน้า เพื่ออธิบายให้เข้าใจ ”

“ไม่ต้อง – ว่าเรื่องที่สามของคุณต่อไป ”

“เรื่องที่สาม ” เสียงกัลยาพูดอย่างเหนื่อยใจ “ เมื่อตอนบ่ายวันนี้เอง มีคนโทรศัพท์มาที่สำนักงาน ไม่ยอมบอกชื่อว่าเป็นใคร ต้องการจะพูดกับหัวหน้า ดิฉันก็บอกไปอีกว่า หัวหน้าไม่อยู่ เขาบอกว่า ไม่เป็นไร เขาจะพูดกับดิฉันก็ได้ เขาบอกว่า เขารู้ว่าดิฉันรู้ว่าหัวหน้าอยู่ที่ไหน ให้เรียนบอกหัวหน้าทราบว่า เขาต้องการพบกับหัวหน้าเป็นการส่วนตัวและลับ ๆ ณ ที่ใดสักแห่งหนึ่ง เขาจะบอกข่าวเรื่องที่เกี่ยวกับคดีฆาตกรรมรายนี้ให้ทราบโดยละเอียด เพราะเขาเป็นผู้รู้เห็นเหตุการณ์นี้โดยใกล้ชิด ดิฉันถามหมายเลขโทรศัพท์ เผื่อว่าหัวหน้าจะติดต่อด้วย เขาบอกว่าไม่จำเป็น เขาจะโทรมาอีกราว ๆ ห้าทุ่ม ดิฉันบอกแกว่า เวลานั้นเป็นเวลาที่เราปิดสำนักงานแล้วเขากลับกำชับว่า ดิฉันต้องมาตอบรับโทรศัพท์จากเขา เพราะเป็นเรื่องสำคัญเกี่ยวกับงานของสำนักงานของเรา ถ้ามิฉะนั้น จะพลาดไม่ได้รู้ในสิ่งที่ควรจะรู้ ซึ่งจะเป็นกุญแจสำคัญนำไปสู่ความสว่างของคดีนี้ เขาบอกว่า การที่หัวหน้าเอาตัวแม่มยุรีไปเก็บไว้นั้น ไม่ใช่เป็นหนทางที่ฉลาดเลย ”

หล่อนเน้นคำพูดประโยคหลังด้วยสำเนียงชัดเขนและช้าๆ

พรานหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า

“ เขาบอกว่า เขาจะโทรอีกตอนห้าทุ่ม อย่างนั้นหรือ – กัลยา ”

“ค่ะ – ห้าทุ่ม และคุณพิชิต กำลังบ่นอยู่ว่า หัวหน้าจะเล่นตลกกับแก ก็ไม่บอกให้ทราบล่วงหน้าเสียด้วย”

“ใครบอกคุณเล่าว่า ผมเล่นตลก คนที่เล่นตลก ไม่ใช่ผม ” พรานพูด เสียงของเขายังกลั้วไปด้วยเสียงหัวเราะ “ แต่นั่น มันไม่ใช่เรื่องตลกเสียแล้ว – กัลยา ฟังดูพิกลอยู่ ผมได้กลิ่นไม่ใคร่ดี ผมเข้าใจล่ะ – ที่คุณยังอยู่ที่สำนักงานก็เพื่อจะคอยรับฟังโทรศัพท์ลึกลับรายนี้ใช่ไหม”

“ค่ะ – หัวหน้าจะให้ดิฉันทำอย่างไรต่อไป ”

“คอยผมอยู่ที่นั่น ขอเวลาผมแต่งตัวสักห้านาที อีกสิบห้านาที ผมจะไปที่สำนักงาน ให้พิชิตรอพบผมด้วย และถ้าเกรียงเขากลับมาอีกที ให้คอยอยู่เหมือนกัน คืนนี้ – เรามีงานที่จะต้องทำ สนุกกันใหญ่ สวัสดี – กัลยา ขอบคุณมาก ”





Create Date : 21 กรกฎาคม 2555
Last Update : 23 กรกฎาคม 2555 1:31:08 น. 4 comments
Counter : 986 Pageviews.

 
มาติดตามต่อ ขอบคุณครับ


โดย: Insignia_Museum วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:17:17:20 น.  

 
กำลังเข้มข้น..

ขอบคุณมากๆ..


โดย: ก้นกะลา วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:19:37:03 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ต้องย้อนรอยกลับไปอ่านตอนแรกเสียแล้วค่ะ


โดย: ตาลเหลือง วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:12:57:11 น.  

 
ลึกลับ ซับซ้อน เสียจริงค่ะ แม่มยุรีถูกเก็บไปแล้วไม่รู้......


โดย: ใบข้าวสีเขียว (ใบข้าวสีเขียว ) วันที่: 22 สิงหาคม 2555 เวลา:17:36:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ธารน้อย
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add ธารน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.