ผมสมัครเข้าเรียนนายร้อยก็เพราะตั้งใจจะเป็นนักบิน

ก่อนหน้ารุ่นผมเขายังเอานักเรียนนายร้อยไปเป็นทหารอากาศอยู่ พอมาถึงรุ่นผม กลับไม่มี เพราะรับน้อย เพียงสามสิบคนเท่านั้น ทางทหารบกจึงไม่ยอมแบ่งให้ทหารอากาศ แต่ยังต้องยอมแบ่งไปให้ตำรวจ หนึ่งในสี่ของจำนวนนักเรียนทั้งหมด

รุ่นนี้มีสี่สิบคน จึงต้องแบ่งให้ตำรวจเสียสิบคน

ผมตกลงใจสมัครเรียนตำรวจรุ่นนั้น มีสมัครเรียนตำรวจเพียง หกคน อีกสี่คนต้องจับสลากเข้า

ผมสมัครเป็นคนแรกเพราะขี้เกียจตื่นเช้าหัดทหาร

ไอ้เพื่อนผมคนหนึ่งมันไม่ยอมสมัครเรียนตำรวจ แต่ดวงมันต้องเป็น มันนอนเจ็บอยู่เสนารักษ์ ตอนที่เขาจับสลากเข้าตำรวจกัน สลากเพียงสี่ใบ ก็ยังเหลือใบสุดท้ายตกเป็นของมันจนได้ ต้องเรียนตำรวจอย่างไม่เต็มใจ จะเปลี่ยนกับใคร ก็ไม่มีใครเอา

สมัยนั้นคนไม่อยากเป็นตำรวจ และรุ่นผม ไม่มีเหล่าพิเศษ มีแต่เหล่าราบล้วนๆ  ถ้ายังมีเหล่าพิเศษบ้าง บางทีผมคงไม่สมัครเรียนตำรวจ ความตั้งใจนะอยากเป็นนักบิน เมื่อมันไม่มีก็เป็นตำรวจเสียเลย บางทียังอาจจะเป็นนักบินได้ เพราะผมเคยได้ยินมาว่า ทางกองทัพอากาศเคยขอนายตำรวจไปเป็นนายทหารอากาศหลายคน ทำไมจึงต้องเอานายตำรวจ ผมก็ไม่ทราบ เหล่าอื่นไม่ยักเอา

พอสอบเรียบร้อยเลือกเหล่ากันแล้ว ก็ถึงตอนที่จะต้องนำผู้ปกครองไปทำหนังสือรับรองยืนยันให้กับทางโรงเรียน ต่อหน้าเจ้ากรมยุทธศึกษาทหารบก

ผมมาบอกพ่อให้ไปที่โรงเรียน เพื่อไปลงนามรับรองยืนยัน ให้ผมเรียนในโรงเรียนนายร้อยตามพิธีการของกรมยุทธศึกษา พ่อเพิ่งจะถามผมว่า เอ็งไปเรียนอะไร ผมก็บอกพ่อว่าผมสอบเข้าโรงเรียนนายร้อยได้ แล้วผมก็สมัครเรียนตำรวจ ทางโรงเรียนให้พ่อไปเซ็นรับรองผม

พอพ่อได้ฟังว่าผมตำรวจเท่านั้นแหละ ด่าเปิง

ทำไมเอ็งถึงเลือกเรียนไอ้อาชีพที่มันดักดานยังงี้ว่ะ สมัยพ่อเป็นเจ้าเมือง เห็นแล้วว่า ตำรวจมันดักดานยังไง กว่าจะได้ปีละห้าบาทก็แทบแย่ บางคนดักดานอยู่เป็นปีๆ กว่าจะได้เงินเดือนขึ้นสักห้าบาท ไม่เอา เอ็งต้องลาออกไปเรียนที่อื่น ไปเมืองนอกอย่างพี่เอ็งก็ได้

ตอนนั้นพี่ชายผมเขาไปเรียนที่ฟิลลิปปินส์แล้ว พ่อส่งไป

ส่วนผมนั้น พ่อบอกว่า ตามใจมึง

ตอนที่ผมไปถามว่าผมจบแปดแล้ว พ่อจะให้เรียนต่อที่ไหน พ่อก็ตามใจผม

ผมก็สมัครเข้าเรียนตำรวจ พอจะให้ไปเซ็นใบรับรอง ก็เกิดปัญหา

ผมก็บอกว่าถ้ายังงั้น พ่อก็ต้องไปเซ็นเอาตัวผมออกจากโรงเรียนเหมือนกัน

พ่อยอมไปที่โรงเรียนเพื่อไปเอาผมออก ไปถึงก็ต้องไปพบเจ้ากรมยุทธศึกษาทหารบก คือ ท่านพลเอกหลวงสวัสดิรณรงค์

ท่านเจ้ากรมบอกว่าถ้าท่านเอาเด็กคนนี้ออกจากโรงเรียนนายร้อย เด็กคนนี้ก็ต้องไปเป็นทหารสองปี เพราะอายุเข้าเกณฑ์แล้ว และทางกรมฯ ได้ขึ้นทะเบียนไว้แล้ว ตอนสอบได้

พ่อนั่งอึ้งไปนานตกลงต้องยอมเซ็น หันมาพูดกับผมว่า

“ เอ็งไปเรียนเป็นนายเขาเถอะวะ ถ้ายังงั้น ”

ผมก็เลยได้เรียนเป็นตำรวจสมความตั้งใจ 

วาสนามันไม่ถึงที่จะเรียนต่างประเทศ