เส้นทางชีวิต... กว่าจะถึง พันตำรวจเอก ตอนที่ ๓๓
โรงเรียนสมัยนั้นมักจะมีอริกันประจำ สวนกุหลาบกับ เทพศิรินทร์ บวรนิเวศกับ เซนต์คาเบรียล สองคู่นี้เป็นอริกัน เจอกันที่ไหน เป็นต้องตีกัน สมัยนั้นมีฟุตบอลนักเรียน รุ่นกลาง รุ่นใหญ่ จะเล่นกันที่สนามโรงเรียนสวนกุหลาบ รุ่นเล็กจะไปเล่นกันที่สนามโรงเรียนเทพศิรินทร์ ถึงเวลากำหนดพวกนักเรียนก็จะพากันไปดูพวกของตัวแข่งขัน ถ้าวันไหนคู่อริมาเจอกัน ก็สนุก เล่นเสร็จ มักจะมีมวยหมู่แถม ตอนขาออกจากสนามเดินกันเป็นหมู่ โรงเรียนใครโรงเรียนมัน แตกกลุ่มไปไม่ได้ สาเหตุส่วนมากก็มักจะเกิดจากกองเชียร์ เรื่องจะเกิด ก็ต่อเมื่อฟุตบอลเลิกแล้ว ระหว่างเล่น ไม่มีเรื่องเพราะอยากดูด้วยกันทั้งนั้น เจ้าของสนามนั่นแหละเป็นตัวก่อเรื่อง ถ้าชนะก็แล้วไป แต่ถ้าแพ้ก็ไม่แน่ว่าคู่ปรับจะได้ออกจากโรงเรียนสะดวก เรียกกันว่าปิดประตูตีแมว สวนกุหลาบมีนักเรียนโตๆ แยะ บางคนมีอายุปาเข้าไปยี่สิบแล้ว ก็ยังเรียนชั้นแปดอยู่ เรียกกันว่า เป็นปู่โรงเรียน ยี่สิบกว่าก็ยังเรียนอยู่ ปู่โรงเรียนจริงๆ ผมรู้จักอยู่คนหนึ่ง เรียน ม.๘ ตั้งแต่ผมยังเรียนอยู่ ม.๕ ผมจบแปดแล้ว เขาก็ยังเรียนแปดอยู่ แล้วก็เรียนไม่จบจนกระทั่งเขาเลิก ม.๘ ไปเลยต้องออกจากโรงเรียน สมัยนั้นหางานทำได้ง่าย เรียนไม่จบ ก็ไปหางานทำ เป็นเสมียนก็ยังได้เงินเดือนยี่สิบบาทก็พอกินแล้ว วันที่มีฟุตบอลพวกสวนกุหลาบก็จะดูอยู่ชั้นบนของโรงเรียน พวกเทพศิรินทร์ก็ยืนบ้าง นั่งบ้าง อยู่บนอัฒจันทร์ที่ตั้งเรียงอยู่ริมสนาม พอฟุตบอลแพ้พวกเทพศิรินทร์ก็เชียร์กันเอะอะ ชอบใจ ข้างบนก็เทน้ำหมึกจากขวดหมึกลงมาบนหัวคนข้างล่าง ข้างล่างก็แตกกระจายจะหาทางขึ้นไปราวีพวกข้างบนก็ไม่ได้ ต่อมาทางอาจารย์สวนกุหลาบ จึงห้ามไม่ให้นักเรียนขึ้นไปดูฟุตบอลชั้นบนเล่นเอาเปรียบเขาอย่างนั้น อาจารย์ไม่เอาด้วย ความจริงพวกครูบาอาจารย์ แต่ละโรงเรียนเขาไม่เอาด้วยอยู่แล้วต่างฝ่ายต่างก็คอยห้ามเด็กของตัว แต่สู้แรงเด็กไม่ได้ เพราะมากกว่า ดีไม่ดีครูจะพลอยโดนลูกหลงไปด้วย พวกครูที่คอยห้ามเด็กนั่นแหละ เมื่อตอนเป็นนักเรียนก็ร่วมวงราวีมาแล้ว ก็มี สมัยนั้นครูของผมท่านหนึ่ง ท่านเป็นนักเลงหนังเหนียวอาจารย์เดียวกับที่ผมเคยไปนั่งให้รดน้ำมนต์ ท่องคาถา แล้วเอาหินทุ่มหัวนั่นแหละครับ ท่านเก่งและมีชื่อมาก ชื่อ ครู ฟู พุทธินันท์รูปร่างอ้วน พุงพลุ้ย อุ้ยอ้าย ไม่น่าจะเป็นนักเลงทางนี้ ครูคนนี้แหละที่พวกคู่อริคอยจ้องจะเล่นงานเพราะเป็นหัวหน้านักเลงสวนกุหลาบเคยถูกพวกนักเลงเล่นงานในโรงเรียนสวนกุหลาบนั่นเอง ตอนฟุตบอลเลิก ผมเห็นกับตาโดนมีดแทงยังไม่เข้า ท่านกำลังมากตวัดซ้ายขวา เดี๋ยวเดียว พวกที่รุมก็แตกกระเจิง แล้วพวกสวนฯ ก็เข้าไปช่วยกันออกมา ผมไม่ได้ร่วมกับเขาด้วยหรอกกลัวมีแผล เพราะรู้ว่า หนังไม่เหนียว คอยไต่ระเบียง เก็บดอกเบี้ยอยู่ริมๆขอบระเบียง จากไอ้คนไหนที่เสียหลักเข้ามาหา ได้กำไรอย่างเดียว ไอ้เพื่อนผมคนหนึ่งอย่าให้เอ่ยชื่อเลย เดี๋ยวนี้ มันเป็นพ่อค้าใหญ่อยู่ในวงการค้าคนหนึ่งอยู่บนระเบียงกับผมดีๆ ไม่มันมือ กระโดดลงไปจะแอบเก็บกำไรบนพื้นดิน โดนเท้าใครก็ไม่รู้ ลงไปคลุกฝุ่น ต้องรีบปีนขึ้นระเบียงตามเดิม หันมาเก็บดอกบนระเบียง กำไรมากกว่า สมัยนั้นโรงเรียนผู้ชาย จะต้องมีโรงเรียนผู้หญิงเป็นคู่กัน อยู่ใกล้ๆ กัน สวนกุหลาบก็มี โรงรียนเสาวภาค อยู่รั้วติดกัน เทพศิรินทร์ก็คู่กับ สายปัญญา เซนต์คาเบรียลก็มี เซนต์ฟรังก์ อัสสัมชัญก็มี อัสสัมชัญคอนแวนต์ ฯลฯ นักเรียนชายกับนักเรียนหญิง มักจะมีความสัมพันธ์กันในแต่ละคู่ โรงเรียนอื่นล้ำแดนเข้ามาก็จะมีเรื่อง แต่พอโตๆ กันขึ้นมาแล้ว ก็แยกกันไปเรียนสูงๆ ขึ้นไปไปเปลี่ยนคู่ต่อไปอีก บางคู่รักชอบกันตั้งแต่ยังเป็นนักเรียน โตขึ้น แต่งงานกันไปจริงๆ ก็มี
| Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2560 |
| Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2560 3:08:53 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 691 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [
ติดตามอ่านจ้า