เส้นทางชีวิต... กว่าจะถึง พันตำรวจเอก ตอนที่ ๖
นายตำรวจคนนั้นดึงเอาแผ่นกระดาษนั้นกลับไป เอา... เซ็นไม่ได้ ก็ไม่ต้องเซ็นวะ เขาหัวเราะ แล้วหันไปทางคุณยาย ผมต้องเอาไอ้หนูนี่ไปโรงพัก โธ่ ! จะเอามันไปขังหรือคะ ยายผมทำเสียงเหมือนกับจะร้องไห้ ตัวมันแค่นี้เอง ผมต้องทำตามกฎหมายครับ คุณยาย... เรื่องอะไร ไว้ค่อยว่ากันทีหลัง แล้วเขาก็ดึงมือผม ไปไอ้หนู ผมดึงมือกลับแต่มันไม่หลุด ผมดิ้นเมื่อเขาจะดึงมือผมให้ลุกขึ้นให้ได้ ยายผมยังคงโอบผมไว้ แล้วยายก็ร้องไห้ ผมหน้ามืดมองไม่เห็นอะไร แล้วผมก็หมดสติ ผมมารู้สึกตัวอีกทีผมยังเอาหัวพาดตักยายอยู่ ผมเงยหน้ามองดูยายแล้วมองไปรอบตัว ที่นั่นไม่ใช่ที่บ้าน ผมพลิกหน้าไปดูรอบๆอีก ผมไม่รู้ว่ามันเป็นที่ไหน ได้ยินเสียงคนพูดกันหนวกหู และเห็นคนแต่งตัวตำรวจเดินไปมากันขวักไขว่ ผมแหงนหน้ามองดูยายอีก ยายกัมลงมองผม ที่นัยน์ตายายยังมีน้ำตา แล้วยายก็ลูบหัวผม ไอ้หนูเอ๋ย เอ็งมันเกิดมามีกรรม ต้องพรากจากพ่อจากแม่ แล้วยังจะต้องมาพรากจากยายไปอีก แล้วยายก็สะอื้น เขาจะเอาผมไปไหนครับ ยาย ผมถาม ยายก็ยังไม่รู้ เห็นเขาพูดว่า เอ็งจะต้องไปอยู่โรงเรียนดัดสันดาน ยายก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน ในสมองผมมันอื้อไปหมด ผมไม่เข้าใจอะไรเลยเขาจะเอาผมไปไหนไม่ได้ ผมจะอยู่กับยาย แล้วผมก็เพลียหลับไปอีก ผมตื่นขึ้นมามองไม่เห็นยาย ผมนอนอยู่บนพื้นกระดานคนเดียว
| Create Date : 10 มกราคม 2560 |
| Last Update : 17 มกราคม 2560 1:52:41 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 559 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [