As good as it gets.
|
||||
ก้าวที่ต้องกล้า_I Just Don't Know What To Do With Myself. เทรดหุ้นมาปีครึ่ง...สิ่งที่ทำไปในขณะที่เรากำลังเรียนรู้ คงไม่ต้องสรุป... ว่าทำผิดมากกว่าถูกเป็นแน่แท้... ยิ่งสภาพตลาดตอนนี้ด้วยแล้ว ไม่อยากบรรยายสภาพพอร์ต แต่ถึงจะไม่บรรยายก็เชื่อว่าทุกคนนึกภาพออกแน่ ใช่ป่ะล่ะ ...และด้วยแรงบันดาลใจจากคนที่คุณก็รู้ว่าใคร ทำให้เราปัดฝุ่นบล็อกอีกครั้ง มาหัดเขียนอะไรเล่นๆ...จนมาถึง การพยายามหาข้อมูลมาสรุป... เพื่อให้ตัวเองเข้าใจในสิ่งที่ฟังมา ((หัดจับประเด็น)) จากที่เคยฟังแล้วลืม เริ่มต้นวิวัฒนาการสมองในส่วนการเรียบเรียง ซึ่งก็ยังใช้ไม่ค่อยได้ แต่.. อยากเริ่มวิวัฒนาการในขั้นต่อไปอีกแล้ว... ข้อมูลดีๆ เชื่อว่าทุกคนหากันได้อยู่แล้ว ในทุกวันนี้.... โลกออนไลน์ตอบสนองได้ทุกสิ่ง....ในไลน์...ในเฟซ...ในสินธร ทั้งรวดเร็ว...ทั้งมากมายจนอ่านไม่ไหว ไม่ทัน... ...แต่ปัญหาใหญ่ ที่สำคัญอันหนึ่งของเราคือ...เบื้องหลังข้อความเหล่านั้น มีจุดประสงค์ใด?...นอกจากตัวเลขความคาดหวังที่สวยงาม มีสิ่งใดแอบแฝง ....สิ่งที่ผ่านมาแล้ว...เรามักจะเข้าใจมันอย่างถ่องแท้.... เหมือนเวลาที่หวยออกแล้วเรามักจะโยงเข้ากับความฝันได้แม่นยำเสมอ แต่ในก้าวต่อไปล่ะ...แม้เพียงอึดใจเดียว เราก็ไม่อาจแน่ใจใดใดกับมันได้ วินาทีต่อไป...จะเกิดอะไรขึ้น! ...ก้อ...ไม่รู้สินะ...งั้น!...คุยเรื่องที่ตัวเองมีจะดีกว่ามั้ย...ไม่ซ้ำใครด้วย จะไปคุยเรื่องยากๆทำไม...รู้จริงรึ!...ก็ไม่รู้สักนิด...เดี๋ยวจะขายหน้าห้าแต้ม... ...ครึ่งปีแรก นอกจากฟังมาร์ ก็ไม่ค่อยมีส่วนร่วมใดใด...ในการตัดสินใจ เวลามาร์ชวนซื้อ...เคาะขวาโลดค่ะ แต่เวลาเราเลือกเองมาร์จะตั้งรอแนวรับ เราก็ไม่กล้าค้าน... ถามว่า....หุ้นจะไป มันจะรอคุณเหรอ? ในครึ่งปีแรกเราเป็นหุ่นกระบอก ทำทุกสิ่งตามที่มาร์แนะนำ.. ได้กำไรมา 20% ในเวลาครึ่งปี เซ็ตเดินทางจาก 1,200 - 1,600 ในที่สุด...กำไร...รวมทั้งเงินที่มีทั้งหมดถูกพาไปแขวนบนดอย...1,600 เพราะเราขายแล้วซื้อ ในราคาที่แพงขึ้นตลอดเวลา จนถูกปรับฐาน อาจจะมีคำถามว่าทำไมไม่คัท...ที่จริงก็คัท...แต่คงบ่อยจนเค้าอาจเกรงใจ.. สุดท้ายเลยรอ ((ตอนนี้ติดลบเกิน 40% แอบปลื้มน้ำตาเล็ด..ดีใจยังไม่ถึง 50%))((อัพเดทค่ะ เกิน 50% แล้ว 2.66/1.32)) ครึ่งปีต่อมา...ยังไม่รู้ตัวว่าถูกมาร์ทิ้ง นั่งรอหุ้นขึ้น ครึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่ขึ้น มีแต่ตกต่ำลงเรื่อยๆ ((กว่าจะรู้ตัว)) ครึ่งปีหลังเราเริ่มหัดเทรดเองด้วยเงินก้อนเล็กๆก้อนใหม่ของเราที่โบรคใหม่ และ...นี่คืออีกหนึ่งข้อดีของการติดหุ้น...เรารักงานของเรามากขึ้น.. เพราะมันซื่อสัตย์ ผลิตตังค์ให้เราทุกวัน.... จากที่เคยเบื่อมาก...ก็เบื่อน้อยลง จากที่รำคาญลูกค้าถามเซ้าซี้... ก็รู้สึก...ดีจัง...น่าเอ็นดู๊...พูดเก่งนักนะคนนี้...ยิ้มได้ด้วยอ่ะเรา... ...และในขณะที่เซ็ตกำลังปรับฐาน เราเริ่มต้นเรียนรู้...อีกครั้งด้วยตัวเอง ...ถึงแม้ว่า...ในขณะนี้เราอาจจะกำลังทำสิ่งที่ผิดพลาดอยู่...แต่ สิ่งที่เราทำคือการเรียนรู้...เชื่อว่าทุกสิ่งที่เราทำ ไม่ว่าดีร้าย...ถูกผิด ย่อมให้บทเรียนที่ดีกับเราเสมอ...ถึงแม้ผลลัพธ์ของมันอาจจะไม่ดีเลย.. แต่...เราสนุกกับการเดินทางของเราได้ในทุกๆวัน เขียนถึงตรงนี้...ทำให้คิดถึงเพลงและบรรยากาศในหนังโปรดเรื่องนึง ซึ่งถ้าเราต้องทำอะไรที่ไม่ถนัด ก็คงจะออกมาแบบนี้... แต่เราก็จะมีความสุขแบบนี้ได้เหมือนกัน ใช่มั้ยคะ?.. "I Just Don't Know What To Do With Myself"_My Best Friend's Weddingซ้าาา...ธุจ้า
คาดว่าการเว้นวรรค...จะขัดตาหมอหลานฟันธงมิใช่น้อย โดย: ส้มแกง วันที่: 25 พฤษภาคม 2558 เวลา:14:09:43 น.
ขอบคุณที่ไปเชียร์นะครัช อิอิ อยากลองเล่นเหมือนกัน หุ่นงะ
แต่งบไม่พอจริงๆ เง้อ โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 28 พฤษภาคม 2558 เวลา:14:16:16 น.
เมื่อวานลืมบอก ไข่แดงกินมากคอเรสเตอรอลมันขึ้นค่ะ ก็เลยต้องควักออกเน้นกินไข่ขาวแทน
โดย: หนอน IP: 61.90.98.190 วันที่: 29 พฤษภาคม 2558 เวลา:8:16:50 น.
จ้าาา.....น่ารักจัง
งั้นป้าไปช่วยกินก็ไม่ได้สิคะ โดย: ส้มแกง วันที่: 29 พฤษภาคม 2558 เวลา:11:55:27 น.
|
ย่าหยา
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
All Blog
Friends Blog Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ในหนึ่งปีข้างหน้าจะมีโชคลาภ ได้ทุนคืนพร้อมกำไรบางส่วน
สองถึงสี่ปีข้างหน้าจะเป็นช่วงพีคสุดของพอร์ต หมอหลานฟันธง