As good as it gets.
|
||||||||||||||
วันวานยังหนาวอยู่ สวัสดีค่ะมิตรรักนักอ่านทุกท่าน มาแบบเชยๆแต่จริงใจน๊าาา หลังจากหายหน้าไปนานเท่าไหร่ก็ไม่แน่ใจ คิดถึงการคุยคนเดียวมากๆเลยค่ะ วันนี้ไม่ได้มาอัพเดทเรื่องหุ้นที่ฟังจากรายการวิทยุเหมือนทุกครั้งหรอกค่ะ เพราะเดี๋ยวนี้ตื่นสายฟังไม่ทัน (เออนะ!ยังมีหน้ามาบอก) ตอนที่เล่นหุ้นใหม่ๆ(สองปีก่อน)มาร์โทรมาปลุก อัพเดทตลาดให้ทุกเช้า เราก็เลยต้องทำเสียงประมาณว่าสดชื่นจ้า(เอ้ยยย!ช้านตื่นนานแล้ว) ก็สั่งซื้อขายกันไป พอช่วงหลังเริ่มติดหุ้นค่ะ มาร์เริ่มไม่โทรปลุก แต่เราชินแล้วที่จะตื่นมาลุ้นร้อยเสียล้าน เลยตื่นมาลุ้นเองทุกวัน คือแบบว่ามีอารมณ์อยากเอาชนะด้วย ว่างั้นเถอะ! ไม่สนใจเรา เราทำเองก็ได้ แคร์ซะที่ไหน จากที่เคยอ่านหนังสือ ฟังวิทยุ ดูทีวีไว้ประดับความรู้ ก็เลยลงมือเอง เอาล่ะสิ! โครงบทนี้ลอยมากระทบหัวขี้เลื่อยของเราบ่อยๆเลยค่ะ แต่ก็ยังหาสำนึกไม่ "รู้น้อยว่ารู้มาก เริงใจ กลกบเกิดอยู่ใน สระจ้อย ไป่เห็นชเลไกล กลางสมุทร ชมว่าน้ำบ่อน้อย มากล้ำ ลึกเหลือ" แหม! ใช่เราจริงจริ๊ง (กราบของพระคุณผู้แต่ง) แต่กว่าจะรู้เนอะ! ว่าหุ้นตัวนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ตัวไหนควรรอ ตัวไหนควรคัท ตัวไหนควรถัว ตัวไหนไม่ควรแตะ จะว่าไป ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ล่ะค่ะ แต่ก็ยังดีนะที่อย่างน้อยตอนนี้ เราก็รู้ตัวและยอมรับแล้วไง ว่าเราไม่รู้ ไม่ใช่เข้าข้างตัวเอง หลอกตัวเองว่าตัวนี้ต้องเป็นแบบนี้ ตัวนั้นต้องเป็นแบบนั้น จะต้องเป็นแบบที่ฉันคาดเดา ทั้งๆที่ไร้ทิศทาง นี่ถือว่าเป็นวิชาที่เรียนมาแสนจะแพงเลยนะ อยากรู้เหมือนกันว่า วิชานี้จะทำให้เราต้องจ่ายหมดตัวมั้ย? ลองลุ้นกันต่อไป "ความรู้มักมาพร้อมกับบาดแผลเสมอ" ไม่ใช่สิ "แผลเป็นมากมายได้รับจากการเรียนรู้" ไม่okเนอะ "บทเรียนนำมาซึ่งความเจ็บปวด" วุ้ย! ใครช่วยมาสรุปแบบแจ่มๆกว่านี้ให้ทีค่ะ จะไปขอบคุณถึงในฝันเลยค่ะ "แต่ห้ามใส่พระนะคะร้อนค่ะ" อยากเล่าเคสต่างๆที่ผ่านมาให้มิตรรักอ่านเล่นๆค่ะ "สองปีแห่งความหลัง" UMI วันที่เข้าซื้อ มาร์บอกว่า 8.1 ขาย 8.5 จัดไป 20,000 ตอนนั้นราคามาจาก 20+ โอ้โห! ถูกใช่มั้ยคะ ขอบอกเลยว่ามาก รอไม่กี่วัน เปิด 8.35 มาร์บอกว่ารอ 8.5กันนะOK สิคะ แต่ไม่ไปค่ะ กลับลงต่อไปอีกจนวันนึงราคากลับมาที่ทุน มาร์บอกให้ออก แต่ด้วยความสงสัยอย่างสุจริตใจจริงๆ(ไม่ได้แอ็คติ้ง) ถามไปว่าไหนว่าให้ขาย 8.5 อนิจจา! คงเป็นกรรมปัจจุบัน สนองเราทันใด มาร์น้อยใจมาก(เดาค่ะ) เหมือนเราย้อนเค้า(เราเสียใจจริงๆค่ะขอบอก) เลยไม่ได้ขาย หาได้รู้ตัวไม่ ว่านั่นคือที่มาแห่งจุดเริ่มต้นของหายนะในพอร์ตของเรา ที่แสนจะน่าประทับใจตรึงตราและสาหัส จากวันนั้นยูมิเราก็มุ่งหน้าลงสู่เชิงเขาทิ้งเราไว้ให้หนาวเหน็บเจ็บกระดูกอยู่กลางดอย พอคิดนานเข้าเริ่มสำนึก ด้วยความที่เราอยากออกแล้ว "หญิงเบื่อ" (เผื่อเพื่อนไม่เคยดูละครสะใภ้จ้าว อันนี้คือโลโก้ของหญิงก้อยค่ะ) ต่อค่ะพอ"หญิงเบื่อ"ขึ้นมาก็หน้ามืดค่ะ จัดไปอีกสามหมื่น เผื่อถ้าเด้งอีกจะได้โดดออกได้ แต่ไปเข้าทางเจ้ามือค่ะ เพราะเช้าวันนั้น นสพ.ที่คุณก็รู้ว่าฉบับไหน แจ้งข่าวดีเลิศว่า รัฐบาลมีโครงการเปลี่ยนกระเบื้อง+มุงหลังคาโรงเรียนทั้งประเทศ โอแม่เจ้า! ไม่เด้งวันนี้จะไปวันไหนได้อีกค่ะ นั่นล่ะฮะท่านผู้ชม เฉลี่ยกลายเป็นติด 7.8×50,000 ทันตาเห็น "หญิงเบื่อ" จากวันนั้นเลยได้รู้ว่าที่เพื่อนๆในห้องหุ้น(สินธร) ได้กล่าวไว้ว่า "ข่าวดีให้ขาย"หมายความว่าอย่างไร แต่นั่นยังไม่จบค่ะ "จากแปดสู่ห้า ยูมิทำได้อย่างไร?" เราอย่าไปสนค่ะ วันหนึ่งยูมิกลับใจฟื้นไข้ดังได้ยาดีมาชุบขีวิต วิ่งโร่มาปิด 7.6 นึกอารมณ์ออกมั้ยคะท่านผู้ชม ออก_ไม่ออก_ออก_ไม่ออก อำนาจฝ่ายสูงชนะค่ะ มาร์โทรมาก็ไม่รับ เพราะเราไม่อยากขายยังขาดทุนอยู่นิดนึง เด้งมาขนาดนี้ ก็น่าจะไปต่อได้อยู่ ไม่น่าจะต้องมีการขาดทุนแล้วม้างงงงเนอะ! พอเช้าเปิด 7.8 นั่นไง ไปต่อจริงด้วย ตัดสินใจมาทั้งคืนเลยว่าเท่าทุนจะออกมั้ย ไม่ดีกว่าน่ะ เริ่มแน่ใจมากขึ้น มาร์อยากให้ขายมากแต่เราดื้อมาก ที่จริงต้องใช้คำว่า"งก"มากกว่าเนอะ ตอนนี้รู้แล้วล่ะ ถ้าปิดโดดเปิดเด้ง ไม่ขาดทุนก็ออกไปก่อนเถอะนะ อย่าติดเพื่อไปคัท 5.3 อย่างเราเลยนะคะ เจ็บตรงนี้ด้วยค่ะ หลังจากคัทไม่เกินสัปดาห์ เค้าก็วิ่งขึ้นแล้วตบลง วิ่งห้อเหมิอนม้าพยศยังไงยังงั้นเลยค่ะ แต่ก็ไปสุดทางที่ 7.8 นึกไม่ออกเหมือนกันนะคะ ว่าถ้ายังถืออยู่ เราจะออกตรงไหน เพราะเค้าตบลงแรงเหลือเกิน เราคงตกใจโดดหนี ไม่ก็ถ้าอึดนักอาจต้องถือมาปิดที่ใต้ห้าบาทแบบวันนี้ ไว้วันหลังจะมาเล่าเรื่องอื่นๆให้อ่านเล่นกันค่ะ ถ้าใครมีเรื่องน่ารักแสบๆแบบซึ้งๆก็ได้นะ แล้วมาร่วมแจมด้วยจะยินดีมากค่ะ
ยินดี หลานขา มาปลอบ ขอขอบ น้ำใจ หายเจ็บ
เรียนเล่า รู้เท่า ปลายเล็บ แค่เก็บ มาอำ ขำไป ว่าแต่ มีไหม "ฮีรูดอย" ปากซอย ไปหา มาให้ ทาเช้า เผื่อสาย หายไว ตังค์ใช้ ของหลาน ออกเอย!  โดย: ย่าหยา
 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2558 เวลา:19:24:21 น. |
ย่าหยา
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
All Blog
Friends Blog Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
ล้วนแล้ว มีค่า ทุกแผล
แลกเป็น บทเรียน เพียรแก้
ไม่ช้า บาดแผล จางเอย
---------
แต่งบ้า อะไร ไม่รู้
คำคู่ สัมผัส ตรงไหน
เกิดครู เห็นคง เศร้าใจ
ศิษย์ขอ อภัย ไว้เอย