|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
รู้ว่าทำไม่ถูก แต่..มันก็ต้องมีกันบ้าง
15/10/09
แม่โทรมาแต่เช้า กำลังนอนอยู่ โทรมาว่าทำไมส่งแฟกซ์ให้น้องทำไมไม่ดู น้องโทรมาหาแม่ร้องให้ บอกว่าพี่ส่งไปไม่ถูก เราก็ถามมันแล้วนี่ แล้วเสื้อผ้าของน้องทำไม่ไมซักให้น้องด้วย (โอ๊ะ) น้องโทรมาหาแม่บอกว่าไม่มีชุดทำงาน เราอยู่ห้องก็น่าจะทำให้น้องบ้าง โอ้โห น้ำตาไหลพรากเลยกรู เรื่องแค่นี้โทรไปร้องไห้กับแม่ เสื้อผ้าไม่มีใส่ อะไรจะขนาดนั้น ในตะกร้ามีชุดทำงานชุดเดียว ในตู้เสื้อผ้าชุดทำงานเต็มตู้ แล้วทำไมมันถึงเจาะจงจะใส่ตัวที่มันอยู่ในตะกร้าล่ะ โห น้ำตาไหลพรากๆอีก แล้วตูล่ะเลิกงานกลับถึงห้องก็ 6 โมงเช้า นอน 7 โมง บ่าย 2 ออกมาทำงาน ไม่เหนื่อยเลยใช่ไหม ยิงคิดยิ่งน้ำตาไหล เหนื่อยก็เหนื่อยยังต้องมาฟังเรื่องไม่เป็นเรื่องอีก เลยบอกแม่ว่าแค่นี้ก่อนนะแม่ ตอนนั้นเสียงเริ่มสั่นแล้ว ไม่ไหวแล้ววางสายจากแม่ แล้วปิดเครื่อง ร้องไห้ ร้องซะให้สะใจ แล้วก็ไปซักผ้า รีดผ้า ให้เขาซะ แล้วก็เก็บเสื้อผ้ามาค้างกับเพื่อน แต่ ช้าก่อนอย่าเพิ่งคิดนะว่าเราหนี้ออกจากบ้าน เปล่าคะ ก็แค่มันเป็นจังหวะนั้นพอดี เพราะก่อนหน้านั้นคุยกับเพื่อนไว้ว่าเดี๋ยวเดือนนี้จะไปค้างด้วยแล้วจะได้ไปออกกำลังกายกันด้วย แต่รอให้น้องกลับมาจากบ้านก่อนแล้วค่อยมาค้างกับเพื่อน แต่ก็มีเรื่องซะก่อน เลยออกมาไม่ได้บอกใครแค่นั้นเอง
เป็นไงล่ะ ช่างเหมาะให้คิดไหมล่ะว่าน้อยใจหนี้ออกจากบ้าน โอเค น้อยใจก็มีบ้าง แต่มันเหนื่อยใจ ท้อใจมากกว่า เรื่องแค่นี้ต้องฟ้องแม่ด้วยเหรอ แม่ก็ต่อว่า ว่าทำไมเป็นพี่น้องกันไม่รักกัน แค่นี้ก็น่าจะทำให้น้องได้ ทำได้สิทำไมจะทำไม่ได้ มากกว่านี้ก็ทำได้ จะให้ทำอะไรล่ะ บอกมาเลย ยังไงเป็นพี่มันต้องเสียสละอยู่แล้ว ยิ่งเราเป็นคนที่อะไรก็ได้ ไม่เป็นไร ช่างมัน แต่วันหนึ่งมันก็เต็มที่ มันไม่ไหว อยากระบาย อยากระเบิด ตอนนี้ยังไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น อยากอยู่เงียบๆคนเดียว ปิดเครื่องตั้งแต่เช้า จนเย็น มีสายเข้า 39 สาย แต่ไม่โทรกลับ ใจก็เป็นห่วงแม่ แต่ใจหนึ่งก็คิดว่าโทรไปตอนนี้กคงโดนว่าอีก เลยยังไม่ติดต่อใครทั้งนั้น
ใช่รู้ว่าผิด ทำไม่ถูกแม่คงเป็นห่วง หรือ อาจจะโดนต่อว่าก็ได้ แต่คนเรามันก็ต้องมีกันบ้างสิ ทำไมเราต้องพยามที่จะเข้าใจคนทุกคน ไม่ถือสา อะไรก็ได้ เราก็คนคนหนึ่งนะ มีน้อยใจ มีเสียใจ มีอารมณ์โกรธ เกลียด รัก เหมือนคนอื่น ทำไมต้องมาคาดหวังกับเราว่าเราต้องอดทน เพราะอะไร เพราะว่าเราเป็นพี่ เพียงเท่านี้เหรอ
หลายคนอาจจะบอกว่าเราทำไม่ถูก เป็นลูกไม่ดี เป็นพี่ที่แย่ แต่เราขอร้องล่ะ อย่าเพิ่งว่าอะไรเราตอนนี้ เพราะหลายครั้งหลายเรื่องสะสมมานาน มันล้น มันจุก ไม่อยากคุย ไม่อยากพูด อยากอยู่นิ่งๆ ที่เล่ามาทั้งหมดก็แค่อยากระบายเท่านั้นเอง
Create Date : 06 ตุลาคม 2552 |
Last Update : 6 ตุลาคม 2552 21:37:24 น. |
|
2 comments
|
Counter : 324 Pageviews. |
|
|
|
โดย: คนมุมกลับ (กระปุกปุยเมฆ ) วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:0:02:59 น. |
|
|
|
โดย: คนขับช้า IP: 115.67.91.141 วันที่: 28 ธันวาคม 2552 เวลา:16:26:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|
...บางครั้งความคาดหวังก็เป็นความกดดันต่อคนที่ถูกคาดหวังค่ะ แต่ในมุมกลับกัน การไม่โดนคาดหวังเลย ก็เหมือนไม่มีค่าในสายตาใครนะคะ...เราอาจจะสบายที่ไม่เคยถูกคาดหวัง แต่บางครั้งก็กลายเป็นว่าเราต้องกดดันตัวเองยิ่งกว่าเพื่อจะทำอะไรให้ประสบผลสำเร็จ เหนื่อยบ้าง ท้อบ้างเป็นธรรมดา หยุดทุกอย่างซะ คิดซะว่าทุกอย่างย่อมมีทางออกของมันเสมอ...
สู้ๆกับใจตัวเองให้ได้นะคะ....ว่ากันว่า "การปล่อยวาง คือ ส่วนหนึ่งของการกระทำ"
โชคดีนะคะ