สองคนแม่ลูก สายเลือดไทย
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
14 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 
แจมมี่

แม่คิดของแม่อยู่ตลอดเวลาว่า แม่เดินมาถูกทางแล้ว แม่มั่นใจมาก แต่บางครั้ง แม่เองก็ยังอดคิดไม่ได้ว่า แม่เดินมาถูกทางสำหรับแจมมี่จริงๆ เหรอ

แม่เฝ้าถามตัวเองอยู่ตลอดเวลา

ในทางเลือกที่ดีที่สุด เท่าที่แม่จะมีทางออก สำหรับลูกในอนาคต แน่นอน แม่ต้องเลือกทางที่ดีที่สุด และเหมาะสม ที่สุดให้ลูกอยู่แล้ว อย่างที่แม่กำลังทำอยู่นี้ไง

แต่ที่แม่อดที่จะคิดแล้ว คิดอีก รวมทั้งไม่แน่ใจ ในสถานะภาพ ที่เราสองแม่ลูกกำลังเป็นอยู่ และได้รับอยู่

แม่รู้ มันกระทบกระเทือนใจของลูกไม่ใช่น้อยเลย

แต่ลูกจ๋า เราต้องอดทนนะลูกนะ หนทางชีวิตข้างหน้า ยังอีกยาวไกลนัก เวลาของแม่หมดแล้ว ตอนนี้ และต่อแต่นี้ต่อไป เป็นเวลาของลูก เป็นโอกาสของลูก ที่จะได้เลือกทางเดินที่ดี อย่างน้อยทางเลือกเดินที่แม่ได้เลือกให้ลูกในตอนนี้ แม่ก็คิดว่าดีที่สุดแหละ เพียงแต่ว่า แม่อดที่จะคิดไม่ได้

บางครั้ง แม่คิดนะลูกนะ ว่า ถ้าเราเพียงแต่มีชีวิต อย่างที่ไม่ต้องดิ้นรนมากมายนักอยู่ที่เมืองไทย เรียนโรงเรียนรัฐบาลใกล้ๆ บ้านเรา บ้านที่เราสองคนแสนจะภาคภูมิใจ แจมมี่ไปโรงเรียน แม่ไปทำงาน และมีเวลาอยู่ด้วยกันตอนเย็นของทุกวัน และทุกทุกวันหยุด และภาคภูมิใจในความเป็นตัวตนของเรา

ไม่รู้สิลูก แม่คิดเรื่อยๆ นะ ว่าบางทีอาจเป็นทางเลือกที่ดีกว่า อย่างน้อยเราก็มีความภาคภูมิใจในตัวตนของเราหลงเหลืออยู่บ้าง

แต่เมื่อมองในทางกลับกัน สังคมของเรา ไม่ว่าที่ไหน สังคมแห่งการแข่งขัน คนที่ดีกว่า เก่งกว่า คนที่รับโอกาสที่ดีกว่า อย่างเช่นโอกาสที่เรามี โอกาสที่ได้มามีชีวิตอยู่ที่อเมริกา เมืองฟ้าเมืองสวรรค์แห่งนี้

แต่มันไม่ใช่เมืองสวรรค์สำหรับเราสองคนแม่ลูกเลย เนอะลูกเนอะ

เพียงแต่ว่า ในสถานะการณ์นี้ โอกาสที่แม่มีอยู่นี้ แม่ก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก

เพียงเพราะว่า สถานะ และโอกาสต่อไปในสังคม เมื่อลูกได้เติบโตขึ้น เป็นผู้ใหญ่

ลูกก็จะมีโอกาสได้รับเลือกมากกว่าคนอื่น

แม่ทำให้ลูกได้แค่นี้แหละลูก แต่แม่เองก็ไม่แน่ใจ ว่าสิ่งที่แม่ทำอยู่ มันถูก หรือมันผิดกันแน่

หนูมีความสุข แม่ก็รู้ และแม่ก็ดีใจมาก หนูไม่รู้หรอกว่ารอยยิ้มของหนู สร้างความชื่นใจ และความสดใส ให้กับโลกของแม่มากเพียงไหน เพียงแค่มือเล็กๆ ที่โอบรอบคอแม่ เพียงแค่ จมูกเล็กๆ ที่หอมแก้มแม่ เพียงแค่ปากเล็กๆ ที่บอกว่ารักแม่ แค่นี้ แค่นี้จริงๆแม่ก็มีความสุขที่สุดในโลกแล้ว

แต่แม่ก็ยังกลัว สิ่งที่แม่กลัว คือรอยด่างในใจของหนู ความภาคภูมิใจในตัวแม่ ที่หนูมี

นั่นแหละ คือสิงที่แม่เฝ้าคิดว่า แม่เดินมาถูกทางแล้วจริงๆ นะเหรอ

แจมมี่จ๋า เราสองคนแม่ลูก ต้องอดทนนะลูกนะ ชีวิตมันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอย่างเดียว บางครั้งมันมีหนามกุหลาบปลอมปนมาด้วย หนูอาจเจ็บเท้า หนูอาจโดนหนามตำ แต่แม่ก็จะปกป้อง แม่ซื้อรองเท้าให้หนู ไว้ป้องกันเท้าหนู และเผื่อจะโดนตัวแมลงมันมากัดเท้าน้อยๆ ของหนูด้วย แม่พาหนูเดินไป แม่ทำได้แค่นี้แหละลูก

ซักวัน เมื่อหนูต้องเดินไปตามทางของหนู ด้วยตัวของหนูเอง

จำคำที่แม่สอน........เป็นคนดี ภาคภูมิใจในตัวเอง ในคุณค่า และความเป็นคนของเราเอง นะลูกนะ

จำไว้นะลูก แม่เฝ้าดูหนูอยู่เสมอ

ด้วยรัก จากแม่







ชื่อเพลง/Title : รัก
อัลบัม/Album : Million Ways To Dobe
ศิลปิน/Artist : อัญชลี จงคดีกิจ



เหมือนฝนตกตอนหน้าแล้ง
เหมือนเห็นสายรุ้งขึ้นกลางแจ้ง
เหมือนลมหนาวเดือนเมษา
เหมือนว่าใจอ่อนล้ากลับแข็งแกร่ง
เหมือนคนกำลังมีรัก
เหมือนคนหลงทางพบคนรู้จัก
เหมือนเจอของสำคัญที่หล่นหาย
เหมือนร้ายนั้นกลายเป็นดีมาก

เหมือนที่ฉันนั้นได้มาพบกับเธอ
ชีวิตฉันจึงได้เจอ

แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร
ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ
ที่ฉันได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ
ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร

โอเธอ ทำให้ฉันรู้จัก
ความรักที่ไม่มีเหมือนใครใด
ได้มามีเธอนั้นเป็นคนให้
หัวใจอยากให้เธอรู้





ปัจฉิมลิขิต
สำหรับน้องสาว ที่แนะนำให้ฟังเพลงนี้เป็นครั้งแรก
ยังรัก และคิดถึงอยู่เสมอนะจ๊ะ จุ๊บจุ๊บ




Create Date : 14 ธันวาคม 2548
Last Update : 14 ธันวาคม 2548 15:59:58 น. 24 comments
Counter : 469 Pageviews.

 
คุณแหม่ม

หนิงอ่านไปคิดถึงตัวเองไป

เราแทบจะเป็นคนคนเดียวกันเลยนะคะ

อยู่ และสู้เพื่อลูก

คุณแหม่ม ....หากคิดวามันหนักมันเหนื่อย คิดถึงหนิงกับนับนะคะ

เราจะยืนส่งกำลังใจให้คุณแหม่ม ตรงไหนสักแห่งที่คุณแหม่มอาจมองไม่เห็น

แต่แม่หนิงคิดถึงคุณแหม่มเสมอนะ เวลาท้อ ๆ มีอีก 1 คน ที่เป็นแบบแม่หนิง แต่เราเข้มแข็งเนอะ ใช่มัย เราเข้มแข็ง

ปล. ว่าจะเล่าให้คุณแหม่มฟัง...พ่อนับเค้าจะกลับมานะคะ มาบอกว่า อยากอยู่กัน 3 คน พ่อ แม่ ลูก อย่างเดิม
หนิงตอบกลับไปว่า

ไม่คิดเอาหัวตัวเดิมมาใส่หัวค่ะ

รักคุณแหม่มนะ แจมมี่ด้วย

จากใจจริง

แม่หนิง+น้องนับ


โดย: run to me วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:15:50:30 น.  

 
เป็นกำลังใจให้คุณแหม่มกับแจมมี่นะคะ ^^



...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:15:53:10 น.  

 
เป็นกำลังใจให้พี่แหม่มด้วยคนค่ะ
ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ น้องแจมมี่ต้องภูมิใจในตัวแม่แหม่มมาก ๆ แน่ ๆ
พี่แหม่มทำถูกแล้ว เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้น้องแจมมี่แล้วค่ะ


โดย: คุณย่า วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:16:19:13 น.  

 
แหม่ม..นายทำเราร้องไห้แต่เช้าเลยน๊า

ไม่รู้จะพูดไงดี..

เพราะนายเขียนให้ลูก..
และเรามาอ่าน..มันเหมือนที่เรากำลังคิด

และคิด ทุกวันๆ

แต่อย่างไรก็ตามเราก็ทำดีที่สุดเพื่อลูกแหล่ะน้ะแหม่มน้ะ

ทุกอย่างเพื่อลูก..จริงๆ






โดย: zaesun วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:16:42:51 น.  

 
ทุกอย่างที่ทำให้ลูกด้วยใจ ย่อมเป็นสิ่งที่ดีที่สุดอยู่แล้วค่ะ

เป็นอีก 1 กำลังใจให้นะคะ


โดย: Batgirl 2001 วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:17:22:12 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งหัวอกคนเป็นแม่เลยอ่ะ


โดย: mungkood วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:17:28:36 น.  

 



เป็นอีกหนึ่งแรงใจให้คุณแหม่มนะคะ


โดย: marinesnow วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:17:49:50 น.  

 
เข้มแข็งมากๆ นะคะ

ความรักจะทำให้แจมมี่เข้าใจค่ะ เราเชื่อว่าอย่างนั้น


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:18:37:02 น.  

 
น้องแจมมี่ต้องภูมิใจในตัวคุณแม่มากๆค่ะ ความพยายามของคุณแม่ จะทำให้น้องแจมมี่เข้มแข็งค่ะ

เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะคะ


โดย: rebel วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:19:01:44 น.  

 
เป็นกำลังใจให้แม่ลูกค่ะ ... อย่างน้อยถ้าเราอ่อนแอ ท้อแท้ ก็อย่าเพิ่งท้อใจมาก ให้มองว่าต่างคนต่างมีกัน ลูกมีเรา เรามีลูก อะไรจะทำให้เราสู้และเข้มแข็งได้เท่ากำลังใจที่ให้กันและกันนะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:20:54:15 น.  

 
มาส่งกำลังใจให้แหม่จ๊ะ....ใครไม่มาอยู่ที่นี่ มาทำงานที่นี่ ไม่มีใครรู้ว่ามันเหนื่อยอย่างบอกใคร

แหม่ม มีนู่แจมมี่ ให้เฝ้าดูการเจริญเติบโต เป็นกำลังใจ เป็นหัวใจของแหม่ม ดีกว่าพี่ตุ๊กตา ไม่มีเจ้าตัวน้อย ๆ มาคอยเรียกแม่...เฮ้อ....

แต่ทุกชีวิตต้องดิ้นรน แสวงหาสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคนนที่เรารักเนอ๊ะ พี่ตุ๊กตา ก็ทำเพื่อนแม่คน

เดียวเหมือนกันคะ

เหนื่อยแต่พอคิดถึงแม่แล้วก็หายเหนื่อยคะ

ดีใจที่แหม่มเป็นแม่ที่รักลูกสุดชีวิต ขอให้มีแต่สิ่งดี ๆ ตลอดไปจ๊า.......

จุ๊บ จุ๊บ...หลานแจมมี่ด้วยน๊า.......

รักษาสุขภาพนะแหม่ม พวกเราคนทำงานเนอ๊ะ


โดย: tukata001 วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:21:14:16 น.  

 


ซึ้งจังค่ะ



โดย: p_tham วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:21:25:05 น.  

 
อย่าคิดมาก ศักดิ์ศรี และ การยึดติดกับศักดิ์ศรี มันทำร้ายจิตใจเปล่าๆ

บางทีคนเราก็ต้องเลือกน่ะว่า จะเอาศักดิ์ศรี เงิน หรือ ความสงบสุขในชีวิต
แล้วเราก็เลือกได้อีกเช่นกันว่า จะยอมลำบากใจซักช่วงแล้วมีความสุขทีหลัง หรือ จะเลือกมีความสุขตามอัตภาพไปเรื่อยๆ แต่ ไม่สบายกาย ไม่มีปัจจัย (ที่แสนจะจำเป็นในชีวิต)

เด็กสามารถซึมซับความรู้สึกของแม่ได้ง่ายมาก

เจ๊...เด็กเล็กๆน่ะ ไม่รุ้สึกน้อยเยื้อต่ำใจหรอก แต่เค้าจะไม่สบายใจเพราะจับความไม่สบายใจและอับอายของแม่ได้

และบางทีผู้ใหญ่ก็อายและไม่สบายใจด้วยเรื่องที่ เด็กๆ ไม่ได้คิดว่าเป้นเรื่องใหญ่เลย

คนที่เลือกมาที่นี่...ไม่มีใครที่จะมีความสุขร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก ทุกคนมีความทุกข์และความจำเป็นที่ผลักดันใหม่ที่นี่ทั้งนั้นล่ะ
ไม่งั้นใครจะอยากทิ้งบ้านเมือง ที่กิน บ้านที่มีกระเหรี่ยงช่วยทำงานบ้านให้มาลำบากลำบนที่นี่

แต่ในเมื่อเลือกมาแล้ว....ก็อย่าไปคิดมาก เดี๋ยวลูกโตก็รุ้เองล่ะ

นะ นะ นะ นะ


โดย: เกือกซ่าสีชมพู วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:21:44:28 น.  

 
น้องแหม่มจ้ะพี่ว่าหนูทำถูกที่สุดจ้ะ...เมื่อไรที่แจมมี่โตพร้อมที่จะเดินไปด้วยตัวเองเมื่อนั้นเขาจะขอบคุณที่สวรรค์ให้เขาเกิดมาเป็นลูกหนู...เชื่อพี่...ขอบคุณที่คิดถึงกันยามที่พี่ไม่อยู่จ้ะ...


โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:22:55:50 น.  

 
สวัสดีค่ะ ไม่ได้มาเยี่ยมเสียนานสบายดีนะคะ ..

..ทุกคนทำดีที่สุดในสถานการณ์ค่ะ ขอให้คุณแหม่มภูมิใจในตัวเองนะคะ แล้วลูกจะภูมิใจในตัวคุณค่ะ ..เรากลับไปเปลี่ยนแปลงอะไรในอดีตไม่ได้แต่ปัจจุบันเราเติมได้ค่ะ เติมความเข้าใจอย่างที่คุณเขียนไดอารี่ถึงลูกให้ลูกเข้าใจคุณ บางสิ่งบางอย่างที่อยู่ในใจไม่ได้พูดก็บันทึกไว้ให้เธอได้อ่านและเข้าใจคุณมากขึ้น ..ป่ามืดอ่านแล้วประทับใจมากค่ะ แม่ย่อมเลือกทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกเสมอ และจะเหนื่อยยากแค่ไหนก็ไม่ย่อท้อ ..มีความสุขมากๆนะคะ ....


โดย: ป่ามืด วันที่: 15 ธันวาคม 2548 เวลา:10:57:36 น.  

 
เจ้ รอผมมีน้องก่อนนะ จะเอาไปฝากเจ้เลี้ยง เจ้สอนได้ดีจริง ๆ

ว่าแต่ว่าเจ้รับเลี้ยงหลานอีกซะคนไหม
น้องใกล้จะพาแม่พันธ์ได้แล้ว


โดย: ไอดินและกลิ่นฝน วันที่: 16 ธันวาคม 2548 เวลา:1:29:50 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่แหม่ม สบายดีมั้ยพี่

ที่บ้านหนาวละ แต่เมื่อคืนฝนตกมาหน่อยนึงน่ะ คิดถึงพี่กับแจมมี่นะคะ



โดย: ปุ้ม หญิง วันที่: 16 ธันวาคม 2548 เวลา:5:41:42 น.  

 
อีกหนึ่งกำลังใจค่ะ


โดย: Justin's mommy (Baby I love you ) วันที่: 16 ธันวาคม 2548 เวลา:13:16:42 น.  

 
ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกนะเจ้
และแน่นอนว่าสิ่งที่แม่ทำให้ลูกนั้น ย่อมเป็นสิ่งที่มาจากความปราถนาดีจากหัวใจจริงๆ

การจะวัดว่าสิ่งที่แม่ทำให้ลูกนั้นมันดีที่สุดหรือไม่ ไม่ใช่วิธีการที่เราจัดให้เขา แต่เป็นความตั้งใจที่เรามีให้มากกว่า บางครั้งอาจจะลำบากแสนเข็ญ บางครั้งอาจจะต้องเหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่ลูกทุกคนที่ได้รับความรักจากหัวใจอันยิ่งใหญ่จากคนเป็นแม่ ย่อมเติบโตเป็นสิ่งที่สวยงามที่สุดในโลกสำหรับเราแน่นอน

สู้เขาต่อไปเจ้ ไม่มีทางผิดทางถูก มีแต่สู้เต็มที่กับถอดใจ ผมเอาใจช่วย


โดย: nsk วันที่: 17 ธันวาคม 2548 เวลา:0:37:42 น.  

 
อ่านไปน้ำตาซึมไปค่ะคุณแหม่ม
เข้าใจความรู้สึกนี้ดีค่ะ แม่ทุกคนรักลูกอยากให้สิ่งดีที่สุดแก่ลูก
คุณแหม่มทำถูกแล้วค่ะ อย่าน้อยใจไปเลยค่ะ
น้องแจมมี่ต้องภูมิใจในตัวคุณแม่มากค่ะ
ถ้าเค้าโตกว่านี้อีกหน่อยเค้าคงเข้าใจทุกอย่างที่คุณแม่ทำเพื่อเค้าค่ะ
พี่แพทเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ



โดย: Petit Patty วันที่: 17 ธันวาคม 2548 เวลา:11:42:00 น.  

 
Happy Holidays!!!



โดย: Angel Tanya วันที่: 18 ธันวาคม 2548 เวลา:2:07:20 น.  

 
ง่า มะกี้เผลอหลับแว๊บนึงคาโซฟาเรย มะได้ มะได้ ต้องหาข้าวให้ลูกทานแร๊ว 3 ทุ่มแล้วอ้ะ สงสัยคืนนี้นอนเร็ว ตื่นเช้าตามลูกอ้ะค่ะ ง่วงๆๆๆๆๆๆๆๆ พอเข้านอน ตาสว่างทันที อะรัยหว่า กุดไนท์น๊า


โดย: Justin's mommy (Baby I love you ) วันที่: 18 ธันวาคม 2548 เวลา:10:17:31 น.  

 
Merry X'Mas .. jaa


โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 18 ธันวาคม 2548 เวลา:18:20:02 น.  

 
Image hosted by Photobucket.com


โดย: Batgirl 2001 วันที่: 18 ธันวาคม 2548 เวลา:23:12:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พฤษภาคม 2510
Location :
Huntington Beach, California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]









เคยมั๊ย เคยคิด เคยรู้สึกอย่างเราบ้างมั๊ยว่า
คนที่เค้ามาเรียนเมืองนอก เด็กที่ได้มาเรียนหนังสือที่ต่างประเทศ
เค้ามีโอกาสทางสังคม มีการพัฒนา และการเรียนรู้ที่มากกว่าเด็กที่เรียนหนังสือที่เมืองไทย
โดยเฉพาะจากครอบครัวมนุษย์เงินเดือนอย่างเรา
ใช่จริงอยู่ โรงเรียนที่ดีก็มี เด็กที่ดีก็มาก
แต่โอกาสล่ะ ความสะดวก สบาย ที่เด็กจะได้รับในการเรียนรู้
ไม่ได้เห็นเมืองนอกดีกว่า แต่เค้าก็ดีกว่าจริงๆ ในบางสิ่งบางอย่าง
ในสิ่งทีดีกว่า เอามาผสมผสานกับวัฒนธรรม
และขนบธรรมเนียมประเพณีของไทย

จากการที่เราได้มาอยู่ที่นี่ ได้เรียนรู้และได้รับประสบการณ์ที่นี่

อเมริกา

ก็เลยเอามาเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง

ว่าเค้าเป็นกันอย่างไร เค้าทำกันอย่างไร

สิ่งไหนดี ก็รับไว้



"YOU ARE MY
I LOVE YOU"

By Maryann K. Cusimano


I am your parent;
You are my child.

I am your quite place;
You are my wild.

I am you calm face;
You are my giggle.

I am your wait;
You are my wiggle.

I am your carriage ride;
You are my king.

I am your push;
You are my swing.

I am your audience;
You are my clown.

I am your London Bridge;
You are my falling down.

I am you carrot sticks;
You are my licorice.

I am dandelion;
You are my first wish.

I am you water wings;
You are my deep.

I am your open arm;
You are my running leap.

I am you way home;
You are my new path.

I am your dry towel;
You are my wet bath.

I am your dinner;
You are my chocolate cake.

I am your bedtime;
You are my wide awake.

I am your finish line;
You are my race.

I am you praying hands;
You are my saying grace.

I am your favorite book;
You are my new lines.

I am your night-light;
You are my starshine.

I am your lullaby;
You are my peekaboo.

I am your good-night kiss;
You are my I LOVE YOU.

ด้วยความรักทั้งหมดจากหัวใจของแม่ ถึงลูกสาว แจมมี่












แม้ว่า ทะเลกว้าง
จะมล้าง มลายไป
เหือดแห้ง กระนั้นไซ้ร์
ฤดีนี้ สิมั่นคง

แม้ดิน และหินต้อง
สุรีย์ส่อง สลายลง
ยังรัก และมั่นคง
สิฉะนั้น นิรันดร


DO YOUR BEST
BE YOURSELF
NEVER GIVE UP

ขอให้ทุกคนมีความสุข


Friends' blogs
[Add พฤษภาคม 2510's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.