เขียนถึงใครในใจฉัน..

เหตุการณ์วันนั้นมันเกิดขึ้นเร็วมาก เราในตอนนั้นอายุเพียง 7-8 ขวบ อาจจะยังไม่เข้าใจในการสูญเสีย
วันนี้ขอไม่พูดถึงเรื่องในวันนั้น จะพูดถึงคืนวันอันสดใส วันที่มีพี่เป็นดวงใจ เคยวิ่งไล่ เคยเล่นเป็นเฮฮา

ยังจำได้ในวันนั้นฉันตัวเล็กกะเปี๊ยก ส่วนพี่ชายเป็นคนตัวโต(มากๆ) ฉันชอบนอนเล่นบนพุงของพี่
มันอุ่นดีจัง Smiley หลังเลิกเรียนฉันมักจะวิ่งไปบ้านคุณป้าเพื่อที่จะไปเล่นกับพี่เสมอๆ เพราะ ครอบครัวของเรา
บ้านอยู่ใกล้กันเพียงอึดใจเดียว.. พี่ยกฉันขึ้นขี่คอ พี่เป็นม้าขาว ฉันเป็นเจ้าหญิง วิ่งวิ่งหมุนหมุน ฝุ่นคลุ้ง
ตลบเป็นหมอกจางแห่งความสุข ฉันจำได้ดี จำได้ทั้งหมด และจะจดไว้ในใจเสมอ 
ฉันรู้ว่าพี่ไม่ได้ไปไหน เพียงแค่ไปมองดูทุกคนและฉันในที่ที่ไกลและสงบกว่าเดิมเท่านั้นเอง 
ถึงแม้จะเสียใจในบางครั้งที่ฉันทำอะไรสำเร็จแต่กลับไม่มีพี่อยู่ข้างๆ ฉันอ่านหนังสือคล่องแถมยัง
เขียนภาษาอังกฤษได้ด้วยนะ ถ้าได้เล่าให้ฟังคงจะภูมิใจมากกว่านี้ แต่เพียงพี่รู้ รับรู้.. ฉันก็พอใจแล้ว
ฉันไม่รู้ว่าอินเทอร์เน็ตจะส่งข้อความนี้ไปถึงที่ที่พี่อยู่ได้หรือเปล่า 
แต่ฉันว่าพี่คงรับรู้มันได้อยู่แล้ว เพราะพี่อยู่ไกลเพียงใจของเราเท่านั้นเอง... 



Create Date : 15 มกราคม 2559
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2559 20:27:48 น.
Counter : 1306 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 2225099
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



มกราคม 2559

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31