วันนี้เธออยู่ที่ไหน??? รำลึก “ลิลลี่ขาว” ในความทรงจำ # 3 หลังอาหารค่ำคืนนั้น............ก็เป็นที่รู้กันทั้งกลุ่มนักข่าวช่างภาพไทยและเจ้าหน้าที่ศูนย์สื่อมวลชนว่าผมและเซนนา กลายเป็นเงาซึ่งกันและกัน ภาพที่ทุกคนเห็นกันเจนตามีทั้งผมไปช่วยเธอจัดเอกสารแจกนักข่าวในตอนบ่าย.........เธอมานั่งรอผมนั่งปั่นงานแข่งกับเวลาในยามเย็นค่ำ หรือไม่งั้นก็เราทั้งคู่นั่งจิบกาแฟคุยกันที่ม้านั่งตัวเดิมหน้าอาคารศูนย์ประชุมมะนิลา วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว............ใครกันนะที่เป็นเจ้าของวลีอมตะ “วันเวลาแห่งความสุขมักจะผ่านพ้นไปราวติดปีกบิน”..................ผมขอคารวะท่านนั้นด้วยความเคารพอย่างยิ่ง ขณะที่สองใจของผมและเธอแทบจะร้อยรัดกันเป็นหัวใจเดียว...........เราต่างตระหนักกันดีว่า วันเวลาแห่งความงดงามนั้นใกล้เข้าสู่จุดหัวเลี้ยวหัวต่อสำคัญ วันที่ต้องตัดสินใจในความเป็นชายและหญิงผู้เปี่ยมพร้อมไปด้วยสมอง.............สติ และเข้าใจในความเป็นจริงของโลกแห่งความเป็นจริงของทั้งสองฝ่าย.............. เวลาบ่ายแก่จัด ท่ามกลางอากาศร้อนระอุวันนั้น ผมเร่งเดินเข้าศูนย์สื่อมวลชนอย่างอ่อนระโหย............การจราจรในกรุงมะนิลาดึงเอาเวลาการเดินทางของผมไปร่วมสองชั่วโมง........... ด้วยความรีบร้อน ผมเร่งเข้าประจำที่นั่ง ดึงพิมพ์ดีดคู่ชีพเพื่อเริ่มทำงานชิ้นแรกให้เสร็จเร็วที่สุด มีกระดาษใบจิ๋วแปะไว้บนฝาพิมพ์ดีดปรากฏลายมือภาษาอังกฤษสั้น ๆ ใจความว่า “เย็นวันนี้ฉันไปดูซ้อมใหญ่พิธีปิดนะคะ......... คงกลับมาค่ำ......... Your Sena” อ่านยังไม่ทันจบโน้ต เหมือนมีใครเขียนบทไว้รอ..................พีชชี่ แม่สาวร่างเล็กร่าเริงตลอดเวลา เพื่อนสนิทคนหนึ่งของเธอเดินเข้ามาบอกผมว่า “เซนนาอยากดูพิธีปิดวันมะรืนนี้มากเลยนะ แต่พวกเราน่ะคงเข้าไปดูไม่ได้เพราะไม่มีบัตร”.............. “คุณน่าจะพาเซนนาไปดูนะ เพราะนักข่าวเข้าได้อยู่แล้วนี่”.....................เธอพูดเหมือนกับรู้ว่าในใจผมคิดอะไรอยู่............... ผมไม่ตอบคำพีชชี่..............กลับบอกให้เธอนั่งลงคุยกัน ผมถามจู่โจมเธอตรง ๆในฐานะเพื่อนสนิทว่า เธอคิดอย่างไร ในเรื่องราวของผมกับเซนนา............. เหมือนจะไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัว................เธอนิ่งไปครู่ใหญ่ ถามย้ำว่าผมอยากได้คำตอบนั้นจริงหรือ...............เมื่อได้รับการยืนยันอีกครั้ง พีชชี่ถอนใจ พูดออกมาเหมือนตกในภวังค์ว่า “เซนนาเป็นคนที่ไม่เคยใส่ใจเรื่องความรัก ทั้งที่เธอมีพร้อมทั้งรูปโฉมและคุณสมบัติ มีคนตั้งเยอะตั้งแยะชอบเธอตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย” “ฉันไม่รู้นะว่าคุณมีอะไรดี เซนนาไม่เคยชื่นชมใครเหมือนคุณมาก่อนเลย” เธอพูดต่อไป เมื่อเห็นผมยังนิ่ง..............”ฉันกลัวว่าคุณจะหลอกเธอเล่น ทำให้เธอต้องเสียใจ มันเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม ? อีกไม่กี่วันคุณก็ต้องกลับเมืองไทยแล้ว” ผมไม่ตอบ แต่ถามกลับไป “พีชชี่ คุณแน่ใจหรือ?”............... “เรื่องอะไรล่ะ?”................. ”ก็ทั้งสองอย่างนั่นแหล่ะ ทั้งเรื่องกลัวว่าผมจะหลอกเซนนา กับเรื่องที่เซนนาชื่นชมผมน่ะ” เธอนิ่งไปอีกครั้ง มองตาผมคล้ายจะค้นหาบางสิ่งบางอย่าง แต่ก็เลี่ยงไม่ตอบตรง ๆ “ฉันไม่อยากให้เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันต้องเสียใจน่ะ คุณคงเข้าใจนะ..........” ไม่รอให้ผมตอบหรือพูดอะไรต่อ พีชชี่ตัดบท “ฉันต้องไปทำงานต่อแล้วล่ะ เซนนาคงจะกลับมาสักสองทุ่มมั้ง ไปก่อนนะ”........... ตลอดวันที่ยังเหลือนั้น............ผมต้องเตือนตัวเองบ่อยครั้ง ในยามที่สมาธิฟุ้งกระจายจากบทสนทนากับพีชชี่............หนึ่งในบทเรียนของนักศึกษาวารสารศาสตร์ ในการเป็นนักหนังสือพิมพ์มืออาชีพ...............จำเป็นที่จะต้องสามารถทำงานได้ในสภาวะกดดันรอบด้าน เพื่อให้ได้มาตรฐานผลงานที่ดีที่สุด............ผมต้องย้ำกับตัวเองด้วยคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์ที่เฝ้าย้ำนักย้ำหนาสมัยเป็นนักศึกษาว่า “นักหนังสือพิมพ์ที่แท้ จะต้องไม่ปล่อยให้สภาวะใด ๆ มามีอิทธิพลเหนือการทำหน้าที่ ไม่มีข้ออ้างแก้ตัวใด ๆทั้งนั้นสำหรับการส่งงานที่ดีที่สุดให้ทันตามกำหนดเส้นตายของหนังสือพิมพ์”..................... ในที่สุดแล้ว แม้ว่าจิตใจจะว้าวุ่น...............ผมก็ยังสามารถลุยปิดงานในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายทั้งหมดของค่ำวันนั้นเสร็จสิ้นทันเวลาเหมือนที่เคยทำมาตลอดระยะเวลาเกือบสามสัปดาห์เต็มในการลุยศึกมะนิลาเกมส์................ ใกล้สามทุ่มคืนนั้น............หลังจากปิดงานทั้งหมด และการประชุมวางหน้าที่ของแต่ละคนในวันรุ่งขึ้น ผมออกมานั่งเล่นที่หน้าหอประชุมเหมือนเคย.............นั่งเพลิน ๆได้ไม่นานก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีแก้วน้ำเย็นเฉียบมาแนบแก้ม............... “ฉันคิดว่าคุณคงยังไม่ได้ทานอะไร ออกจากสนามเลยซื้อแซนด์วิชกับโค้กมาให้” เซนนานั่นเอง............ ผมขอบคุณเธอ รับถุงแซนด์วิชและโค้กแก้วใหญ่วางไว้ข้างตัว ดึงมือเธอลงนั่ง.............”วันมะรืนไปดูพิธีปิดกับผมนะ”................ “ไม่งั้นผมจะไม่ยอมกินอะไรอีก ให้มันหิวตายไปเลย”.............เป็นบทผู้ชายขี้อ้อนที่เชยชะมัด “ฉันอยากเห็นคนหิวจนตายจัง...........ทำยังไงดี”....................เธอเย้า ก่อนจะถามว่า “คุณจะพาฉันเข้าสนามได้ยังไงล่ะ เขาให้เข้าเฉพาะคนที่มีบัตรพิเศษเท่านั้นนะ เฉพาะแค่บัตรประจำตัวนักข่าวหรือบัตรเจ้าหน้าที่ของฉันเข้าไม่ได้นี่?” “เอาน่า รับรองว่าเข้าไปดูได้แน่ ผมเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องห่วงเลย ไปนะ นะ.............พลีส” “แหม คุณนี่.....จริง ๆเลยนะ ต้องให้ฉันตอบอีกเหรอ? ไปสิคะ”.................. TO BE CONTINUE   Create Date : 21 พฤษภาคม 2549 43 comments Last Update : 21 พฤษภาคม 2549 11:54:26 น. Counter : 2921 Pageviews. Share Tweet

แวะมาลงชื่อครับ.. แปะชื่อไว้ก่อนนะ.. เดี๋ยวค่อยมาอ่านอีกที..   โดย: SCTL IP: 58.8.171.124 21 พฤษภาคม 2549 19:25:13 น.

คอยตอนต่อไปนะครับ..   โดย: SCTL 21 พฤษภาคม 2549 19:50:08 น.

เรื่องจริงรึเปล่าคะเนี่ย... แวะมารายงานตัวค่า สบายดีนะคะ มาบอกว่าอัพบล๊อคแล้วนะคะ ว่างๆอย่าลืมไปแวะน๊า... อิอิ   โดย: HACKER HUNTING in The City 23 พฤษภาคม 2549 22:03:38 น.

ยังไม่คิดจะวางเครื่องน้องแจ่ดดดดดดดดดนะคะ แค่นี้กะมึนแระ กระเป๋าแฟ่บเรย.... เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เด๋วจะถ่ายรูปมาให้ชมนะคะ อิอิ ล.ป. นานมากกกกกกกกกกกก เลยเหรอคะเรื่องเนี๊ย หุหุ   โดย: HACKER HUNTING in The City 24 พฤษภาคม 2549 18:49:18 น.

แวะมาทักทายครับ เฮีย อิอิ   โดย: Dr.เต่า IP: 202.44.8.100 26 พฤษภาคม 2549 14:38:04 น.

นิยายรักโรแมนสสสส   โดย: yaipearn IP: 58.64.109.169 12 มิถุนายน 2549 11:53:59 น.

น่าติดตามมากครับ   โดย: 99smiles IP: 203.170.168.51 14 มิถุนายน 2549 13:19:51 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาแปะไว้ก่อนนะคะ ช่วงนี้เปิดเรียนแล้ว ดูบอลด้วย แย่เลยอ่ะ แอบง่วงตลอดเวลา 55+ ฝนตกบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: immuno 20 มิถุนายน 2549 14:34:07 น.

แวะมารายงานตัวค่า คิดถึงนะคะคิดถึง หายไปไหนอ่ะคะกลับมาไวๆเด้ออออออออออออ รออ่านอยู่ค่า   โดย: HACKER HUNTING in The City 1 กรกฎาคม 2549 19:18:38 น.

แวะมาติดตามอ่านต่อจากคราวที่แล้ว แล้วก็รอตอนต่อไปด้วยค่ะ   โดย: immuno 24 กรกฎาคม 2549 13:00:28 น.

ตามมาให้กำลังใจ ไม่เห้นพี่เล่าเรื่องการเป้นนักข่าวกีฬา ให้ฟัง เป้นความรุ้บ้าง สักนิด   โดย: yaipearn IP: 58.64.123.105 25 กรกฎาคม 2549 19:41:30 น.

หวัดดีค่ะ เก้าอี้ขาว กุหลาบขาว   โดย: นางฟ้าตกสะพาน 28 กรกฎาคม 2549 15:31:19 น.

แวะมาเยี่ยมครับ   โดย: ธารใส 1 สิงหาคม 2549 17:23:45 น.

ต่อต่อต่อ ให้ว่อง ลูกเพ่ ให้ว่อง   โดย: ก็เธอสอนฉันให้เป็นนางมารเอง แล้วจะโทษใคร??? IP: 58.8.117.120 15 สิงหาคม 2549 1:14:33 น.

มาทักทายและส่งความคิดถึงนะคะ   โดย: immuno 29 สิงหาคม 2549 12:30:34 น.

มาสวัสดีครับ...   โดย: ผมชื่อต้น 30 สิงหาคม 2549 17:55:37 น.

แวะมาอ่านค่ะ อยากรู้จัก เรื่องจริงรึเปล่าเนี่ย?   โดย: shamuneko 2 ตุลาคม 2549 16:16:19 น.

แวะมาอ่านแล้วลงชื่อครับเฮีย...   โดย: Thirdwave IP: 124.120.6.113 6 ตุลาคม 2549 13:57:21 น.

จากวันนั้น ถึงวันนี้ และแล้วก็ผ่านไป 5 เดือน ก็ยังคง TO BE CONTINUE ต่อไป .......   โดย: บุ้งบิ้ง 30 ตุลาคม 2549 21:01:43 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและส่งความคิดถึง สบายดีนะคะ ยังไม่อัพต่อเหรอ   โดย: immuno 2 พฤศจิกายน 2549 17:32:19 น.

ซานต้าแสบ !!! เอาความสุขมาฝากค่ะ   โดย: ตัวแสบมาเยือน 25 ธันวาคม 2549 3:41:49 น.

Merry X'mas ค่ะ   โดย: immuno 25 ธันวาคม 2549 21:28:49 น.

ชอบจังค่ะ อยากรู้จัง ตอนต่อไปจะเป็นยังไง   โดย: น้ำตาลทรายขาว IP: 58.147.85.160 30 ธันวาคม 2549 21:39:04 น.

แวะมาแปะชื่อ ว่าเราเคยเจอกันแล้ว เด๋วค่อยกลับมาอ่าน มันยาวเกิน   โดย: อมฤตาลัย 31 มกราคม 2550 15:13:22 น.

หวัดดีค่ะ แวะมาส่งความคิดถึงแล้วก็ส่งของขวัญวาเลนไทน์ด้วย ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ มีความรักเบ่งบานในหัวใจตลอดไป   โดย: immuno 12 กุมภาพันธ์ 2550 1:20:59 น.

...รอๆๆๆ รอภาค 4 มานานแล้วนะคร้าบบบบลุงคร้าบบบบ เอ้ยเฮียคร้าบบบบ...   โดย: จิ๊กโก๋ซอย 1+1 18 กุมภาพันธ์ 2550 22:33:05 น.

...หลงเข้ามาอ่ะ แง้ๆๆๆๆ   โดย: ...น้องแมวดำ... IP: 58.8.136.159 23 มีนาคม 2550 15:41:36 น.

...หลงเข้ามาอ่ะ แง้ๆๆๆๆ   โดย: ...น้องแมวดำ... IP: 58.8.136.159 23 มีนาคม 2550 15:41:57 น.

อยากอ่านต่อค่ะ   โดย: nanny_nan IP: 61.90.165.39 11 เมษายน 2550 15:15:32 น.

น้ำตาจะแตกค่ะ เฮียขา~   โดย: MBA ฮาเฮ 5 มิถุนายน 2550 15:12:58 น.

อีกเมื่อไหร่ ตอนต่อไปอีกมะไหร่   โดย: K-modjung 14 มิถุนายน 2550 14:07:20 น.

เดินหลงทางเข้ามาอีกคน แต่อ่านเพลินเลยจนต้องอ่านมีตอนต่อ อุอุ จะอ่านอีก.....   โดย: yyswim 19 กรกฎาคม 2550 20:14:13 น.

เข้ามาเยี่ยมชมครับ^^   โดย: ประธานชมรมคนรัก นู๋เข่ง 30 กรกฎาคม 2550 14:09:31 น.

มาแอบดู   โดย: i am tabo 16 สิงหาคม 2550 12:41:25 น.

ตามมาอ่านค่ะและถือโอกาสขอบคุณกับหลายสิ่งหลายอย่างค่ะ...   โดย: บัวบาน โชคมนทิน IP: 71.232.3.36 30 กันยายน 2550 10:37:17 น.

กรี๊ดมีนักกีฬาทีมชาติมาเม้นท์ด้วยหล่ะ ขอบอกว่าหนูไม่ทวงหรอกค่ะ เพราะรู้ว่าทวงเฮียก็ไม่เขียน 555   โดย: Mrs.Unpredictable 8 ตุลาคม 2550 3:17:49 น.

ไปห้องจตุจักรมาคะ ชอบน้องละเวงมากน่ารักน่าชังซะไม่มี แวะเอารูปน่ารักๆไปแปะที่บล็อคบ้างนะคะ ที่บ้านยายเลี้ยง พันธุ์นี้อยู่ 3 ตัวคะ เวลาทานข้าวหูลากพื้นเลยคะ น่ารักดี ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ   โดย: เจ้าเตี้ย 19 ตุลาคม 2550 16:55:21 น.

โดย: กากีแกมเขียว 24 ธันวาคม 2550 11:42:05 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะเฮีย Send this eCard !   โดย: กากีแกมเขียว 27 ธันวาคม 2550 13:35:58 น.

...Your Love Story was Happened so many Time?????   โดย: Moskimo999 IP: 88.64.158.202 5 มีนาคม 2551 0:04:52 น.

ต้องกลับไปอ่านตอน 1 กะ 2 ใหม่ก่อน เฮ้ออออ ไม่มีความคิดว่าจะทวงภาคต่อไปในหัวเลยนะ จริงจริ๊งงงง   โดย: ปลากัด IP: 58.8.93.124 26 มิถุนายน 2551 10:12:55 น.

รอตอนต่อไปครับ เขียนได้น่าอ่าน ชวนติดตามดีครับ ชอบๆ ปล. วงสวยนะครับ ขอยืมไปใช้หน่อย ของผมหายไปไหนไม่รู้ อิอิ   โดย: สเตอร์ลิงค์ 2 กรกฎาคม 2551 12:28:50 น.

รออ่านตอนต่อไปค่ะ   โดย: YesterdayOnceMore 23 ธันวาคม 2551 13:03:33 น.