เวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเรา.. คือ..วันเวลาที่เรามีความสุข..ความสงบ.. ที่เกิดขึ้นภายในจิตใจของเรา..
บางครั้งเราอาจพบเจอว่า.. เมื่อถึงเวลา..ความสุข.. อาจเกิดขึ้นได้ทุก ๆ ขณะ..ถ้าเราไม่ประมาทในชีวิต..
แต่บางครั้งเราอาจพบเจอว่า.. เมื่อถึงเวลา..ความทุกข์.. อาจเกิดขึ้นได้ทุก ๆ ขณะ..ถ้าเราประมาทในชีวิต..
บางครั้งเราอาจพบเจอว่า.. เมื่อถึงเวลา..ความสงบเย็น.. อาจเกิดขึ้นกับเราได้ทุก ๆ ขณะ..ที่เรามีสติ..
แต่บางครั้งอาจพบเจอว่า.. เมื่อถึงเวลา..ความเดือดร้อนใจ.. อาจเกิดขึ้นกับเราได้ทุก ๆ ขณะ.. ถ้าเราขาดสติ..มีปกติชอบโกรธผู้อื่นตลอดเวลา..
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม.. บางช่วงเวลา..ของจังหวะในชีวิตเรา.. มีอะไรหลายสิ่งหลายอย่าง.. ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมไป..ตามกาลเวลา..
หากเราไม่มีสติรู้เท่าทัน.. เราก็มักจะตำหนิติโทษตนเอง.. รำพึงรำพัน..โพทนากล่าวโทษตนเอง.. จนทำให้เกิดความรู้สึก.. ที่ติดลบอยู่ในจิตใจ..
เมื่อถึงเวลา.. บางครั้งเราไม่จำเป็นจะต้องเอาตัวเอง.. ไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้น..
แต่พอถึงเวลาจริง ๆ.. บางครั้งการมีสติ..รู้เท่าทัน.. ความเป็นไปของชีวิต.. จึงเป็นการเรียนรู้ที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิต..
เพราะบางครั้ง.. เมื่อมีเวลา.. เราพยายามทำใจให้เรียนรู้อย่างเข้าใจ.. ในความเป็นไปของชีวิต..ทุก ๆ ขณะ ในแต่ละวินาที..
แล้วความสุข-ความสงบ.. จะบังเกิดในจิตใจของเราได้ตลอดเวลา..
บทความ..โดย..ชายน้อย..
ขอบคุณกรอบสวยๆคุณแคทค่ะ
|
แต่มาส่ง พี่นู๋ดีเข้านอนค่ะ
ดาวจ๋าส่งเพลงไปให้พี่ น้องแมวแล้วค่ะ