สงสัยชอบของแปลก

เรื่องนี้เคยเล่าให้ใครๆ หลายคนฟังมาแล้ว แต่อยากเล่าอีก ผมเป็นคนชอบดูหนังไทยสมัยเก่า ช่วงนั้นที่เฉลิมกรุงมีเทศกาลทึ่งหนังไทย เรื่องแบบนี้จะพลาดได้อย่างไร เลิกงานก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งรถโรงงานมาลงแถวๆ คลองเตย ต่อรถเมล์มาลงที่เฉลิมกรุง
โอ้โห ผู้คนล้นหลามจริงๆ ไปติดต่อที่ช่องขายตั๋ว ปรากฏว่าเต็ม ต้องรอรอบสุดท้าย ก็เลยจองตั๋วไว้ก่อน แล้วไปเดินเล่นที่ ดิโอลด์สยาม นั่งอ่านหนังสือที่ร้านแมคฯ ฆ่าเวลา วันนั้นที่ดูเป็นหนังเรื่อง แพรดำ หนังยาวมาก มีการพักครึ่ง ให้ออกมาทำธุระส่วนตัวกันด้วย พอหนังจบ ก็เดินมาคอยรถ แต่สายที่ต้องการก็ไม่มาสักที หรือว่าคอยผิดก็ไม่ทราบ เลยตัดสินในเดินไปรอสาย 25 ที่ป้ายตรงข้ามสวนเจ้าเชตุ ดีกว่า เพราะจำได้ว่าป้ายนี้สาย 25 ผ่านแน่ๆ ที่ป้ายนั้นมีคนมารอสัก 8-9 คนเห็นจะได้ บางคนก็ยิ้มให้ผมแบบทักทายด้วย
ขณะที่รออยู่ก็มีรกเก๋งเข้ามาจอดที่ป้าย พร้อมกวักมือเรียก แล้วก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งลุกไป พูดคุยกันแป๊บหนึ่ง ก็ชี้มือมาที่ผม พร้อมส่งเสียงเรียก "พี่ พี่ มานี่หน่อย" ผมก็เดาว่ารถคันนั้นคงถามทางแล้ว หาคำตอบไม่ได้ เลยเรียกผมไปช่วย พอเดินไปที่ข้างๆรถก็ได้ยินเสียงจากคนขับว่า"หกร้อย" ผมก็งงๆ อึ้งไป แล้วก็มีเสียงจากคนเดิมดังมาอีกว่า "แปดร้อย" คราวนี้ผมร้อง เฮ้ย ! ขึ้นในใจ ชักพอจะเข้าใจแ้ล้ว แต่คราวนี้เสียงจากในรถดังขึ้นกว่าเดิมอีกว่า "พันสอง" คราวนี้ผมร้อง เฮ้ย ! ออกมาดังๆ พร้อมกับพูดว่า "ไม่ใช่ครับ ผมมารอรถเมล์เฉยๆ ไม่ได้ทำอาชีพแบบนั้น" แล้วก็ถอยห่างออกมา
พอดีมีแท็กซี่เปล่าวิ่งมาจึงตัดสินใจไม่รอแล้วรถเมล์ กลับแท็กซี่ดีกว่า พอหันกลับไปดูที่ป้ายรถเมล์อีกที ก็นึกขึ้นได้ว่า มิน่าเล่า ป้ายนี้มีแต่ผู้ชายทั้งนั้นเลย แต่งกายสะอาด สะพายเป้เล็กๆ ใบหนึ่ง ผมเองก็แต่งกายคล้ายกับพวกเขาเหล่านั้น ซึ่งเอาไว้ใส่ นิยายหรือการ์ตูนสักเล่มสองเล่ม น้ำขวดหนึ่ง ขนมปังชิ้นสองชิ้น แปรงสีฟัน กางเกงขาสั้น ผ้าขนหนูผืนเล็ก เผื่อ หิว กระหาย เบื่อ ไม่นอนบ้าน จะได้ไม่ลำบาก
ไม่รู้สองคนนั่นมันคิดยังไง ถึงได้ตัดสินใจจะซื้อบริการจากผม เพราะที่ป้ายนั้นรูปร่างหน้าตาเข้าขั้นหลายคน ส่วนตัวผม ออกจะอ้วนๆ ดำๆ ครับ

Create Date : 25 พฤษภาคม 2549		3 comments
Last Update : 25 พฤษภาคม 2549 14:14:05 น.
Counter : 510 Pageviews.
Share Tweet