"ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก มันถูกต้องอยู่แล้ว มีแต่ความเห็นของเราเท่านั้นที่ผิด (หลวงพ่อชา สุภัทโท)"
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2556
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
10 กรกฏาคม 2556
 
All Blogs
 
เจ๊โลว์สอนใจ



เจ๊โลว์คนนี้ไม่ใช่ เจโล หรือ เจนนิเฟอร์ โลเปซ ดาราชื่อดังแห่งฮอลลีวูด

เธอมีชื่อเต็มว่า คาเรน โลว์ เป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์แห่งเมืองโบลเดอร์ มลรัฐโคโลราโด สหรัฐอเมริกา โดยทั่วไป วิศวกรน่าจะเป็นคนที่มีระบบระเบียบ แต่ทุกวันนี้คุณโลว์กำลังประสบปัญหาการจัดระเบียบชีวิตตัวเอง จนต้องลงทุนเรียกหาที่ปรึกษามาช่วย ปัญหานี้ไม่ได้มีเหตุมาจากความรัก แต่มาจากความรก คุณโลว์เธอมีความสามารถพิเศษในการปล่อยให้บ้านรกรุงรังยิ่งกว่ารังหนู จนบรรดาหนูๆ ซูฮก เรียกว่า เจ๊โลว์

เพราะความรกของอพาร์ตเมนต์เจ๊โลว์นั้นไม่ธรรมดา แต่รกระดับที่ตกเป็นข่าว พอนักข่าวเข้าไปข้างในอพาร์ตเมนต์ สิ่งที่เห็นคือสายคอมพิวเตอร์หลายสิบเส้นที่ไม่ได้ใช้งาน ห้อยระโยงระยางเหมือนไม้เลื้อยอยู่ในห้องนอน แผ่นซีดีซอฟต์แวร์และเกมคอมพิวเตอร์นับร้อยแผ่นเกลื่อนอยู่ในห้องกินข้าวราวกับไม่เคยเก็บมาหลายสิบปี ไม่นับเสื้อผ้า หนังสือ และเครื่องใช้จำนวนมาก ทั้งที่ใช้และไม่ได้ใช้ วางเรียงรายอยู่ทุกมุมห้องจนแทบไม่เหลือพื้นที่ในอพาร์ตเมนต์ให้เดินไปไหนมาไหน

ทุกวันนี้เจ๊โลว์ไม่สามารถจัดการกับปัญหาในบ้านของตัวเองได้ จำเป็นต้องจ้างผู้เชี่ยวชาญมาช่วยดัดนิสัย “บ้าสมบัติ” ที่ทำให้บ้านของเธอกลายสภาพเป็นโกดังอันรกรุงรัง ว่าที่จริงพฤติกรรมของเจ๊โลว์ไม่ได้แปลกประหลาดแต่อย่างใด ในสหรัฐอเมริกา มีผู้คนอีกนับล้านที่เป็นพวกเดียวกับเจ๊โลว์

“พฤติกรรมของพวกที่สะสมข้าวของมากเกินไป ก็ไม่ต่างจากพฤติกรรมของคนอ้วนที่กินมากเกินไปจนเกิดปัญหาตามมา ในยุคบริโภคนิยม คนจำนวนมากถูกการโฆษณาชวนเชื่อชักจูงให้ชอปปิงสินค้ามากมายจนไม่มีที่จะเก็บ สินค้าบางอย่างซื้อมาเก็บไว้ข้ามปียังไม่ได้เปิดกล่องเลย ก็ซื้อใหม่อีกแล้ว”

ปีเตอร์ วอล์ช นักจิตวิทยาแห่งลอสแองเจลิส กล่าว พร้อมให้ความเห็นเพิ่มเติมว่า “คนสมัยก่อนไม่ค่อยมีสมบัติมาก อาจมีการกักตุนอาหารหรือข้าวของบางอย่างไว้ใช้ยามขาดแคลนบ้างในบางฤดูกาล แต่คนเดี๋ยวนี้สะสมข้าวของเพียงเพื่อสนองความอยากของตัวเอง และหลายคนก็ทำไปโดยไม่รู้ตัว บางคนสะสมชุดน้ำชา รูปหล่อเหนือเตาผิง หรือส้อมที่ใช้สำหรับรับประทานปลาโดยเฉพาะ”

ทุนนิยมสมัยใหม่ชักจูงให้คนอยากจับจ่ายใช้สอยกันมากขึ้น จนทำให้การเดินชอปปิงกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของคนเมืองจำนวนมาก ร้านค้าและซูเปอร์มอลล์ที่เกิดขึ้นทุกมุมถนน ยิ่งยั่วใจให้ผู้คนหาซื้อของที่เกินความจำเป็นมากขึ้น ร้านค้าสมัยก่อนมีสินค้าวางโชว์ในร้านน้อยกว่า ๑,๐๐๐ ชิ้น แต่ทุกวันนี้ร้านค้าใหญ่ๆ มักจัดวางสินค้าจำนวนมากจนลานตาเพื่อให้คนเลือกชอปได้เต็มที่ อย่างร้านวอลล์-มาร์ต แต่ละสาขามีพื้นที่ถึง ๒๒,๕๐๐ ตารางเมตร สามารถจุสินค้าได้ถึง ๑๓๐,๐๐๐ ชิ้น โฆษณาตามสื่อต่างๆ ก็กระตุ้นให้คนจับจ่ายใช้สอยโดยไม่จำเป็นมากขึ้นเช่นกัน

ทำให้เกิดการบริโภคทรัพยากรอย่างสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ คนเหล่านี้ซื้อของเข้าบ้านเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็ไม่รู้จะจัดการกับสิ่งของเหล่านั้นอย่างไร ได้แต่ปล่อยให้พอกพูนขึ้นทุกวันจนรกรุงรังไปทั้งบ้าน ถึงอย่างนั้นหลายคนก็ยังไม่ยอมขจัดทิ้ง ส่วนใหญ่ก็เพราะความเสียดาย บางคนก็คิดเข้าข้างตัวเองว่า เก็บไว้ก่อน เผื่ออาจได้ใช้ในอนาคต

ในสหรัฐฯ ปัญหาบ้านรกไม่ใช่เรื่องเล็ก ถึงขนาดมีการแต่งตั้งคณะวิจัยแห่งชาติว่าด้วยความรกรุงรัง คณะวิจัยชุดนี้ได้ประเมินว่า ทุกวันนี้มีอเมริกันชนกว่า ๓ ล้านคนที่ไม่เคยทิ้งข้าวของเลย แม้แต่หนังสือพิมพ์เก่าๆ ขวดแก้ว กล่องโยเกิร์ตก็ยังเก็บไว้ คนเหล่านี้มักมีอาการย้ำคิดย้ำทำ บ่อยครั้งที่พวกเขาได้รับความเดือดร้อนจากกองขยะที่ตนสะสมไว้ ในจำนวนนี้หลายคนจำเป็นต้องเข้าพบจิตแพทย์เพื่อหาทางบำบัดอาการบ้าสมบัติของตัวเอง

กลับบ้านวันนี้ ลองสำรวจดูว่า คุณมีอาการ “เจ๊โลว์” โดยไม่ตั้งใจหรือเปล่า ?

ตีพิมพ์ใน นิตยสาร สารคดี ฉบับที่ 250

น้ำท่วมปี54ช่วยให้รอดเป็นเจ้โลว์ไปแระ


Create Date : 10 กรกฎาคม 2556
Last Update : 10 กรกฎาคม 2556 6:10:52 น. 11 comments
Counter : 1976 Pageviews.

 
เป็นเหมือนกันค่ะ
โดยเฉพาะเสื้อผ้า เครื่องประดับ
แต่ด้วยข้อจำกัดของตู้เสื้อผ้าและตู้เก็บของ
เลยต้องคอยโละของบริจาคอยู่เรื่อยๆ
ตู้ว่างแล้วซื้อใหม่

ปล ลุงไปว่านน้ำสระ หรือว่ายน้ำคลองคะเนี่ย
ทำไมมันธรรมช๊าด ธรรมชาติ
เอ่อ ตัววรนุชนี่ตัวอะไรอะคะ ?


โดย: VELEZ วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:6:39:34 น.  

 
สวัสดียามเช้าๆ ค่ะลุงกล้วย อ่านแล้วคิดถึงพี่ชาย ที่ห้องเต็มไปด้วยหนังสือ


โดย: sawkitty วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:6:50:47 น.  

 


สวัสดีค่ะคุณกล้วย...
เดือนกรกฎาคมนี้..เป็นเดือนเกิดของอ้อมแอ้มค่ะ
ครบรอบปีที่...ไม่บอกดีกว่า..
มีกิจกรรมให้ร่วมสนุกอีกแล้วค่ะ..
ปีนี้จะแจกของรางวัลให้ทุกๆค่ะ..
แต่ก่อนที่จะได้รางวัล ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันหน่อย..อิอิ
อ้อมแอ้มขอตั้งคำถามหน่อยว่า..
ในวันคล้ายวันเกิด..อยากจะทำอะไรพิเศษกับใคร ?
คนพิเศษ..อาจจะเป็นแฟน เป็นเพื่อน เป็นครอบครัว หรือดาราที่ชื่นชอบ
เพียงถ่ายรูปกับคนที่พิเศษ..มาให้ดูหน่อย..
จะถ่ายภาพคู่กันเลย..หรือถ่ายเฉพาะคนพิเศษคนนั้นก็ได้ค่ะถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว..
ยกตัวอย่าง..ในวันเกิดของอ้อมแอ้ม..
อยากจะไปทำบุญวันเกิดพร้อมๆกันทั้งครอบครัวค่ะ
ส่งรูปมาให้ดู..แบบนี้ค่ะ



โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:10:08:48 น.  

 
น้ำท่วมทำให้ไม่อยากสะสมอะไรเลยนะคะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:13:08:50 น.  

 
อ่านแล้วขำค่ะ เพราะตัวเอง ต้องพยายาม เคลียบ้าน เคลียตู้เสื้อผ้าเสมอ ไม่งั้นเป็นเจ้โลว์ แน่ ๆค่ะ

ผู้หญิงคงเป็นมากกว่าผู้ชายมั่งค่ะ ลุงกล้วย บางที ซื้อมาเผื่ออนาคตจะใช้ แต่เก็บไว้ดีเกิน พอจะใช้หาไม่เจอ ซื้อใหม่อีก555 บางทีก็โรค เสียดายค่ะ
เก็บไว้ก่อน เดียวผอมแล้วใส่ได้ 555 เสื้อผ้าเต็มตู้รอวันผอมค่ะ

ขอบคุณสาระดี ๆ นะค่ะลุงกล้วย

สวัสดีค่ะ


โดย: ตาลเหลือง วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:13:37:19 น.  

 
หวัด-ดีค่ะคุณลุงกล้วย วันที่อากาศชุ่มฉ่ำพอสมควร
แหม...เมิ่อคืนไม่รู้เลยว่าฝนตกสำออยรึปล่าว
เพราะหลับไปด้วยความเหนื่อยล้ามาตลอดวัน
แต่ตื่นมาเห็นต้นไม้ดอกไม้ ฉ่ำฝนที่ใบและดอกจ๊ะ

โห..ชอบเนื้อหานี้ค่ะ เพราะเราก็เป็น "คนบ้าเก็บสะสมของ" ที่ชอบ
แต่ไม่รกรุงรังแบบเจ้โลว์คร้า โดยเฉพาะเสื้อผ้ากับหนังสือ

แต่ตอนนี้ค่อยๆปลดล๊อค เอาไปบริจาคต่อแล้วคร้า
ทำให้รู้ว่าปล่อยวางไปบ้าง ก็ทำให้บ้านเราเบาลงเยอะ

ที่บ้านก็มีกระรอกต่ายจากสายไฟลงมาที่ต้นไม้ในบ้านด้วยล๊ะ
แต่ยิงชัตเตอรืไม่ทันคร้า อิอิ
ไลค์ถูกใจคนแรกเลยหรือนี่


โดย: tui/Laksi วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:16:56:57 น.  

 
แต่ละเรื่องที่เอามาฝากล้วนแฝงด้วยข้อคิดทั้งนั้นเลยค่ะ
เรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้กลับเป็นไป ในสังคมที่คนติดยึดกับวัตถุ
แสดงว่าคนที่เจอปัญหาแบบนี้ไม่มีหลักยึดให้จิตใจเลย
ถ้าเขารู้จักคำว่า"พอเพียง"และ"ทางสายกลาง"
วัตถุนิยมคงทำอะไรเขาไม่ได้

ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่ให้แง่คิดค่ะลุงกล้วย



ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ALDI Food Blog ดู Blog
lovereason Literature Blog ดู Blog
ลุงกล้วย Dharma Blog ดู Blog


โดย: ฝากเธอ2 วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:19:06:22 น.  

 
โอยย น่ากลัวมากๆค่ะ โรคบ้าสมบัติ

จากปัญหาส่วนตัวเล็กๆกลายเป็นปัญหาระดับชาติได้ น่าตกใจอ่ะ

ทุกวันนี้ข้าวของเยอะ แถมน่าซื้ออีกต่างหากเนอะ

ดีนะเนี่ยที่เงินไม่เยอะแบบเค้า ไม่งั้นได้บ้าสมบัติกะเค้าด้วย 555

ปล. ตอนนี้ที่บ้านฝนกะลังลงเลยค่ะ


โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:19:46:59 น.  

 
สวัสดีค่า คุณลุงกล้วย ^^
เรื่องนี้ให้ข้อคิดมากเลยค่ะ
เมื่อก่อนก็เป็นเหมือนกันค่ะ
แตเดี๋ยวนี้ดีขึ้นเยอะ
ไม่ค่อยสะสมของอะไรไว้แล้วค่า ^^



โดย: lovereason วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:22:31:57 น.  

 
อ่านจบแล้ว ย้อนมองตัวเอง ไม่น้อยหน้าใครเหมือนกันเรื่องบ้าสมบัติ ต้องขอบคุณน้องมะหมา กับน้องมะเร็ง ที่ทำให้ข้าพเจ้ายอมที่จะยิบยกของที่ไม่เกิดประโยชน์กับตัวเองไปให้คนอื่น ถึงกระนั้นห้องพักก็ยังรกอยู่ดี แต่เร็วๆนี้ทุกอย่างกำลังจะเข้าที่และเป็นระเบียบขึ้น555


โดย: deco_mom วันที่: 12 กรกฎาคม 2556 เวลา:15:30:03 น.  

 
สวัสดีครับ
บ้านผมก็รกเหมือนกันครับ
จะทิ้ง ก็คิดว่าเดี๋ยวเอามาทำอย่างอื่นได้ จนเก็บไว้เยอะไปหมด


โดย: จิรโรจน์ วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:11:24:14 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ลุงกล้วย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




Friends' blogs
[Add ลุงกล้วย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.