สิทธิที่จะตายในวาระสุดท้ายของชีวิต “ หากฉันเจ็บป่วยด้วยโรคที่รักษาไม่ได้ ต้องนอนแซ่วอยู่บนเตียงหรือไม่รู้สึกตัว ต้องมีชีวิตอยู่ด้วยสายระโยงระยางและเครื่องมือวิทยาศาสตร์ ฉันขอร้องว่า อย่าเสียเวลาและเสียเงินเพื่อฉันมากมายอย่างนั้น ขอให้ใช้เวลารอดูอาการของฉันไม่เกิน ๑ เดือน ต่อจากนั้น ขอให้ยุติการต่อชีวิตฉันด้วยเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ โปรดอนุญาตให้ฉันจากไปด้วยวิธีธรรมชาติที่สงบที่สุดเถิด ” ข้อความข้างต้นคือส่วนหนึ่งของหนังสือแสดงเจตนาไม่ประสงค์จะรับบริการสาธารณสุข หรือที่บางคนเรียกว่า “พินัยกรรมชีวิต” (Living Will) ของ รศ. ประทุมพร วัชรเสถียร อดีตอาจารย์คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผู้จากไปด้วยโรคมะเร็งเมื่อปลายปี ๒๕๕๓ ก่อนถึงแก่กรรม เธอเขียนหนังสือรักษาสิทธิในการตายอย่างธรรมชาติและมีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ อันเป็นตัวอย่างแก่ผู้อื่นได้เรียนรู้ นพ. อำพล จินดาวัฒนะ เลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (สช.) กล่าวว่า “แท้จริงโดยพื้นฐานมนุษย์ทุกคนมีสิทธิที่จะปฏิเสธการรักษาพยาบาลที่ไม่ต้องการ อย่างเช่นเวลาเราป่วย เรามีสิทธิที่จะไม่ไปรักษา หรือไม่ทำตามคำแนะนำของแพทย์ก็ได้ แต่ปัญหาเกิดขึ้นตอนที่เราป่วยหนักและอยู่ในระยะสุดท้ายของชีวิต ไม่มีสติสัมปชัญญะพอที่จะปฏิเสธได้ด้วยตนเองว่าเราจะเจาะคอใส่เครื่องช่วยหายใจหรือจะปั๊มหัวใจหรือไม่ เราอาจถูกสั่งให้รับการรักษาที่เป็นไปเพียงเพื่อยืดเวลาตาย กลายเป็นความทุกข์ทรมาน สุดท้ายก็ต้องจากไปโดยปราศจากคุณภาพชีวิตที่ดี” ในทางกฎหมาย ศ.แสวง บุญเฉลิมวิภาส ที่ปรึกษาศูนย์กฎหมายสุขภาพและจริยศาสตร์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กล่าวว่า “เมื่อผู้ป่วยใกล้ตายอยู่ในภาวะที่ไม่รู้สึกตัว การตัดสินใจเกี่ยวกับการรักษาพยาบาลมักตกเป็นของแพทย์และญาติ แพทย์เองต้องการช่วยผู้ป่วยและยืดชีวิตผู้ป่วยให้นานที่สุด ไม่ต่างจากญาติที่ต้องการให้ผู้เป็นที่รักมีชีวิตอยู่นานที่สุดเช่นกัน แม้บางกรณีคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยจะไม่ดี ความหวังดีจึงกลายเป็นการเพิ่มความทุกข์ทรมานและทำให้ผู้ป่วยจากไปด้วยความไม่สงบ จนนำมาซึ่งแนวคิด living will คือให้มีการแสดงความจำนงล่วงหน้า หลายประเทศได้แก่ สหรัฐอเมริกา อังกฤษ ออสเตรเลีย เดนมาร์ก สิงคโปร์ มีกฎหมายรับรองเรื่องนี้” พ.ร.บ. สุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๐ มาตรา ๑๒ ได้บัญญัติให้บุคคลมีสิทธิทำหนังสือแสดงเจตนาไม่ประสงค์จะรับบริการสาธารณสุขที่เป็นไปเพียงเพื่อยืดการตายในวาระสุดท้ายของชีวิตตน หรือเพื่อยุติการทรมานจากการเจ็บป่วยได้ เพื่อให้แพทย์และญาติปฏิบัติต่อผู้ป่วยตามความต้องการที่แท้จริงของผู้ป่วย มีการออกกฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีดำเนินการตามหนังสือแสดงเจตนาดังกล่าว ในราชกิจจานุเบกษา ๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๓ ทั้งนี้สิทธิในการปฏิเสธการรักษาพยาบาลตามมาตรา ๑๒ เป็นเรื่องการตายอย่างสงบตามวิถีธรรมชาติ แตกต่างจากการช่วยเหลือให้ผู้อื่นฆ่าตัวตายหรือการุณยฆาต (mercy killing) ซึ่งขัดต่อศีลธรรมและจริยธรรมของแพทย์ ดังที่ ศ. แสวงกล่าวว่า “มาตรา ๑๒ รับรองสิทธิผู้ป่วยที่จะทำหนังสือแสดงเจตนาปฏิเสธการรักษาที่เกินความจำเป็น ผู้ป่วยที่ใช้สิทธิทำหนังสือนี้ยังคงได้รับการดูแลรักษาตามอาการแบบประคับประคอง (Palliative Care) มิได้ถูกแพทย์พยาบาลทอดทิ้ง หากผู้ป่วยมีอาการทุกข์ทรมานหรือเจ็บปวดก็จะได้รับการช่วยเหลือหรือบรรเทาอาการ” หนังสือแสดงเจตนาจะต้องมีรายละเอียดชัดเจนเพื่อทำตามความประสงค์ของเจ้าตัวได้ อาทิ การระบุประเภทบริการสาธารณสุขที่ไม่ต้องการได้รับ เช่น การเจาะคอใส่ท่อช่วยหายใจ การกู้ชีพเมื่อหัวใจหยุดเต้น การนำเข้าหอผู้ป่วยหนักเมื่ออยู่ในวาระสุดท้าย หรือสถานที่ที่ประสงค์จะเสียชีวิต การปฏิบัติตามประเพณีและความเชื่อทางศาสนา นับเป็นการรับรองสิทธิผู้ป่วยที่จะกำหนดวาระสุดท้ายของชีวิตด้วยตนเอง หมายเหตุ : ศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้ทาง //www.thailivingwill.in.th ฐิติพันธ์ พัฒนมงคล : รายงาน วิจิตต์ แซ่เฮ้ง : ถ่ายภาพ ตีพิมพ์ใน นิตยสาร สารคดี ปีที่ 27 ฉบับที่ 314 จบข.ได้บอกญาติและคนใกล้ชิดว่า ถ้าต้องเจาะคอหรือใส่สายช่วยหายเพียงแค่ยืดการตาย ขอร้องให้หยุดการรักษาปล่อยให้หมดลมไปเลย ไม่ต้องลำบากทั้งคนป่วยและญาติที่ต้องคอยห่วง   Create Date : 05 กรกฎาคม 2556 12 comments Last Update : 5 กรกฎาคม 2556 7:20:37 น. Counter : 2073 Pageviews. Share Tweet

เราทำไว้แล้วค่ะ กลัวอยู่ยาวแบบไม่สมควรอยู่ ลุงกล้วย Topical Blog ดู Blog   โดย: tuk-tuk@korat 5 กรกฎาคม 2556 6:27:47 น.

วันนี้โดดลงเตียงก็โดดขึ้นเก้าอี้ ยังไม่ได้เขียนบล็อกใหม่ ไปต้มข้าวต้มก่อนค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 5 กรกฎาคม 2556 6:29:02 น.

Like ให้มาเป็นคนที่ 1 อ่านแล้วได้คิดและจุกเลยค่ะลุงกล้วย สุขสันต์วันสุขหรรษาและมอร์นิ่งนะคะ   โดย: อุ้มสี 5 กรกฎาคม 2556 6:43:10 น.

สวัสดีค่ะลุงกล้วย ส่วนมากญาติๆจะทำใจไม่ได้นะคะ ต้องยื้อกันไป รักษากันไปจนสุดความสามารถ แต่ถ้ามีกฏหมายออกมาแบบนี้ก็ดีนะคะ เพราะไม่มีใครปฏิเสธได้   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 5 กรกฎาคม 2556 7:54:30 น.

สุขสันต์เช้าวันใหม่ค่ะคุณลุงกล้วย เช้านี้ให้คุณตุ๊กเจิมมั้ง (กลัวเจองอน คริ คริ) อ่านแล้วเจรงๆด้วย มนุษย์ทุกคนมีสิทธิที่จะปฏิเสธ การรักษาพยาบาลที่ไม่ต้องการ โดยเฉพาะในวาระสุดท้ายของชีวิตตน หรือเพื่อยุติการทรมาน จากการเจ็บป่วยเพื่อยื้อชีวิตได้ ถึงเวลานี้ เราคงต้องใช้ ☺Living Willด้วยละคร้า ขอบคุณนะคร้าคุณลุงกล้วย...และคำแนะนำ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ลุงกล้วย Topical Blog   โดย: tui/Laksi 5 กรกฎาคม 2556 8:10:57 น.

ถ้าต้องอยู่แบบทรมาน ขอไปอย่างสงบดีกว่าค่ะ   โดย: VELEZ 5 กรกฎาคม 2556 18:06:31 น.

สวัสดีค่า ลุงกล้วย ^^ ที่บ้านก็เคยเจอเหตุการณ์นี้กับคุณอาค่ะ แต่ที่ต่างคือบริจาคร่างกายไว้แต่เป็นมะเร็ง โรงพยาบาลไม่รับร่าง แล้วก็ไม่รู้สึกตัว ถ้าถอดเครื่องช่วยหายใจก็คือไปเลย ทีนี้ญาติๆก็หลายเสียง บางคนอยากยื้อ บางคนสงสารอยากให้ไปสงบๆ มันก็ทำใจยากเหมือนกันนะคะ   โดย: lovereason 6 กรกฎาคม 2556 0:05:02 น.

ทักทายยามสายคร้าคุณลุงกล้วย เสร็จภารกิจภาคเช้าแล้ว นั่งหน้าคอมฯได้หน่อย สระน้ำวันนี้คนคงเยอะนะคร้าเพราะอากาศดี ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงค่ะคุณลุงกล้วย   โดย: tui/Laksi 6 กรกฎาคม 2556 9:48:49 น.

สวัสดีค่ะคุณลุงกล้วย กม.ออกมาแต่ญาติมักทำใจไม่ได้ ทรมาณทั้งคนไข้และญาติจริงๆ โหวตและกดไลท์คนที่ 3 นะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ลุงกล้วย Topical Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: pantawan 6 กรกฎาคม 2556 20:23:11 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะลุงกล้วย   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 7 กรกฎาคม 2556 7:49:50 น.

ทานมื้อเช้าหรือยังคะลุงกล้วย   โดย: อุ้มสี 7 กรกฎาคม 2556 10:27:28 น.

อ่านแล้วคิดถึงแม่ค่ะ ก่อนตายแม่ก็สั่งไว้ว่าถ้าแม่ป่วยหนักจนไม่มีสติแล้ว อย่าให้หมอเอาท่ออะไรมาใส่ให้แม่เด็ดขาด แต่พอถึงวันนั้นจริงๆ ก็ไม่สามารถทำได้อย่างที่แม่สั่งค่ะ แม่ต้องเสียชีวิตไปโดยที่มีเครื่องช่วยหายใจ และสอดท่อที่คอ มีท่อให้อาหารเหลวทางจมูก รู้เลยค่ะว่าแม่ทรมาน แต่ทำใจไม่ได้ที่จะให้หมอถอดท่อเหล่านั้นออก แล้วดูแม่ตายไปต่อหน้าต่อตา นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: ฝากเธอ 7 กรกฎาคม 2556 23:25:41 น.