|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
๒.กลบทนายโรงลืมกรับ(สูรหาย)
.*..สูรหาย..*.
.
จูบจุมพิตสนิทซึ้งกับหนึ่งภาพ
น้ำตาอาบจากใจเหมือนไร้สติ
มองเศษฐานถ่านเถ้าเจ้าเพียงวิ-
-นาทีหนึ่งนานนิเจ็บปวดนัก
.
กลั้นสะอื้นขืนสู้กลืนสู่อก
อาจมีหลุดรอดตกดังตึกตัก
ปนน้ำค้างยามค่ำที่พำนัก
หลั่งให้แด่คนรักผู้ล่วงลับ
.
เธอจากลาหล้าโลกโศกสลด
ดินฝังกลบกายหมดจนไม่กลับ
ยามเย็นย่ำค่ำคืนเคยยืนนับ
ดาววาววับเมื่อวันมีชีวิต
.
คนบนฟ้าลาไกลเขาไปจาก
ทิ้งเศษซากรอยซึ้งสู่บึงจิต
หวานอดีตเคยฉ่ำดั่งอมฤต
แปรเป็นหยดยาพิษทุกคิดนึก
.
สุริยาลาหายจากเวหาส
กลับผงาดแสงงามพ้นยามดึก
แต่คนเอยเคยรักอย่างล้ำลึก
ประกายพรึกโผล่แล้วไม่เคยพบ
.
ในกมลเหมือนค่ำที่ดำมืด
กาลเวลายาวยืดยังสยบ
แต่คิดถึงคนรักยากเลือนลบ
มิเคยสบสักคราสายตานุช
.
.*..พันคม..*.
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนท
.
กลบท นายโรงลืมกรับ
ข้อบังคับ
ให้ส่งสัมผัสระหว่างวรรคทุกวรรคด้วย..คำตาย..เท่านั้น
| Create Date : 13 เมษายน 2560 |
| Last Update : 15 เมษายน 2560 18:11:41 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 345 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: พันคม  วันที่: 20 เมษายน 2560 เวลา:12:55:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 59 คน [
