พ่อ.....กับวันที่ตะปูตำ
พ่อ......... เช้าวันนั้น....... วันที่ตะปูตำเท้าวันนั้นเจ็บร้าวไปถึงไหนถึงไหนเลย เดินอยู่ดีดี มันก็ปักจึกเข้ามากลางฝ่าเท้า ลึกประมาณนิ้วนึงได้ ดึงไม่ออก.......... สมัยนั้นรองเท้าแตะส้นตึกแบบเป็นฟองน้ำนิยมมาก ได้มาคู่นึง สูงเกือบสองนิ้ว ทะลุ.......... มันทะลุรองเท้าแตะจนทะลวงเข้ามาในฝ่าเท้า ร้องเป็นหมาเลย พอพ่อได้ยินเสียงที่เราร้อง พ่อวิ่งมา.....ดึงตะปูออกจากเท้า อุ้มกลับมาในบ้าน แม่ช่วยเอาไฮโดรเจนล้างเท้า แล้วก็เถียงกันเรื่องจะใส่ทิงเจอร์ แม่กลัวแผลจะไหม้ พ่อกลัวเป็นบาดทะยัก สรุป......ไปโรงพยาบาล เย็บ 2 เข็ม ฉีดยารอบสะดือ...อืมม์ ไม่ใช่ ฉีดยากันบาททะยัก แล้วกลับบ้าน...... แล้วไงเล่า....ก็คืนนั้นมีหนังเรื่องที่พ่อกับแม่นัดกันไปดู แล้วเราเล่า...ไม่ได้อดดูนะ พ่อบอก หายค่อยไป หรือ จะให้พ่ออุ้ม แต่เราตัวใหญ่ ตอนนั้น ป.เจ็ดแล้ว พ่อว่าขี่คอก็ได้..... เย็นนั้นทั้งที่เป็นแผลกลางฝ่าเท้า อาบน้ำยังต้องให้แม่อาบให้ (น้ำอุ่นด้วยนะครับพี่น้อง) แต่กบคนนี้ได้ไปดูหนัง เด็กตัวโตโต ขี่หลังพ่อไปดูหนัง อายนะเวลาคนมอง แต่เพื่อดูหนังครับ เพื่อดูหนัง เอากะมัน..........
พักตรงนี้ดีกว่า หยุดและพักให้คลายหายเหนื่อย สายลมไหวโชยเอื่อย เหนื่อยคลายให้แรงกลับคืนเหมือนเดิม เพราะทางนั้นไกลอยู่ และไม่รู้ต้องเดินอีกไกลเท่าไร มีเรื่องราวมากมาย ที่ยังคอยให้เราเข้าไปพบเจอ ที่ตรงนี้นั้นมีต้นไม้ มีร่มเงาให้นอนสบายพักผ่อน ลมไม่แรง แสงแดดไม่ร้อน มีฟ้าเอาไว้ห่มนอนและรักแท้จริงใจ พักตรงนี้ดีกว่า เหนื่อยมานานกับความสับสนวุ่นวาย นอนเถอะนอนให้สบาย ...............
Create Date : 03 ธันวาคม 2550 |
|
23 comments |
Last Update : 3 ธันวาคม 2550 11:50:53 น. |
Counter : 1172 Pageviews. |
|
|
|