ลำคลองที่ไหลผ่านหน้าบ้าน
เมื่อวันวานแก้ผ้า…กระโจนโถม
ชุ่มช่ำดำว่าย…มิหน่ายเลย
ขวัญเจ้าเอ๋ย…แม่ร้องเรียกอย่าเล่นนาน

ลำคลองที่ไหลผ่านหน้าบ้าน
ได้กลายเป็นวันวานของอดีต
น้ำข้นคลักเหม็นคลุ้ง…มิน่าเชย
ขวัญเข้าเอ๋ย…อย่าโดดลงเล่นเช่นวันวาน

รูปแรก น่าหนุกจังค่ะ อยากโดดไปแบบนี้จัง แต่วายน้ำมะเป็น

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วคิดถึงชีวิตในวัยเด็ก

รักดีก็ชอบเล่นน้ำคลองค่ะ

แต่ไม่แก้ผ้านะคะ

แปลกแฮะ ไมในรูปมีแต่เด็กผู้หญิงคนเดียวที่ใส่กุงเกงใน

สงสัยเด็กผู้ชายคงไม่ต้องรักนวลสงวนตัว

ระวังปลามาตอดเน้อ

ดูแล้วนึกถึงยามเด็กที่มีบ้านย่าอยู่ต่างจังหวัดและอยู่ริมคลอง

สนุกมากๆ ยามได้เล่นน้ำคลองกับเพื่อนอีกนับสิบ

ดำผุดดำว่าย จากบ่ายจนเย็น

ปู่ย่าไม่มาตามเป็นไม่เลิก...

ดูภาพแล้วน่าจะสนุกมากๆเลย
ปล.ตี๋น้อยยังไม่เคยลงเล่ยน้ำคลองมาก่อนเลย

รูปถ่ายเองหรือเปล่าค่ะ ถ้าถ่ายเองอยากจะชมว่า ได้อารมณ์สุดๆ ไปเลยค่ะ

เดี๋ยวนี้หาคลองที่ใสๆได้ยากมากแล้ว นึกๆดูยังไม่เข้าใจว่าบางคนจะทิ้งขยะลงคลองกันทำไม?

คิดถึงคลองใสๆเมื่อก่อน

ชอบคลอง ตอนเด็ก ทำบาปจริงๆ
คือชอบช้อนปลาเข็ม ด้วยกะลา

ง่า บ้านผมก็อยู่ติดคลองเหมือนกันครับ ว่ายน้ำเป็นเพราะอยู่ติดคลองนี่แหละ

อยากมีบ้านริมน้ำบ้างเหมือนกันอ่ะ อิอิ

อืม! อ่านแล้วก็ทั้งสนุก
และตามด้วยความเศร้า ถึง เศร้ามากๆๆๆๆ ทีเดียว

ให้นึกสงสารธรรมชาติจังเลย ที่ถูกมนุษย์รังแก

ว่ายน้ำไม่เป็น แหะๆ ^^'



...

ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลา จะเหลือเพียงแต่ความทรงจำที่มีอยุ่

คือ อยากบอกว่าแบคกราวนด์สวยมากๆๆๆ เลยค่ะ



เห็นแล้วเคลิ้มเลยอ่ะ

ดอกไม้สีสันสดใสมากๆ

ภาพประกอบได้ใจสุดๆ ค่ะ 55555 เอิ้กกกกก

เค้าว่ากันว่า..

คนที่คิดถึงเรื่องอดีต..

คือ..

คนที่ แกร่แล้วววววววววว อิอิ

แต่ชอบคับ ลำคลองที่รัก

หวัดดีคับคุณครีเอทีฟหัวเห็ด ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อคนะคับ

เด็กๆ ก้เคยคับ เอากะลามะพร้าวมาแทนห่วงยาง โดดคลองแบบนี้

สวัสดีตอนค่ำวันอาทิตย์ทำอะไรกันอยู่เอ่ย

ขอบคุณสำหรับ comment นะคะ
~ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ~

สวัสดีเที่ยงวันจันทร์ค่ะ

อิจฉาจังเลยนะคะได้เล่นน้ำ น่าสนุกจัง ลิลลี่ว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ เป็นแต่โดดสปริงบอร์ด แหะๆๆ

หุหุ แอบเห็นช้างน้อย
แต่เราว่ายน้ำไม่เป็นอ่ะค่ะ เคยหัดตอนเด็กนะ แต่ตาแดง แม่เลยให้หยุด

มาเยี่ยมบร็อกครับ

...เปรียบแผ่นน้ำ ที่กว้างใหญ่ สุดคณา

เปรียบแผ่น ดินพสุธา กับฟากฟ้า

เปรียบความงาม แม้ได้เอ่ย จะพรรณา

บนฟากฟ้า นั้นงดงาม กว่าสิ่งใด



อาจมีฝน เมฆและหมอก พัดผ่านทาง

ลมพายุ กระหน่ำมา บนท้องฟ้า

ความงาม นั้นแปรเปลี่ยน ทุกเวลา

ห้วงเวหา สร้างสีสัน สร้างวันคืน



แม้ยามค่ำ ท้องฟ้า ที่มืดมิด

ด้วยลิขิต แห่งแสงดาว สกาวฝัน

ดาวทุกดวง ส่องแสงมา นับอนันต์

ฟ้าสุขสันต์ ช่างสดชื่น ระรื่นทรวง



ในวันนี้ ฟ้าสีคราม งามพิสุทธิ์

บริสุทธิ์ แจ่มใส ดั่งสรรค์หา

พาดวงใจ ใสสว่าง เกิดปัญญา

ช่วยนำพา ชีวา สุขสดใส...

++ ขอบคุณมากนะจ้าที่แวะไปเล่นด้วยกับจอมแก่น ..มีความสุขมากๆๆนะจ้า..++

HappyMonday จ้า

ชอบรูป 55555

ชอบดาวที่หล่นจังค่ะ ... ฝันดีนะคะ

เรื่องราวน่ารักของชาวริมคลอง ความสนุกของเด็กๆ
ที่ มีสายน้ำและชีวิตริมน้ำสอนให้เติบโต

เพิ่งไปนอนเล่นริมคลองอัมพวาแม่กลอง มาเหมือนกันค่ะ เป็น วันคืนชื่นใจ วันนึง
เรื่องราว ของบล๊อกน่ารักมากๆ ประทับใจค่ะ

ต่ะก่อนตอนเด็กๆ ไปบ้านยายที่ต่างจังหวัด
มีคลองใสๆ ... ได้เห็นวิถีชีวิตชาวเรือ คนที่เค้าอาศัยอยู่ในเรือน่ะ...มีเรือจอดเป็นแนวยาว.. ชอบดูบรรยากาศแบบนั้น ....ตอนนี้ไม่เห็นแบบนั้นแล้วล่ะค่ะ ....
// ชอบภาพ อุอุ...ขอบคุณที่แวะมาฟังเพลงบล็อกเรานะ ...^^

โหหห
มีดาวแดง เจ๋งจังอ่ะ

สวัสดีค่ะ

เห็นรูปแล้วอยากกลับไปเป็นเด็กจังเลยค่ะ
จะได้โดดเล่นน้ำ ตูมๆเลย

มันเป็นอดีตที่ผ่านมากี่ปีแล้วอ่ะคะ (แอบถามอายุซะงั้น)

สวัสดีตอนเช้าค่ะ ^^



...

อิอิ มีดอกไม้มาปิดด้วย

แวะมาเยี่ยมค่ะ
ตอนเด็กๆว่ายน้ำเป็นแต่ไม่เก่ง
แต่พอโตมาว่ายไม่ได้เหมือนจะจมน้ำ
เพราะเคยจะจมน้ำเลยกลัวมาตลอด
ความหลังมองไปดูมันยังสวยเสมอนะค่ะ
เหมือนว่ามันเพิ่งเกิดเมื่อวาน

เด็กบ้านยายอยู่ใกล้คลองค่ะ ตีโป่งเล่นน้ำคลองบ่อยๆ
แต่แปลกใจ๊แปลกใจ.. โตขึ้นคลองมันเหลือเล็กติ๊ดซะงั้น



อ้อ เห็นข้างบนบลอกแล้วต้องบอกค่ะ

..เกิดร้อนลุ้มกลุ้มใจ...
ที่ถูกต้อง ร้อนรุ่ม ค่ะ
(ไม่ทราบว่าตั้งใจรึเปล่า)

ภาพมีชีวิตชีวาดีค่ะ มองภาพแล้วสบายใจ

มาเยี่ยมบล๊อกค่ะ สวยจัง

......จากใจนะ มะเคยเล่นน้ำคลองเลยอะ แบบว่าเป็นลูกน้ำเค็ม แต่เป็นคนมะเค็มนะค่ะ

......เท่าที่จำความได้รู้สึกว่าตอนเด็กขาวอยู่นะ แต่ตอนนี้คงเป็นผลกำไรจากการที่ชอบเล่นน้ำทะเลมั่งค่ะ ตัวเลยแบบว่าดำเป็นช่วงๆ กลุ้มอยู่ทุกวันนี้แหละว่าทำไงให้มันสีเหมือนกันทั้งตัว

บ้านอยู่ริมคลองเหมือนกันค่ะ วัยเด็กก็ลงเล่นน้ำในคลอง หัดว่าย ยามท่องหนังสือสอบก็ไปนั่งที่ศาลาเล็กๆริมคลองชายน้ำ มีกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกโมก แต่ว่าวันวานไม่มีแล้ว เปลี่ยนไป ตามวันและเวลา

ฟังเพลงได้ละค่ะ ไปฟังอีกครั้งสิคะ

เห็นภาพเด็ก ๆ แล้วรู้สึกสดใสดีจังค่ะ

นึกถึงสมัยเป็นเด็กๆเลยค่ะ มีความสุขอยากกลับไปเป็นเด็กๆอีกจัง

ง่ะ เมื่อก่อนชอบเล่นน้ำคลองที่บ้านยายค่ะ ตีโป่งประจำ อิอิ คิดถึงอดีต

แวะมาทักทายครับ

มาเยี่ยมค่ะ

แวะมาอ่านเรื่องดีๆค่ะ

มาเยี่ยมจ้า หลังจากหายไปนาน

ในรูปนี่น่าจะแม่น้ำแล้วร่ะค่ะ

ขอบคุณค่ะที่แวะไปที่บล๊อค

เคยเห็นคลอง แต่ไม่เคยลงไปเล่นนะ (เท่าที่จำได้) เพราะกลัวสิ่งที่อยู่ใต้น้ำ (จินตนาการของตัวเราเองน่ะแหละ ที่น่ากลัวที่สุดในโลก).... เอริมักจะกลัวว่ามันต้องมีอะไรในน้ำแน่ๆเลย มันอาจจะลากเราลงไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ฯลฯ คงโดนหลอกเรื่องผีพรายมามากมั้ง ....