เรื่องเล่าของนักเล่าเรื่อง..... ขอหยิบเอางานรุ่นแรกๆขึ้นมาหน่อยนะครับ....เพราะงานใหม่ยังไม่เสร็จครับ........ ฉันตื่นขึ้นมาในเช้าของวันที่โลกเต็มไปด้วยลูกกวาดหลากสีสันลอยอยู่รายล้อมเต็มไปหมด มองออกไปนอกหน้าต่างท้องฟ้าสีเข้มปรี๊ดซะจนตาเบลอ เบื้องล่างเสียงกู่ก้องตะโกน ชี้ชวนกันกระโดดโลดเต้น มือหนึ่งตะกายทอฟฟี่หน้าตาน่ารักที่กำลังบินแข่งกันอยู่ในอากาศ บางคนใช้ร่มคันยาวผูกเข้ากับเชือกเส้นเล็กแล้วปล่อยให้มันขยับขับไหวโบกสะบัด เหมือนเป็นลูกโป่งยังไงยังงั้น เสียงหัวเราะ กับความสนุกลอยมา ที่นี่คือที่ไหน? ........................................................................... ชายนักเล่าเรื่องคนหนึ่ง เขาเป็นนักเล่าเรื่องตัวยง ตั้งแต่วินาทีแรกที่ลูกชายให้กำเนิดออกมา จวบจนถึงวันที่ลูกชายแต่งงาน เขาก็มีเรื่องเล่าต่าง มาขับกล่อมเสียจนผู้เป็นลูกรู้สึกรำคาญและหมดความเชื่อถือ ในขณะที่คนอื่นๆรู้สึกมีความสุขและสนุกสนาน แต่ชายหนุ่มกลับไม่คิดอย่างนั้น!!! เขารู้สึกเพียงแค่ เรื่องเล่าเหล่านี้เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาจากจินตนาการ ทั้งเรื่องตอนที่เขาเกิด พ่อเล่าว่ามันเป็นเวลาที่พ่อออกไปตกปลากลางบึงใหญ่โดยใช้แหวนแต่งงานเป็นเหยื่อล่อ และมันก็ติดกับโดยปลาใหญ่(ยักษ์ ) ในตำนาน พ่อก็ต่อสู้กับมันเพื่อที่จะเอาแหวนแต่งงานคืน ฟังดูเท่มาก ซึ่งพ่อก็นิยมเล่าเรื่องนี้บ่อยเป็นพิเศษ ฟังดูตลกและไร้สาระ แต่ผู้ที่นั่งฟังอยู่ทั้งหลายกลับจมดิ่งและเคลิบเคลิ้มไปด้วยราวกับกำลังสัมผัสเหตุการณ์ทุกอย่างที่กำลังเวียนมาเกิดขึ้นอีกจากปากชายชราไปพร้อมๆกัน ในเวลานี้ จะมีก็เพียงผู้เป็นลูกชายคนเดียวเท่านั้นที่รู้สึกว่ายิ่งห่างไกลจากผู้เป็นบิดาออกไปอีก เลยวัยเยาว์มาเนินนาน นิทานก่อนนอนสำหรับเด็ชายกลับกลายมาเป็นเรื่องโกหกตบตา...... ชายหนุ่มรู้สึกว่าไม่เคยรู้จักตัวตนที่แท้จริงของพ่อเลย เพราะในแต่ละวันพ่อจะมีแต่เรื่องเล่า (ที่ไม่อาจเกิดขึ้นจริง) แล้ววันหนึ่งที่พ่อเกิดป่วย และก็เริ่มเล่าถึงเรื่องความตายที่กำลังเดินทางมา ทำให้เขาเริ่มค้นหาคำตอบที่สงสัยมาตลอด เขาจึงออกเดินทางย้อนกลับไปในเรื่องเล่าตั้งแต่เรื่องแรก ประติดประต่อเหตุการณ์ต่างๆ จากผู้คนที่เขาตามไปค้นเจอ คำถามและข้อสงสัยถูกแก้ออกมาทีละคำตอบ ท้ายที่สุดก่อนที่พ่อจะตาย เขาเลือกที่จะเป็นเล่าเรื่องสุดท้ายแทนพ่อ ในเช้าของวันที่ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับจินตนาการอันล้นหลาม ความเป็นเด็กหวนกลับมาอีกครั้ง แน่ละ.......ทุกเรื่องในเวลานั้นล้วนมีแต่ความเพ้อฝัน แต่ก็เป็นช่วงที่มีความสุขที่สุด เหมือนกับได้เดินทางไปในดินแดนมหัศจรรย์ของตัวเอง ที่นั่นมีเพียงแค่โลกและเรื่องราวสมมติที่เราสร้างขึ้นมา เป็นสถานที่ที่อบอุ่นและปลอดภัยที่สุดเท่าที่คุณอยากจะให้มันเป็น และคนที่จะทำลายมันได้ก็มีเพียงคนเดียวคือคุณ "ขนมหวานหลากสียังคงบินวนเวียนอยู่รอบตัวอย่างกับเป็นแมลงปอ ฉันเปิดประตูออกไป พวกมันหาได้แตกตื่นบินหนีไปไม่ แต่กลับแสดงท่าทียั่วยวนให้วิ่งไล่จับ อืม..........นานแล้วซินะ ที่เราไม่ได้เจอกันฉันคงจำรสชาติของตอนที่กินลูกกวาดครั้งแรกไม่ได้แล้ว นานวันยิ่งโตขึ้นเท่าไหร่จินตนาดการของวามเป็นเด็กก็จะยิ่งถูกทำลายไปมากเท่านั้น ไม่ใช่จากใครหรอก แต่เป็นจากตังฉันเอง พวกแกคงคิดถึงฉันมากซินะ ฉันเองก็คิดถึงพวกแกเหมือนกัน เจ้าลูกกวาดเอ๋ย....."   Create Date : 08 ธันวาคม 2548 50 comments Last Update : 8 ธันวาคม 2548 18:21:31 น. Counter : 311 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ อ่านแล้ว รู้สึกได้เลยว่าจินตนการ ในวัยนี้ กับช่วงวัยเป็นเด็กมันช่างต่างกัน ช่วงเป็นเด็กถึงดูจะเป็นไปไม่ได้ แต่ก็มีแต่ความสุข สนุก ช่วงวัยนี้ จินตนการ ถึงอนาคต หุย มันท๊างเหนือย และอ่อนล้า เหมือนกันค่ะ มันดูย๊ากๆ จินตนาการของฉัน แหะ แหะ   โดย: พลอยสีรุ้ง 8 ธันวาคม 2548 10:51:05 น.

เด็กๆ ชอบให้พ่อเล่านิทานให้ฟัง ฟังแล้วมันมีความสุขน่ะ ได้นั่งตักพ่อด้วย   โดย: Batgirl 2001 8 ธันวาคม 2548 10:53:19 น.

ชมทะเล   โดย: 8 ธันวาคม 2548 IP: 11:04:19 203.156.26.90 น.

คิดถึงเรื่อง Big Fish เลยอ่ะ คุณหัวเห็ด   โดย: หนูชล 8 ธันวาคม 2548 11:18:15 น.

เด็กๆ กับโลกแห่งจินตนาการ..มันของคู่กันอยู่แล้นนนน..   โดย: กุมภีน 8 ธันวาคม 2548 11:18:45 น.

มาอ่านค่ะ พ่อเจ็บปวดบ้างมั้ยน้อ?   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 8 ธันวาคม 2548 11:22:45 น.

ย้อนอดีตกลับไปสมัย เด็ก ๆ อีกครั้งเลยค่ะ มีความสุขในวันทำงานค่ะ   โดย: NinG_CDC 8 ธันวาคม 2548 11:36:51 น.

เข้ามาฟังคุณหัวเห็ดเล่าเรื่องค่ะ อิอิ แต่ BG กะตัวหนังสือทำให้ตาลายนะ   โดย: กิ่งไม้ไทย 8 ธันวาคม 2548 11:41:20 น.

ยิ่งเติบโต จินตนาการยิ่งหายไป เรามักจะโหยหาชีวิตวัยเยาว์ ชีวิตที่ไม่มีเรื่องวุ่นวาย กลัดกลุ้ม ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรมากมาย แม้แต่ชีวิต ความเป็นอยู่ของตัวเอง ยังแทบไม่ต้องดูแลเองเลย แตกต่างจากตอนนี้ ชีวิตที่เติบโต ต้องทดแทน ดูแลคนที่เคยดูแลเรายามเด็ก อย่างนี้ ก็ยุติธรรมดีเหมือนกันนะ ขอแค่บางเวลา ได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเด็กๆ ที่ทำได้เพียงในจินตนาการบ้างก็เท่านั้นเอง   โดย: Black Tulip 8 ธันวาคม 2548 11:47:27 น.

บางทีก็ยังอยากทำอะไรๆๆ เหมือนตอนเป็นเด็กจัง   โดย: ธูปหอมเทียนสว่าง 8 ธันวาคม 2548 11:59:40 น.

ตอนเด็กชอบฟังนิทานหรือเรื่องเล่าจากคุณแม่มากค่ะ แม่มีมุขเด็ดๆทั้งนั้นเลย โตแล้วก็อยากฟังอีกค่ะ   โดย: erina 8 ธันวาคม 2548 12:10:04 น.

นิทานมีเนื้อเรื่องเหมือนกับหนังเรื่องBig Fishเลยคับ ซึ่งยังคงมีฉายอยู่บ้างทางUBC ใครรู้บ้างหนังเรื่องนี้เข้าชิงออสการ์กี่ตัว? ปีไหน?   โดย: yyswim 8 ธันวาคม 2548 12:34:20 น.

ชอบอ่านหนังสือนิทานครับ   โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 8 ธันวาคม 2548 12:58:23 น.

ประทับใจมากค่ะ โหวตด้วยเลยนะคะ .. เรามักไม่ได้สังเกตุว่า..เราเป็นอิสระเมื่อได้ฝันการฝันคือจินตนาการที่เราจะสรรสร้างอย่างไรก็ได้ เราเป็นผู้ควบคุม ..เรามักได้ยินว่าความฝันมันไม่เป็นจริงหรอก ..แต่ฝันบางอย่างเราก็ไม่ได้ต้องการให้มันเป็นจริง แต่ฝันเพื่อพักผ่อนจากความจริงค่ะ..จะคอยติดตามอ่านค่ะ.. จินตนาการคือความฝันขณะที่ไม่หลับ   โดย: ป่ามืด 8 ธันวาคม 2548 13:24:26 น.

คนเราบางทีก็อยากจะทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ แล้วบางทีก็สร้างความเพลิดเพลินให้คนอื่นอย่างชายนักเล่าเรื่องอะนะ   โดย: อินทรีทองคำ 8 ธันวาคม 2548 14:48:08 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า อักษร...M... เดินนำหน้า อักษร....I.... ตามมาไม่ห่างหาย ส่วน....SS... ขอตามติดข้างๆกาย รวมได้ความหมายว่า**คิดถึงเธอ** ** มีความสุขและสุขภาพแช็งแรงนะจ้า **   โดย: จอมแก่นแสนซน 8 ธันวาคม 2548 15:01:07 น.

เด็กๆ กับนิทานนี่ของคู่กันเลยค่ะ เพราะตอนเราเด็กๆ พ่อแม่ก็เล่าให้ฟังไม่ว่าเรื่องซ้ำยังไงก็ชอบ ...   โดย: JewNid 8 ธันวาคม 2548 15:04:36 น.

ตะเอ๋.......พรุ่งนี้จะมาอ่านนะค่ะ วันนี้กลับบ้านแล้วค่ะ   โดย: หยิ๋งแป๋ม 8 ธันวาคม 2548 16:21:54 น.

ไปเที่ยวทะเลอย่าลืมชวนกันบ้างเด้อ   โดย: ชายคา 8 ธันวาคม 2548 16:58:43 น.

โดย: ตี๋สีชมพู 8 ธันวาคม 2548 17:24:22 น.

อืมมมม ความทรงจำวัยเด็ก บริสุทธิ์ และมักจะถูกลืมเลือน   โดย: ju (กระจ้อน ) 8 ธันวาคม 2548 17:27:55 น.

เรื่องของคุณสร้างจินตนาการได้ดี ชอบมากค่ะ   โดย: ซออู้ 8 ธันวาคม 2548 18:53:43 น.

เข้ามาอ่าน   โดย: ไอดินและกลิ่นฝน 8 ธันวาคม 2548 19:30:43 น.

อืมๆ คิดถึงพวกลูกกวาดเหมือนกัน ^^ ...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 8 ธันวาคม 2548 19:56:43 น.

ทุกวันนี้ยังชอบอ่านนิทานเด็กค่ะถึงแก่แล้วก็เหอะ ยังเคยจับเอาจินตนาการเด็กมาสร้างต่อเป็นเรื่องราวอีกตังหาก สนุกดีค่ะ   โดย: เฉลียงหน้าบ้าน 8 ธันวาคม 2548 21:29:37 น.

เขียนเก่งจังค่ะ อยากเขียนได้อย่างนี้มั่งจัง คิดถึงวัยเด็กเสมอๆ เลยค่ะ เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิต ไม่ต้องคิดอะไรให้ปวดหัว กิน นอน และเล่น ...มีความสขุจัง   โดย: ฝนทราย 8 ธันวาคม 2548 22:23:54 น.

เด็กๆ นี่ มีจินตการมากมาย แต่พอโตขึ้นมา จินตนาการหายไปไหนหมด หรือถูกโลกแห่งความจริงดูดเอาจินตนาการไปซ่อนไว้หมด   โดย: ยัยบี๋ 8 ธันวาคม 2548 23:20:03 น.

โดย: โสมรัศมี 8 ธันวาคม 2548 23:30:50 น.

อรุณสวัสดิ์ เช้าวันศุกร์ค่ะ   โดย: Black Tulip 9 ธันวาคม 2548 8:16:29 น.

ลูกกวาด นิทาน และจินตนาการ คือสีสันของชีวิต ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ ^^   โดย: I am just fine^^ 9 ธันวาคม 2548 9:52:23 น.

สวัสดีค่ะมาอัพบล้อกให้อ่านซะดีๆๆ   โดย: พลอยสีรุ้ง 9 ธันวาคม 2548 10:17:30 น.

ต๊ะเอ๋มาอ่านแล้วค่ะ คิดย้อนเรื่องตัวเองพ่อพี่ไม่เคยเล่านิทานให้พี่ฟังเลยอ่ะค่ะ มีแต่แม่เล่าให้ฟังอ่ะค่ะ   โดย: หยิ๋งแป๋ม 9 ธันวาคม 2548 10:23:00 น.

ตอนเด็กๆเราจินตนาการ ให้ทุกสิ่ง ทุกอย่างเป็นไปได้ เท่าที่อยากให้เป็น แต่พอโตมา จิตนาการมันแคบลง เพราะว่าเรารู้มาก บีบกรอบตัวเองด้วยความเป็นจริงของสังคม จิตนาการเลยมีข้อจำกัดมากกว่าจิตนาการเด็กๆ เขียนดีมากๆเลยคะ ตอนเด็กคุณยายชอบเล่านิทานให้ฟังเหมือนกัน โตมาเราก็ยังชอบฟังอยู่ดี   โดย: Dying To Be Alive 9 ธันวาคม 2548 13:06:25 น.

มาช้ายังดีกว่าไม่มานะคะ เอ..จะกินข้าวกลางวันกับคุณครีเอทีฟหัวเห็ดทันไม๊เนี่ย เดี๋ยวไปค่ะ โต๊ะจีนที่ลพบุรีอ๊ะเป่าคะ   โดย: เฉลียงหน้าบ้าน (เฉลียงหน้าบ้าน ) 9 ธันวาคม 2548 13:20:35 น.

ขอขอบคุณเพื่อนที่แวะเวียนเข้ามาเป็นกำลังใจ   โดย: ชายคา 9 ธันวาคม 2548 15:23:52 น.

สำนวนดีแฮะ น่าอ่าน ๆๆๆ โหวต ๆๆๆ   โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด 9 ธันวาคม 2548 15:25:16 น.

ตี๋น้อยเอากุหลาบสีม่วงมาฝากครับ มีอกีหลายภาพเลย ตามไปดูต่อได้ที่บล็อกน๊ะครับ   โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 9 ธันวาคม 2548 15:36:35 น.

ว้าว..เรื่องใหม่มาแย้ว อ่าน ๆๆ บางทีการทำงานหนัก ๆ เครียด ๆ มันทำให้สมองส่วนของจินตนาการเริ่มทำงานเสื่อมลง อาศัย BLOG นี้แหละ เป็นตัวรักษา   โดย: run to me 9 ธันวาคม 2548 16:35:21 น.

โลกแห่งความฝัน.. โลกแห่งจินตนาการ.. เป็นที่ๆ ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆ และสร้างสรรค์ความสวยงามให้โลกแห่งความเป็นจริงนะคะ   โดย: nods 9 ธันวาคม 2548 17:26:43 น.

มาอ่านเรื่องชายคนนั้นอีกรอบ ชอบมากค่ะ   โดย: ซออู้ 9 ธันวาคม 2548 18:40:50 น.

วันนี้อ่านจบเลยจ้า Have a nice weekend naka   โดย: -`๏'- MeIKha 9 ธันวาคม 2548 20:22:57 น.

แวะมาทักทายค่า   โดย: Batgirl 2001 9 ธันวาคม 2548 21:44:51 น.

มาส่งเข้านอน ฮี ฮี ฮี   โดย: Angel Tanya 10 ธันวาคม 2548 1:51:51 น.

sawaddee ja... take it easy na ka   โดย: Baby I love you 10 ธันวาคม 2548 4:31:53 น.

วันนี้วันหยุด พักผ่อนๆๆ นะค่ะ   โดย: loveme_loveu 10 ธันวาคม 2548 13:34:29 น.

วันนี้คุณน้องคงหยุด ไม่อัพ บล็อค วันหลังจะมาใหม่นะ   โดย: run to me 10 ธันวาคม 2548 14:34:17 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ข้อความแรกแทน....ความห่วงหา ข้อความต่อมาแทน....ความห่วงใย ข้อความนี้จากเพื่อนคนไกล ข้อความต่อไปคือ**ฉันคิดถึงเธอ** ** มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะจ๊ะ **   โดย: จอมแก่นแสนซน 10 ธันวาคม 2548 17:06:53 น.

สุขสันต์วันหยุดนะคะ ชอบ Bg มาก ๆ   โดย: บันทึกสีขาว 10 ธันวาคม 2548 18:28:54 น.

น้องรักของเจ๊น่าเขียนหนังสือนะ เป็นคนที่มีจินตนาการดีมากจ๊ะ แบงค์เป็นคนน่ารัก คนคอนหวันน่ารักทุกคน   โดย: lhulha 11 ธันวาคม 2548 8:59:18 น.

โดย: Bluejade 11 ธันวาคม 2548 10:34:34 น.