Bloggang.com : Cynic - เต้นท์น้อยหลังนี้สุขีเสียจริง

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

เต้นท์น้อยหลังนี้สุขีเสียจริง

ตลอดระยะเวลา 4 คืน 4 วันที่พวกเราได้ไปใช้ชีวิตอยู่กลางฟาร์ม สิ่งที่มีพระคุณกับเรามาก เหนือจากกระดาษทิชชู่เปียกเเล้ว จะเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกจากคุณเต้นท์ที่เราหอบหิ้วไปจากเมืองไทย

เรื่องเต้นท์นี่ก็สนุกไม่เเพ้เรืองใด นึกดูว่าสองสาวจากไทยเดินทางไปอังกฤษ โดยหอบหิ้วเต็นที่หนักประมาณ 5 กิโลกรัมติดตัวไปไหนมาไหน เป็นภาพที่ดูไม่จืดที่เดียว

เต้นท์พวกเราซื้อมาจากร้าน สนามเดินป่าด้วยราคา 2200 บาทหลายคนอาจร้องโอโห้ในราคา เเต่ขอบอกว่า เต้นท์กันน้ำ้ขนาด สามคน นอนสบาย สี่คนนอนกันอย่างอบอุ่นนี้ ราคาเอาเรื่องมาก หากไปซื้อเอาที่โน่น รับรองว่าเเพงกว่าขนไปจากบ้านเราเเน่นอน ด้วยความงก เเละขี้เกียจขนกลับ เราเลยตกลงกันว่าหิ้วไปจากเมืองไทยนี่เเหละวะ

ตอนที่ไปซื้อเต้นท์เราต้องระบุไปด้วยว่า เต้นท์จะต้องกันน้ำได้ดีที่เดียว เพราะที่ที่เราจะไปนั้น กิตติศัพท์ในเเง่เรื่องน้ำท่วม จมโคลน ขึ้นชื่อเป็นอันดับหนึ่งหลังจากที่เราสอบถามกับทางร้าน เขาก็ให้คำเเนะนำเป็นอย่างดี โดยเสนอว่าเราควรใช้ Tent เต็นท์ สนามเดินป่า รุ่น Sphinx เเละเสริมว่าหากจะไปเจอสภาพขนาดนั้น

ีอุปกรณในการใช้ชีวิตมีดังต่อไปนี้

๑ เต้นท์กันน้ำเลือกเอาเเบบที่กันได้ได้ไม่ต่ำกว่า 2000 มิิลลิเมตร เป็นอย่างน้อย

๒ กราวด์ชีท อันนี้สำคัญมาก ขาดไม่ได้ เพราะต่อให้เต้นท์กันน้ำอย่างไร หากไร้ซึ่งกราวด์ชีท ชีวิต จะต้องบัดซบอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะนำ้จากพื้นจะพร้อมใจซึมเข้าสู่เต้นท์ของเราอย่างเเน่นอน ที่ร้านเขาเเนะนำว่าให้ซื้ออย่างตะเข็บคู่ น้ำจะได้ไม่ซึม เเละให้ใช้ขนาดที่ใหญ่กว่าเต้นท์เราเล็กน้อย เพื่อที่จะกันเพื่อน้ำเเฉะๆ

๓ ถุงนอน อันนี้ก็ขนไปจากไทย ซื้อที่โน่นไม่ไหวๆ ไม่กล้าทิ้งทุ่นตอนกลับเเน่

๔ sleeping bag sheet เป็นเเผ่นโฟมปูรองนอนก่อนวางถุงนอน อันนี้สำคัญมากเพราะกันความเย็นจากพื้นได้เป็นอย่างดี พวกเราไม่ได้เตรียมไป นอนคืนเเรกหนาวมาก เเถมความชื้นซึมเข้ามาในถุงนอนเลย วันต่อมาได้บนเรียนเลยต้องไปหาที่ปูมารอง หลังจากใช้ชีวิตดีขึ้นทันตาเห็น ไม่เปียกเเละหนาวอีกต่อไป

นอกเหนือจากอุปกรณ์ที่ทางร้านเเนะนำเเล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่เปรียบเสมือนอวัยวะ ที่ ๓๓ ของเราในงานนี้ก็คือ

๑ รองเท้าบูท เราสองสาวไม่ได้ขนไปจากเมืองไทย เพราะเท่าที่มีอยู่ก็เกินนำ้หนักที่เขาให้เเล้ว พวกเราเลยต้องไปซื้อเอาที่โน่น ราคาก้อเอาเรื่องตามมาตราฐานงานเฟสติวัล คู่ละ 15 ปอนด์คร้าบพี่น้อง เเต่ทำไงได้ หากไม่มีงานนี้ไม่รอดเเน่

๒ อวัยวะที่ ๓๔ หนีไม่พ้น เสื้อกันฝน เเม้ว่าปีนี้พวกเราจะโชคดีที่วันตกไม่เยอะนัก เเต่ เราก็หนี่ไม่พ้นที่ต้องสวมเสื้อกันฝน ที่ทำหน้าที่กันทั้งฝน เเละลมเย็นระายผิวคนไทย พวกเราสวมเสื้อกันฝนสีส้มเเปร๋นกันเกือบทั้งงาน เพราะนอกจากกันอากาศได้เเล้ว มันยังเป็นเสมือนเสื้อทีมของพวกเรา หากันง่ายดี เราไปซื้อกันที่งานนั่นเเหละ ๕ ปอนด์ได้มั้ง
ไม่เเนะนำใ้กางร่มนะคะ ถือลำบาก เกะกะทิ่มหน้าทิ่มตามาก เราคนไทยอาจไม่คุ้นกะการใส่เสื้อฝนเท่าไร เเต่ ใส่สักพักเด่วก้อชิน เเละจะติดใจคุุ่ะ

มาดูของจริงกันดีกว่าว่าที่บรรยามาทั้งหมด หน้าตาเป็นไง
เต้นท์เราเป็นสีเขียวเหลืองดูเด่น เป็นสง่า

มาดูด้านในกัน

ด้านนอกเเบบชัดๆ พร้อมธงไตรรงค์

ตอนกลับเราไม่ได้ขนเต้นท์กลับหรอกค่ะ เพราะจขบ. เดินทางไปต่อที่ประเทศอื่น เเพื่อนสาวเอากลับคนเดียวไม่ไหวเเน่ เราเลยตัดใจทิ้งเต้นท์ เเละอุปกรณ์ ต่างๆให้ Oxfam เเอาไปบริจาคค่ะ เเต่ก่อนจากลาเต้นท์พวกเราไม่ลืมขอบใจเต้นท์เพื่อนยากที่เป็นที่ซุกหัวนอนให้พวกเราตลอดทริป

อันนี้เป็นเสื้อกันฝนของทีมเรา สีสันได้ใจมาก หากันเจอได้เเม้ในระยะ หนึ่งกิโลเมตร