Bloggang.com : Whan14 - ด้ายแดง รหัสรักปาฏิหาริย์

Bloggang.com : weblog for you and your gang

สิ่งที่วางอยู่บนชั้นเหล่านี้ไม่ใช่แค่หนังสือหรือปึกกระดาษที่ปราศจากชีวิต แต่มันคือความคิดจิตใจที่มีชีวิต

Group Blog

All blogs

ด้ายแดง รหัสรักปาฏิหาริย์

ความรักที่ถูกสร้างขึ้นจากเทคโนโลยี

ชื่อหนังสือ : ด้ายแดง รหัสรักปาฏิหาริย์
หมวด : วรรณกรรม -- โรมานซ์
ผู้แต่ง : Giddens
ผู้แปล : โจอี้ ตงฟาง
จัดพิมพ์โดย : สนพ.มติชน
พิมพ์ครั้งที่ 1 : สำนักพิมพ์มติชน ตุลาคม 2550
กระดาษปอนด์เหลือง
ปกอ่อน
จำนวนหน้า : 244 หน้า
ราคา : 190 บาท

ร่วมกันค้นหานิยามความรัก ในโลกที่เทคโนโลยีสามารถเนรมิตรักแท้เพียงแค่กดรีโมต

รายละเอียด

ไล่เหยียนเสียง นักวิทยาศาสตร์ไฟแรง ผู้เอาแต่หมกมุ่นอยู่ในห้องทดลองกับทีมงานอัจฉริยะ เพื่อคิดค้นไมโครชิพที่สามารถเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของมนุษย์ได้ ต้องสูญเสียคนรักไป เนื่องจากเขาไม่มีเวลาให้เธอเลย จนกระทั่งคนรักมีแฟนใหม่ ไล่เหยียนเสียงจึงรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วเขารักเธอ และเงินทอง เกียรติยศที่เขาได้มานั้นไม่มีความสำคัญเลย เมื่อไม่มีเธออยู่ข้างกาย ไล่เหยียนเสียงจึงคิดหาวิธีที่จะทวงความรักกลับคืนมา และวิธีเดียวที่เขาทำได้คือ ใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ที่มี ไล่เหยียนเสียงฝังไมโครชิพไว้ในเครื่องประดับ และส่งกลับไปให้คนรักเก่า เมื่อเธอสวมใส่เครื่องประดับเหล่านั้น เขาจะใช้รีโมทควบคุมจูนคลื่นสมองให้เธอเปลี่ยนความรู้สึกกลับมาชอบเขา ในที่สุดไล่เหยียนเสียงก็เริ่มเข้าใกล้ความรักที่ต้องการ แต่ทว่ายิ่งได้ความรักมาเท่าไหร่ เขากลับยิ่งถลำลึกลงไปในอำนาจของไมโครชิพเท่านั้น และท้ายที่สุดเมื่อความรักของเขากลายเป็นโศกนาฏกรรม ไล่เหยียนเสียงก้ได้เรียนรู้ว่า แท้จริงแล้ว ไม่มีอะไรสามารถลิขิตรักแท้ได้ นอกจากหัวใจของคนสองค

**รูปภาพและข้อตวามข้างบนนำมาจากwww.matichonbook.com**

ความรักคือความรู้สึกที่คนสองคนมีต่อกันอย่างลึกซึ้งและต้องการที่จะอยู่ร่วมกันไปตลอดชีวิต รักแท้คือความรักที่เป็นนิรันดร์ไม่มีสิ่งใดมาพรากจากพวกขาทั้งสองคนได้แม้สิ่งนั้นจะเป็นความตายหรือกาลเวลา หากแต่ในโลกอนาคตที่มีการเจริญก้าวหน้าของเทคโนโลยี คนบางคนที่มีความคิดได้สามารถสร้างสรรค์ประดิษฐ์สิ่งของที่สามารถปรับเปลี่ยนจิตใจของผู้คนให้มาชอบคนที่ถูกกำหนดไว้ได้ หรือว่ารักแท้ในอนาคตจะเป็นเพียงสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นราวกับสิ่งของจอมปลอม

ไล่เหยียนเสียงทำงานอยู่ในองค์กรของบริษัท Sony (ไต้หวัน) เป็นทีมงานลับสุดยอดที่ผู้ร่วมงานเป็นพวกหัวกะทิอย่างจับตัวยาก ซึ่งกำลังทำการทดลองคิดค้นไมโครชิปขนาดจิ๋วที่สามารบังคับเลี่ยนแปลงจิตใจคนได้ มันถูกตั้งชื่อว่า ไมโครชิป M แต่เพราะว่าเหยียนเสียงทำแต่งานไม่สนใจจื่อฉิง จึงได้บอกให้เธอไปหาคนที่ดีกว่า

หลังจากที่ห่างจากเธอได้เพียงไม่นาน เหยียนเสียงกลับเพิ่งประหนักได้ว่าเธอเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา แม้จะมีเงินทองหรืออะไรมากมายก็มีสิงใดเทียบกับเธอได้ เขาจึงพยายามขอกลับไปคืนดีแต่จื่อฉิงปฏิเสธ ในที่สุดเกยียนเสียงจึงได้นำผลงานทดลองมาใช้กับเธอด้วยความร่วมมือกับเมโนะที่ต้องการจะพบความรักเช่นกัน แม้ทั้งสองจะมีจุดประสงค์ที่ต่างกันก็ตาม เหยียนเสียงจึงใช้มันเพื่อที่จะเปลี่ยนใจเธอให้กลับมาเป็นดังเดิม

เหยียนเสียงฝังไมโครชิป M ในสิ่งของเครื่องประดับแล้วให้จื่อฉิง แล้วบังคับให้คลื่นสมองของเธอนึกถึงแต่เขา (คลื่นสมองของคนเราจะมีค่าไม่เหมือนกัน ไม่มีทางเหมือนกันได้) และมันก็ได้ผลจื่อฉิงยอมคืนดีและกลับมาเป็นคนรักของเขาอีกครั้ง ส่วนเมโนะนำไปใช้เพื่อมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงสวยๆหลายคนซึ่งตอนแรกเขาก็ไม่สนใจแต่แล้วเมโนะกลับหันมาสนใจเจียหลิง เพื่อนร่วมทีมสาวสวยของพวกเขา เหยียนเสียงไม่ต้องการให้เขาทำอะไรไม่ดีกับเธอจึงได้พยายามจะตามไปช่วย แต่ระหว่างนั้นกลับเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เหยียนเสียงต้องพิจารณาการใช้ไมโครชิปเพราะมันอาจเกิดผลร้ายกับจื่อฉิงได้เช่นเดียวกันกับเจียหลิง

ในที่สุดเหยียนเสียงก็ตกลงใจว่าจะฝังไมโครชิปลงไปในทั้งสมองของตัวเองและจื่อฉิงเพื่อให้เธอรักเขาตลอดไป และไม่ให้เธอต้องเจ็บอยู่คนเดียว และเรื่องราวทั้งหลายก็ดำเนินมาด้วยดีจนกระทั่งในงานแต่งงาน จื่อฉิงที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวโดยสมบูรณ์ของเหยียนเสียงกลับเกิดอาการข้างเคียงเหมือนกับเพื่อนของเขา ผลมาจากการที่ดาวเทียมที่ใช้บังคับคลื่นสมองของจื่อฉิงได้ตกลงมาทำให้สมองของเธอตามหาคลื่นสมองของเหยียนเสียงไม่เจอและบาดเจ็บทางร่างกายแทน

เพราะไม่อาจเห็นคนรักต้องเจ็บปวดได้ ในที่สุดเหยียนเสียงก็ตระหนักได้ว่าเขาควรจะเป็นเพียงคนที่ได้เห็นเธอในชุดแต่งงานข้างผู้ชายคนอื่นมากกว่าเพราะถ้าทำแบบนั้นแล้วมีเพียงเขาคนเดียวที่จะเจ็บปวด เขาคนเดียวที่จะต้องหัวใจสลายแต่จื่อฉิงจะไม่เป็นอะไร สุดท้ายเหยียนเสียงจึงหาทางทำลายไมโครชิป M เสีย เพื่อไม่ให้จื่อฉิงต้องทุกทรมานไม่ว่าตัวเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปก็ตาม

อ่านแล้วดูออกจะเวอร์ไปหน่อยที่เราสามารถสร้างของที่บังคับจิตใจของมนุษย์ได้ แต่ใครจะไปรู้ว่าในอนาคตจะเกิดเรื่องนี้จริงหรือไม่ มันอาจจะมีทางเป็นไปได้ในเมื่อเทคโนโลยีเจริญขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ถ้าเป็นความจริงขึ้นมาสิ่งที่เรียกว่ารักแท้ก็จะหายไปเหลือเพียงความรู้สึกรักจอมปลอมที่ถูกสังเคราะห์ขึ้นมา

แม้ว่าจะรู้สึกสมเพชเหยียนเสียงที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อไขว่คว้าหาคนรักกลับมาอย่างไรก็ตาม ในความสมเพชนั้นก็มีทั้งความรู้สึกสงสารและเห็นใจด้วย เขารู้สึกตัวช้าเกินไปว่าตัวเองเป็นคนที่ทิ้งสิ่งสำคัญเอง จึงต้องมานั่งเสียใจภายหลังคนเดียว แต่ในตอนสุดท้ายที่เขายอมทำร้ายตัวเองเพื่อให้จื่อฉิงกลับเป็นปกติ ไม่อาจทนเห็นเธอเจ็บปวดได้ก็ทำให้รู้สึกชื่นชมในความรักของเขาที่มีต่อจื่อฉิงได้ดีแม้ว่าการกระทำที่ทำให้เธอกลับมาจะเป็นสิ่งที่ผิด แต่มีคนบอกว่าเรื่องความรักไม่มีใครผิดใครถูกก็คงจะเข้ากับการกระทำของเหยียนเสียงได้ไม่น้อย ยังดีที่สุดท้ายเหยียนเสียงรู้สึกตัวทันและแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นกับจื่อฉิงได้

เขายังเป็นคนที่รู้จักผิดชอบชั่วดี ห่วงใยเพื่อนร่วมงานที่กำลังจะถูกทำร้ายจึงได้หางช่วย และเขาไม่หลงผิดนำไมโครชิปไปใช้เช่นเดียวกับเมโนะแม้ว่าจุดประสงค์ที่ใช้จะไม่ต่างกัน เพราะเหยียนเสียงเพียงแค่ต้องการให้จื่อฉิงกลับมารักเขาเหมือนครั้งอดีตเท่านั้น เหมือนกับว่าเขาอยากจะใช้มันเพื่อย้อนเวลากลับไปยังตอนที่ดีที่สุด จุดเริ่มต้นและจุดจบของเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะความรักของเขา แต่สุดท้ายเหยียนเสียงก็ได้ตระหนักและเข้าใจถึงความรักที่แท้จริงที่เขามีต่อจื่อฉิงว่าเขาเพียงต้องการจะเห็นเธอมีความสุขไม่ว่าจะอยู่กับใครก็ตาม การกระทำสุดท้ายที่เกิดขึ้นพร้อมกับคำสาบานว่าจะรักเธอตลอดไปทำให้เราสามารถอภัยให้เขาได้อย่างหมดใจกับการกระทำทั้งหลายที่ผ่านมา

“อยากให้เธอบอกฉันสักคำว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นอาจไม่จริงทั้งหมด แต่มีสิ่งหนึ่งเป็นความจริง คือคำว่า รัก...” ประโยคนี้แหละที่ทำให้เราสามารอภัยในสิ่งที่เกิดขึ้นจากการะกระทำของเขาได้ นั่นเป็นคำพูดประโยคสุดท้ายที่เหยียนเสียงกล่าวกับจื่อฉิงก่อนจะจากเธอไป แต่เขาจะยังคงรักเธอตลอดไป นั่นเป็นความจริงที่เขาไม่เคยโกหกเธอและหัวใจตัวเอง

"ของมีค่าที่เคยอยู่ในมือเราจะรู้ว่ามันมีค่าที่สุดก็ต่อเมื่อมันสายเกินไป"

อย่ามองข้ามของมีค่าที่มีอยู่ ไม่งั้นคุณอาจจะต้องสูญเสียมันไปในที่สุดเหมือนกับเหยียนเสียงก็เป็นได้

Create Date : 04 มิถุนายน 2551

Last Update : 4 มิถุนายน 2551 21:15:30 น.

2 comments

Counter : 566 Pageviews.