 |
|
อย่า
โทษตัวเอง..จนไม่กล้าลุกขึ้นมาใหม่
ฉันอาจเป็นคนหนึ่งที่เคยสะดุดขาของตัวเองล้มลง!!!
ปกป้อง
ปิดกั้น สร้างกำแพง ให้ใครต่อใครที่เข้ามาในชีวิตของฉัน
"ทำร้ายฉันได้น้อยที่สุด
แต่แล้วทุกอย่างก็สะท้อนกลับมายังตัวผู้สร้าง
..นั่นคือ..ฉันเอง.. วินาทีนั้นฉันมีแต่คำถามว่า
ทำไม ทำไม และทำไม....
ฉัน
คิดว่าหลายๆคนที่หันมาสนใจธรรมะ เพื่อหาที่พึ่งทางใจ
ก็คงจะมีบ้างที่เกี่ยวกับ ..ความรัก..ความผูกพัน..ความพลัดพลาก..
ไม่มากก็น้อย แต่ก็ต้องบวกกับมองโลกในแง่ดีด้วย
เราถึงจะยิ้มได้จาก
หัวใจตัวเองให้กับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิตประจำวัน
ยอมรับมันให้ได้
"เพราะมันคือส่วนหนึ่งของการเป็นอยู่"
ชีวิตคนเรา
จะมีใครไหมที่ไม่เคยผิดหวัง ไม่เคยก้าวพลาด หรือเสียใจเพราะตัวเองบ้าง
หาก
วันนี้คุณกำลังเสียใจอยู่ อย่าโทษใคร
อย่าโทษความผิดที่เราให้อภัยตัวเองไม่ได้
บางทีอาจเป็นแค่ความผิดเล็ก
น้อย ที่ใครเคยทำไว้เป็นบทเรียนให้กับตัวเองมาแล้ว
ทุกครั้งที่เราส่องกระจก
มันจะสะท้อนความจิงทั้งหมดออกมา แต่ขึ้นอยู่กับว่า
เรากจะยอมรับความจริงที่เห็น ได้มากน้อยแค่ไหน กระจกเงาไม่เคยโกหกใคร
มี
แต่ตัวเราเท่านั้นที่ชอบโกหกตัวเอง
หากเราไม่ยอมทิ้งบางสิ่งบางอย่างที่รั้งไว้ไม่ได้แล้ว
เราก็คงไม่มีวันพบเจอสิ่งใหม่ๆ ในวันถัดมา หรือ..หากเราไม่เคยพลาดพลั้ง
..เราก็คงหมดโอกาสที่จะหัดลุกขึ้นมาได้ด้วยตัวเราเอง..
เราได้แต่ถามตัวเองว่า
..จะอยู่คนเดียวได้ไหม ในวันที่ใครบางคนเดินจากไป
...
เราแค่สูญเสียคนที่เคยเดินข้างๆเท่านั้น ... อย่างไร
ขาเราก็ยังอยู่..อาจก้าวช้าลงบ้าง แต่ก็ยัง
ก้าวไปข้างหน้าได้อยู่ดี
ไม่เป็นไรนะ..ไม่เป็นไร
**แด่
หลายๆคนที่กำลังรู้สึกทุกข์กับความรัก ยังไงซะตัวเราก็ยังคงเป็นตัวเรา
ชีวิต
เราก็ยังเป็นของเรา
ให้ใครเลือกแทนเราไม่ได้ทุกเรื่องหรอกนะ**
"เพราะ
ฉะนั้น..อยู่กับตัวเองให้ได้นะ"
แล้วทุกๆอย่าง..จะผ่านไป
.....................................................
แม้ชีวิตจะไม่เหลือใคร..จง
เก็บใจไว้ให้ตัวเอง
ขอบคุณบทความจาก ธรรมจักร
(อนิจจังจงเจริญ)
//variety.teenee.com/saladharm/24099.html
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [