|
|
rabbit hole ----- ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
สำหรับรางวัลอคาเดมี่ อวอร์ด หรือออสก้าร์ในปีนี้ ในสาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ผู้ที่ได้รับคะแนนเสียงโหวตจากสมาชิกของอคาเดมี่ จนชนะนักแสดงอีกสี่คน คว้ารางวัลนี้ไปได้คือ นาตาลี พอร์ตแมน จากเรื่อง Black Swan ผลงานกำกับของ ดาเรน อโรนอฟสกี้ ซึ่งเล่าเรื่องราวของ นีน่า (พอร์ตแมน) นักบัลเล่ต์ในคณะ New York City ballet company ผู้ได้รับการเลี้ยงดูจากแม่อย่างถนุถนอม โดยหวังให้เธอเป็นนักบัลเล่ต์ชื่อดังทดแทนที่เธอเป็นไม่ได้ และเมื่อโอกาสมาถึง นีน่าได้รับบทนำเป็นราชินีหงส์ในบัลเลต์เรื่อง Swan Lake แต่จะต้องแสดงให้ได้ดีทั้งบท “หงส์ขาว” ที่ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเธอ แต่บท “หงส์ดำ” กลับเป็นเรื่องยากยิ่ง ทั้งยังมีคู่แข่งคือ ลิลี่ (มิล่า คูนิส) บทของพอร์ตแมนเป็นบทที่มีสีสัน ต้องแสดงทั้งสองด้านของจิตใจ โดยเฉพาะด้านมืดที่เธอต้องปลดปล่อยออกมา อย่างที่ไม่ค่อยจะได้แสดงในบทเช่นนี้นัก นับตั้งแต่แจ้งเกิดจากเรื่อง Leon (1994)
ในสาขาเดียวกันนี้บทของ นิโคล คิดแมน จาก rabbit hole นับเป็นการแสดงที่น่าจดจำเช่นเดียวกับพอร์ตแมน ในหนังดราม่าทุนสร้างไม่สูง ซึ่งเป็นผลงานกำกับของ จอห์น คาเมรอน มิทเชล บทหนังเป็นของ เดวิด ลินด์เซย์ –เอแบร์ ที่เขียนบทจากละครเวทีรางวัลพูลิตเซอร์ของเขาเอง ก่อนหน้านี้เขามีผลงานเขียนบทหนังเรื่อง Robots และ Inkheart มาแล้ว
หนังสำรวจความสัมพันธ์ของสามี ภรรยาคู่หนึ่ง แปดเดือนหลังจากสูญเสีย แดนนี่ - ลูกชายคนเดียววัยสี่ขวบไป จากอุบัติเหตุถูกรถยนต์ชนหน้าบ้านอันสวยงามริมทะเลสาบชานเมืองนิวยอร์กของพวกเขาเอง ทั้ง เบ็คก้า (คิดแมน) และ ฮาววี่ (อารอน เอ็คฮาร์ต) จะยังประคับประคองชีวิตคู่ ที่เคยใช้วันคืนกันด้วยความรัก ความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจ ให้อภัยกัน เหมือนสมัยที่รักชอบกันใหม่ๆ หรือไม่ เพราะถึงทุกวันนี้ก็ผ่านวันที่พบรักกันมานานแล้ว หนังให้คำตอบกับเราจากการแสดงให้เห็นความแตกต่างของทั้งคู่ในการรับมือกับความโศกเศร้าจากการสูญเสีย ฮาววี่ยังคงไปทำงานประจำและพอใจที่จะเก็บข้าวทุกอย่างของลูกชายเอาไว้อย่างเดิม โดยเฉพาะในห้องลูก เหมือนกับว่าความตายยังมิได้พรากลูกรักไปจากเขา และด้วยความเอื้ออำนวยของเทคโนโลยีสมัยใหม่ บ่อยครั้งเขามักจะนั่งดูวีดิโอของลูกชายที่โหลดใส่ไอโฟนไว้ (แต่เทคโนโลยีก็เป็นเหตุให้คู่รักทะเลาะกันด้วย) เขาชวนเบ็คก้าไปเข้ากลุ่มพ่อแม่ที่สูญเสียลูกมาแบ่งปันความทุกข์ของกันและกันที่ศูนย์บริการของชุมชน
ส่วนเบ็คก้าแทบจะทำทุกอย่างที่ตรงกันข้ามกับฮาววี่ เธอไม่ได้ไปทำงานประจำในเมืองแล้ว แม้จะคิดถึงชีวิตเช่นนั้นอยู่ก็ตาม เบ็คก้าจัดการเก็บข้าวของเครื่องใช้ของลูก ตอนแรกตั้งใจนำเสื้อผ้าของลูกไปให้น้องสาว อิซซี่ (แทมมี่ แบลนชาร์ด) ที่กำลังตั้งครรภ์ แต่น้องไม่ต้องการ เธอจึงนำไปใส่ในตู้รับบริจาค รวมทั้งเก็บภาพวาดของลูกชายที่ติดไว้หน้าตู้เย็น ส่วนการเข้ากลุ่มรับฟังความทุกข์ของกันนั้น เธอเห็นว่าไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย ที่ต้องมานั่งฟังคำคร่ำครวญของคนอื่น และได้เห็นตัวอย่างของคนที่เหมือนกับเสพติดการเข้ากลุ่มแบบนี้ เช่นคู่ของ แก็บบี้ (แซนดร้า โอ) และสามีที่มาเข้ากลุ่มเกือบแปดปีแล้ว
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มถูกกัดกร่อนลงเรื่อยๆ ฮาววี่ไม่เห็นด้วยที่เบ็คก้าเอาข้าวของลูกไปเก็บหรือเอาไปบริจาค เบ็คก้าอยากขายบ้านหลังนี้เพราะเห็นลายนิ้วมือของลูกอยู่ในทุกหนแห่ง จากการที่ต้องอยู่บ้านทั้งวัน แต่ฮาววี่บอกเขารักบ้านหลังนี้มาก เบ็คก้าไม่เห็นด้วยที่ฮาววี่ยังเก็บที่นั่งเด็กของลูกไว้ในรถ และจากการไปเข้ากลุ่มเพื่อนรับฟังความทุกข์ของกัน ทำให้ฮาววี่เริ่มสนิทสนมกับแก็บบี้ ซึ่งต่อมาเธอบอกเขาว่าสามีทิ้งเธอไปแล้ว ส่วนเบ็คก้าเองหลังจากได้พบกับ เจสัน (ไมล์ส เทลเลอร์) เด็กหนุ่มที่ขับรถชนลูกของเธอโดยบังเอิญ เธอไม่ได้โกรธแค้นเขาแต่เฝ้าติดตามไป และในที่สุดได้พูดคุยกัน เขาใกล้จะจบไฮสคูลแล้ว และกำลังเตรียมตัวไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย ตอนนี้กำลังเขียนการ์ตูนชื่อว่า Rabbit Hole เป็นเรื่องของนักวิทยาศาสตร์และลูกชาย พ่อได้ค้นพบเครือข่ายที่เชื่อมต่อกันมากมายคล้ายรูกระต่าย ซึ่งนำไปสู่กาแลกซี่อื่นได้ด้วย ต่อมาผู้เป็นพ่อเสียชีวิตลง ลูกชายจึงเข้าไปในรูกระต่ายโดยหวังว่าจะได้พบกับพ่อของเขาอีกครั้งหนึ่ง... ซึ่งเขาได้แรงบันดาลใจการเขียนจากหนังสือชื่อ The Parallel Universe
หนังแสดงให้เราเห็นความอ่อนแอ ไม่มีใครเป็นคนที่สมบูรณ์เพียบพร้อมไปทุกอย่าง โดยเฉพาะเมื่อต้องเผชิญความสูญเสียครั้งสำคัญในชีวิต ครอบครัวที่สมาชิกจากไปจากอุบัติเหตุจะเข้าใจความรู้สึกที่ว่าบางอย่างในบ้านได้เปลี่ยนแปลงไป และไม่อาจเหมือนเดิมได้อีกแล้ว แต่อย่างที่คำโปรยของหนังบอกเอาไว้ว่า Love will get you through และหนังก็ฉลาดที่ไม่ทำออกมาเป็นหนังดราม่าสูตรสำเร็จประเภทพอมีปัญหาชีวิตคู่แล้ว ทั้งสองฝ่ายต้องไปหาคนใหม่เพื่อทดแทนความรักที่ขาดหายไปในรั้วบ้าน
เบ็คก้าเป็นตัวอย่างของคนที่เหมือนจะรับมือกับความสูญเสียได้ดีกว่าฮาววี่ เธอไม่ฟูมฟายจ่อมจมอยู่กับอดีต กล้าที่จะไปพูดคุยกับเด็กหนุ่มที่ขับรถชนลูกเธอ ด้วยเพราะอุบัติเหตุครั้งนั้นเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ แต่ลึกๆ แล้วความทุกข์ของเธอก็ยังอยู่ในจิตใจ เช่นฉากระเบิดอารมณ์ในซูเปอร์มาร์เก็ตที่เธอไม่พอใจเมื่อเห็นแม่คนหนึ่งใจแข็งไม่ฟังเสียงอ้อนวอนของลูกชายที่อยากจะกินขนม กับครอบครัวของเธอเองก็ไม่ค่อยจะเข้าใจน้องสาวที่เธอมองว่าชอบทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโตสักที สังเกตได้จากการให้ของขวัญวันเกิดน้อง ก็ไม่เข้าใจว่าน้องชอบ- ไม่ชอบอะไร กับ แม่ (ไดแอนน์ วีสท์) ก็มักทะเลาะกันเวลาแม่เล่าเรื่องพี่ชายติดยาที่ตายไปเมื่อ 11 ปีก่อน บางครั้งพูดถ้อยคำที่ทำให้แม่เสียใจ โดยไม่เข้าใจว่า แม่ก็โศกเศร้าไม่ต่างจากเธอ
แต่แม่ก็มีคำสอนให้เธอในฐานะผู้ผ่านประสบการณ์มาแล้วว่า ความทุกข์จากการสูญเสียยังคงอยู่ ไม่หายไปไหนหรอก แต่เมื่อเวลาผ่านไป น้ำหนักของความทุกข์นั้นลูกจะแบกรับมันได้ เหมือนก้อนหินในกระเป๋า บางขณะลูกลืมไปว่ามันยังอยู่ แต่ในบางขณะลูกก็รู้สึกถึงน้ำหนักของมัน อาจจะรู้สึกแย่บ้าง แต่ก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นตลอดไปหรอก .....
| Create Date : 25 เมษายน 2554 |
| Last Update : 25 เมษายน 2554 13:33:29 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 2006 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [