• หน้าแรก....วันนี้มีอะไร
• Yoga
• เรื่องราวของ โ ย ค ะ คี ต า My Yoga Gita
• Mandala-มัณฑละ ผลิตภัณฑ์ดูแลร่างกายผสมสมุนไพรธรรมชาติ
• บทเพลงของจิตวิญญาณ Yogi's Journey
• สวนสรรพยา บันทึกจากการเดินตามรอยเท้าพ่อ Suan Sapphaya-Following My King
• สู่ย่างก้าวแห่งการเป็นผู้บำบัด On the way to be a healer
• หัวใจแห่งแม่ Mother's Heart
• Indian Music Vocal
• เรื่องเพ้อเจ้อ-Dreaming
• โยคะ....โยคี... มีเรื่องจะเล่า-Yogi's stories
• อาสนะ...ท่วงท่านั้นมีความหมาย -Asanas
• ปราณยาม..ลมหายใจแห่งชีวิต- Pranayama
• หนังสือทำมือค่ะ
• อายุรเวทกับอาหาร
• สันสกฤต รากฐานของภาษาโลก
• เปิดฟ้าสู่โลก-world wide wait!!(for me)
• My India.. 3rd Trip..2009
• บันทึกสู่การวิ่งมารธอน 42 กม.
• การเดินทางครั้งที่4 ที่หมายเดิม...กับจิตวิญญาณใหม่
• ยอดมนุษย์ พิทักษ์ลูก-Kangka&Ru
• Rock Climbing โครงการ.. ไต่ระห่ำ ย้ำให้ตุ๊กแกอาย
• My Diet Diary

Yoga Vidya Gurukul - 2 April 08-Walking to Trimbak Namaste 2 April 2008 ฉันตื่นมาแฟนันดาเธอหายไปจากเตียงแล้ว คงไปฝึกโยคะที่โถง พวกเราประหลาดใจมากเพราะเธอไม่ส่งเสียงใดๆเลย หรือว่าฉันคงจะเพลียเกินไป เคที่จะไปกับรถแท๊กซี่เพื่อไปทริมบาก แต่ฉัน วาลาเรียและแฟนันดาตกลงว่าจะเดินไป เราออกมาเมื่อทุกคนไปหมดแล้ว ดื่มชาก่อนจะเริ่มเดิน ตอนแรกฉันนึกว่าเธอจะพาฉันเดินไปตามถนน แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่(โห สำนวนเสี่ยวมากๆ) เธอพาฉันเดินลัดทุ่ง โดยมีเป้าหมายโดยการมองไปที่ทริมบาก ฉันมองเห็นสถานวิปัสสนาอยู่ไกลลิบๆ อากาศขมุกขมัวเล็กน้อย ทำให้การเดินเป็นไปอย่างสบายๆ เพราะไม่มีแดด เราเดินไปเรื่อยๆ ตามทางที่เห็นว่ามีคนเดิน ตอนแรกวาลาเรียอยากถ่ายรูปกับวัว แต่เธอกลับโดนวัวร้องฮื่อใส่ เธอเลยยืนแค่ห่างๆ เพราะอยากถนอมชีวิตไว้นิดนึง ระหว่างทางเดินเราจะเห็นบ้านคนบ้าง และตามทุ่งก็ยังมีแอ่งน้ำนิดหน่อย ซึ่งเราคาดว่าถ้าเป็นฤดูมรสุมมันคงจะเป็นคลองเล็กๆ แต่ขณะนี้มันแห้งมาก ไม่มีน้ำสำหรับการเพาะปลูกใดๆ เราผลัดกันเดินนำหน้า ตามแต่สมควร ขณะที่ฉันอยู่ด้านหน้ากลางทุ่งนั้นเอง ฉันได้ยินเสียงหญ้าแห้งขยับ และมีเสียงแกรกอยู่ไม่ไกล พอมองไปฉันก็เห็นสีเขียวๆเหลือบเหลือง เคลื่อนอยู่ไม่ไกลห่างออกไปแค่เมตรกว่าๆเอง ฉันกางแขนออกห้ามไม่ให้ทั้งสองเดินเข้ามา แล้วร้องออกไปว่า “งู” (ภาษาอังกฤษนะ) เท่านั้นเอง ทั้งสองก็กระโดดแหย๋งกลับไปทางเดิมทันที โดยที่มีฉันตามไปติดๆ มันตัวใหญ่มาก ใหญ่กว่าที่ฉันเห็นที่อารามซะอีก เราตัดสินใจที่จะเดินต่อไป เพราะมาถึงกว่าครึ่งทางแล้ว และมันก็อันตรายพอกันกับการเดินย้อนกลับไป นี่ถ้าน้องเฌอมาด้วย ฉันคงไม่ทำอย่างนี้เด็ดขาด เรายังคงคืบหน้าต่อไป โดยเพิ่มความระมัดระวังเป็นสองเท่า และแล้วเราก็มาถึงถนนจนได้ แต่ก็ยังต้องเดินอีกหนึ่งกิโลกว่าจะถึงทริมบาก ระหว่างทางที่เราเดินไปก็เห็นรถของเพื่อนๆสวนทางกลับมา โอ พระเจ้าจอร์จ เรายังไม่ไปไหนกันเลยเนี่ย แต่ก็ไม่รีบร้อนอะไร ยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ จนในที่สุดเราก็มาถึงทริมบาก ซึ่งมาถึงเราก็พากันไปหาของกินกันก่อนเลย โดนสองคนแค่ดื่มชากันขนมหนึ่งชิ้น ของฉันเพิ่มขนมปังชุปแป้งทอดด้วย(เรียกว่า ปาโกร่า) ซึ่งแฟนันดาบอกว่าฉันเลือกร้านดี สะอาด เพราะสังเกตุได้จากคนเยอะ ฉันซื้อของมาเยอะแยะ ไม่ว่าจะเป็นกล่องใส่เครื่องเทศ ป้ายโอม ที่คั่นหนังสือ ลูกประคำ และกระดิ่ง เอาไว้ใช้ในการสอนโยคะ ซึ่งที่นี่ก็ราคาไม่แพงเลย ถึงแม้ฉันจะต่อราคาได้ แต่ก็เลือกที่จะไม่ทำ(ในบางครั้ง) ระหว่างที่ซื้อผลไม้ เราก็เจอกับกลุ่มที่มาขึ้นภูเขา พวกเขากลับลงมากันแล้ว พวกเขาชอบมากๆ แต่ฉันเคยขึ้นมาแล้วจึงรู้สึกเฉยๆ เรานั่งรถแท๊กซี่แบบแชร์กันไป สามคน 100 รูปี ตอนแรกก็สบายดีหรอก แล้วคนขับก็แวะรับมาเรื่อย ก็รู้หรอกนะว่ามันต้องแวะรับคนอื่นด้วย แต่ไม่คิดว่าจะเยอะขนาดนี้นี่นา ก็รถกระป๊อบ้านเราน่ะแหละ แต่อัดทั้งข้างหน้าข้างหลัง รวมคนขับด้วยแล้วก็ 12 คนพอดีเลย แหงะ รู้สึกว่าตัวเองผอมไปทันใจ ตอนแรกเราตกลงกับคนขับว่าไปบิ๊กบาร์ช่า แต่สุดท้าย แขกก็ยังเป็นแขก แถมยังพูดภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่องอีก ทำให้เราต้องลงตรงขอบนอก เพราะเขาบอกว่ามันมีอณาเขต รถกระป๊อเข้าไม่ได้ ทำให้เราต้องเสียอีก 20 รูปี เพื่อไปบิ๊กบาร์ซ่า ฉันและแฟนันดาใช้เวลาอยู่ในร้านอินเตอร์เน็ตทั้งวัน ส่วนวาลาเรียก็ไปหาหมอฟัน เธอบอกว่าถูกกว่าที่ปารีสเป็นสิบเท่า ดังนั้นยอมเสียเวลาดีกว่าเสียตังค์เพราะเธอตกงานอยู่ ตอนนี้รัฐบาลเป็นคนให้เงินเธอใช้จ่าย แต่เธอสามารถอยู่นอกประเทศได้แค่ 35 วันต่อปีเท่านั้น หลังจากจบคอร์ส เธอต้องเดินทางกลับทันที ฉันอัพโหลดรูปมาใส่บล็อกไม่ได้อีกตามเคย แย่จัง ฉันแวะไปอัดรูปให้สาวๆในห้องครัว ฉันว่าพวกเธอต้องดีใจมากๆแน่นอน Hari Om แก๊งตีนผี เอ้ย ผู้ร่วมผจญภัย ขี้วัวสารพัดประโยชน์ สระอโนดาด(รู้สึกว่าจะเขียนผิดนะเนี่ย) สีสันแห่งอินเดีย สีสันที่สอง บรรดาถั่วต่างๆ รูปเคารพของพระศิวะและพระนางปาราวตี ตัวเลขอินเดียในปฏิทิน   Create Date : 11 เมษายน 2551     Last Update : 15 สิงหาคม 2551 17:56:33 น. Counter : 1517 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Yoga Vidya Gurukul - 1 April 08 Namaste 1 April 2008 เช้านี้หนาวมากเลยขนาดเคที่ที่เป็นคนขี้ร้อนแล้ว เธอยังต้องห่มผ้าเลย ฉันและวาลาเรียต้องห่มถึงสองชั้น เธอบ่นว่าอุตส่าห์หวังไว้ว่าจะมาเจอหน้าร้อนที่อินเดีย กับเป็นอากาศเย็นซะนี่ แถมพอเธอกลับไปปารีสก็ยังคงเจอกับอากาศหนาวตอนกลางคืนอีก พี่สาวเธอบอกว่าตอนนี้ที่นั่น 3องศาตอนเช้า 20 องศาตอนกลางวัน วันนี้ฉันจึงใส่เสื้อสามชั้น (เอ่อ... ไม่ใช่หมูนะ—แต่ก็เกือบๆละ) ตอนที่ฝึกในตอนเช้า เช้านี้เราเรียนกันค่อนข้างซีเรียสนิดนึง เพราะจะสอบแล้วทุกคนมีความกังวลใจนิดหน่อย เพราะว่าไม่แน่ใจว่าต้องทำอย่างไรบ้าง เรามี case study 2วัน มีสอบการสอนอาสนะแบบสุ่มอาสนะ 2 วัน และมีพรีเซ็นต์เตชั่นอีกคนละ 10-15 นาที แถมยังต้องแบ่งเวลาไปดูงานที่โรงพยาบาลอีก ตอนบ่ายนี้เราจึงมีการทดสอบการสอนซึ่งทุกคนก็ทำได้ดี ฉันเป็นคนสุดท้ายที่ทากรสอน เลยปิดคลาสไปด้วยในตัว เลคเชอร์ก็เหลืออีกไม่กี่คลาส ไม่น่าเชื่อ นี่ผ่านมาเกือบเดือนแล้วนะเนี่ย เราทุกคนยังรู้สึกสนุกกับการทำโน่นทำนี่อยู่เลย ฉันพยายามตัดต่อวีดีโอให้เสร็จภายในสองถึงสามวันนี้ ตอนค่ำจึงได้พยายามรวบรวมภาพที่พอจะเอามาจากเพื่อนๆได้ โอ๊ยยยยยย อยากเป็นทศกัณฐ์เหลือเกิน ปวดกะบาล บันทึกอะไรไม่รู้เรื่องเลย แค่ตามอ่านเลคเชอร์ก็แย่แล้ว ใครก็ได้ช่วยที Hari Om   Create Date : 02 เมษายน 2551     Last Update : 2 เมษายน 2551 16:23:02 น. Counter : 683 Pageviews.   1 comment Share Tweet

Yoga Vidya Gurukul - 31 March 08-Vaman, Naturopathy and Saree Namaste 31 March 08 วันนี้ค่อยยังชั่วหน่อย แต่ก็ยังมีฝันร้าย สงสัยคงกังวลมากไปเรื่องอัดวีดีโอ ฉันไปเข้าทำสมาธิเช้านี้ร่วมกับTTCเช่นเคย วันนี้เป็นการทำสมาธิแบบนึกถึงความสุข ที่ฉันเคยพูดถึงไปครั้งหนึ่งแล้ว อนันดาโยคะ เราจะสวดคำว่า อนันโดฮัม อนันโดฮัม อนัน ดัม บรำ อนัน ดัม (สองรอบ) โอมนมัสชิวา ยา(สองรอบ) และ โอมอะไรอีกสองอย่างนะ ไม่แน่ใจ เดี๋ยวต้องไปถามซะก่อน หลังการฝึกอาสนะเรามีการทำ Vaman Dauti เป็นการล้างกระเพาะ โดยการดื่มน้ำเกลือ (ส่วนผสม น้ำ 1ลิตร ต่อเกลือ 2 ชช.) ดื่มไปประมาณ 6-8แก้ว เมื่อแน่ใจว่าเต็มกระเพาะแล้วก็จะล้วงคอให้อาเจียนออกมา เพราะน้ำเกลือจะเอาพิษที่อยู่รอบๆกระเพาะออกมาด้วย รวมถึงน้ำย่อยด้วย เราจึงต้องพักเพื่อให้กระเพาะได้เริ่มทำการผลิตน้ำย่อยออกมาใหม่ ก่อนที่จะรับประทานอาหารเช้า เราต้องพักในท่าศพ 15-20นาที แต่ฉันรีบลุกขึ้นมาซักผ้าซะก่อน เลยโดนวาลาเรียและแฟนันดาดุว่าไม่รักษาร่างกายตัวเองเลย ก็ทุกอย่างมันรีบไปหมดนี่นา ก่อนไปทำอาสนะก็ดันแช่ผ้าปูที่นอนไว้ ถ้าไม่รีบซักเดี๋ยวเย็นนี้จะนอนที่ไหนละคะ เช้านี้มีการฝึกการบำบัดตัวเองที่บ้าน เช่นการใช้น้ำร้อนกับน้ำเย็น และการใช้ไอน้ำ มีกระโจมแบบที่บ้านเราใช้อบซาวน่าเลย ซึ่งเขาบอกว่าให้เราฝึกบ่อยๆให้ชำนาญ ว่าแต่ว่าจะเอาเวลาที่ไหนละเนี่ย เพราะว่ามีสอบอีกสองอย่าง แถมวันนี้ก็แจกรายละเอียดมาทำท่าว่าจะมีสามอย่างด้วยซ้ำ ในเวลาที่เหลืออีกแค่ 10วันเอง ทำเอาแผนที่เราจะไปเที่ยววันหยุดกร่อยไปถนัดใจ เพราะไม่แน่ใจว่าจะเตรียมสอบทัน ออกมาจากห้องก็เห็นป้ายว่าวันนี้จะมีการสอนการใส่สาหรี ฉันก็ไปนั่งรอและทำงานที่ห้องสมุด ดูเหมือนว่ามีคนที่สนใจอยู่ไม่เท่าไหร่เองแฮะ เพราะเขาต่างคิดว่า ไม่รู้จะเอาไปใส่ที่ไหนน่ะเอง ซึ่งสาวอินเดียรุ่นใหม่ก็ใส่เสื้อผ้าสมัยใหม่กันทั้งนั้น แต่ฉันก็อัดวีดีโอไว้เผื่อใครอยากเรียนรู้ที่หลังก็จะได้ไม่ว่ากันได้ พอหลังเลคเชอร์ตอนบ่าย มิสเตอร์ชามาก็พาเจ้าของต้นตำรับเพลง Be yogi มาสอนและร้องกับพวกเราด้วย ซึ่งตอนแรกเขาก็ไม่แน่ใจว่าเราจะสนใจ แต่พอเราทำท่าจริงจัง เขาก้สอนเราด้วยความสนุกสนาน และแล้วก็นรกมาเยือนจนได้ มิสเตอร์ชามาให้เราจับฉลากเพื่อทำการเลือกว่าใครจะได้พรีเซ็นต์ในหัวข้อโรคอะไร ซึ่งฉันก็ได้โรคไทรอยด์ ซึ่งก็ดีเพราะว่าครอบครัวฉันมีคนเป็นไฮเปอร์ไทรอยด์ตั้งสามคน จะได้เอาไปให้ที่บ้านฝึกซะเลย ฉันได้ถ่ายรูปสาวๆในห้องครัวไว้ เพราะว่าจะไปอัดให้ อันนี้เป็นของขวัญของพวกเขาที่เคที่คิดขึ้นมา ซึ่งฉันก็ว่าดี เพราะพวกเธอไม่ค่อยได้ถ่ายรูปอย่างแน่นอน เห็นได้จากอาการดีใจอย่างสุดขีดของพวกเธอนั่นเอง สาวสวยของเราชาวโปรตุเกส ก็เป็นฉะนี้แล หนูทดลองของเรา เอ้ยยยย เพื่อนๆของเรา ว่าด้วยการใส่สาหรี่ Hari Om   Create Date : 02 เมษายน 2551     Last Update : 15 สิงหาคม 2551 17:41:12 น. Counter : 812 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Yoga Vidya Gurukul - 30 March 08 Namaste 30 March 2008 ตื่นไม่ไหวง่ะ เลยขอบายทำสมาธิตอนเช้าไป เพราะเมื่อวานนอนดึกมาก ราวๆเที่ยงคืนกว่า ตอนเช้าโทรหาน้องเฌอ น้องเฌออยากให้ส่งเมล์หาบ่อยๆ แต่พอบอกว่าจะส่งในภาษาอังกฤษนะ เธอก็บอกว่าอาทิตย์ละครั้งก็โอเค แต่ขอเป็นภาษาไทยละกัน เพราะขี้เกียจเปิดดิก แป่ว เช้านี้มีเลคเชอร์เรื่องโยคะกับโรคเอดส์ เพราะที่นี้เขาพยายามหาข้อมูลและมีเซ็นเตอร์สำหรับผู้ป่วยโรคเอดส์ในบอมเบย์ ดอกเตอร์ซึ่งเป็นทั้งหมอและครูสอนโยคะที่จบทุกคอร์สที่นี่แล้ว อธิบายถึงสิ่งที่ได้ทำ คนไม่ได้ตายเพราะไวรัสเอดส์ แต่ตายเพราะร่างกายไม่มีภูมิคุ้มกันโรคอื่นต่างหาก ซึ่งมีการทดสอบในแล็บด้วย ตัวอย่างเช่นผู้ป่วยจะต้องเช็คร่างกายว่ามีภูมิคุ้มกันเหลือเท่าไหร่ในร่างกาย (ซึ่งเขาเรียกว่า CD4 ) ถ้าลดต่ำกว่า 400 ก็จะต้องทานยาควบคู่ไปด้วย แต่ผู้ป่วยบางคนที่ภูมิคุ้มกันยังมีเกินกว่า 400ก็อาจจะยังไม่ต้องทานยา เมื่อฝึกโยคะช่วยด้วยแล้ว ก็ทำให้ผู้ป่วยมีภูมิเพิ่มขึ้นอีกถึง100 หน่วย ซึ่งก็ดีกับผู้ป่วยเอง แต่จะต้องทำการฝึกทุกวัน ทั้งปราณยาม อาสนะ และอื่นๆตามที่ทางสถาบันหมุนเวียนโปรแกรมทุกวัน ฉันไม่เคยสัมผัสกับผู้ป่วยโรคเอดส์โดยตรงแต่ก็สนใจในข้อมูลนี้มากๆ เพื่อนบางคนบอกว่า น่าจะมีการแชร์ข้อมูลเหล่านี้ เพราะว่าตอนนี้เหมือนทุกประเทศต่างก็ตัวใครตัวมัน ทั้งที่เป็นปัญหาใหญ่ในอนาคต ไม่น่าจะแบ่งแยกข้อมูลกัน ซึ่งในอนาคตถ้าเราช่วยกัน ลดความเห็นแก่ตัวลงบ้าง มันก็คงเป็นไปได้ ฉันเหนื่อยมากเหลือเกิน หลับระหว่างเลคเชอร์ทั้งวัน จับใจความได้มั่งไม่ได้มั่ง สงสัยต้องรีบทำทุกอย่างให้เสร็จ เพราะว่าเดี๋ยวมีสอบอีกสองรายการ (เพิ่งสังเกตุเห็นในตารางสอบง่ะ) ยุ่งละสิ เฮทเทอร์ยังคงมีปัญหาให้มิสเตอร์ชามาปวดหัวอยู่เสมอ เธอบ่นว่าบางอย่างเธอไม่สามารถหาในหนังสือได้ อยากให้เขาอธิบายให้ชัดเจน เช่นชื่อของอาสนะ ซึ่งเขาก็บอกว่าเขาสอนด้วยประสบการณ์ที่เขามีเพิ่มเติมให้ ไม่มีในหนังสือ ซึ่งถ้าอยากได้ก็ต้องจดเอา ไม่งั้นมันก็จะผ่านเลยไป แต่เขาก็ยังใจดีบอกว่าจะทำข้อมูลมาให้ในคลาสดึกคืนนี้ เจ้าแมวที่มาร้องเหมียวๆอยู่บ่อยๆในห้องอาหาร เพราะมีบางคนก็ให้อาหารมัน ทำให้มันมาป้วนเปี้ยนอยู่ในห้องอาหารบ่อยๆ ซึ่งฉันคิดว่ามันไม่ถูกสุขอนามัยเท่าไหร่ จึงบอกกับทุกคนไปด้วยความหวังดีว่า ไม่ควรให้อาหารมัน เพราะว่าเขาหรือเธอคงอยู่เลี้ยงมันไม่ได้ตลอด ดังนั้นปัญหาอาจตกอยู่กับคนที่มาทีหลังเหมือนสุนัขเจ้ากรรมตัวนั้น ซึ่งวันนี้มันก็คุ้ยขยะกระจายไปหมด แถมมันยังติดสัดด้วย ทำให้มีเลือดแห้งๆกระจายอยู่ตามหน้าห้องเป็นให้ที่ปวดหัวเพราะต้องทำความสะอาดบ่อยๆอีกด้วย ทั้งที่เวลาพักผ่อนก็ไม่ค่อยมีอยู่แล้วนะเนี่ย วันนี้สัญญากับตัวเองว่าจะนอนแต่เช้า เพราะเพื่อนสังเกตุเห็นว่าฉันสัปหงกตลอดวันเลย มาดีขึ้นเอาตอนเย็นนี้เอง อาจเป็นเพราะว่าเลคเชอร์เกี่ยวกับโรคเอดส์เขาปิดห้องมืด เอาผ้าปิดหน้าต่างด้วย ทำให้อากาศไม่ถ่ายเท และยิ่งร้อนไปกันใหญ่ จึงอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เหนื่อยเกินกว่าที่ควรจะเป็นก็เป็นได้ หูของฉันที่อักเสบมานานตั้งแต่จากเมืองไทยมา เพราะก่อนมาอินเดีย ฉันเปลี่ยนตุ้มหู จากที่เคยใส่อันเล็กๆมันก็หนาขึ้น ทำให้หูอักเสบ ฉันเอากระทียมอัดเม็ดที่มี ขูดให้เป็นผงแล้วป้ายที่ต่างหูด้านหน้าและด้านหลัง ทำมาได้อาทิตย์กว่าแล้ว ตอนนี้ก็ดีขึ้นมา อาจจะช้าไปนิด แต่ก็ไม่แดงแล้ว อาจจะไม่เหมือนยาสมัยใหม่ แต่ก็เป็นทางเลือกที่ดีที่มีอยู่ในตอนนี้ และกลิ่นก็ไม่โหดร้ายเท่าครีมบำรุงผมของเคที่ด้วย ซึ่งถ้าอยู่เมืองไทยฉันคงเอาก้านกระเทียมมาใส่แทนไปนานแล้ว แต่ที่นี่เขาไม่ใช้กระเทียมทำกับข้าวกันน่ะ เลยต้องเอากระเทียมอัดเม็ดใช้ไปก่อน Hari Om   Create Date : 02 เมษายน 2551     Last Update : 2 เมษายน 2551 16:17:53 น. Counter : 574 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Yoga Vidya Gurukul - 29 March 08 Namaste 29 March 2008 ฉันฝันอีกแล้วเมื่อเช้านี้ ทำเอานอนไม่ค่อยพอเลยแฮะ เช้านี้เราไปฝึกสมาธิพร้อมกับTTC หลังจากนั้นฉันก็เบี้ยวการทำสุริยะนมัสการ เพราะต้องการอัดวีดีโอพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า และฉันก็ยังปวดท้องนิดหน่อยด้วย เช้านี้มิสเตอร์ชามาตินิดหน่อยว่าเราท่องโอมเร็วเหลือเกิน และยังไม่ครบเวลาตามที่เขาต้องการด้วย ซึ่งฉันก็เห็นด้วย เพราะพอเขาโอมกันครบ 20 ครั้งแล้ว ฉันยังได้แค่ 15 ครั้งเอง คนที่ทำมาสเตอร์คลีนซิ่งยังทานมะนาวหรือผลไม้เปรี้ยวไม่ได้ เดี๋ยวจู๊ดๆ อยากรู้รายละเอียดทั้งหมดมั๊ยเนี่ย เดี๋ยวจะบอกให้ค่า วันนี้เลคเชอร์เกี่ยวกับโรคทางเดินอาหาร โอย....จะบ้าตาย ก็มันแค่หนึ่งเดือนนี่นะ ทุกอย่างต้องอัดเข้ามา มีเรื่องเกี่ยวกับอาการลำไส้แปรปรวนที่ฉันเป็นอยู่ด้วย ซึ่งอาการที่เกิดขึ้นนี้ ทำอะไรไม่ได้เพราะเป็นอาการที่เกิดขึ้นทางจิตใจ ไม่เกี่ยวกับทางเดินอาหารแต่อย่างใด ต้องรู้จักฝึกจิตใจเท่านั้น ผ่อนคลายและปล่อยวางจึงจะช่วยได้ ซึ่งก็จริง เพราะก่อนที่ฉันจะฝึกโยคะ ฉันเคยมีอาการมากถึงกับเป็นลมล้มเอาคางฟาดอ่างล้างหน้ามาแล้ว บางครั้งก็ปวดท้องหน้ามืดจะเป็นลมขณะขับรถ แต่อาการพวกนี้ก็เบาบางลงหลังจากที่ได้ฝึกโยคะและทำสมาธิ หลังจากนั้นฉันนึกว่าจะต้องไปทำความสะอาดโถง เพราะว่าสกปรกเหลือนเกิน แต่โชคดีว่ามีคนงานช่วยทำให้แล้ว เพราะว่าTTCต้องใช้ห้องเพื่อเรียนบทเรียนเล็กกันด้วย ทำให้ฉันพอมีเวลาว่างพิมพ์โน๊ตที่ยืมมาจากเทเรซ่า และสามารถถามเธอได้ว่าคำที่ฉันไม่แน่ใจ แท้จริงแล้วคือคำว่าอะไร การเรียนอาสนะและปราณยามในตอนเย็นวันนี้ เป็นการทดลองมุทราในแบบอื่นว่าช่วยเรื่องการหายใจและการเต้นของหัวใจอย่างไร โดยที่เราจะนับอัตราการเต้นของหัวใจ และจำนวนครั้งในการหายใจในเวลาปกติ ต่อมาก็ให้เราเดินขึ้นบันได 44 ขั้น(จริงๆมันจะกี่ขั้นก็ได้นะ แต่บังเอิญว่าที่นี่มี 44ง่ะ) และก็มาวัดทั้งสองอย่างใหม่อีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องเพิ่มขึ้นเพราะว่าออกกำลัง แต่พอหลังจากนั้นที่เราได้พักทำอาสนะง่ายๆ และนั่งสมาธิพร้อมกับทำมุทราโดยเอาปลายนิ้วชี้ไว้ที่โคนนิ้วโป้ง แล้วเอาปลายนิ้วโป้งแตะกับปลายนิ้วกลางและนิ้วนาง พร้อมกับการสำรวจลมหายใจประมาณ 5 นาที พอออกจากสมาธิก็ให้เราเดินขึ้น44ขั้นใหม่ ปรากฎว่าการหายใจของพวกเราลดลงกว่าปกติหรือเท่าเดิม ทั้งที่ทั้สองครั้งก็ทำการวัดในทันทีเหมือนกัน ซึ่งเพื่อนๆหลายคนก็ประหลาดใจว่าทำไม มิสเตอร์ชามาก็บอกว่า เราเอาสิ่งเหล่านี้ไปใช้กับคนไข้ได้ ดีจัง ฉันซื้อหนังสืออีกแล้ว รวมๆแล้วเนี่ยก็ 15 เล่มแล้วง่ะ แต่ก็ยังดีกว่าเอาเงินไปใช้อย่างอื่นนะ นอกจากนี้ฉันยังได้ก็อปปี้หนังสือที่น่าสนใจอีกหลายเล่มที่ไม่แน่ใจว่าจะหาซื้อได้ที่ไหน แต่มีในห้องสมุดเอาไว้ด้วย รวมแล้วก็ 20 เล่มแล้ว ไว้กลับมาจากวิปัสสนาก็คงจะมีเวลาทำการก็อปปี้หนังสืออีก หลังจากเลิกอาสนะ ฉันนึกว่าจะไปสวดมนต์ตอนเย็นวันเสาร์(เพิ่งรู้ว่าเขาเรียกว่า Hawan) กะเขาซะหน่อย แต่ก็ดูพระอาทิตย์ตกดินเพลิน เลยไม่ได้ไป แถมยังเหนื่อยอีกด้วย ว่าจะทำงานที่ห้องซะหน่อย แต่วาลาเรียบอกว่าวันนี้มีดนตรี และกานดาหวังว่าจะเห็นทุกคนที่นั่น ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะวันนี้มีแขก(แขกจริงๆนะ เป็นแขกชาวอินเดียน่ะ) มาเยี่ยมชมอาราม และคงอยากให้พวกเรามีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับชาวอินเดีย ซึ่งฉันก็ไม่รังเกียจหรอกนะ แต่เหนื่อยนะเนี่ย ว่าจะไม่ไป แต่จิตใต้สำนึกก็บอกว่ากานดารู้แน่นอน เพราะว่าเขาจำฉันได้ ว่าฉันมีกล้องวีดีโอ ฉันจึงไปหลังจากแวะซื้อคุ๊กกี้ที่ร้านอนันแล้ว (เอาไว้เป็นเสบียงพรุ่งนี้ อันนี้เคที่เธอสอนไว้ เธอจะต้องมีกระดาษทิชชู่เก็บไว้ในสต็อกเสมอ เผื่อฉุกเฉิน) ตอนแรกว่าจะไปแค่10 นาที มันกลายเป็น 1ชั่วโมงไปซะฉิบ กลับมาก่อนนอน เคที่เอาแผนที่นาสิกมาให้ดู เสร็จแล้วเราก็มาท่องโอมพร้อมกัน 60 ครั้ง ตอนแรกฉันอาสานับให้ แต่วาลาเรียเธอบอกว่าเธอมีที่นับ พวกเราก็นึบถือแป็นอันมาก ด้วยนึกในใจว่าเธอมีเครื่องมือไฮเทค ที่ไหนได้ เธอล้วงเอาลูกประคำออกมานับซะอย่างงั้น เล่นเอาเราหัวเราะ เพราะผิดหวังในเครื่องมือไฮเทคของเธอเหลือเกิน คืนนี้ทำงานดึก หวังว่าคงไม่ฝันนะ นอนเช้าทีไรได้เรื่องทุกที เช้าที่สดใส มุทราที่ใช้เพื่อลดการเต้นของหัวใจ ทำการวัดการเต้นของหัวใจ Bhajan เจ้าค่ะ Hari Om   Create Date : 02 เมษายน 2551     Last Update : 15 สิงหาคม 2551 17:22:05 น. Counter : 1362 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• ครูหงษ์สอนภาษาจีนฟรี
• วิปัสสนา
• สถานที่เรียนโยคะในอินเดีย
• ิบล็อกนี้ของพี่สาวและหลานๆตัวดีของหมวยเองจ้า
• บล็อกน้องเล็กของครอบครัว เกี่ยวกับการถ่ายภาพจ้า
• พี่ชายและพี่สะใภ้ของหมวยละจ้า
• พี่ชายคนโตกับจินตนาการแบบไม่อั้นตามสไตล์ผู้คร่ำหวอดในวงการ
• สถาบันโยคะวิชาการ
• น้องมัชณิมา สาวโยคะที่ห้าวๆแต่ตัว
• Yoga Elements Studio สตูดิโอที่ดีมากแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
• Yogaaum& Manduka มีเสื่อโยคะรักษาธรรมชาติด้วย
• BlogGang.com