ท้องฟ้าที่หม่นหมอง



ในวันที่คิดถึงบ้าน ฉันรู้สึกเหงา รู้สึกว้าเหว่ รู้สึกว่าไม่อยากจะฝืนทนทำในสิ่งที่ไม่อยากทำอีกต่อไป แต่พอคิดไปคิดมา ฉันก็พบว่า ฉันยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ พอโตแล้วเราอยากจะเอาแต่ใจ อยากจะทิ้งอะไรก็ทิ้งแบบเด็กๆไม่ได้อีกแล้ว แต่ถึงจะคิดได้แบบนั้นก็ยังเศร้าอยู่ดี ฉันจึงได้แต่ทอดถอนหายใจแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง ฉันมองเห็นท้องฟ้า ถึงมันจะหม่นหมองไปบ้างในวันที่ฝนตกอย่างนี้ แต่มันก็ทำให้รู้สึกเย็นใจได้บ้าง เพราะท้องฟ้าก็ยังเป็นท้องฟ้า พอเมฆคลายไปท้องฟ้าก็จะกลับมาสดใสเหมือนเดิม ฉันหวังว่าฉันก็คงจะเป็นดั่งท้องฟ้านั้นที่จะกลับมาสดใสได้เหมือนเดิมเช่นกัน

สรุปว่าฉันก็ไม่ได้คำตอบอะไรให้กับชีวิตฉันในตอนนี้ ฉันก็ยังคงเป็นทุกข์และสับสน แต่มันก็ดูจะน้อยลงเมื่อฉันได้นั่งมองท้องฟ้า รอเวลาให้ท้องฟ้ากลับมาสดใสอีกครั้ง


23.9.58



Create Date : 09 พฤศจิกายน 2559
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2559 20:54:11 น.
Counter : 533 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 3088897
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



Group Blog