Booking completed ( เดือนสิงหา วันที่ 29 )กรุงเทพ - โซล 24 - 28 กย.ตัดสินใจบุคแบบไม่ทันได้คิดภายในสิบนาที นั่นแระ ...

แต่จริงๆมีแพลนกันกับออยว่าอยากไปเกาหลีอีกที ไปมันในปีนี้ ( ปีนี้2015 ไปเกาหลีมาแล้วสองรอบ เท่ากับรอบนี้ รอบที่สามของปี 555) 

เพราะปีหน้าคิดว่าไม่น่าจะได้ไปไหน ก็เลยคิดๆ ไว้ว่าเอองั้นก็ไปช่วงวันเกิดกิ้บก็แล้วกัน ช่วงเดือน พย. นี่คุยกันมาตั้งแต่ช่วงกลางๆปี จะจองๆ กันหลายรอบมาก 

เพราะเห็นราคาเครื่องบางสายการบินราคาน่าซื้อแต่จนแล้วจนรอด ไม่ยังไม่ได้ซื้อไว้

แต่สิ่งที่ทำให้ตัดสินใจให้เร็วขึ้นที่จะไปเกาหลีคือ น้องมอนเอ้กซ์ คัมแบคข่าาาา คือได้ข่าวว่าเพิ่งเดบิวต์ไปด้วยนะโปรโมทยังไม่ถึงสองเดือน แป้บๆ มีข่าวว่า คัมแบค ... 

เอ้า ก็ไปซิอย่างน้อยไปหาทางดูน้องตอนโปรโมทคัมแบค คิดแบบนั้น ก็กดๆๆๆๆ เจอราคาดี ช่วงเวลาดีจัดไป ... โดยไม่ได้สำนึกเลยว่า 

นั่นมันช่วง ซูซอก ... คือมาสำนึกก็กดจองอะไรไปหมดแล้ว555

รอไม่กี่อาทิตย์ เอาจิงๆมันก็สามอาทิตย์กว่าๆ เองนะ ที่จะจัดการตัวเอง ไปหาลูกเล็ก ...

เนื่องจากว่า ตอนแรกกะไปกันสองคนกับออยข่าวรั่วไหลถึงเฟิร์นอีกคน พวกพี่ไปไฟล์ทไหนคะหนูจองเหมือนพี่ละนะ

ดีค่ะ ดีมาก เราไม่พูดกันเยอะ อยากไปก็จัดเลย555ได้สมาชิกมาอีกหนึ่ง

ถามเฟิร์นว่า ทำไมอยู่ๆ อยากไปเกาหลีเฟิร์นก็อยากเห็นน้องๆ มอนเอ้กซ์เหมือนกัน ... สรุปแล้วกลายเป็นว่า

ทริปนี้เพื่อ มอนเอ้กซ์ เลยนะไม่ได้คิดจะไปไหนเลย

เตรียมตัวก่อนเดินทาง อย่างแรก คือสมัครแฟนคาเฟ่ ศึกษาเส้นทางรายการเพลง เชคตารางงาน ...

แฟนคาเฟ่ มีทั้งถามคนที่เขาเคยไปสอบถามเค้าจนเบื่อกันไปข้าง แต่ก็ ขอบคุณมากๆ ในน้ำใจที่ตอบคำถามพวกเราบ้างแต่สิ่งที่ช่วยได้มากสำหรับสมัครและอัพแฟนคาเฟ่คือ 

บล้อคของแฟนชาวต่างชาติเรื่องนี้จบไป

เส้นทางรายการเพลงจากการที่เชคตารางงานน้อง สรุปช่วงที่เราไปเกาหลีช่วงนั้น น้องมี Sukira Kiss Radio สองคนคือ น้องมินกับกิ้บ แล้ววัน ส. คือ มี MusicCore MBC

อา จ ไร้ซึ่งตารางงานเพราะเป็นวันซูซอกในใจลึกแอบอยากให้มีงาน แต่ อีกใจก็ไม่เป็นไร น้องๆ กลับบ้านหาพ่อหาแม่ก็ดีไป

โดนสับขาหลอกจากข้อมูลในแฟนคาเฟ่ ไปหลงวนเวียนรอน้องที่ SBS อยู่นานโข สรุป พิแชกับน้องมิน อัดไปแล้ว หลงทางไม่พอยังข้อมูลยังหลงไปอี๊ก ... มันเป็นรสชาติ

แผนเดินทางคือเราเดินทางไฟล์ทดึกสุดของคืนวันพุธ เราจะไปถึงเช้าวัน พฤ สายๆ นั่งๆ นอนๆ มาบนเครื่องแบบได้หนึ่งตื่นพอมีแรง การที่แลนด์เก้าโมงกว่าๆ 

กว่าจะผ่าน ตม.กว่าจะจัดการโน้นนี่นั่น เราตัดสินใจกันว่า เอาวะ ลากกระเป๋าเดินทางนี่ละไปจองที่ที่ Kiss Radio เลยละกันมันเป็นอะไรที่ทรหดอดทนกันมาก 

ข้อมือแทบหักเข็นกระเป๋าลากๆๆๆ ไปหน้าตึก KBS 555 จัดการจองที่ไว้ก่อน บ่ายโมงกว่าเองนะนั่นแต่ได้ข่าวว่ารายการมีสี่ทุ่ม

ซึ่งไปถึงเราก็เห็นร่องรอยมีคนมาจองที่สำหรับรายการตอนน้องมอนเอ้กซ์มาจำนวนหนึ่งแล้ว มันเป็นแบบนี้นี่เอง จองที่

เสร็จสรรพเรียบร้อยลากกระเป๋ากลับไปหาที่พักเพื่อเชคอิน อาบน้ำอาบท่า พักผ่อนอะไรไปเรื่อยมีมาเดินเล่นฮงแดด้วยนะ

ถึงเวลาที่กะไว้ว่าจะไปที่สถานีอีกทีคือสองทุ่มเราก็จัดแจงขนของ ซึ่ง ปัจจัยสำคัญที่เราแบกมาจากไทยนั่นคือ เก้าอี้ 555 

แล้วสิ่งที่ขาดไม่ได้คือ ขนมของฝากเด็กๆซึ่งอัดมาในกระเป๋าเดินทางยังไม่ได้สำนึกว่ามันมากน้อยแค่ไหนพอเอามารวมๆกันใส่ถุงใหญ่ 

เอามันเยอะเหมือนกันนะเนี้ยะ จริงๆ เราไม่รู้เลยว่าเราจะมีโอกาสได้ให้มั้ย มันจะถึงมือน้องมั้ย ถ้าเราเอาไปฝากให้ หรืออะไรแบบนี้ก็คิดเผื่อไปบ้าง 

แต่จนแล้วจนรอดไหนๆ ก็เตรียมมาแล้ว เตรียมให้มันสุดซื้อช่อดอกไม้เล็กๆ ให้น้องไปอีกสองช่อ ... ใส่ลงไปในถุง ลงชื่อไว้ว่าแฟนไทย ... 

น้องคงจะมีขนมกินกันได้ไปอีกหลายวัน ... แบกไปค่ะ แบกกันไป เก้าอี้ ของฝากพาร่างไปรอน้องหน้า Kiss Radio

สรุปว่า ถึงมือเมเน ปรี่เข้าไปยื่นให้เมเน เมเน น้องคนนี้น่ารักมากกกกกกกกก 

ก่อนหน้าจะเข้าช่วงน้องมินกับกิ้บคือจะเป็น CN Blue มาเป็นแขกรับเชิญ แฟน CN มารอกันหนาตา ทั้งข้างใน ข้างนอกตึก วิ่งกันวุ่น วายไปมาๆ 

คือไม่ใช่แฟนคลับอ่ะ เราก็หลบๆ หลีกๆ ให้แฟนเค้าใช้ที่เรายืนไปก่อน ส่วนเราก็ถ่ายบ้างดูบ้าง เดินเล่นบ้าง รอจนเวลา ที่น้องน่าจะมาถึง ... 

ก่อนหน้านี้ CN Blue เดินเข้ามาทางหน้าตึกชิลมาก แฟนก็เดินตามถ่ายรูปไรก็ว่าไป ...

ลุ้นซิว่าน้องเราจะเดินมาแบบนี้หรือเปล่ากะเวลาว่าน่าจะมาถึงละ ประจำที่ คือ มั่วๆ หน้างานไปเรื่อยๆอ่านะ ใครขยับ เราขยับแล้วน้องก็ไม่เข้าทางหน้าตึก 555 

น้องมาทางที่จอดรถใต้ดินรู้ตัวอีก เจ้าสองคนนั้นเดินมาหาแฟน มาโบกมือ มาทักทาย

ทำไมดีแบบนี้ มายืนพูดคุย ชี้โน้นนี่นั่นอารมณ์แบบ มากันครบมั้ย ไหนใครมาใหม่ ไหนกล้องคนไหนมาใหม่ มองหน่อยซิงี้อะ

แล้วทีนี้ น้องมองกล้องหลายช๊อตมากนะ แต่เป็นช๊อตที่เบลอจับโฟกัสไม่ได้ 555 ในเลขห้านั้นน้ำตาแฝงอยู่เยอะ

เสร็จจากในตึกก็วิ่งไปประจำตำแหน่งที่เราแปะกระดาษจองไว้จิงๆก็จะมีคนยืนไว้แระ แต่เราก็ต้องบอกว่าเราจองไว้ 

ซึ่งเขาก็โอเคกันนะว่า อ่อนี่เธอจองไว้ ก็นั่นแระ เรายืนมองหน้าจากช่องกระจกกิ้บกับน้องมินหลังจากทักทายทีมงาน 

ถือสคริปท์เชค อ่าน โน้น นี่ นั่น ทีนี่ละหันมาหาแฟน เซอร์วิสอีกรอบ นี่เป็นอะไรที่ประทับน้องๆ มากเลยนะ พูดคุยกับแฟนแบบจำได้ จำคนนี้ จำคนนั้น 

ทักทายกันไปเรื่อย จนถึงเวลาที่น้องประจำรายการ ทำหน้าที่ รายละเอียดตรงนั้นจำไม่ได้แม่นเพราะเดินมาเดินไปด้วยละ 555 

คือพอน้องเข้าไปทำรายการวิทยุแล้วกล้องก็จะถ่ายไม่ได้ละ นั่งมองน้องไป ยุงก็กัดไปหิวน้ำเอย ปวดห้องน้ำบ้าง

จนถึงเวลาน้องมาลาแฟนที่หน้ากระจกอีกรอบแล้วหายไป แฟนก็กรูกันวิ่งเข้าไปในตึกอีกที แล้วน้องก็ออกมาลาแฟนอีกรอบก่อนหายวับไป 

เอะทำไมคนอื่นวิ่ง วิ่งไปไหนอีกอ่ะ อ่อ มีอีกช็อตช็อตที่น้องต้องนั่งรถออกมาจากทางออกใต้ดินของตึกคือเอาจริงไม่คิดว่าจะได้เห็นแล้วละ 

เพราะคิดว่ารถก็คงขับออกไป ที่ไหนได้มินมุงงี่มันเอาหัวออกจากกระจก มาโบกไม้โบกมือ ตั้งแต่รถยังไม่ทันวิ่งจากทางออกคือมันเป็นภาพที่น่ารักและประทับใจมากๆอะ 

ถ่ายรูปไม่ได้มืดจัดก็ยืนโบกมือลาน้องไปละกัน ทุกคนตรงนั้นก็ อันยองๆ ๆ ๆ น้องก็ อันยองๆ ๆ ๆโบกมือกันไป เชื่อมั้ยว่า น้องมินกับกิ้บเปิดประจกโบกมือให้แฟน 

ไปสุดถนนไฟแดงโน้นนน จิงๆ ไม่มีแฟนวิ่งตามไรหรอก แต่คือหันมาหาแฟนที่อยู่จุดเดิมมันเหมือนให้พ้นสายตาน้องก่อนอย่างไงอย่างงั้น ...

ฟินอ่ะ น่ารัก คืนนั้นทั้งคืนไม่มีไรเลยนอกจากทำไม น้องดี ทำไม น้องน่ารัก ทำไมดีงามแบบนี้ ไม่เคยเจอ ...

แล้วก็ไม่เคยถ่ายแฟนแคมได้นิ่งขนาดนี้มาก่อน ... 555 

=========================================================================================================================

เช้าวันถัดมา วันนี้เจ็บแสบ ...ตารางงานที่เราศึกษาไปไม่ได้ช่วยอะไร 555 จิงๆเด็กๆ ทั้งเจ็ดช่วงเช้า เหมือนไปอัดรายการวิทยุที่เดิม ที่เมื่อคืนไปมา ... จ๋อยยย 

เห็นอีกทีก็พวกแฟนไซต์ปล่อยรูปออกมาแล้ว ไม่รู้เรื่องเลย แต่ก็ยังมุ่งหน้าไป SBS เพราะในตารางแฟนคาเฟ่บอกเป็นรายการที่ฮยองวอนกับน้องมินมาอัด ... รอไปซิไม่มี ไม่มา ไม่เห็นแม้แต่เงา

ตอนแรกที่เราไปถึงเราก็มั่นใจว่า เออใช่แระ ใช่แน่ๆ เพราะมีติ่งอยู่จำนวนนึง สักพักพวกนางเดินไปถามใครสักคนแล้วก็เดินกลับมาพูดภาษาเกากันเองแล้วก็สลายตัว ... 

ยิ่งมั่นใจว่าติ่งกลุ่มนี้ ติ่งมอนเอ้กซ์แน่ๆ เอ้าไม่มี ไม่มา ก็ ไม่เป็นไร กลับ ...

จาก SBS เรากลับที่พักอาบน้ำเตรียมตัวตะลุยฮงแด 555 ไปทั้งที่มีอะไรให้ดูก็ไป ... LIVECLUB DAY at HONGDAE เมากันเล้ยย เอ้ยยย ไปกันเล้ยยย ... 

กว่าจะกลับมานอน ก็ตีสี่ แล้วก็ต้องตื่นหาทางไป MBC เช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไปมันแบบความหวังริบหรี่มากเพราะเข้าไปลงชื่อ แฟนคาเฟ่ไม่ได้ หาทางเข้าคาเฟ่ นี่ไม่ได้เลย 

เราจะข้ามผ่านความผิดพลาดของตึก MBC ไป เพราะมันเป็นเรื่องตลกและเป็นความโง่ของตัวเองจริงๆ 555 

เรื่องแฟนคาเฟ่พอถึงเกาหลีคาเฟ่ที่ล้อคไว้มันก็เด้งออก ทำไรไม่ได้เลย ... จะเชคอะไรในนั้น นอกจากอ่านเกาไม่ค่อยจะออกแล้ว แปลอะไรก็ไม่ได้อีกด้วย 

สมัครแฟนคาเฟ่ไปทำไม 5555  เอ้าไม่เป็นไร ไปหวังอะไรที่หน้างาน จริงๆ คืออยากได้ผ้าเชียร์ของน้องก็ต้องไปรอสต๊าฟ ที่จะเอามาขายให้ ก็รอไปเรื่อยเดินเข้าเดินออก MBC

เหมือนสวรรค์เข้าข้างติ่งหลงๆ สามคน ... เราเจอ คนเกาหลีเพราะยกอัลบั้มออกมาจากระเป๋า เราปรี่ เข้าไปทักเลยว่า เป็นแฟนคลับเหมือนกันนะ เราอยากเข้ารายการบ้าง

แต่ เราเข้าแฟนคาเฟ่ไม่ได้ ทำไงดีๆ เราพูด Eng ปนเกา แบบมั่วกันไป ส่วนนาง ... พ่นเกา อย่างเดียว ... แล้วก็เอามือถือให้นาง นางก็แก้ให้ เข้าคาเฟ่ได้

ส่วนเรื่องรอต่อแถวเข้ารายการอะไรนั้น เหมือนนางจะบอกว่า มันต้องลงชื่อมาก่อนแล้ว แล้วก็มารอสต๊าฟ โน้น นี่ นั่น ก็คุยกันนางไปเรื่อย บอกนางว่าเป็น อนนี่นะให้เรียกอนนี่ได้

แล้วนางก็มาขอทวิตเตอร์ไป ทุกวันนี้ เรายังดีเอม คุยกัน เพราะชะตากรรมเรายังต้องเจอนางอีกสองแมทช์เป็นอย่างน้อยย ยุนฮีอ่าาาา พี่รอเธอมาไทยนะ ... ( หลอกนางมาสำเร็จ )

สรุปต่อแถวไปก็เท่านั้น วันนั้น แฟนๆไปกันเยอะมากหนาตา เราก็คิดว่า น่าจะมีกลับบ้านซูซอกกันบ้าง ไม่มี๊ มาจากไหนกันก็ไม่รู้ ... 

แล้ว เราก็ได้ผ้าเชียร์มาจากการสู้รบปรบมือกับสต๊าฟ สุดท้ายมาญาติดีด้วยก็ต้องเอาเบนโตะอุดปากพวกนางไป ... ทำอะไรไม่ได้แล้ว แต่ได้ฆ่าเวลาอยู่แถวๆนั้น

จนเห็นน้องออกอากาศที่จอใหญ่บนตึก ความรู้สึกมันแบบ อยู่นอกตึกแค่นี้เอง แต่ได้เห็นกันผ่านจอ ... เออ มันก็ตลกดี เราไปเพื่อสิ่งนี้ซินะ ...

จนเลิกละกะว่าจะหาทางกลับ เดินมาวนๆ เจอด้านหลังทางออกจากตึกมีติ่งจำนวนมาก เรียงรายริมทางถนน เราก็ไม่รอช้า จองที่บ้าง ...

โอ้วโหวววววว ศลป กดกระจกออกมาโบกมือบ้ายบายค่าาาาา วันนั้นคือแบบใครเป็นใครบ้างวะ ในใจ ไม่รู้จักเลย 555 จนมาถึงน้องเราบ้าง

เห็นมาแต่ไกลๆ ที่กดกระจกลงคือ วอนโฮ แล้วก็เห็นกิ้บ จากนั้นมองจากในกล้อง แทบไม่เห็นใครอีก 

ทีนี้ เค้าวิ่งกันอะ เพราะว่ามันจะมีไฟแดง อินี่ก็วิ่งไปกะเค้า 5555 โอ้ย มันตลกมากกก แต่มันก็เป็นประสบการ์ณที่เป็นสิ่งที่น่าจดจำอีกเรื่องของมอนเอ้กซ์ ... 

เจอน้องโบกมือให้ริมถนน ณ ตึก MBC วันนี้ ไม่รู้ว่าเอาแรงฮึดมาจากไหน มองหน้ากันละ แบบ ป่ะ ไป สตาร์ชิพกัน ... 

ไปเพื่ออะไร นี่ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า ไปก่อน ... ไปให้เห็นหน้าค่ายก็ยังดีงี้ ... 

แล้วคืนนั้นเรากลับมาเพ้อพก ตกหลุมรักอิเด็กทั้งเจ็ดคนนี้แบบโงหัวกันไม่ขึ้นเลยทีเดียว ... หลง หาทางกลับไม่เจอแล้วตอนนี้ ... 555 

ได้ส่งน้องกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่และครอบครัว แค่นี้ ก็เพียงพอแล้วสำหรับทริปปุปปั้บทัวร์ที่เกาหลี วันที่เหลือไม่มีอะไรมาก เก็บของออกจากที่พักไปสนามบินเตรียมกลับ กทม.

ไฟล์ทบินวันถัดมามันเช้ามากเลยตัดสินใจที่จะนอนเล่น นอนรอที่สนามบินมันนั่นแระ ... 

ความพีคของเราคือ นอนเล่นนอนรอหน้าเซเว่น พร้อมกับการเล่าฟิคให้กันฟัง 555555 หมดเบียร์ไปมากโข 

ถึงเวลาบินไม่มีคำพูดอะไรกันอีกแล้ว หลับบบบ บนเครื่องตลอดทางจนมาดอนเมือง ... 

จบทริปนี้ กับความสุขที่กอบโกยพร้อมด้วยความทรงจำที่ดีมากๆ กับน้องมอนเอ้กซ์ทั้งเจ็ดคน ... 

ยังมีพาร์ทสองให้ได้ฟิน ... //www.bloggang.com/mainblog.php?id=whooopy&month=02-11-2015&group=8&gblog=2

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2558
Last Update : 6 มีนาคม 2560 22:51:32 น.		1 comments
Counter : 955 Pageviews.
Share Tweet