Group Blog All Blog
|
Cover versions
ค่ำคืนวันฝนพรำ ฉันนั่งมองสายฝนโปรยริมหน้าต่างห้องนอน อากาศข้างนอกแสนโหดร้าย ฟ้าร้องลั่นราวกับไปโกรธใครมา ลมหอบฝนซัดมาเหมือนน้ำตาของคนทั้งโลกไหลมารวมกัน ฉันนั่งฟังเพลง น้ำตาของฉันก็ไหลเหมือนกัน เม็ดฝนสาดกระทบกระจกหน้าต่าง เม็ดแล้วเม็ดเล่า เม็ดฝนไหลลงบนกระจกหน้าต่าง พร้อมๆกับน้ำตาไหลอาบแก้ม คิดถึงจังคนที่จากไป ป่านนี้เธออยู่ที่ไหนของฟ้า นั่งฟังเพลง เพลงแล้วเพลงเล่า ตาเหลือบไปเห็นรายชื่อเพลงบนจอคอมพิวเตอร์ ...หลายๆเพลง ทำไมถึงมีคนเอามาร้องซ้ำแล้วซ้ำอีก หลายๆเพลง ทำดนตรีใหม่ใส่คำร้องเดิม หลายๆเพลง มีนักร้องหลายๆคนร้องด้วยกัน หลายๆเพลง นักร้องร้องด้วยอารมณ์ที่ต่างไปจากเดิม... ไม่ว่าจะฟังเพลงเก่าจากนักร้องกี่คน ดนตรีกี่แบบ เราต่างก็ไปหาต้นฉบับของเพลงนี้ฟังเสมอ บางเพลงฟังแล้วรู้สึกว่า...นักร้องหน้าใหม่คนนี้ร้องดีกว่าต้นฉบับนะ บางเพลงฟังแล้วรู้สึกว่า...ยังสู้ต้นฉบับไม่ได้ บางเพลงฟังแล้วรู้สึกว่า...ต้องคนนี้เท่านั้นที่ร้องแล้วซึ้งกินใจ เพลงเพราะหนึ่งเพลง อาจจะมีการนำมาร้องใหม่ ทำดนตรีใหม่หลายๆแบบ แต่ยังไง...ก็อดเอาไปเทียบกับต้นฉบับไม่ได้ ยิ่งบางเพลงไม่เคยผ่านหู...แต่เห็นคำว่า "cover version" ยิ่งชวนให้ค้นหา ต้นฉบับมาฟัง "ความรักครั้งแรก" ก็เหมือนเพลงต้นฉบับ จะมีรักครั้งใหม่ ครั้งต่อๆมาอีกกี่ครั้ง ก็อดที่จะเอาไปเปรียบเทียบกับความรักครั้งแรกไม่ได้ บางครั้งก็เศร้ากว่าต้นฉบับ บางครั้งก็สุขกว่าต้นฉบับ บางครั้งก็คิดถึงต้นฉบับ... ฉันมักจะเปรียบเทียบรักครั้งใหม่กับต้นฉบับเสมอ "คิดถึงจัง" ต้นฉบับรักของฉัน... กล่องความทรงจำ
เมื่อมีใครสักคนผ่านเข้ามาในชีวิต แน่นอนว่าเขาเข้ามาจารึกภาพ หรือข้อความบนผนังความทรงจำของเรา บางคน...ใช้หมึกไม่ละลายน้ำ เขียนแล้วติดทนนาน บางคน...ใช้ดินสอเขียน เมื่อเจอยางลบก็เลือนได้ไม่ยาก บางคน...ใช้หมึกซึม เจอน้ำตาก็ละลายเปื้อนเลอะเทอะ บางคน...ใช้สิ่วหัวใจมาสลักความรู้สึกเอาไว้บนผนังหัวใจของเรา เมื่อเขาจากไป...ทำยังไงจะลบเลือนความทรงจำเหล่านั้น ยิ่งลบก็เหมือนยิ่งขูดใจของเราเอง ยิ่งลบก็เหมือนยิ่งเจ็บ ยิ่งพยายามลบให้ภาพนั้นจางลง ใจเราก็บางลงเหมือนกัน "เวลา" เป็นเครื่องมือที่ลบสิ่งเหล่านี้ได้ดีที่สุด ลองปล่อยมันทิ้งไว้ มองข้ามภาพหรือข้อความเหล่านั้น ปล่อยให้เวลาค่อยๆลบ "สัญญา" กับคนบางคน... ยิ่งเวลาผ่านไป ก็ยิ่งคิดถึงมากขึ้นทุกๆวัน เวลาไม่อาจลบคำสัญญาของเขาได้ มองฟ้าตอนเย็นๆ มองถนนที่เคยนั่งรถผ่านด้วยกัน มองร้านอาหารที่เคยมารับประทานอาหารวันอาทิตย์บ่ายๆ มองร้านกาแฟที่เคยมานั่งอ่านหนังสือประจำ ยิ่งมองก็ยิ่งอมยิ้ม...คิดถึงความสุข ความทรงจำแสนอบอุ่นที่ผ่านมา ทำไมถึงไม่มีน้ำตาละ... ก็เพราะเรามีความสุขที่เห็นภาพนั้น ทำไมถึงไม่เสียใจละ... ก็เพราะเรามีความสุขและทำเต็มที่แล้ว ณ เวลานั้น ภาพความทรงจำของคนคนนี้ ไม่เคยเลือนไปจากใจ เก็บเอาไว้ในกล่องความทรงจำเรื่อยมา เพราะเมื่อตอนจากลา เราทิ้งภาพความทรงจำที่เราทั้งคู่มีความสุข เราช่วยกันจารึกภาพความทรงจำ ไม่มีใครจารึกภาพของใครบนหัวใจของใครคนใดคนหนึ่ง เราช่วยกันรังสรรค์เรื่องราวของเรา วันนี้เธออยู่ทางนั้น บนนั้นเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม... คนทางนี้ยังคิดถึงเสมอนะ ไม่เคยหายไปจาก "กล่องความทรงจำ" เลย  ไม่ง่าย...ไม่ยาก
" ฉันก็ไม่รู้ยังไม่รู้ ว่าพรุ่งนี้จะเจอะกับเรื่องใด บรรทัดสุดท้ายเป็นยังไง ดีหรือร้าย ไม่รู้ พรุ่งนี้มันยังมาไม่ถึง แล้วทำไมต้องห่วงให้วุ่นวาย บรรทัดสุดท้ายเป็นยังไง ทำวันนี้ ให้ดี " เมื่อเรามีความรัก เรามักจะกังวลเสมอว่า พรุ่งนี้เธอจะรักกันไหม เธอจะรักฉันได้ถึงเมื่อไหร่ ฉันกลัวว่าวันหนึ่งเธอจะไม่รักฉันเท่าวันนี้ กลับมาย้อนดูว่า ที่เรารักกันวันนี้ เรารักกันที่อะไร เราคบกัน เพราะเราชอบที่ต่างฝ่ายต่างเป็นตัวตนของตัวเอง ชื่นชมข้อดี พร้อมๆกับรับข้อเสียของอีกฝ่ายได้ในเวลาเดียวกัน เราคบกัน เพราะเราอยากให้เขาเป็นแบบที่เราต้องการ อยากให้เขาทำในสิ่งที่เราพอใจ จนฝืนในสิ่งที่เป็นตัวตนของเขา หากเรารักที่เขาเป็นเขา เราจะชื่นชมในสิ่งที่เขาเป็นไปตลอด มีบ้างที่ต้องปรับเข้าหากัน ข้อเสียที่มีก็ต้องปรับปรุง หากเรารักในแบบที่อยากให้เขาเป็น สักวันหนึ่ง เขากลับไปเป็นตัวตนของเขา และแน่นอน เราตั้งคำถามกับเขาไปแล้ว ว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนไป ทำไมไม่เหมือนวันแรกที่คบกัน เราปฏิเสธไม่ได้ว่า เรารักกันวันนี้ พรุ่งนี้จะยังเหมือนเดิมหรือเปล่า แต่ว่า ทำไมเราถึงจะต้องไปกังวลอนาคตที่เรามองไม่เห็น เรามองข้ามปัจจุบันที่เรายืนอยู่หรือไม่ เรากังวลกับอนาคต จนหมดความสุขในปัจจุบันหรือเปล่า คนเราจะมีกี่วันพรุ่งนี้ให้เดินไป คนเราจะทำดีต่อกันได้อีกกี่วัน คนเราจะรักกันได้ตราบชั่วนิจนิรันดร์หรือ วันนี้ หากเรามองข้ามปัจจัยต่างๆในการดำรงชีวิต เรามีใครอีกคนที่อยู่ข้างๆ เรามองข้ามความสุขที่อยู่กับเขา แล้วมองเลยไปถึงสิ่งต่างๆในอนาคตหรือไม่ บางครั้ง เรารู้ว่าความรักครั้งนี้ สุดท้ายต้องจบลงยังไง มีอุปสรรคที่ขวางเอาไว้ ทำให้ปลายทางมันสิ้นสุดอยู่แค่นั้น เราเห็นปลายทางที่ไปต่อไม่ได้ แต่ระยะทางจากตรงนี้ถึงปลายทางนั้น เรายังมีเวลาทำดีต่อกัน ดูแลหัวใจ มีความสุขด้วยกันได้มิใช่หรือ สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นตามระยะทางนี้ เรามีความสุขได้มิใช่หรือ จับมือกันเดินต่อไปสิ อย่างน้อยที่สุด เรามอบความปรารถนาดีให้กันและกัน เท่านั้นก็คงจะดีที่สุด "ความรัก" จะเป็นพลังยิ่งใหญ่ ที่นำเราทั้งคู่ฟันฝ่า พากันเดินไปแล้วสร้างทางเดินต่อจากเส้นทางที่เราเห็นว่าเดินต่อไปไม่ได้ ทำไมเราไม่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ทำดีต่อกันให้มากเท่าที่จะทำได้ หากสักวันหนึ่งเราต้องจากกัน เราจะไม่เสียใจ เพราะ "เราทำดีที่สุดแล้ว" ตรวจสุขภาพรัก
" ...อยากจะบอกสักคำ ฉันได้ถลำหัวใจ ตกอยู่ในความรัก เมื่อตะวันนิทรา ฟ้าจะรอพบจันทร์ ฉันจะฝันถึงเธอ... " สุขภาพกาย คนเราตามปกติวิถี มีการตรวจสุขภาพประจำปี ตรวจความผิดปกติของอวัยวะสำคัญของร่างกาย ตรวจว่าส่วนไหนควรได้รับการเอาใจใส่เป็นพิเศษ ตรวจว่าส่วนไหนควรได้รับการซ่อมแซม หากพบสิ่งผิดปกติ เราก็จะได้รักษาและดูแลตั้งแต่แรกเริ่ม อาหารกาย เรารับประทานอาหารครบตามหลักโภชนาการ เสริมในส่วนที่เราขาด เพิ่มผัก โปรตีน งดไขมัน ตามแต่ที่เราจะสะดวก สุขภาพใจ เราตรวจหัวใจตัวเองแทบจะตลอดเวลา... เราตรวจหัวใจว่า เราต้องการใครอีกคนข้างๆใจหรือเปล่า เราตรวจหัวใจว่า เราอยากแบ่งปันความรู้สึกดีๆให้กับคนอีกคนหนึ่ง คนที่เราเลือกให้เป็นคนพิเศษของเราหรือเปล่า เราตรวจหัวใจว่า เราอยากทำอะไรดีๆให้กับตัวเองแล้วเผื่อแผ่ไปถึงอีกคนข้างๆใจหรือเปล่า เราตรวจหัวใจว่า เรารักและต้องการเขาให้เป็นส่วนเติมเต็มในชีวิตเราหรือเปล่า อาหารหัวใจ เราต้องการความห่วงใย การเอาใจใส่ รอยยิ้ม การมาเติมเต็มสิ่งที่เราขาดหาย หรือไม่เพียงพอ สุขภาพรัก เราตรวจสุขภาพความรักของเราอย่างไร... เรายังต้องเติมความหวานให้กันและกันอีกเท่าไหร่ เรายังต้องเพิ่มความคิดถึงไปอีกสักเท่าใด เรายังต้องลดความขมลงหรือเปล่า เราต้องเติมสารเร่งความเข้าใจหรือไม่ สุขภาพรักจะแข็งแรง "เรา" ต้องจับมือกันและกันตรวจอย่างละเอียด เราต้องรับยาบำรุงความห่วงใยหรือไม่ เราต้องรับยาละลายความโกรธหรือไม่ เราต้องรับยาลดทิฐิหรือเปล่า เราต้องรับยากระตุ้นความมีเหตุผลกี่ครั้งต่อวัน เราต้องรับวัคซีนการรู้จักให้อภัยกี่เข็ม ฉันและเธอ เมื่อก้าวเข้ามาสู่คำว่า "เรา" ไม่ได้มีทุกๆวันที่เต็มไปด้วยความหวาน แต่ก็ไม่ได้มีทุกวันที่เต็มไปด้วยความขม ขมมาก ก็เติมน้ำตาลเข้าไปหน่อย เค็มเกินไปก็ใส่น้ำเจือจาง แล้วเติมน้ำตาลอีกนิด จืดไป ก็เติมน้ำปลา น้ำตาล เกลือ พริก เพราะชีวิตคู่ ต้องการความกลมกล่อม เป็นรสชาติที่ "เรา" ชอบและมีความสุขไปกับมัน "วันนี้ของชีวิต เราตรวจสุขภาพรักบ้างหรือยัง" ขอบคุณ...ที่ใจเราตรงกัน
ความเอย ความรัก เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน เริ่มเพาะ เหมาะกลาง หว่างหัวใจ หรือเริ่ม ในสมอง ตรองจงดี แรกจะเกิด เป็นไฉน ใครรู้บ้าง อย่าอำพราง ตอบสำนวน ให้ควรที่ ใครถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงรตี ผู้ใดมี คำตอบ ขอบใจเอย ตอบเอย ตอบถ้อย เกิดเมื่อเห็นน้องน้อย อย่าสงสัย ตาประสบ ตารัก สมัครไซร้ เหมือนหนึ่ง ให้อาหาร สำราญครัน แต่ถ้าแม้สายใจไม่สมัคร เหมือนฆ่ารัก เสียแต่เกิด ย่อมอาสัญ ได้แต่ชวน เพื่อนยา มาพร้อมกัน ร้องรำพัน สงสารรัก หนักหนาเอย บทพระราชนิพนธ์แปล ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว จาก The Merchant of Venice ของ William Shakespeare ไม่รู้เหมือนกันว่า รัก นั้น มันเกิดขึ้นง่ายดายหรือยากเย็น สำหรับบางคน แค่เห็นหน้ากันครั้งแรกมันมีสัญญาณบางอย่าง บอกว่าคนนี้ แหละใช่สำหรับเรา คุยอะไรก็ถูกคอถูกใจไปหมด ก็เลยอยากทำความรู้จักมากขึ้น "รู้สึกได้ว่า เคมีมันเข้ากัน"
สำหรับบางคน เจอกันครั้งแรกว่าบังเอิญแล้ว เจอครั้งที่สองก็ว่าแปลก เจอครั้งที่สามคงเป็นวาสนา ครั้งที่สี่น่าจะบุพเพสันนิวาส "รู้สึกได้ว่า เรามีวาสนาต่อกัน"
สำหรับบางคน เจอกันครั้งแรก ประทับใจจัง รู้สึกพิเศษ อยากสานต่อความสัมพันธ์ แต่โอกาสไม่เอื้ออำนวย จากกันไปนานแสนนาน แล้ววันหนึ่ง ก็หวนมาเจอกันอีกครั้ง "รู้สึกได้ว่า เราเป็นเนื้อคู่กัน"
มีคนหลายต่อหลายคนที่มีความรู้สึกดีๆให้กัน แต่ไม่กล้าเพียงเพื่อจะเอ่ยความในใจ ผ่านกันไป มองตากันมา หลายคนต้องมองคนที่เราชอบ ไปมีชีวิตคู่กับคนอื่น โดยที่ทำอะไรไม่ได้ หลายคนเสียโอกาส คนที่เราชอบ จากไปไม่มีวันกลับ
"กลัวเขาคิดไม่ตรงกับเรา" "กลัวจะเสียความเป็นเพื่อน" "กลัวเขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม"
บางที...ความจริงที่เราไม่รู้ ...เขาอาจจะคิดตรงกับเราก็ได้ มีไม่มากแต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีเลย ที่ฉันชอบเธอและเธอก็ชอบฉันเหมือนกัน พยายามบอกให้กันและกันรู้ รับรู้ถึงความรู้สึกที่ส่งผ่านแววตา ความปรารถนาดีที่บริสุทธิ์ ถ้ามันใช่...มันจะไม่มีอะไรยาก แล้วเราจะบอกกันและกันว่า "ขอบคุณที่ใจเธอตรงกับฉัน" |
สุวรรณอัมพร
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คนแสนธรรมดา มีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ Link |
