Bloggang.com : tongdigy - in My hEad. volume 2 (พิษร้ายจากโรงเรียนประจำหรือปล่าว?)

Group Blog

All Blogs

in My hEad. volume 2 (พิษร้ายจากโรงเรียนประจำหรือปล่าว?)

เป็นเรื่องที่เขียนขึ้นมานานแล้วเหมือนกัน!!!
จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเขียนตอนตัวเองอารมณ์ไหน
แต่พอกลับมาอ่านแล้วก็ อึ้มมมมส์!!! ช่วงนั้นรู้สึกแย่จริงๆ
แล้วก็รู้ตัวเลยว่า ขาดเพื่อนไม่ได้อ่ะ มันจะฟุ้งซ่านมากมาย
เอ!!! หรือเป็นเพราะว่าเราโตมากับโรงเรียนประจำหว่า
เด็กโรงเรียนประจำคนอื่นเค้าเป็นอย่างนี้กันไหม๊อ่ะ!!!

สิ่งที่เคยเขียนไว้มีข้อความดังต่อไปนี้...

เคยสงสัยไหมครับ
เราดิ้นรนทำทุกสิ่งทุกอย่างไปเพื่ออะไร
เคยรู้สึกไหมครับ เมื่อเราทำสิ่งใดสำเร็จสักอย่าง
เรารู้สึกเหมือนเราได้ขึ้นไปยืนในที่สูงขึ้น
เคยได้ยินไหมครับ ยิ่งสูงยิ่งหนาว
ผมรู้แล้วครับมันหนาว....และก็เหงาด้วย
คืนนี้ผมยืนอยู่ที่ระเบียงห้องตัวเอง มองไปข้างล่าง
...........นิ่ง....เงียบ
ผมมองไปข้างๆ........เหงา
ยังไม่ทันได้แหงนหน้างบอกไปข้างบน.......ผมสั่น
จนต้องกระชับเสื้อให้แน่นขึ้น......มันหนาว
ผมหลับตา......สูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอด
แล้วค่อยๆหายใจออกจนหมด......ลืมตาขึ้นช้าๆ
เมื่อผมมองไปข้างๆ...ซ้าย........ขวา........ผมว่ามันก็ยังมีความสุขอยู่นะ อิสระดี
พอผมก้มลงมามองข้างล่าง....ผมกลับสงสัยว่าจะมีใครยืนมองผมจากข้างล่างหรือปล่าว
ผมรู้สึกดีมากๆบนระเบียงนี้......ถึงแม้ว่ามันจะยังเป็นระเบียงที่ยังไม่ค่อยสวยในสายตาผม
ผมแอบคิดไปว่าถ้าวันนึงผมยืนอยู่บนระเบียงที่สวยในสายตาผม
ผมจะโปรยดอกไม้ดอกเล็กๆสวยๆหอมๆลงไปข้างล่าง
.....เมื่อเค้าได้กลิ่นหอมของดอกไม้.....เค้าจะตอบผมได้มั๊ยหนอ......ความรู้สึกดีมันมีกลิ่นหอมอย่างไร....
..........................................................................

ปล.ขอบคุณทุกๆคนที่ทนอ่านเรื่องความคิดเก่าๆ ของผมครับ