“อุ่นใด ๆ โลกนี้ไม่มีเทียบเทียม    อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง”

“อิ่มใด ๆ โลกนี้ไม่มีเทียบเทียม    อิ่มอกอิ่มใจอิ่มรักลูกหลับนอน”

เราอาจจะลืมไปแล้วว่าไออุ่นจากอ้อมอกแม่เมื่อแรกเกิดเป็นเช่นไร อาจจะลืมไปแล้วว่าอิ่มในน้ำนมแม่ ซึ่งเป็นอาหารมื้อแรกในชีวิตของเรานั้น  รสชาติเป็นอย่างไร

ก็ไม่แปลกอะไรเลยที่เราจะลืมความรู้สึกนั้นไปแล้ว  เพราะเมื่อเวลาผันผ่านไป ความทรงจำในวัยเยาว์ของเราก็ย่อมจะเลือนรางจางหายไปกับกาลเวลาที่ล่วงเลยไป  แต่นั่นก็ไม่สำคัญ  สิ่งสำคัญกว่าอยู่ที่ว่า เราลืมไปหรือยังว่าใครกันที่อุ้มท้องเรามา ใครเล่าที่เลี้ยงดูเราจนเติบโต ใครหนอที่ส่งเสียให้เราเล่าเรียนหนังสือจนจบ ใครเอ่ยที่ดูแลเราตอนที่เราไม่สบาย ใครนะที่คอยปลอบโยนเวลาเราร้องไห้เมื่อยังเด็ก

บางคนทุ่มเทเวลาให้กับการทำงานเพื่อความเจริญก้าวหน้า ทุ่มเทเวลาให้กับการแสวงหาคนรักหรือคู่ครอง ทุ่มเทเวลาให้กับการหาเงินหาทองเพื่อสร้างหลักปักฐาน แต่ไม่มีเวลาแม้เพียงสักนิดมาเหลียวแลดูแลแม่ของตนเอง อาจจะลืมไปแล้วว่าตอนนี้แม่ตัวเองอายุเท่าไร ลืมคิดไปว่าเหลือเวลาอีกไม่มากนักที่แม่จะอยู่กับเรา เราอาจจะไม่ทันได้ตอบแทนบุญคุณของท่าน เพราะมัวแต่ผัดวันประกันพรุ่งอยู่เรื่อยไป

บางคนอาจจะคิดว่าตอนนี้แม่เราก็ยังไม่แก่มาก สุขภาพก็ยังแข็งแรง ยังมีเวลาอีกมากมายที่จะตอบแทนพระคุณของท่าน ตอนนี้ขอทุ่มเวลาให้กับการทำงานหาเงินก่อน แต่คุณลืมไปแล้วหรือว่าชีวิตคนเราเป็นสิ่งที่ไม่เที่ยงแท้แน่นอน ไม่มีใครล่วงรู้วันตายของตนเอง บางคนอาจจะตายก่อนที่จะหมดอายุขัย เราไม่ได้แก่ตายทุกคน อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอโดยไม่บอกให้ทราบล่วงหน้า ถ้าอยู่ ๆ ก็มีเหตุให้แม่ของคุณต้องจากโลกนี้ไปอย่างฉับพลัน ทิ้งเพียงร่างที่ไร้วิญญาณไว้บนโลกใบนี้แล้ว ถึงตอนนั้นคุณจะไปเคาะโลงศพเอาอาหารที่แม่คุณชอบไปไหว้ ก็ไม่รู้ว่าแม่คุณจะได้กินรึเปล่า ทำไมล่ะ! ทำไมต้องรอให้ถึงตอนนั้นแล้วมานึกเสียใจภายหลัง ในเมื่อตอนนี้คุณยังมีโอกาสที่จะซื้ออาหารที่แม่คุณชอบกินไปให้ท่าน และท่านก็สามารถกินได้แน่นอน แล้วคุณก็จะได้เห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีความสุขของแม่ของคุณ

แม่บางคนเลี้ยงลูกได้เป็นสิบ ๆ คน แต่เมื่อลูก ๆ เติบโตไปมีครอบครัวของตัวเองแล้วกลับไม่มีใครสักคนที่จะมาเลี้ยงดูแม่ พาแม่ไปทิ้งไว้ที่สถานสงเคราะห์คนชรา มิหนำซ้ำพี่น้องบางคนยังมาฆ่าฟันกันเองเพื่อแย่งชิงมรดกโดยไม่สนใจว่าจะทำให้แม่ทุกข์ใจแค่ไหน

บางคนเลี้ยงดูแม่ของตนเองก็จริง แต่เลี้ยงดูด้วยความจำใจ เพราะเป็นผู้มีหน้ามีตาทางสังคม เกรงว่าถ้าทิ้งแม่ไปแล้วจะโดนคนอื่นด่าว่า ทำให้เสียชื่อเสียง ในใจคิดว่าแม่เป็นภาระของครอบครัวคุณ แต่คุณลืมไปแล้วหรือว่าที่คุณโตมาได้ทุกวันนี้ คุณผลาญเงินแม่คุณไปเท่าไรแล้ว แม่คุณให้เวลากับคุณมากมายแค่ไหน คำพูดและการกระทำที่คุณปฏิบัติต่อแม่ของคุณเป็นอย่างไร คุณใช้ถ้อยคำที่บั่นทอนน้ำใจแม่ของคุณหรือเปล่า คุณปฏิบัติต่อแม่ด้วยความทะนุถนอมอ่อนโยนเหมือนตอนที่แม่เลี้ยงดูคุณหรือเปล่า

ตอนที่คุณยังเป็นเด็ก ยังเดินไม่ได้ แม่คอยประคับประคอง สอนคุณตั้งไข่ จูงมือพาคุณเดิน พอโตขึ้นมาคุณยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้แล้ว 
แต่แม่ของคุณแก่ลงจนเดินไม่ไหว คุณได้กลับไปประคับประคองแม่คุณบ้างไหม หรือว่าปล่อยให้ท่านล้มฟุบอยู่อย่างนั้นโดยไม่คิดเหลียวแลเลย

คุณอาจนึกรำคาญที่แม่คุณความจำเลอะเลือน ถามแล้วถามอีกซ้ำซาก ขอให้ลองนึกย้อนไปตอนที่คุณเป็นเด็กสิว่า แม่คุณเคยรำคาญไหม  เวลาที่คุณเฝ้าถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่านั่นอะไร นี่อะไร ทำไม ทำไม ทำไม ซ้ำ ๆ ซาก ๆ

มือที่หอม ๆ นุ่ม ๆ เย็น ๆ หลังอาบน้ำของแม่ ที่คุณชอบเอามาสัมผัสที่ใบหน้าของคุณ แต่ตอนนี้กลายเป็นมือที่หยาบกร้าน เหี่ยวแห้ง เหลือแต่หนังหุ้มกระดูกที่มีเส้นเลือดปูดโปน คุณรังเกียจมันหรือไม่ที่จะเอามาสัมผัสใบหน้าคุณ ทั้ง ๆ ที่มันก็คือมืออันเดียวกัน

บางคนชอบทำบุญทำทานเพราะหวังว่าจะได้บุญเยอะ ๆ บริจาคเงินสร้างสิ่งปลูกสร้างมากมายแล้วสลักชื่อป่าวประกาศว่าตนได้ทำความดี แต่
ไม่เคยรู้เลยว่าที่บ้านตนนั้นมีพระอรหันต์ซึ่งเป็นเนื้อนาบุญอันใหญ่ยิ่งอยู่ เป็นพระที่คุณทำบุญได้ขึ้นที่สุด ได้บุญมากที่สุด พระท่านนั้นก็คือแม่ของคุณนั่นเอง ถ้าคุณสงสัยว่าจริงหรือ ก็ลองทำดูสิครับ ถ้าคุณสังเกตจะเห็นได้ว่า ครั้งใดคราใดที่คุณทำบุญกับแม่ ชีวิตของคุณจะดีขึ้น ทำอะไรก็ประสบความสำเร็จ มีคนคอยเกื้อหนุนจุนเจือ  อะไร ๆ ก็ราบรื่นไปหมด เจอปัญหาอะไรก็ฟันฝ่าไปได้ แคล้วคลาดจากภัยยันอันตรายต่าง ๆ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ เหมือนกับว่าบุญติดจรวดตามคุณมาและสนองผลในทันทีทันใด ทั้งนี้ทั้งนั้นถ้าหากไม่เจอกรรมหนักเก่า ๆ
ที่เคยทำไว้มาตัดรอนซะก่อนนะครับ

การตอบแทนพระคุณแม่ทำได้มากมายหลายทาง ถ้าคุณยังเป็นเด็ก ยังไม่สามารถหาเงินเลี้ยงดูตนเองได้ ยังศึกษาเล่าเรียนอยู่ การตอบแทนพ่อแม่ก็คือ การทำตัวเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย ไม่ดื้อ ไม่เถียงแม่ ไม่เกเรหาเรื่องมาให้แม่ต้องลำบากใจ ตั้งใจเรียนหนังสือ ช่วยทำความสะอาดบ้าน ใช้จ่ายอย่างประหยัด เวลาแม่ทำงานเหนื่อย ๆ ตักน้ำเย็น ๆ ไปให้แม่สักแก้ว “แม่จ๋า  พักดื่มน้ำเย็น ๆ ก่อนสิจ๊ะ” แค่นี้แม่ก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งแล้ว

ถ้าคุณโตทำงานหาเลี้ยงชีพตัวเองได้แล้ว ก็ประกอบอาชีพที่สุจริต อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดหรือสิ่งที่ผิดกฎหมาย ถ้าอยู่ไกลก็โทรไปหา 
ถามสารทุกข์สุขดิบบ้าง ไปเยี่ยมเยียนซื้อของไปฝากบ้าง อย่างห่างหายไปนาน แม่บางคนป่วย แต่พอรู้ว่าลูกจะมาเยี่ยม จะได้เห็นหน้าลูก ก็หายเป็นปลิดทิ้ง เพราะมีกำลังใจที่ดีกว่ายาอื่น ๆ มากมาย ถ้าโชคดีได้อยู่กับแม่ ก็ขอให้ดูแลแม่ให้ดี ด้วยความเต็มใจด้วยความรัก เหมือนกับที่แม่เลี้ยงคุณมาอย่างทะนุถนอมเมื่อตอนที่คุณยังเป็นเด็กที่ยัง ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ รับฟังในสิ่งที่แม่พูดบ้าง

ตั้งแต่เกิดมาจนถึงตอนนี้ คุณเคยบอกรักแม่แล้วหรือยัง คุณเคยกราบเท้าแม่แล้วหรือยัง ถ้ายังก็ขอให้ทำในขณะที่ยังมีโอกาสนะครับ อย่าให้ความเขินอายมาเป็นสิ่งที่ขัดขวางคุณ การทำความดีไม่ใช่สิ่งที่น่าอาย การอายที่จะทำความดีนี่สิน่าอายกว่า

และที่สำคัญลองถามตัวเองดูว่า เราได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดีที่ลูกคนหนึ่งสมควรจะทำต่อแม่เพื่อตอบแทนความอิ่มและความอุ่นที่แม่เคยให้เราหรือยังครับ

ป.ล. ที่เขียนว่าแม่นั้นที่จริงนั้นรวมไปถึงพ่อด้วยนะครับ แต่เนื่องจากว่าบทความนี้เขียนเนื่องในโอกาสวันแม่ 
ก็เลยให้ความสำคัญกับคำว่าแม่ก่อนครับ  ทำดีกับพ่อด้วยนะครับ
ไม่งั้นเดี๋ยวพ่อจะน้อยใจนะครับ   ^_^

Wap!idea

12 สิงหาคม  2552