|
งานอาจารย์ใหญ่
ขีดเขียนมาไม่ค่อยเยอะเท่าไร แต่ก็มีได้ลงหนังสือกะเขาเหมือนกันนะ เพราะอันนี้เปิดกว้าง นสพ.คนไหนอยากเขียนก็ได้ทั้งนั้น ^^
บทความนี้เป็นอันที่เขียนลงในหนังสืองานพระราชทานเพลิงศพผู้อุทิศร่างกายเพื่อการศึกษา ปี 2550 "กตัญญูกตเวทิตา" ซึ่งมีงานไปวันนี้เอง ที่วัดโสมนัสฯ
ความฝันและความหวัง นับตั้งแต่ย่างเท้าเข้าสู้รั้วแห่งคณะแพทยศาสตร์แห่งนี้ สิ่งที่ฉันเคยฝันไว้ตั้งแต่เด็กก็เริ่มชัดเจนขึ้นจนเกือบปรากฏเป็นรูปร่าง การจะสำเร็จเป็นแพทย์ที่ดีให้ได้ในอนาคต อยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น
ฉันเชื่อว่าในชีวิตคนเราทุกคนต้องมีความฝัน บางคนอาจจะมีความฝันเพียงอย่างเดียว บางคนก็อาจจะฝันได้หลายอย่าง บางคนก็อาจจะลืมเลือนและละเลยฝันนั้นไปตามวันเวลา
แน่นอนว่าความฝันย่อมเป็นสิ่งสวยงามที่เราอยากให้เป็นจริงเสมอ แต่ถ้าขาดความหวังเสียแล้ว ก็ยากที่มันจะดำรงอยู่ได้ลำพัง
เช่นเดียวกับความฝันอยากจะเป็นแพทย์ของฉัน เพราะคนเราไม่สามารถเรียนได้ด้วยตนเองเพียงลำพัง โดยเฉพาะนิสิตแพทย์ ซึ่งต้องเรียนรู้ศาสตร์หลายวิชา หลายแขนง เพื่อไปประยุกต์ใช้รักษาคนไข้ในอนาคต
และการเรียนกับอาจารย์ใหญ่ก็นับว่าเป็นหนึ่งในศาสตร์เหล่านั้นเช่นกัน หากจะมีสักกี่คนที่ยินยอมให้พวกเรานิสิตแพทย์ทั้งหลาย ศึกษาเล่าเรียนในร่างกายของตนเอง การบริจาคร่างกายของท่านอาจารย์ใหญ่จึงถือเป็นการเสียสละที่ใหญ่หลวงอันมีค่ายิ่ง เพราะนี่คือการละทิ้งตัวตน สิ่งที่หวงแหนมานานให้กับบุคคลที่ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยแม้จะพบปะพูดคุยสักครั้ง
ฉันขออนุญาตเชื่อว่า นี่ไม่ใช่ความฝันของท่าน แต่นี่คือความหวัง ความหวังที่จะมาหล่อเลี้ยงชีวิตของคนอื่น ต่อเติมความฝันของนิสิตแพทย์ ให้นิสิตแพทย์แสวงหาประโยชน์จากร่างกายของท่านอย่างเต็มที่ เพียงหวังให้ได้เป็นแพทย์อย่างที่ฝัน และหวังให้สามารถนำสิ่งที่ท่านเสียสละให้ ไปช่วยคนอื่นได้ในอนาคต
และเมื่อฉันมีโอกาสจะแสดงความรู้สึกลงไป ณ ที่นี้ ฉันก็ขอกล่าวว่า พวกเราทุกๆคนรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้มีโอกาสรับในสิ่งที่ท่านให้ ขอขอบคุณความหวังดีๆของอาจารย์ใหญ่ทุกท่าน จะพยายามไม่ทำให้ท่านผิดหวังเป็นอันขาด ขอให้ท่านได้รับรู้ด้วยว่า พวกเราซาบซึ้งในความเสียสละนี้ และจะจดจำพระคุณนี้อยู่ในใจตราบนานเท่านาน
Create Date : 16 มีนาคม 2551 | | |
Last Update : 16 มีนาคม 2551 20:46:33 น. |
Counter : 227 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เด็กผู้หญิงหน้ากลมชื่อหวานแต่เปรี้ยว รักจะมองโลกผ่านเลนส์สีกุหลาบ รักงานเขียนมากกว่าอะไร รักคนไข้...หรือเปล่านะ? รักและแคร์เพื่อนๆรอบตัว รักครอบครัวที่สุด
|
|
|
|
|
|
|