One Fine Day :)
Group Blog
 
All blogs
 
แด่คุณตาของฉัน...เป็นครั้งสุดท้าย

ภาพคุณตาขี่จักรยานออกไปตลาดอย่างกระฉับกระเฉงเป็นภาพที่ประทับในความทรงจำของเราทุกๆคน เวลาที่ผ่านไปและวัยที่มากขึ้น ไม่เคยทำให้คุณตาหยุดนิ่งเฉยกับงานใดๆ ได้ ต้องหยิบจับงานอะไรอยู่เสมอทั้งวัน ทั้งกวาดลานบ้าน ตอกตะปู ซ่อมของต่างๆนานา จนหลานยังเวียนหัวไปหมด


แต่คุณตาก็ดูมีความสุขมากเมื่อทำสิ่งต่างๆเหล่านี้ด้วยตัวเอง


ตาจะมีห้องเก็บของส่วนตัวเอาไว้ในบ้าน ซึ่งเมื่อเด็กๆฉันจะกลัวมากเพราะห้องใหญ่ มืด แถมมีของอะไรวางเยอะแยะยุบยับไปหมด เครื่ิองใช้อะไรในบ้านของเราเสีย ตาไม่เคยทิ้ง แต่จะเก็บมาซ่อม ปรับปรุงเปลี่ยนแปลง ถ้าจะพูดไป ฉันว่า ตานี่แหละนักต่อต้านโลกร้อนยุคบุกเบิก


แต่สิ่งที่หลานอย่างฉันจำได้แม่นยำที่สุดก็คือ ข้าวผัดสีชมพูฝีมือคุณตา เวลาปิดเทอมสมัยอนุบาลหรือประถม ยามกลางวันจะต้องถือจานข้าววิ่งโร่ไปฝากท้องที่บ้านคุณตาเสมอ ฉันเคยถามว่าทำไมข้าวผัดของตาเป็นสีชมพู คุณตาไม่เคยตอบจนต้องเซ้าซี้ พอถูกรบเร้าหนักๆ คุณตาจึงแย้มๆออกมาว่า

สีสวยแล้วมันจะดูอร่อยขึ้น

แต่ฉันก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไรนะ ก็มันอร่อยอยู่แล้วนี่นา


คุณตาซื้อลอตเตอรี่งวดละเป็นยี่สิบสามสิบใบ หนาเป็นปึก คนขายถือแผงเดินผ่านหน้าบ้านเราจะรู้แกวทุกที คุณตาก็ช่วยเขาซื้อคนละใบสองใบไปทุก (ทีนี้เลยมากันไม่ขาดสาย)


พอถึงวันที่ 1 หรือ 16 ตาก็เขียนเลขที่ซื้อมาลงกระดาษ เรียงตั้งแต่ 0 - 9 แล้วก็เปิดวิทยุ ฉันก็มักจะไปนั่งข้างๆ คอยช่วยตาฟังว่ามันจะออกอะไรมา ช่วยคุณตาตรวจลอตเตอรี่นี่สนุกกว่าช่วยคนอื่น เพราะมีเยอะกว่าใคร มีโอกาสถูกมากกว่า


ส่วนใหญ่ก็ถูกนะ
ถูกกิน


สิ่งหนึ่งที่คุณตาชอบทำมากๆก็คือเล่าเรื่องในอดีตให้ฟัง โดยเฉพาะช่วงที่ออกไปรับราชการต่างจังหวัด ตาเป็นช่างรังวัดของกรมที่ดิน ไปมาแล้วเป็นสิบๆจังหวัด จะว่าไป ลูกห้าคนของตาเกิดแทบจะคนละจังหวัดเลย เวลาเล่าตาจะภาคภูมิใจมาก และจะย้ำอยู่เสมอๆว่าให้หลานๆทำงานอย่างสุจริต


บางครั้งเล่าซ้ำไปซ้ำมาแต่เรื่องเดิมๆ อย่าง จังหวัดเลย ตาก็ต้องบอกว่า อยู่ไม่ไหวเพราะแล้งมาก ไม่มีน้ำเลย ถ้าไปฉะเชิงเทราก็จะเล่าว่ามีลูกสาวบ้านนี้ๆสวย แอบไปจีบเขามา


ถึงซ้ำยังไงแต่ฉันก็ไม่เคยเบื่อที่จะฟัง


บางครั้งอารมณ์ดีคุณตาก็จับไมค์ร้องเพลงโชว์ซึ่งแต่ละเพลงเราก็ไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่เราก็ยังฟังไปขำไปกับตาได้


สมัยยังไม่ป่วย ยามเช้าๆ คุณตาก็มักจะออกไปเดินออกกำลังในซอยใกล้ๆบ้าน หากพวกเราตามไปด้วย คุณตาก็จะถือไม้เท้าเล็กๆ เสมือนเป็นองครักษ์ป้องกันไว้ไม่ให้มีหมามาวอแว มีอะไรฉันก็วิ่งไปหลบหลังตาทุกที


ตอนที่สอบติด เมื่อสามปีที่แล้ว คุณตาก็ดีใจมาก กดโทรศัพท์บอกญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงที่ยังมีชีวิตอยู่ ตาเน้นย้ำทีละคำ โรง-พ-ยา-บาล-จุ-ฬา ให้อีกฝั่งของสายได้ยินจนเสียงดังลั่นบ้าน ฉันยังจำได้ดี



แต่หลังจากวันนั้นแล้ว เราก็พบกันน้อยลง
คุยกับตาน้อยลง
ตาอ่อนเพลียมากขึ้น
ฉันเรียนหนักขึ้น


มันน่าเจ็บใจที่ว่าเรียนมาแทบตาย ครึ่งทางแล้ว
แต่ก็ยังไม่สามารถเอาความรู้ที่มีมาดูแลตาได้เลย


ตลอดเวลาที่ผ่านมา ในทุกๆวัน ทุกรายละเอียด ทุกสิ่งทุกอย่างและทุกเรื่องของหนูผูกพันกับคุณตาเสมอ


วันนี้ไม่มีคุณตาอีกแล้ว หลายสิ่งหลายอย่างก็คงจะเปลี่ยนไป
แต่คุณตาจะอยู่ในใจหนูตลอดไปนะคะ


ดาวตกลับไปจากฟ้า
มิใช่เป็นการแตกดับ
หากคือการเดินทางครั้งใหม่
ในดินแดนเหนือกาลเวลา

เดินทางดีๆ นะคะคุณตา
แล้วพบกันใหม่


หลานรักของตา


Create Date : 10 ตุลาคม 2551
Last Update : 10 ตุลาคม 2551 11:36:15 น. 8 comments
Counter : 307 Pageviews.
Share

 
คุณตายังอยู่ในใจเสมอค่ะ


โดย: น้ำเคียงดิน วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:12:39:48 น.  

 
เศร้าจัง เข้มเเข็งนะคะ


โดย: Summer Flower วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:13:23:43 น.  

 
อ่านแล้วน้ำตาจะไหลเลย

คิดถึงก๋งกับยายเหมือนกัน จากไปกันหมดแล้ว


โดย: The eye of earth วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:14:29:32 น.  

 
เข้าใจนะ เมื่อวานเราก้เขียนบล็อคแนวนี้เหมือนกัน เรื่อง คืนที่ดวงจันทร์ส่องแสงเหมือน...หยาดน้ำตา


โดย: หวาน (Phumpanit ) วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:14:36:24 น.  

 
คิดถึงคุณย่า คิดถึงก๋ง

คิดถึงมากๆ

มองไปบนฟ้า ก็จะเห็นฟ้ามีสายลมพัดเบาๆ
เหมือนท่านเตือนให้รู้ว่า
ท่านมองดูเราอยู่นะ อย่าทำให้ท่านผิดหวัง

ความคิดถึงของท่าน หอบมาพร้อมๆกับสายลม~


โดย: ป๊อปแป๊ป (onedermore ) วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:15:35:27 น.  

 
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อกน่ะคับ ^^


โดย: เจ้าชายฟลุค วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:16:17:03 น.  

 
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อกน่ะคับ ^^


โดย: เจ้าชายฟลุค วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:16:17:04 น.  

 
เหมือนคุณปู่ผมเลย คุณปู่ผมก็เป็นคนที่อยู๋คนเดียว มีห้องเก็บของ ใจดี

แต่ว่าตอนนี้ท่านก็ไม่อยู่แล้วอะ คิดถึงจริงๆ ..


โดย: เด็กชายหัวหอม วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:8:25:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หวานจ๋อยหยอด
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

เด็กผู้หญิงหน้ากลมชื่อหวานแต่เปรี้ยว
รักจะมองโลกผ่านเลนส์สีกุหลาบ
รักงานเขียนมากกว่าอะไร
รักคนไข้...หรือเปล่านะ?
รักและแคร์เพื่อนๆรอบตัว
รักครอบครัวที่สุด
Friends' blogs
[Add หวานจ๋อยหยอด's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.