Group Blog All Blog
|
กลับมาแล้ว....จากอาการคอเดี้ยง
กลับมาแล้วค่ะ คุณๆที่รัก หลังจากพักฟื้น (พูดเกินไปรึเปล่า) คือมันประจวบเหมาะกัน คอเดี้ยงเอียงซ้ายไม่ได้ อิฉันก็ปวดหัวซิค่ะ แล้วก็ออกอาการอยากหลับตา เอาเหตุผลมาอ้างจะได้หลายประการมาก เช่นเล่นคอมมาก (ฮ่าๆๆๆ) ทำงานเกี่ยวกับเรื่องการสอน การสอบของนักศึกษามาก ก็ฤดูกาลเค้าน่ะแหละค้า ว่าไม่ได้
สมาชิกทั้งหลายคงคิดตงิดๆว่า ขึ้น Slogan ครูไทย วัยใกล้เกษียณ แต่ไม่เคยนินทานักเรียน เอ๊ย!! ไม่เคยเล่าเรื่อง นักเรียน เรื่องสอนอะไรให้ฟังมั่งเลย จริงๆมีเรื่องเย๊อะ แต่เกรงว่า จะ วิชาการเกินไปไหม เล่าเรื่องสบายๆก็ได้ เมื่อวันที่ 1 มีค ที่ผ่านมา คณะเราจัดงานวันปัจฉิมนิเทศแก่นักศึกษาที่จะจบ ช่วงเช่าเราอนุญาตให้นักศึกษาสวมครุย ถ่ายรูปร่วมกับอาจารย์ก่อนจากกันไป มีรวมทั้งคณะ และแยกโปรแกรม นี่เฉพาะโปรแกรม ว่าที่ครูภาษาไทย  สายๆ หลังจาก ถ่ายรูป ก็เป็นพิธี ฟังคำบรรยาย จากท่านผู้เชี่ยวชาญ (ต่อไปนี้รายการนินทา ) ลูกศิษย์ดิฉันนี่ นะคะ ช่างจะเจรจา ไม่รู้เพราะ เค้าจะไปเป็นครูต่อไปในอนาคต หรือว่าเป็นเพราะ ไม่ค่อยจะมีมารยาทในการฟัง รึไงคุณขา จึงช่างคุย ค่ย คุ้ยๆๆๆ กันเสียจริงๆ จังๆ เฮ้อ เรื่อง "คลาสสิค" ไหมคะ คุณขาเรื่องนักเรียนคุยกันระหว่างใฟ้ฟังครูพูดเนี่ย ใครมี คาถา ที่พูดแล้วให้ลูกศิษย์เงียบฟังแล้ว กรุณา บอกด้วยนะคะ เกือบใกล้เที่ยง ของวันนั้น เราก็มีพิธี ผูกข้อมือให้พร ลูกศิษย์กัน เรื่องผูกข้อมือ ขอพรจากอาจารย์นี่ สังเกตดูว่า นักศึกษา นี่ชอบ มากที่สุด มีการบอกด้วยนะคะว่าขอด้วย 3 เส้น ฮ่าๆๆ ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน เสียงอาจารย์ที่นั่งใกล้ๆกัน ถามลูกศิษย์ว่า เมื่อไร จะรีบเอางานสุดท้ายมาส่ง อย่างนี้จะให้อวยพร ว่าจบได้ไหม ฮ่า เสียอารมณ์ หมดเลย แต่บางคน ก็ทำให้อิฉันน้ำตาคลอ เหมือนกันแหละคะ กลางคืน เราจัดงาน เกียรติยศ ให้ ชื่อว่างานราตรีสีฟ้า (สีคณะเรา) งานนี้เรามีส่วนออกแบบงานช่วงสุดท้าย คือ พิธี เห่เรือส่งศิษย์ แต่มีอาจารย์บางท่าน ออกความเห็นว่า มันเชย  เราเชิญลูกศิษย์เก่า ที่มีความสามารถมากก ต้องบอกว่ามากจริงๆ เพียงเราโทรไปปรึกษาว่าเราจะทำอย่างนี้ๆๆๆๆ แต่งร้อยกรองเห่เรือให้หน่อย น่ารักมาก... พรุ่งนี้จะแฟกซ์ ไปให้ครับ อาจารย์....เราบอกว่าวันงานต้องมา เห่ สดๆ ให้ด้วย เขาเลยระดมพลคนเก่งประจำรุ่น ได้มา 4 คน แล้วก็มา พารุ่นน้องพ่วง เป็นลูกคู่ด้วย อาจารย์ หน้าบาน ค่ะ ศิษย์ดี ยอดเยี่ยม  เมื่อเริ่มพิธีการ อัญเชิญตราประจำมหาวิทยาลัย ก่อน และนี่คือพิธี เห่เรือส่งศิษย์  รูปหายไป 2 รูปค่ะ เดี๋ยวลองเติมใหม่ รูปผูกข้อมือ  รูปอัญเชิญตรามหาวิทยาลัย  แต่ตอนงานช่วงสุดท้ายนี่ซิคะ ที่อิฉัน ก็ออกขำ คือ แผนแรกนะคะ ช่วงก่อนงานครูบาอาจารย์วางแผนว่า ลูกศิษย์เดินเข้างาน จะมอบดอกไม้ติดที่อกเสื้อให้ 5555 สุดจะขำ ปนเศร้า เพราะครูบาอาจารย์มากันก่อนงาน ทำตัวกระชุ่ม กระชวย ต้อนรับ แต่ว่ารอแล้วรอเล่า ลูกศิษย์ หนุ่มสาว คงแต่งตัวยังไม่เสร็จ ไม่ยอมมากันตามกำหนดการค่ะ ครูๆเลยต้องบอกให้เสิร์ฟ อาหารเต๊อะ หิวแล้วววว 5555 มีอาจารย์ บางท่านมาถามว่า ดอกไม้เอาไง เราเลยเสนอว่าติดตอนกลับ  แต่ก็นะ งานผ่านไปด้วยดี มีสุข อมทุกข์บางประการก็ต้องค่อยๆ แก้ไขกันไป ไม่งั้นจะมีคำกล่าวรึ ว่า "งานครูนั้นหนัก" " งานสร้างสรรค์ศิษย์นั้นยากยิ่งสิ่งใด " ฝากข้อคิดไว้กับผู้อ่านทุกท่าน สวัสดีค่ะ คอเดี้ยง....
ฮือๆๆๆ ว่าแล้ว... ดิฉันต้องคอเดี้ยงเข้าสักวัน นี่ๆๆๆไม่รู้สาเหตุว่าอะไรแน่ แต่คงประกอบๆกัน เมื่อ 3 วันก่อนนั่งรถไปราชการ ประชุมที่กทม.ค่ะ ไหล่ คอ ตึงไปหมด กลับมายังอดใจไม่ได้มาเข้าบล้อค รายงานก่อนว่าไม่บาย...
ไม่กล้าโวยวาย โอดครวญกะใครๆ กลัวเค้า สงนั้งหน้า ( ถ้าคนสงนั้งหน้าในนี้ ได้ เพราะอ่านเจอไม่เป็นไร ไม่ต้องได้ยิน ฮ่า ) วันประชุมที่กทม. บิดคอหันไปทางซ้าย ไม่ค่อยได้ ดั๊นมีคนมาชวนไปร่วมลงชื่อ ต่อต้านนายกอีก ว้า เลยบอกเค้าไปว่าเอียงซ้ายไม่ค่อยได้ค่า อีกสักวัน 2 วัน จะกลับมาเล่าใหม่นะคะ ลาไปนอนก่อน เฮ้อคนแก่ก็เป็นงี้แหละ อย่าสงนั้งหน้าเค้านะ วันนี้ทำรูปใส่ได้แล้ว
19 กพ 49
วันนี้ เริ่มคลำๆ งมๆ เพิ่มเรื่องในบล็อค ท่องเที่ยวไทย โดน (โปรแกรม) ดุเอาบ้าง เพราะใส่รูปใหญ่เกินไป แต่ก็ทำได้สำเร็จระดับหนึ่ง เราก็เถียงเสียงดัง ด้วยนะ "ก็ไม่รู้นี่หว่า"  บางทีรูปก็หายไป เพราะลืมบันทึกสักพักก็รายงานให้ลูกสาวรู้ ฮ่าๆๆๆๆ นักเรียนใหม่ได้รับคำชมเชย จึงค่อยลุกโซเซ ไปหาข้าวกลางวันกิน มีสมาชิกเข้ามาให้กำลังใจเยอะ ขอบคุณมากค่ะ เมื่อเช้าเล่าให้สามีฟังว่า ลูกสอนทำอะไรบ้างเค้าก็บอกว่า อือ ดี ... แต่ระวังนะ หลังจะเดี้ยงซะก่อน ฮา... เห็นบล็อคของคนอื่น โอ้โฮ...หวือหวา (ตาลาย บ้างก็มี อิอิ) สักวันเราจะโต๊ เราจะโต (บล็อคนะ) เหมือนคนอื่น |
วันจัน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อดีต ครูระดับประถมศึกษา 12 ปี ข้ามขั้นมาเป็นครูระดับอุดมศึกษา 29 ปี ปัจจุบัน เป็นผู้เกษียณ อายุราชการ ปีที่11 งานหลัก เป็นผู้อำนวยการดูแลแม่อายุ 90 ปี(ปัจจุบัน2560เสียชีวิตแล้ว) งานรอง เล่นเกม เล่นกับสัตว์เลี้ยง เดินดูต้นไม้ อ่าน เขียน ทำงานบ้าน ดูหนัง ไปให้คนอื่นนวดตัว ไปนั่งเล่นร้านกาแฟลูกชาย นัดเพื่อนเก่า/ลูกศิษย์เก่ากินข้าว ดูแลสวนกล้วยและต้นไม้อื่นๆตามใจที่อยากปลูก ทำอาหารและช่วยเหลือตนเองได้ในระดับ 9เต็ม10 งาน พิเศษ ช่วยดูแลหลานชายและหลานสาว(ตามที่มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนที่บ้านเขา) ผลงานดีเด่น มีสามี1 คน และลูกชาย 1 คน ลูกสาว 2 คน และหลานชาย 2 คน หลานสาว 2คน สถานะล่าสุด ปี2561 😍😍ชีวิตเลือกได้ เนื่องจากไม่มีภาระใดๆมาให้ต้องห่วงหา ยกเว้นต้องห่วงตัวเองให้มากที่สุด เพราะปีนี้ ขึ้นหลักกิโลเมตรที่70 แล้ว Friends Blog
Link |
GRANDMOM'S LIFE
