Group Blog All Blog
|
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 315 ::รางวัลปลอบใจ
วันนี้ฤกษ์งาม ยามดี หันเหไปมา ได้เข้าบล็อก ในพันทิป
เงอะงะอยู่นิดหน่อย จะค่อยๆ เรียนรู้ไป หลังจากห่างหายไป 4ปี ………………………………………………………………………… #ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่315#รางวัลปลอบใจ เห็นโจทย์นี้แล้ว ย้อนคิดไปเมื่อยังทำงานเป็นครูของครูในคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัย แห่งหนึ่ง รำลึกได้ว่า ปีหนึ่ง ผู้บริหาร ได้เรียกพบแล้วมอบ เอกสารต่างๆ ที่เกี่ยวกับการเข้าแข่งขัน การเป็น อาจารย์ดีเด่นระดับกระทรวง แล้วพูดว่า ทางมหาวิทยาลัย พร้อมที่จะสนับสนุน ส่งเสริม ให้เราเข้าแข่งขันนะ อาจารย์ลองเอาเอกสารไปศึกษา และลองกรอกข้อมูลดู คุณคะ ดิฉันอ่านหัวข้อต่างๆ ที่เราต้องกรอกข้อมูล มากมาย ต้องแสดงหลักฐาน อ้างอิง ต้องเขียน#บรรยายความดีของตนเอง ที่ได้กระทำมาฯลฯ ดิฉัน ทำไม่เป็นค่ะ จะมอบหมายงานใดๆให้ทำ ดิฉันทำได้หมด แต่ให้เขียนบรรยายความดี เชิดชู ตนเอง ดิฉันทำไม่เป็น ทำไม่ได้ค่ะ อีก 2 วัน ดิฉันเอาเอกสารไปคืนผู้บริหาร แล้ว บอกว่า ดิฉันขอถอนตัว ยอมแพ้ค่ะ ขอให้เสนออาจารย์ ท่านอื่นไป เพราะรางวัล ที่ดิฉันได้ทุกวันนี้เพียงพอ ที่จะปลอบใจตนเอง ภาคภูมิใจอย่างที่สุดแล้วค่ะ #การมีลูกศิษย์ ให้ได้บ่มเพาะ #การมีงานที่ท้าทาย ความสามารถ ให้ทำทุกวัน #การได้รับเงินเดือนจากหลวง ทุกเดือน คือรางวัลปลอบใจ ให้ดิฉันได้ชุ่มชื่นหัวใจอย่างยิ่งยวดแล้วค่ะ วันไหว้ครูกับหญ้าแพรก
☘☘เมื่อวานวันพฤหัสบดี เปิดเฟสพบกิจกรรมของครูลูกศิษย์ทั้งหลายที่ออกไปเป็นครูกันหลายๆแห่งทั้งประถมและมัธยม
แม้จะไม่ได้อยู่เป็นส่วนร่วมในกิจกรรมนั้นๆก็พอจะเข้าใจ ซึ้งใจกับการที่ลูกศิษย์ตัวเล็กมาก้มกราบกราน 🌷ปีนี้เห็นภาพคุณครูหลายโรงเรียนแต่งชุดข้าราชการครู มาให้นักเรียนกราบไหว้ ก็นึกดีใจ ระคนโล่งใจเพราะบางปี บางโรงเรียน #ครูพากันสวมครุยบัณฑิตมานั่งเรียงแถว ให้นักเรียนกราบกราน นึกเข้าไปนั่งในหัวใจของเด็ก ๆ เขาคงพากันนึกคิดว่าวันนี้ครูมาแปลก(แยก)ไปกว่าทุกวันที่พบพาน และเห็นภาพพานไหว้ครู ก็เป็นภาพที่พอจะทำใจได้ คือสวยงามตามระเบียบปกติ ไม่ผิดแผกหวือหวาจนเกินไป (ยกเว้นที่แชร์กันในไลน์ ก็ทำให้ต้องปลง) 😌😌นึกย้อนไปเมื่อยังไม่เกษียณ มีนักศึกษาเอกใดก็มิได้จำ บรรจงทำพานคาดหวังว่าคงอยากได้รางวัลคิดริเริ่มสร้างสรรค์ ทำพานไหว้ครูโดยนำไก่นึ่งนั่งหัวสั่นด่อกแด่ก ขึ้นมาส่งให้ ครู คณาจารย์มองเห็นตั้งแต่นักศึกษาเดินแถวขึ้นเวทีมาแล้ว นั่งอึ้งมองตากัน ไปมา และเมื่ออธิการบดี (รศ.ดร.มังกร ทองสุขดี)กล่าวให้โอวาท ก็ได้กล่าวตักเตือนทันที แต่ก็ขอบคุณเพื่อมิให้เสียน้ำใจว่า #คณาจารย์ยังมีชีวิตอยู่ ยังไม่ต้องเอามาไหว้ เพราะยังไม่เป็น *เจ้า นี่และหนาเจ้าเอย เป็นครูก็ต้องสอนสั่ง ตักเตือน ติติงกันอยู่เสมอไป ความคิดสร้างสรรค์บางครั้ง มันก็ต้องอยู่ให้ถูกที่ถูกเวลา จากภาพที่เห็น พลอยอิ่มตาอิ่มใจคือเด็กๆยังนำกรวยใบตองที่พ่อแม่ผู้ปกครองคงช่วยกับลูกบรรจงใส่ดอกไม้ใบหญ้าที่ต้องตามตำราโบราณ ว่าเมื่อกราบกรานครูแล้วผลดีจะตกต้องที่ตัวตนของนักเรียน ☘ดอกเข็มที่เปรียบดั่งว่าให้มีสติปัญญาที่เฉียบแหลม ☘หญ้าแพรกเปรียบดั่งว่าสติปัญญาที่เจริญงอกงามอย่างรวดเร็วและแพร่หลาย ☘ดอกมะเขือ ที่มีลักษณะดอกที่โน้มต่ำเสมอเปรียบดั่งว่าให้เป็นผู้ที่อ่อนน้อมถ่อมตน ยอมรับคำสั่งสอน ส่วนบางตำราก็แถมข้าวตอก พ่วงไปด้วย ซึ่งส่วนตัวเห็นว่ายุ่งยากเกินตัวนักเรียนไปละ 🌹🌹เป็นคสต.ของเจ้าของโพส และขออภัยที่นำภาพกิจกรรมของครูลูกศิษย์ มาเผยแพร่โดยมิได้ขออนุญาต 💝💝เพราะฉันภูมิใจในตัวของเธอ ที่เปรียบเหมือนหญ้าแพรกที่แพร่ขยาย ทำหน้าที่ต่อลูกศิษย์ตัวน้อยของเธอต่อไป ความดีที่ทำง่าย แต่ยากที่จะทำ!!
เมื่อเวลาผู้ใหญ่สอนเด็กจะพูดว่าทำตัวดีๆไว้นะลูก
ผู้ใหญ่ที่พูดก็อาจจะบอกรายละเอียดไม่ได้ว่าทำดี นั้นคือทำอย่างไรบ้าง บางคนอาจจะนีกว่าอยากทำดีทำบุญกุศลแต่ไม่มีปัจจัยเกื้อหนุน และวันนี้ มีคำตอบว่า การทำดี ทำบุญ และกุศลนั้น ไม่ต้องอาศัยเงินทองมากมายเลย 😍😍น้องชายคนเล็กสุดของฉัน ไม่ใช่คนดีวิเศษสุด แต่พี่ก็ภูมิใจ ที่เธอมีสามัญ สำนึก เลือกทำดี ในสิ่งที่ไม่ต้องใช้เงินและปัจจัยเกื้อหนุน 💝💝สละโลหิตเพื่อช่วยชีวิตมนุษย์ 100 ครั้ง🌷🌷 พี่รู้ว่ามันยาก พี่ก็ทำไม่ได้ แต่เธอทำได้ พี่ก็ปลื้มปริ่ม นึกดูสิ ถ้าพ่อกับแม่ยังอยู่ คงปลื้มใจมากมาย 🙏ขอกุศลที่ได้ ช่วยผดุงรักษาให้ตัวน้องและบุคคลในครอบครัวคลาดแคล้ว ปลอดภัยจากภยันตรายและโรคภัยไข้เจ็บร้ายแรง ทั้งปวง ก๋วยเตี๋ยวมีเรื่องเล่า
บ่อยครั้งที่ออกไปกินก๋วยเตี๋ยวตอนกลางวันคนเดียว แล้วมักจะระลึกถึงเรื่องหนึ่งซ้ำๆกัน
วันนี้ก็ใช่ นึกอีกแล้ว ...เคยพาแม่ไปกินก๋วยเตี๋ยวด้วยกัน แล้วนั่งโต๊ะตัวหนึ่งระหว่างรอก๋วยเตี๋ยวแม่ก็บ่นว่า.."ใครมันเปิดจุกน้ำปลาแล้วไม่ปิดฟ่ะ". ขณะพูดแม่ก็ดึงกระดาษทิชชูมาเช็ดขวดน้ำปลาแล้วปิดฝาเรียบร้อย ทั้งๆที่ประเดี๋ยวเราก็เปิดใช้น้ำปลาขวดนั้นอีก..... อีกเรื่องหนึ่งนึกซ้ำอีกแล้ว ...ลูกสาวเคยเล่าว่าไปกินก๋วยเตี๋ยวกับเพื่อน เห็นเพื่อนวางช้อนตักก๋วยเตี๋ยวหงายแหงแก๋ อยู่ก้นชาม...เธออดติติงเพื่อนไม่ได้ว่าให้หยิบมันมาวางคว่ำไว้ที่ขอบชามก๋วยเตี๋ยว...ปรากฏว่าเพื่อนโกรธกระฟัดกระเฟียด(คงเสียหน้าเล็กน้อยที่โดนเพื่อนสอน) และสำหรับตัวฉันเอง เวลากินเสร็จมักจะวางตะเกียบไว้บนขอบชาม เลยจะต้องประคับประคองเช็ดปลายตะเกียบทุกครั้งด้วยกระดาษที่เช็ดปากเราเสร็จน่ะแหละ เพราะปลายตะเกียบมันจะรุงรังไปด้วยพริกป่น/ถั่วป่น/ใบผักชี ..สรุปว่ากินก๋วยเตี๋ยวคนเดียวนี่มีเรื่องคิดเยอะเนอะ ชีวิตใหม่ในรอบปีที่71
วันเกิดปีนี้
ครั้งแรกตั้งใจว่าตอนเย็นจะไปสวดมนต์ในวิหารหลวงพ่อ แต่วันนี้กลางวันอากาศดูดีไม่มีแดด เลยชวนน้องสาวไปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ใกล้ๆบ้าน 🙏🙏เริ่มที่วัดราชบูรณะ พระราชวังจันทน์ วัดใหญ่และจบลงที่วัดนางพญา ☁☁ท้องฟ้ามืดครึ้มมากขึ้นเริ่มมีเสียงฟ้าร้อง มวลเมฆอลวนไปทุกทิศ ไปส่งน้องแล้วกลับมาบ้านฝนเทลงมาเลยเชียว ภารกิจวันขึ้นรอบปีใหม่ของชีวิต ทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ ได้ตักบาตรตอนเช้า กราบพระพุทธรูปและทำบุญได้9องค์ และสมเด็จพระนเรศวรมหาราช 💝💝ถือว่าเป็นมงคลกับชีวิตแล้วค่ะ ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ลูกศิษย์ทั้งหลายที่เข้ามาอวยพรให้ในวันนี้ ขอผลบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำมาจงเผื่อแผ่ไปยังท่านทุกคน |
วันจัน
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อดีต ครูระดับประถมศึกษา 12 ปี ข้ามขั้นมาเป็นครูระดับอุดมศึกษา 29 ปี ปัจจุบัน เป็นผู้เกษียณ อายุราชการ ปีที่11 งานหลัก เป็นผู้อำนวยการดูแลแม่อายุ 90 ปี(ปัจจุบัน2560เสียชีวิตแล้ว) งานรอง เล่นเกม เล่นกับสัตว์เลี้ยง เดินดูต้นไม้ อ่าน เขียน ทำงานบ้าน ดูหนัง ไปให้คนอื่นนวดตัว ไปนั่งเล่นร้านกาแฟลูกชาย นัดเพื่อนเก่า/ลูกศิษย์เก่ากินข้าว ดูแลสวนกล้วยและต้นไม้อื่นๆตามใจที่อยากปลูก ทำอาหารและช่วยเหลือตนเองได้ในระดับ 9เต็ม10 งาน พิเศษ ช่วยดูแลหลานชายและหลานสาว(ตามที่มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนที่บ้านเขา) ผลงานดีเด่น มีสามี1 คน และลูกชาย 1 คน ลูกสาว 2 คน และหลานชาย 2 คน หลานสาว 2คน สถานะล่าสุด ปี2561 😍😍ชีวิตเลือกได้ เนื่องจากไม่มีภาระใดๆมาให้ต้องห่วงหา ยกเว้นต้องห่วงตัวเองให้มากที่สุด เพราะปีนี้ ขึ้นหลักกิโลเมตรที่70 แล้ว Friends Blog
Link |