เที่ยวเชียงใหม่ด้วยตัวเอง.... ครั้งที่ 1ทริปนี้เริ่มต้นง่ายๆ ด้วยชุชวนไปดูคอนเสิร์ต MTV Exitเมื่อตกลงปลงใจเกี่ยวก้อยสัญญากันแล้วก็เริ่มต้นหาบัตรคอนเสิร์ตและตั๋วเครื่องบินที่ถูกที่สุดในขณะที่ยังรอลุ้นบัตรคอนเสิร์ตอยู่ใน ก็จัดการบุ๊คตั๋วบางกอกแอร์เวย์ขาไปและออเรนท์ไทยขากลับไว้เร็วร้อย โดยไม่ลืมโทรเช่ารถไว้ 1 คันขั้นต่อมาก็วางแผนเที่ยว โดยคุยกันไว้คร่าวๆ ว่าจะไปไหนบ้าง(ซึ่งคอนเสิร์ตถือว่าเป็นส่วนประกอบที่ไม่ได้คาดหวังไว้)จากนั้นก็เลือกที่ซุกหัวนอนง่ายๆ ชิลๆ และราคาเหมาะสมเลือกไว้ใกล้ๆ ในแหล่งท่องเที่ยว(?) ในราคาย่อมเยาว์และบัตรคอนเสิร์ตเป็นสิ่งสุดท้ายที่เรา 2 คนได้รับเขาเรียกว่าโชคดีหรืออะไรก็ไม่รู้เนอะตอนที่ไปโหลดกระเป๋าและรับ boarding pass จากเคาน์เตอร์ก็ได้ที่นั่งของบิสคาส ในราคาอีโคมาทั้งคู่นั่งสบ๊ายสบาย แต่แค่กรุงเทพ-เชียงใหม่เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆ เอง ถึงซะแล้ววววลากกระเป๋าออกมางงกับอยู่หน้าสนามบิน"ตรูจะไปยังไงดี ฟ้าก็มืดแล้ว"สุดท้าย ก็พึ่งบริการรถแท๊กซี่ ซึ่งพี่แท๊กก็ไม่รู้ทางซะด้วยไอ้่เราคนต่างถิ่นอ่ะเน๊อะ มั่วๆ กันไปสุดท้ายก็ได้เช็คอิน Hello Chieng Mai *Hallo Nimmanที่พักค่อนข้างโอเคแหละนะ บรรยากาศรอบๆ ก็น่ารักดีมันให้ความรู้สึกชิลๆๆ มากกว่าหรูหราจากที่ตั้งใจไว้ว่าจะเน้นเที่ยวเป็นหลัก แล้วคอนเสิร์ตเป็นแค่ส่วนเสริมแต่เอาเข้าจริง พอได้รถแล้ว กลับกลายเป็นว่า ไปนั่งเฝ้าที่สนามบินอาจจะเป็นครั้งแรกที่ไปรอรับศิลปินที่สนามบินก็ได้มั้งบรรยากาศมันอลม่านมากมาย แต่ก็แฮปปี้ในระยะสายตาเห็นนะฝนก็ตกปอยๆ ตลอดเลยดูคอนเสิร์ตท่ามกลางสายฝนประมาณนั้นก็ยืนตากฝนแบบมีแค่ผ้าเชียร์คนละ 2 ผืนบังหัวไว้เป็นเวลาหลายชั่วโมงกรี๊ดกันจนขี้เกียจกรี๊ด ,, ส่วนใหญ่จะเป็นวงไทย และพี่อนันดา!เอสเจเอ็มเหมือนเป็นลูกเมียน้อยสำหรับเราว่างั้นเหอะ คิคิทริปนี้แทบไม่มีอะไรเลย นอกจากขับรถหลงวนไปวนมาในเชียงใหม่เปียกฝนดูคอนเสิร์ต ไปรับที่สนามบินแบบเบลอๆๆแต่ไฮไลท์ของงาน ดันอยู่ที่วันกลับ และเหตุการณ์เกิด ณ สนามบินเชียงใหม่ไม่ใช่ว่าได้เจอเอสเจเอ็ม!แต่มันเด็ดกว่านั้นที่ฉันเกือบเดินชนพี่ขันไทเทเนี่ยม แบบไม่รู้ตัวและเราสองคน ได้นั่งฟังสล็อตแมชชีนคุยกันด้วยมุกแป๊กๆ ก่อนขึ้นเครื่องถึงแทบจะไม่ได้เที่ยวที่ไหนเลย แต่ก็รู้สึกอิ่มใจยังไงบอกไม่ถูก(อาจเพราะกรี๊ดพี่อนันดา แบบสุดหัวใจหล่ะม๊างงงง)- สวัสดี เชียงใหม่ - 24-26 JUNE 11