ชีพจรลงเท้า~       กับการเดินทางขึ้นเหนืออีกครั้ง  ...



หลายครั้งมากที่มีโอกาสได้มาภาคเหนือ
ทั้งมาเที่ยว  มาสอบ  มาปัจฉิม  หรืออื่นๆ มากมายที่ทำให้ได้มาที่อากาศดีๆ แบบนี้

นี่ก็คงจะเป็นครั้งแรกที่เหยียบเท้าลงบน "อำเภอปาย"
คงจะตลกที่เขียนแบบนี้  ไม่เห็นจะยากเย็นสำหรับคนที่ขึ้นเหนือบ่อยๆ
แต่สำหรับฉันแล้ว  มันก็คงจะยากพอดูเลยหล่ะ
กว่าจะได้มา  ก็รบเร้าป๊าอยู่นานมากๆ
แล้วก็เป็นโชคดี  ที่ปีนี้ที่บ้านจะเที่ยวปีใหม่กัน  ก็เลยช่วยยัดโปรแกรมปายเข้าไปในทริป

(แต่มันคือความโชคดีที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่  ,, คิดถึงอาม่าจังเลย >w<)



COUNTDOWN '2010 @ PAI



ก่อนออกเดินทางแอบรู้สึกเซ็งนิดๆ ที่อากาศร้อนมาก
แต่พอลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันที่ ๓๑ ของวันสุดท้ายสำหรับปี ๒๐๐๙

โอ๊ะ!!  ขอกลับบ้านไปเอาเสื้อกันหนาวเพิ่มได้ป่ะ ? ยังทันอยู่มั้ย ?
ไม่ต้องบรรยายว่าหนาวแบบไหน  ก็แค่...มือสั่น  ควันออกปาก
กินข้าวต้มกับโอวัลติน ก็ไม่ได้ช่วยให้มันอุ่นขึ้น

ไปเชียงใหม่ปีที่หนาวมากๆ ก็ยังไม่ขนาดนี้
ไปเขาใหญ่ที่ว่าอากาศเย็นๆ ก็ยังไม่เคยสั่นแบบนี้
นี่เรียกว่า  สะใจกันเลยทีเดียว

กับความหนาวที่แสนประทับใจ
(ได้ใส่เสื้อกันหนาวหนาๆ สมใจแล้ว!!!)
ห้วยน้ำดัง เป็นที่แรกที่ไปเยี่ยมเยียน ...๑๐.๐๐น. หมอกยังหนาตาอยู่เลย
ทะเลหมอกยังมีให้เห็นแบบว่าหนามากๆ  วิวก็สวยจริงๆ
ป๊าขอเป็นนายแบบเก็บรูปไปเยอะทีเดียวอ่ะ (คุณพ่อเห่อกล้องใหม่ค่ะ!)

และเหมือนจะชิวเกินไป  เลยมีกิจกรรมวิบากนิดหน่อย!
ด้วยความอยากดูดอกซากุระเมืองไทยของใครไม่ทราบ  ??
ทำให้หลังของฉันระบมแบบไม่ต้องสืบ!

เดินทางเกือบชั่วโมง  นั่งท้ายกระบะเปิดประทุน กับอากาศเย็นๆ บนทางวิบาก
เพื่อขึ้นไปดู 'ดงดอกซากุระเมืองไทย' เพียงแค่ไม่ถึง ๒๐ นาที
ก็ยอมรับอยู่หรอกนะ  ว่ามันสวยมากๆ  แต่ ณ อารมณ์นั้น ...ไม่สามารถบรรยายได้

 , , . . . . .  พักทานข้าวกลางวัน ดีกว่า . . .



ต่อด้วย วัดน้ำฮู้ ก็ไม่ไกลจากที่ทานข้าวเท่าไหร่
ปีใหม่กับการไหว้พระขอพร  ก็เป็นอะไรที่ทำเป็นประจำทุกปีอยู่แล้ว
เอาฤกษ์เอาชัยกันซะหน่อย  ขอรับสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตสำหรับ ๒๐๑๐ บ้าง

แล้วก็กลับที่พัก  เอาของไปเก็บ  และเตรียมตัวชอปปิ้งสำหรับคืนนี้!

ที่พักเป็นรีสอร์ท  น่าอยู่มากๆ  แบ่งเป็นหลังๆ
จะบอกว่าข้างในไม่มีแอร์เลย  ตอนแรกก็ตกใจว่ามีแต่พัดลม
พอมานึกอีกที  'นี่เรามาเมืองหนาวนี่หว่า ?  จะเอาแอร์ไปทำไม? '


แวะสักการะ พระธาตุแม่เย็น ก่อนทานอาหารเย็น
จุดที่ยืนอยู่  สามารถเห็นวิวเมืองปายได้สบายๆ เลย
เมืองปายก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย  มองๆ แล้วก็ยังมีความเป็นธรรมชาติมากอยู่
ไม่มีตึกสูงๆ เหมือนแถวบ้านหรือในกรุงเทพฯ

อากาศเย็นนิดๆ  นั่งกินข้าวชิวๆ  บรรยากาศน่านั่งพักผ่อนมากๆ
ตอนแรกก็กินไปคุยไปเรื่อย  กะเอาชิวเต็มที่
สักพัก  พรึ่บ!!!!   ?

???



อยู่ๆ คนตรงหน้าก็หายไปในพริบตาเลยอ่ะ
แล้วพี่ขวัญ (ไกด์) ก็เอาเทียนมาจุดให้  กลายเป็นกินข้าวใต้แสงเทียนซะงั้น ?

ปายไฟดับทั้งเมือง!

พอไฟมา  ก็กินกันหมดพอดี  เค้าเรียกว่าเพิ่มบรรยากาศรึป่าวเนี่ย ??
... อากาศเริ่มเย็นขึ้นอีกนิดแล้วนะ

ถ  น  น  ค  น  เ  ดิ  น  ป  า  ย  .  .  .  .

สิ่งที่เหมือนกับถนนคนเดินของเชียงใหม่ก็คือ คนเยอะมากๆ
แบบว่าไม่ต้องเดินเองเลย  เดวก็มีคนดันหลังไปเองนั่นแหละ!

แต่ชอบถนนคนเดินของเชียงใหม่มากกว่า  เพราะมีของทำมือเยอะ
ที่ปายจะเน้นขายของที่ระลึกของปายมากกว่า
ทั้งเสื้อ  พวกกุญแจ  ต่างๆ นานา ที่บ่งบอกว่ามาปายแล้วนั่นเอง
ของส่วนใหญ่ก็น่ารักนะ  ราคาก็ไม่ต่างกันมาก

ของกินที่ขึ้นชื่อสุดๆ ก็คือ โรตีชีสกล้วย และ ข้าวปุ๋งงาดำ
อร่อยจริงๆ (คิวยาวมาก!) ได้กินของขึ้นชื่อแล้ว  ถือว่าถึงปายแล้ว!!~



ได้เสื้อปายมามากกว่า ๓ ตัว (ซื้อเยอะจนลืมนับเลย)
แล้วก็จัดการส่งโปสการ์ดถึงตัวเองเป็นที่เรียบร้อย ณ ร้านขายโปสการ์ดที่ถนนคนเดิน
จำไม่ได้ว่าเขียนอะไรบ้าง  เพราะรีบมาก  ต้องกลับรีสอร์ทแล้ว
:: วันนี้โปสการ์ดยังร่อนมาไม่ถึงเลย ::

พอกลับถึงที่พัก  ก็สำนึกได้ว่า ... มันหนาวมาก!
เนื่องจากมะกี้  คนเยอะมาก  มันเลยไม่รู้สึกว่าอากาศเย็นอ่ะ
แต่พออยู่ในห้อง  แทบจะไม่อยากเดินเลย  พื้นไม้เย็นมาก
เครื่องทำน้ำอุ่นในห้อง  ทำงานนะ  แต่ว่าน้ำไม่สามารถร้อนได้ดั่งใจ

ระดับความร้อนของเครื่องทำน้ำอุ่นที่ปายขั้น MAX คือระดับอุณหภูมิน้ำปกติที่ชลบุรี
มันเทียบกันแบบนี้เลย  หมดกำลังใจอาบน้ำเลยอ่ะ  หนาว วว ว ว ว~




หมดวันด้วยความเหนื่อย  และ  ปวดหลังอย่างที่สุด
วันรุ่งขึ้น . . . จะเป็นอีกหนึ่งวันที่รู้สึกประทับใจ . . . สถานที่ที่รอคอย !

๓๑.๑๒.๕๒
PAI Away