Bloggang.com : วาดดาว - จงอย่าใช้เพียงแค่..หัวใจตัวเอง

Bloggang.com : weblog for you and your gang

วาดดาว วาดฝัน ร้อยพันเรื่องราว

Group Blog

All blogs

จงอย่าใช้เพียงแค่..หัวใจตัวเอง

จงอย่าใช้เพียงแค่..หัวใจตัวเอง

จงฟังนะ จงฟังนะ จงฟังไว้ให้ดี
เปิดฉากองก์ 2 ด้วย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมกัน คือการมาพบบิดาของอังศุมาลิน และการไปพบคุณลุงของโกโบริ

คำของผู้อาวุโสทั้งสองเป็นไปในแนวทางเดียวกัน คือเกมการเมืองที่ดำเนินอยู่ ต้องพยายามรุกไล่ฝ่ายตรงข้ามให้ได้ อย่ายอมเพลี้ยงพล้ำเป็นอันขาด
หลวงชลาสินธุราช เอ่ยถึงข่าวที่อังศุมาลิน ใกล้ชิดโกโบริ

ฝ่ายนายพลโมริยะก็รู้ถึงความสัมพันธ์ ของหลานชายกับลูกสาวของคนในรัฐบาลไทย
แต่สิ่งที่ทั้งสองเตือนคืออย่าไว้ใจ อย่าเชื่อใจ สิ่งที่เห็นกับสิ่งที่เป็นต่างกัน

ใบหน้าของทั้งอังศุมาลินและโกโบริ เต็มไปด้วยความหนักใจ ชีวิตต้องดำเนินไปด้วยความคลางแคลงใจ อยู่ในวังวนของเลห์กล สงครามเข้าครอบงำแม้ในหัวใจเชียวหรือ

เมื่อจากมาอังศุมาลินนึกถึงสิ่งที่เธอได้ยินได้ฟังจากพ่อ ไม่ใช่คำไถ่ถามถึงความเป็นอยู่สุขทุกข์ที่ลูกเผชิญในภาวะสงคราม สิ่งที่ลูกทุกคนต้องการคือความรักเอาใจใส่หรืออ้อมกอดอันอบอุ่นของพ่อเท่านั้น

แต่กลับได้ฟังแต่เรื่องของเล่ห์เหลี่ยม หน้ากากที่แต่ละฝ่ายสวมใส่เข้าหากัน รวมถึงความสัมพันธ์ของเธอกับโกโบริก็ยังเป็นเรื่องของสงคราม เธอกำลังจะกลายเป็นหมากตัวหนึ่งที่ช่วยให้ฝ่ายญี่ปุ่นวางใจคุณหลวง หรือไม่ก็ให้ฝ่ายไทยระแวงกันเอง

แล้วความคิดของอังศุมาลินต้องหยุดลง เมื่อมีทหารญี่ปุ่น 3 คน เมาเหล้าโวยวายเสียงดัง คุยโวถึงความยิ่งใหญ่ของชนชาติของตน ยิ่งผู้คนหวาดกลัวก็ยิ่งเหิมเกริม จนอังศุมาลินทนไม่ได้ เข้าไปต่อว่าด้วยความเกลียดชัง

..ทำอย่างนี้มันเลวทราม ทำอย่างนี้มันเลวทราม

แทนที่จะสำนึก ทหารพวกนั้นตรงเข้ายื้อยุดหมายจะลวนลามอังศุมาลิน โดยไม่มีใครกล้าช่วยมากนัก

พอดีกับที่โกโบริผ่านมา ผู้หญิงคนเดียวที่ชัดเจนที่สุดในใจกำลังถูกทำร้าย โกโบริตรงเข้าขวางทันที พร้อมออกคำสั่งด้วยเสียงเฉียบขาดน่ากลัว ทหารพวกนั้นจำนายช่างใหญ่หลานชายนายพลโมริยะได้แทบจะสร่างเมา โกโบริตบหัวของทั้ง 3 คน ก่อนจะออกคำสั่งลงโทษอื่น สัญญาณเตือนภัยก็หวีดแหลมดังขึ้น พร้อมความอลหม่าน และเสียงระเบิดตามมา โกโบริหันไปหาหญิงสาวที่เขาห่วงใยเธอวิ่งหนีหายไปแล้ว

เขาวิ่งวนหาด้วยความร้อนรน ไม่มีคิดห่วงชีวิตตัวเองสักนิด จนได้พบเธอพร้อมกับเสียงระเบิดดังกึกก้อง ร่างของหญิงสาวสิ้นแรงสั่นสะท้านหวาดกลัวอยู่ในอ้อมกอดอันมั่นคง พร้อมจะเป็นกำแพงปกป้องเธอจากภยันอันตรายทุกสิ่ง

โกโบริพร่ำเรียกชื่อ ..ฮิเดโกะ ฮิเดโกะ ฮิเดโกะ คุณได้ยินผมไหม ฮิเดโกะ ฮิเดโกะ คุณจะไม่เป็นอะไร
ในความตระหนกสติอันเลือนลาง อังศุมาลินได้ยินเสียงนั้น.
..เสียงใครเรียกเรา หวานกังวาน แผ่วเบา
ชื่อโกโบริ ดังแว่วในความรู้สึกของอังศุมาลิน
แต่เธอไม่รู้ว่าเขาเรียกใครกัน..ฮิเดโกะ
โกโบริกอดอังศุมาลินไว้แน่นหวงแหน ทนุถนอม ยิ่งกว่าชีวิตตัวเอง พร้อมบอกว่า
..อังศุมาลินแปลว่าแสงตะวัน แสงสวรรค์ส่องนำทางสว่างไสว ฮิเดโกะคุณคืออาทิตย์ส่องใจ ฮิเดโกะจำไว้..ชื่อคุณ

แต่ความหวาดกลัวภาพผู้คนล้มตาย กระทบใจอย่างรุนแรง คำเพ้อถึงความตายและอาการทุรนทุรายของอังศุมาลิน เหมือนสิ้นหวังเธอขอให้เขาปล่อยให้ตายอยู่ตรงนี้
ทำให้โกโบริต้องบอกถึงทั้งหมดที่อยู่ในใจ เขาไม่มีวันปล่อยให้เธอเป็นอะไรไปแน่
เมื่อเธอคือ

..อาทิตย์ส่องใจ ฮิเดโกะจำไว้..ผมรักคุณ

คำรักของโกโบริ อ่อนหวาน จนหัวใจคนฟังหวั่นไหว
แม้จะยึดเอาคำสัญญาที่มีต่อวนัสมาแทรก แต่ภาพของวนัสก็เลือนลางเหลือเกินเมื่อโกโบริย้ำลงไปในหัวใจอังศุมาลินว่า..

ฮิเดโกะ..ผมรักคุณ

(ถึงฉากนี้ทีไรต้องเตรียมใจซึ้ง ทันทีที่เสียงระเบิดดัง ร่างของอังศุมาลินทรุดลงในอ้อมแขนโกโบริ
แสงไฟรอบๆ มืดสนิท เหลือแค่แสงสีอ่อนๆ ส่องตรงมายังคนทั้งสองเท่านั้น ก็ทำให้เราไม่นึกถึงเรื่องอะไรอีกนอกจากความรักของผู้ชายคนหนึ่งที่พร้อมจะปกป้อง ดูแล คนที่ตัวเองรัก
เสียงร้องหวานใสของน้ำมนต์ ทำให้รู้สึกตามไปว่าเสียงเรียก"ฮิเดโกะ" ของเซกิช่างหวานเสียนี่กระไร ยิ่งเห็นท่าพ่อดอกมะลิประคองศีรษะนางเอกไว้แนบอก อบอุ่นมากมาย เคลิ้มไปเลย

ตื่น ตื่น)

ความสัมพันธ์ของหญิงสาวชาวไทยผู้โชคดีกับหลานชายนายพลแห่งกองทัพญี่ปุ่น กลายเป็นข่าวครึกโครม เพราะต่างฝ่ายก็ต้องการประโยชน์จากข่าวนี้
ส่วนชาวบ้านธรรมดาเห็นข่าวก็พากันนินทา กับข่าวใหญ่ที่ได้รู้ โดยเฉพาะคนที่อิจฉาในบุญวาสนาของครอบครัวคุณอรอย่างยายเมี้ยน พูดรุนแรงถึงขั้น
..หญิงไทย ไม่รักศักดิ์ศรี ริเป็นอีตัว..
คำพูดชั่วร้ายออกจากจิตใจร้ายๆ ทั้งที่รู้จักครอบครัวนี้มานาน แต่เมื่อคิดว่าเขาจะได้ดีมีสุขเกินหน้าก็ริษยา ยังชักนำชาวบ้านคนอื่นๆ ให้คล้อยตามไปด้วย การพูดถึงคนอื่นในแง่ร้ายสนุกปากกว่าการชื่นชมยินดี..เป็นเรื่องธรรมดา
เป็นหน้าที่ของตาผลกับตาบัว ต้องเอาคืนด้วยวาจาร้ายกาจเช่นกัน ว่าคนเราคิดจะแข่งอะไรก็แข่งได้ แต่แข่งบุญวาสนา นั้นแข่งกันลำบากตายห่า นะยายเมี้ยน..ปากปลาร้า

เนื้อข่าวเดียวกันกับที่กำลังร่ำลือที่ตลาด คุณหลวงชลาสินธุราชก็จำเป็นต้องมาที่บ้านสวน เพื่อปรึกษากับแม่อร ภรรยาเก่าผู้ทำให้คุณหลวงรู้สึกผิดตลอดมาที่ทิ้งไปมีครอบครัวใหม่ คุณหลวงรู้สึกเหมือนตนเป็นคนแปลกหน้า เมื่อถูกถาม..
..นั่นหลวงชลาสินธุใช่ใหม มีธุระอะไรกัน ..มีธุระอะไร
นั่นซิ ต้องมีธุระเขาจึงมาที่นี่ได้ แม้ธุระนั้นจะเกี่ยวข้องกับลูกสาวโดยตรง แต่เหตุการณ์ที่ลุกลามไปมากก็เพราะเขาคือคนในรัฐบาล หน้าหนึ่งเป็นมิตรกับญี่ปุ่น อีกหน้าก็อยู่ฝ่ายเสรีไทยต่อต้านญี่ปุ่น จะรักษาความลับไว้คือการใช้ลูกเป็นประกัน

ฝ่ายญี่ปุ่นก็ทำเหมือนยินดีเหลือเกินกับการสานสัมพันธ์ด้วยการแต่งงานระหว่างโกโบริกับอังศุมาลิน ไม่มีใครคิดถึงหัวใจของคนทั้งสอง
อังศุมาลินได้ยินเรื่องราวโดยตลอด แม้จะต้องการปฏิเสธอย่างไรแต่ในใจก็รู้ดีว่าทุกอย่างที่เธอจะต้องทำก็เพื่อพ่อ พ่อที่เป็นเสรีไทย ชีวิตจะต้องเดินไปตามทางที่ถูกกำหนดโดยย้อนกลับไม่ได้นั้นก็เพราะเหตุผลของสงคราม

..นี่หรือคือความปวดร้าว มันเสียดแทงลึกในหัวใจ อยากร้องไห้ แต่ต้องเก็บเอาไว้ น้ำตาที่มันรินไหล หลบอยู่ข้างในหัวใจ..ตัวเอง

เมื่อจะต้องแต่งงานแล้ว อังศุมาลินก็คิดหาประโยชน์จากงานนี้ โดยจะลอบส่งเชลยฝรั่งออกไปนอกสวน แผนการณ์ที่จะให้ตาผลกับตาบัวแบกโลงศพเจาะรูไว้ ออกจากปากที่แข็งเท่ากับใจของอังศุมาลิน ไม่เห็นความสำคัญสักนิดว่าคือวันมงคลของตนเองกับโกโบริที่ทั้งชีวิตจะมีเพียง..ครั้งเดียว

วันแต่งงานเริ่มขึ้นพร้อมกับภาพตาผลกับตาบัวกำลังแบกโลงศพออกจากสวนอย่างมีพิรุธ ทหารในอู่มาพบเข้าต่อว่าเรื่องที่จะทำให้เกิดอัปมงคลในวันนี้ แต่ตาผลกับตาบัวก็เถียงว่าคนจะตายเลือกเวลาไม่ได้ สีหน้าตกใจเกินเหตุทำให้ทหารต้องการเปิดดูให้ได้
โกโบริในชุดทหารสีขาวสำหรับงานพิธีมาพร้อมกับหมอ เห็นเหตุการณ์ที่เขาพอจะเดาได้ว่าศพที่อยู่ในโลงคือใคร เธอคนนั้นทำได้ถึงเพียงนี้ แต่เมื่อเหตุการณ์ดำเนินมาไกลขนาดนี้แล้ว คงทำได้แค่ประชดด้วยใจเจ็บปวดไปว่า
..ศพทหาร..เพียงหนึ่งคน คงไม่ทำให้กองทัพแพ้ได้ ปล่อยเขาไปคงไม่ต่างกัน
ตบโลงอย่างแค้นใจบอกให้ศพนั้นรู้ตัว ก่อนที่ตาผลกับตาบัวจะหามออกไปด้วยอาการขาสั่น

อาการเศร้าซึมของโกโบริอยู่ในสายตาเพื่อนรักตลอด สิ่งที่โกโบริทำเพื่อผู้หญิงไทยคนนั้นหมอก็คงรู้บ้างไม่มากก็น้อย บางอย่างเป็นผลร้ายทั้งตัวโกโบริเองเสียด้วยซ้ำ ถึงจะรู้ดีว่าตัวตนของเพื่อนคนนี้เป็นอย่างไร แต่ก็อดตักเตือนอย่างเพื่อนร่วมสาบานกันมาไม่ได้

.. คุณเป็นซามุไร ที่ไม่ใช้คมดาบ หัวใจคุณไม่เคยอาบยาพิษร้าย
แต่โกโบริจงอย่างใช้เพียงหัวใจ แก้ปัญหาที่ควรใช้ ดาบป้องกัน
โกโบริงานแต่งงานนี้มีความหมาย มันไม่ใช่แค่เรื่องหัวใจเท่านั้น
มันคือเลห์กล ที่ใช้ไหวพริบกัน อย่าให้ใจคุณนั้นทำร้ายเอา
..เพราะถ้าใช้ แค่เพียงหัวใจ คงสักวัน คุณอาจพลาดพลั้งได้
ดาบของคนอื่น ปักลึกข้างใจ โปรดระวังเอาไว้ อย่าฟังแต่เสียง..หัวใจตัวเอง

แม้จะเข้าใจความหวังดีของเพื่อน แต่คนอย่างโกโบริก็ซื่อตรงต่อความรู้สึก ต่อหัวใจตัวเองเสมอ หากต้องแลกด้วยความผิดหวังเกลียดชังเขาก็ยินดี

(เพลงนี้เป็นเพลงแรกที่จำได้ตอนดูครั้งแรกเมื่อ 3 ปี ชอบความหมายของเพลงมาก ซามูไรที่ไม่ใช้ดาบ เปรียบเทียบนักสู้ชาวญี่ปุ่นที่ใช้หัวใจมากกว่าดาบ มีความขัดแย้งในตัวเอง ล้ำลึกจริงๆ สำคัญประทับใจเสียงคุณหมอมาก เพิ่งรู้ว่าเป็นหมอจริงๆ ซะด้วย มารู้อีกว่าคุณหมอคือพระเอกนางพญางูขาวที่เราดูละครดรีมบ็อกซ์เป็นเรื่องแรกและชอบมากๆ เลย มิน่าละ คุ้นๆ เสียงหล่อ หน้าใส - แอบปันใจจากโกโบริ นิดนึง )

งานแต่งงานที่ถูกจัดขึ้นในภาวะสงคราม มีจุดประสงค์เพื่อสานสัมพันธ์อันแนบแน่น ใบหน้าแขกเรื่อทั้งสองชาติต่างใส่หน้ากากยิ้มแย้มให้แก่กัน แต่สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในใจคือความหวาดระแวง ไม่เชื่อใจกันสักนิด โดยเฉพาะประธานทั้งสองฝ่ายคุณหลวงชลาสินธุราชและนายพลโมริยะ ดูปลาบปลื้มที่ต่อจากนี้ไปได้ผูกสัมพันธ์กันดุจญาติ

ลูกและหลานคือครอบครัวใหม่ที่ส่งเสริมมิตรภาพของทั้งสองชาติ แต่สิ่งที่อยู่ในใจคือแผนการณ์วางให้คนทั้งสองที่บังเอิญมาเกี่ยวพันกัน เป็นภาพลวงตาว่าต่างก็ซื่อสัตย์ ปฏิบัติตามสัญญาที่ให้ไว้อย่างดียิ่ง ในหัวใจของทั้งสองจะเป็นอย่างไรไม่สำคัญ

คู่บ่าวสาวสวยเหมาะสมกันอย่างที่สุด อังศุมาลินในชุดกิโมโนสีขาวสะอาดทำให้โกโบริมีความสุขเมื่อคิดว่าต่อจากนี้ไปเธอคือคนของเขา แต่เหตุการณ์ที่เกิดจากแผนการณ์ของเธอย้ำหัวใจให้เจ็บปวด แม้จะไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้แต่ก็ยินดีเพราะเขารักเธอ ส่วนเธอยินดีแต่งงานเพียงเพื่อช่วยเหลือศัตรู..ของเขา

อังสุมาลินต้องเดินเคียงข้างกับเจ้าบ่าวที่เธอคิดอย่างเจ็บแค้นว่าเขาคือคนที่ทำให้ต้องผิดสัญญาต่อวนัส งานแต่งงานนี้ก็เกิดขึ้นเพราะเขาใช้อำนาจ โดยไม่สนใจความรู้สึกของเธอสักนิด

ทั้งสองเดินรับคำยินดี กล่าวขอบคุณตามธรรมเนียม ดวงตาเท่านั้นบอกความรู้สึกที่มีต่อกัน
โกโบรินึกถึงคำของเพื่อน

..เพราะถ้าใช้แค่เพียงหัวใจ คงสักวันคุณอาจพลาดพลั้งได้ ดาบของคนอื่นปักลึกข้างใน โปรดระวังเอาไว้ อย่าฟังแต่เสียง..

ทุกก้าวที่เดินเคียงข้างโกโบริของอังศุมาลินเต็มไปด้วยความเจ็บช้ำใจ

..นี่หรือคือความปวดร้าว มันเสียดแทงลึกในหัวใจ อยากร้องไห้ แต่ต้องเก็บเอาไว้ น้ำตาที่มันรินไหน หลบอยู่ข้างใน..

ทั้งคู่รู้ดีว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้วและกำลังดำเนินไป ไม่ใช่งานแต่งงานและชีวิตที่หวังไว้ แต่ไม่ว่าจะรักหรือเกลียด ดีใจหรือเสียใจ จะต้องเก็บมันไว้ภายใน

..หัวใจตัวเอง

(เป็นฉากแต่งงานที่สวย ชุดขาวของบ่าวสาวขาวเด่นมาก แต่กลับทำให้รู้สึกสงสารมากกว่า ในขณะที่แขกทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส เจ้าบ่าวสุดหล่อกลับหน้าเครียด เจ้าสาวกิโมโนสวยมากหน้าเศร้า ยิ่งฟังเพลงที่ร้องพร้อมกัน บีบคั้นหัวใจคนดูจริงๆ)

ภาพชายหนุ่มผู้อยู่ในต่างแดนก็เขียนจมหมาย พรรณนาถึงความรักอันมั่นคงที่มีต่ออังศุมาลิน ไม่มีอะไรจะเปลี่ยนแปลงหัวใจของเขาได้

..อังศุมาลิน ตราบชั่วฟ้าดินสลาย จะรักเธอคนถึงวันตาย รอวันจะได้พบเธอ
..อังสุมาลิน ใจฉันโบยบินไปหา ข้ามน้ำทะเล ข้ามขอบฟ้า ข้ามกาลเวลา ไปหาเธอ...
ใบหน้าของวนัสเปี่ยมไปด้วยความหวัง เขาบอกให้เธอรออีกไม่นาน จะกับไปตามคำสัญญาของเขา และหวังว่าอังศุมาลินคงไม่ลืมสัญญา..ของเธอ

...รอนะจะกลับไป และหวังว่าเธอ คงไม่ลืมสัญญา
ประโยคสุดท้ายในจดหมายของวนัส ทำให้อังศุมาลินต้องร้องไห้ออกมาด้วยความคับแค้นใจ ขณะที่อยู่ในห้องหอเพียงลำพัง

พิธีแต่งงานที่เธอจำต้องเดินตามชายหนุ่มต่างชาติผู้นั้นตลอดเวลา เพื่อประชับความสัมพันธ์อันจอมปลอม ทำให้ต้องผิดสัญญาที่พยายามรักษามาตลอด อังศุมาลินเคยพบเจอการผิดสัญญาของพ่อ ทำให้ตั้งใจมั่นว่าจะไม่ผิดสัญญาต่อคนที่คิดว่าเขาคือ..คนรัก

เมื่อชายหนุ่มต้นเหตุก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความห่วงใยเจ้าสาวที่ต้องเหนื่อยมาตลอดวัน ภาษาญี่ปุ่นที่เขาถามอย่างอ่อนโยน แต่กลับทำให้อารมณ์เริ่มกรุ่นของอังศุมาลินระเบิดออกมา เหตุอันขุ่นเคืองทั้งหมดลงที่โกโบริ กิริยาที่แสดงออกแสดงถึงความชิงชัง ไม่ต้องการจะอยู่ใกล้ศัตรู ไม่รับรู้ความห่วงใยใดๆ

..อย่าเข้ามา ฉันเกลียดคุณจงจำไว้ เพระคุณคือศัตรูร้าย ไม่มีวันที่ฉันจะรักคุณ.. จงรู้ไว้

อังศุมาลินประกาศถึงคนรักที่กำลังจะกลับมา คำสัญญาของเขาคนนั้นและเธอที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง และยังคงรอคอยอยู่เสมอแม้จะแต่งงานกับโกโบริแล้วก็ตาม

หัวใจของโกโบริแบกรับความกดดันต่างๆ มาตลอดวัน การได้อยู่ชิดใกล้กับเจ้าสาวขอเพียงได้เห็นหน้าผู้ที่เป็นดังดวงตะวันก็จะทำให้เขามีแรงต่อสู้กับทุกสิ่ง เมื่อเห็นเธอร้องไห้เขาอยากปลอบโยนด้วยทั้งหมดของหัวใจที่มี แต่เธอกับแสดงความรังเกียจราวกับเขาคือผู้ฉุดคร่ารุกราน ทำร้ายหัวใจรักของเขาด้วยคำสัญญาต่อชายอื่น

..ผมเลวตรงไหน ผมทำผิดอะไร ฮิเดโกะ คุณมีคนรัก แต่รักคือสิ่งไหน
หัวใจของคุณ มันแข็งเย็นชา ดุจดั่งหินผา โดดเดี่ยว..เดียวดาย

โกโบริรู้จักอังศุมาลินดี เธอไม่รู้จักความรักเสียด้วยซ้ำ เธอยึดมั่นคำสัญญา ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่างไปตามหัวใจ

..ความรักคือสิ่งใด ฮิเดโกะคุณรู้ไหม ความรักคือสิ่งใด ฮิเดโกคุณรู้ไหม

คำถามของโกโบริยิ่งเติมเชื้อไฟให้ความโกรธของหญิงสาวลุกโชน ความรักคือสิ่งใด... ทำไมเธอจะไม่รู้ แต่พอค้นในใจตัวเองก็ยังตอบไม่ได้ว่าความรู้สึกที่มีให้วนัสคือความรักหรือไม่ และความรู้สึกหวั่นไหวที่มีต่อคนตรงหน้าคืออะไร เมื่อหาคำตอบไม่ได้ยิ่งพาล

..หยุด หยุดเดี๋ยวนี้ คุณมันอวดดี คุณมันอวดดี

ชายหนุ่มหมดความอดทน เขาไม่เคยทำให้เธอกระทบกระเทือนใดๆ เลย ความน้อยใจเริ่มกลายเป็นความคลั่งแค้น

..รู้ไว้ซิ ว่าคุณไม่เคยรู้จักรัก คุณไม่รู้จักหัวใจตัวเอง หัวใจตัวเอง..

ไม่ทันจบคำ สิ่งที่ไม่เคยคาดคิดก็เกิดขึ้น
เธอตบเขา ไม่ได้แรงพอจะทำให้ร่างกายเจ็บปวดนัก แต่หัวใจแทบแหลกสลาย

โกโบริก้าวอย่างรุกราน เมื่อเธอเห็นเขาเป็นคนหยาบช้าน่ารังเกียจ ก็จะเป็นอย่างที่เธอคิด เขาจะสอนให้คนใจแข็งรู้ว่าความรักแท้จริง..คืออะไร

..อยากรู้จักความรักไหม รักที่ยิ่งกว่าสิ่งใด รุนแรงกว่าพายุ เยือกเย็นกว่าลมหนาว แปรปรวนกว่าทะเล ร้อนแรงยิ่งกว่าไฟ

อังศุมาลินถอยหนี แต่ไม่พ้นจากร่างสูงไปได้ ผู้ชายที่เคยร้องเรียกชื่อเธออย่างอ่อนหวานโอบกอดป้องกันยามตื่นกลัวหายไปจากตรงนี้ เหลือเพียงผู้ชายที่กำลังทำตามหัวใจของตัวเอง ใบหน้าเคยอ่อนโยนเหี้ยมเกรียมจนน่ากลัว ท่อนแขนแข็งกร้าวโอบกระชับจนเจ็บปวด ยิ่งดิ้นรนก็ยิ่งรัดแน่น ราวกับไม่ใช่พ่อดอกมะลิคนดีคนเดิมอีกต่อไป ตอนนี้โกโบริคือผู้ชายคนหนึ่งจะสอนผู้หญิงไทยคนนี้ให้รู้จักความรักที่ต้องการครอบครองเป็นเจ้าของ

เพราะเขารักเธอ..สุดหัวใจ

..ฮิเดโกะ คุณคืออาทิตย์ส่องใจ ฮิเดโกะ จำไว้ผมรักคุณ

(เฮ้อ..ลุ้นซะเหนื่อยกะฉากนี้ ตอนที่ฟังซีดีรอการ restage ฟังเสียงเซกิ ตอนตวาด..รู้ไว้ซิ! ทีไรนึกภาพทุกทีว่าจะเกิดอะไรต่อไป พอมาถึง..อยากรู้จักความรักไหม? อยากตอบแทนอังศุมาลินเหลือเกิน
คราวนี้ก็ตั้งใจดูตาไม่กระพริบเอาใจช่วยตลอด ร้องเพลงตามอย่างลืมตัวทุกที เสียงโกโบริโดนตบดังมาก แก้มคงแทบยุบ 55 แต่เร้าใจดี บ้านหมุนไปซะก่อน กะจะดูต่อ ระทึกจริงๆ)

Create Date : 03 กันยายน 2550

Last Update : 15 กันยายน 2550 1:50:28 น.

50 comments

Counter : 3216 Pageviews.

แอบอ่าน blog ของคุณวาดดาวมาพักนึงแล้วค่ะ ขอบคุณมากสำหรับภาพสวยๆ และข้อความที่เล่าเรื่องได้อย่างงดงามและเก็บรายละเอียดได้ครบถ้วน ทำให้เรานึกถึงความรู้สึกประทับใจตอนที่ไปดูละคร... คุณเขียนเก่งจังเลยค่ะ

โดย: khaooat IP: 203.113.37.10 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:23:18:09 น.

ยินดีมากเลยค่ะคุณ khaooat
วาดดาวได้เห็นภาพ การแจกลายเซ็นต์ที่คุณเอามาฝากเหมือนกัน แจ่มมากเลย คุณน้ำมนต์สวย เซกิ หล่อหน้าใสเชียว วาดดาวถ่ายมาเหมือนกันแต่ไม่ได้มุมดีสักรูป 55
แวะมาคุย มาเล่าความประทับใจอีกนะคะ