เหยียนจื่อและหลีจิ้งไปคุนหลุนซวี้ เพื่อขอยืมที่บดยาเพื่อทำยาให้เด็กทารก (ลูกหลีจิ้ง) ฟื้นมีชีวิต ซือเหลียนช่วยทำยาให้เหยียนจื่อเพราะไม่สามารถอนุญาตให้คนของแดนปิศาจเข้ามายังคุนหลุนซวี้ได้
เพื่อเหยียนจื่อ..คู่นี้ก็น่ารักอยากให้ลงเอยกัน ..ซือหลาน เหยียนจื่อ..
เยียหัวกับไป๋เฉียนอยู่ที่แดนสวรรค์ เยียหัวเขียนแผนงานอยู่ ไป๋เฉียนพูดถึงประมาณว่าข้าเป็นศิษย์คุนหลุนซวี้ที่ไม่ชอบการเรียน(ในตำรา) แบบนี้ เยียหัวถามไป๋เฉียน อ้าวเจ้าไม่ชอบแล้วเจ้ามาอยู่ตรงหน้าข้าทำไม ไป๋เฉียนบอกก็ท่านดูดีเวลาที่กำลังขีดๆ เขียนๆ อยู่ (หวานอะ น่ารักมากเจ้)... อาหลี่กับเฉินหยู่กลับมาถึง..เฉินหยูถามเยียหัวว่าให้ข้าลองสัมผัสกายของเซียนระดับสูงหน่อยได้มั้ย ข้าไม่เคยพบท่านเซียนผู้หญิงที่ตำแหน่งสูงขนาดนี้มาก่อน..อาหลี่บอกไม่ได้หรอก ท่านแม่ข้าเป็นของท่านพ่อข้าคนเดียว คนที่จะสัมผัสท่านแม่ข้าได้มีเพียงท่านพ่อเท่านั้น....(เอาซิ น่ารักเว่อร์)..
เยียหัววาดรูปแต่ในรูปไม่มีเฉินหยู..เฉินหยูมองๆ ไป๋เฉียนบอกวันนี้เยียหัววาดมาทั้งวันแล้ว คงเหนื่อยมากแล้ว เยียหัวไม่พูดอะไร แต่เดินเข้าไปแบกไป๋เฉียน (ฮิ้ววว) แล้วแบกเดินเข้าห้องไป....(เขินอะ) เยียหัวขารุกก็นะ ไป๋เฉียนก็คอยรบกวนหยุดแป๊บ โน้นนี่นั่น ..ไป๋เฉียนบอกข้าได้หาวันที่เราจะแต่งงานกัน ให้ได้วันดีที่เราจะแต่งงานกัน เราแต่งงานกัน...เยียหัวทำหน้าแบบจริงอะ ไม่อยากเชื่อเลย เจ้าพูดอีกทีซิ ไป๋เฉียนบอก "ข้ารักท่าน ข้ารักท่านมากจริงๆ ข้าต้องการอยู่กับท่านตลอดกาล" (ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววว ) จูบกันไป จูบกันมา ---เยียหัวบอกเรามีลูกกันอีกคนเถอะ...(แล้วทั้งคู่ก็ผลิตลูกกัน เอ๊ะ ยังไง อร๊ายย)...
ใครว่าข้าเหนื่อย ใครว่าข้าหมดแรง..
ข้าจะมีน้องแล้ว..อาหลี่มิได้กล่าวไว้...
อร๊ายยยยยยยย เขิน มีความรุกแรง...
เจ้หยางมี่ พูดเยอะไปแล้ว...เค้ารอเชียร์อยู่... แต่นางแต่งหน้าสวยนะ
หน้าเยียหัว ดีใจที่ไป๋เฉียนจะแต่งงานด้วย.... (ถ้าแม่ทัพฉูนะหน้าไม่อย่างนี้แน่นอน จัดเลย)
อร๊ายยยยยยยย จูบจริง เขินมากกก (คนดูนะ)
ภาพมุมกว้างอย่างนี้ หมายความว่า...พวกเราโดนไล่ออกจากห้อง..
ที่คุนหลุนซวี้หลีจิ้งกับเหยียนจื่อกำลังพูดถึงซืออิน หลีจิ้งบอกซืออินก็คือไป๋เฉียน และซืออินเป็นคนที่ชัดเจนในเรื่องความรักความแค้นความเกลียด ถ้านางตัองการจะแตกหักนางจะทำได้ชัดเจนมาก (อันนี้น่าจะปูทางไปที่เรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น คือถ้าไป๋เฉียนรู้ว่าเยียหัวเป็นคนเอาตานางไปให้นางซู่จิน ไป๋เฉียนต้องเกลียดเยียหัวแน่ๆ)..
กลับมาที่เยียหัวกับไป๋เฉียนบนเตียง (อืมมมม เสร็จกิจงานผลิตลูก น่าจะกำลังเหนื่อย ) เยียหัวกำลังคิดถึงว่าถ้าม่อเหยียนกลับมา เวทที่ผลึกระฆังไว้ก็จะอ่อนแรงลง (เพราะม่อเหยียนใช้พลังชีวิตผลึกปิดระฆังไว้) และราชาปิศาจก็ต้องออกมาได้แน่นอน...เยียหัวถามไป๋เฉียนว่า ไป๋เฉียนจะใช้พลังชีวิตตนเองเพื่อปิดผลึกระฆังเพื่อปิดจอมมารไว้แทนม่อเหยียนมั้ย? ไป๋เฉียนบอกใช่ ข้าจะทำ ศิษย์ของคุนหลุนซวี้ทุกคนก็คิดเหมือนข้านี่แหละ...(เยียหัวคิดอืมมม ข้าจะต้องสูญเสียนางไป นางจะต้องใช้พลังชีวิตตนเองไปปิดผลึกระฆังแน่ๆ ..อืมม เยียหัวนะเยียหัว พระเอกเกิน)
ไป๋เฉียนบอกเยียหัว ท่านกับม่อเหยียนแตกต่างกันนะ ตาของม่อเหยียนสีดำกว่าท่าน เขายังไม่แก่แต่เขาทำตัวแก่ แม้กระทั่งมหาเทพตงหัว (ม่อเหยียนก็ทำตัวแก่กว่า) (ไป๋เฉียนแอบใส่ยาที่เซียนเจ่อเหยียนให้มาในน้ำชาของเยียหัวเพื่อให้ร่างกายเขาแข็งแรงโดยที่เขาไม่รู้..... )
มาที่ซู่จิน (ยังไม่ยอมหยุดความเลว) มาใส่ไฟแม่ของเยียหัว...บอกเห็นไป๋เฉียนใส่ยาลงไปในน้ำชาของเยียหัว ต้องเป็นยาเสน่ห์ของพวกจิ้งจอกแน่แน่เลย ที่ต้องการให้เยียหัว บลา บลา บลา......แม่เยียหัวเลยมากับซู่จินไปตำหนักของเยียหัว พยายามจะห้ามเยียหัวดื่มน้ำชา เยียหัวบอกไป๋เฉียนชงชาด้วยยาจากเซียนเจ่อเหยียน....แม่เยียหัวเลยบอกว่าอืมงานแต่งงานคงต้องจัดขึ้นให้เร็วกว่านี้...เยียหัวยิ้มดีใจมีความสุข (ดูหน้านางซู่จิน)..........ตำหนักของเยียหัวได้รับการตกแต่งเตรียมงานแต่ง..เยียหัวบอกพวกคนรับใช้ว่าไป๋เฉียนกำลังจะแต่งเข้ามาเร็วๆ นี้...นางซู่จินได้ยินก็หงุดหงิด (จิตริษยาตลอด)....
แต่แล้วเยียหัวก็ต้องไปเกิดบนโลกมนุษย์ก่อนเพื่อรับโทษที่ไปฆ่า 4 สัตว์ประหลาด ทำให้งานแต่งงานต้องเลื่อนออกไป...