|
|
สองเดือนกับการตะลอนบังคลาเทศ (Chittagong & Syhlet)
หลังมีเอเจนซี่ติดต่อมาให้ไปทำงานชิ้นหนึ่งที่ประเทศบังคลาเทศ ซึ่งต้องไปอยู่ตั้งสองเดือนแน่ะ อืมม์ หลังจากคิดอยู่พักใหญ่ๆ ก็เลยตอบตกลงไป เพราะดูแล้วไม่น่าไปอยู่เท่าไหร่ (เราเสพข้อมูลเกี่ยวกับประเทศนี้น้อยด้วยหละ) แต่ก็นะ ดีกว่าตกงาน อีกอย่างลองไปดูซิว่าจะเป็นอย่างรัย บ้านเมืองเขาจะเหมือนที่เห็นใน ทีวีป่าวเอ่ย
จากนั้นเริ่มต้นวางแผนการเดินทางซะหน่อย เริ่มจากนำหนังสือเชิญจากเอเจนซี่ ไปติดต่อสถานทูตบังคลาเทศ แถวๆเอกมัย กรอกเอกสาร เสียเงิน 5,000บาท (เฮ้อ ลงทุนอีกแระ) ใช้เวลาสามวันทำการถึงจะใด้ (เราขอแบบ Mutiple entry 1year) เข้าออกใด้หลายครั้งภายในเวลาหนึ่งปี แต่ละครั้งอยู่ใด้แค่ 30 วัน
และแล้วก็จองตั๋วเครื่องบินไปกลับ อิอิ อันนี้เบิกใด้ ลุยโลด การบินไทยดีกว่า ในราคา 24,000 (ตั๋วสามเดือน)
จากนั้นก็ถึงวันเดินทาง ออกจากเมืองไทยประมาณเที่ยงๆ ถึงโน้นบ่ายสามใด้มั่ง (จำไม่ใด้แล้วอะ
) ออกจาก กทม ไปเมืองดาร์ก้า (เมืองหลวงนะเนี่ย) พอลงเครื่องปั๊ป โอ้โหตกใจหมดเลย คนเยอะมากมายก่ายกองอะไรเช่นนี้ มากแบบล้นสนามบินเลยอะ สงสัยทำมัยมาจากไหนกันนะ รับกระเป๋าเสร็จก็เดินออกมาตรวจคนเข้าเมือง โชคดีที่ไม่เยอะ เพราะส่วนใหญ่เป็นคนชาตินี้ แถวคนต่างชาติเลยไม่ยาว พอเรียบร้อยจากตรงนี้ก็เดินออกมาเพื่อจะออกข้างนอก แต่ก็เจออีกด่านซึ่งเป็นด่านตรวจอีกแระ ทีนี้และแถวยาวมากๆ เราก็ต่อแถวไอ้คนพวกนี้(พลเมืองประเทศนี้แหละ) แต่เชื่อไหมว่า มันแซงคิวตลอดเลย ใครมาก็แซง แซงแม้แต่พวกมันเองยังไม่เว้น แซงแบบว่าไม่สนใจใครอะ ด้านมากๆ

มีเสียงโวยวายจากพวกมัน (ชิ ยอมรับว่าไม่ชอบพวกนี้มากๆ เพราะเคยเจออยู่บ่อยๆ นิสัยไม่ดี ไม่มีความเกรงใจ) เอางัยอะที่นี้ ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยย เดินออกจากแถว ไปคุยกับเจ้าหน้าที่ แต่เขาก็ใจดี ยอมให้เราออกอีกทาง ไม่ต้องตรวจมันแระ 
สนามบินนานาชาติ เมืองดาร์ก้า กลางวัน

สนามบินนานาชาติ เมืองดาร์ก้า กลางคืน

อันนี้ภายนอกสนามบิน จะมีลูกกรงกั้นไม่ให้ผู้ที่มารับญาติเข้าไปข้างใน งง อยู่เหมือนกัน เพราะรู้สึกเหมือนเขามาเยี่ยมนักโทษเลยอะ

แท็กซี่สนามบิน

และแล้วก็ออกมาข้างนอกจนใด้ แล้วเรียกแท็กซี่ ไปยังออฟฟิส แท็กซี่ก็นะ แหม เก่าซะเกินแกง จะไปถึงไหมเนี่ย เฮ้อ และแล้วเขาก็พามาถึงจนใด้ จากนั้นก็เข้ารายงานตัวกับเจ้านายฝรั่ง ตามระเบียบ ดันเจอเจ้านายฝรั่งและอีกหลายคน ที่เคยคุ้นเคยมา ตั้งแต่พวกนี้มาทำงานโปรเจ็คเมืองไทย โหดีใจมาก อิอิ คนกันเองทั้งนั้น หลังจากพูดคุยกันหอมปากหอมคอ ก็แยกย้ายกันไปทำงาน เราก็เข้าไปชงกาแฟซักหน่อย เครียดกับการเดินทางมาหลาย ชม เดินสำรวจไปถึงห้องครัว เจอผู้ชายกำยำสองคนนั่งอยู่ในห้องครัว (เจ้าถิ่นซะด้วย) พอเราจะหยิบกาแฟ เขาก็เดินมาบอกว่าอยู่เฉยๆ เดี๋ยวเขาจัดการให้ ใอ้เราก็งงอะเด่ มัยต้องทำให้ด้วยฟะ เราชงเองก็เป็นนี่ แต่มารู้ภายหลังว่า เขาสองคนเป็นแม่บ้าน ที่นี่ (ผู้ชายทำงานผู้หญิงอยู่บ้าน ทำงานบ้าน ที่นี่จะเป้นแบบนี้) ใด้มาแระหนึ่งแก้ว ถือมาดื่มในห้องประชุม
และแล้วสายตาเหลือบไปเห็นอะไรแว๊ปๆสีเหลืองๆตรงข้อมือ ของผู้ชายคนหนึ่ง เขาก็หันมาเห็นข้อมือเราเหมือนกัน อิอิ นั่นคือสายรัดข้อมือ เรารักในหลวง นี่เอง 555555 รู้เลยว่าเป็นคนไทย จากนั้นเดินเข้าหากันเลยทักทายกันนาน เขามาอยู่ที่นี่ก่อนเราครึ่งเดือนแระ
และแล้วก็เข้าห้องประชุม เพื่อคุยเรื่องงาน คุยจบเขาบอกว่าให้รอเอาตั๋วเครื่องบิน เพื่อบินไปเมืองจิตตะกอง เย็นนี้เลย เอ้า บินอีกแล้วรึ เฮ้อ ถามเขาว่ามัย ต้องให้เราบินมาที่นี่ด้วย แทนที่จะบินไปเมืองจิตตะกองเลย เฮ้อ เขาบอกว่านั่นอะซิทำไมคุณไม่บินไปจิตตะกองเลย งง ครับท่านงง เอาหวะไหนๆก็ไหนๆแระ ดีที่ไม่ต้องจ่ายค่าตั๋วเครื่องบิน จากนั้นก็บินต่อไปยังเมืองจิตตะกอง ถึงจิตตะกอง สามทุ่ม มีรถมารับ (ดีหน่อย) จากนั้นก็พาไปที่ รร ซึ่งอยู่ตึกเดียวกับออฟฟิส เอาฟะ แพงหน่อยก็ขอนอนก่อน เหนื่อยมากแระวันนี้ เดินทางทั้งวัน 
เช้าวันใหม่ตื่นมา จัดเจงตัวเองเรียบร้อย ทานมื้อเช้า เก็บของ จ่ายตังค์ ขนของขึ้นออฟฟิส กะว่าวันนี้จะหา รร ใหม่นอน รายงานตัวเสร็จ ออกไปทำงานแต่มิวาย เอาของติดไปด้วย อิอิ เสร็จเรากะจะแว๊ปหา รร ด้วย 555
และแล้วก็หา รร ใด้ ซึ่งยากพอควรเพราะมันไม่มีที่ที่เหมาะกับเรา ไม่ใช่เรื่องมากนะ แต่ที่นี่มันมี รร ไม่เยอะเท่าไหร่ที่เราจะพักใด้ ที่มีก็แพงซะ ก็เลยใด้มาในราคา คืนละ 1,600 Taka ( 1 Taka = 2 บาท) กะว่าพักไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหาที่ใหม่ใด้
มาดูรูปบรรยากาศเมืองจิตตะกองกันดีกว่า ขอบอกก่อนนะว่าถ่ายจากมือถือ ไม่ชัดเลย (พอดียังไม่ใด้ไปเที่ยวที่ไหน อาจจะมีที่ที่ดีกว่านี้ แต่ยังหาไม่เจอ หุหุ)


อันนี้พี่ท่านเล่นมากันเป็นทีมเลยอะ ที่นี่จะมีคนเดินมาขอเงินเยอะมากๆ เรียกว่าเดินสองเมตรจะเจอหนึ่งคน เยอะจริงๆ คิดดูประชากร 180 ล้านคน แต่พื้นที่ประเทศเล็ก

จากนั้นก็ทำงานไป ไม่มีอะไรมาก และแล้วหลังจากผ่านไปสี่วัน ก็มีเรื่องต้องเดินทางอีกแล้ว ตอนเช้าเข้าออฟฟิส เจ้านายเดินมาหา แล้วบอกข่าวร้ายว่า คุณต้องเดินทางไปเมือง Syhlet (อยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) เพื่อไปช่วยทำงานที่โน่น เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ ช่วยสอนคนที่โน่นให้เป็นแล้วก็กลับมา จากนั้นก็ให้น้องลีม่า (Admin สาวสวย) จัดการเอาตั๋วเครื่องบินมาให้เรา บินจากจิตตะกองไปดาร์ก้า แล้วบินจากดาร์ก้าไป Shylet อีกที จัดเจงเข้า รร เก็บของ จ่ายเงิน ดีนะที่เก็บของไปหมด เพราะ หลังจากไปแล้วไม่ใด้กลับเมืองนี้อีกเลย อยู่ที่โน่นจนครบสองเดือน โฮ โฮ โดนฝรั่งหลอกซะงั้น 
จากนั้นออกเดินทางเที่ยงวัน ไปถึงเมือง Syhlet สามทุ่ม อีกแล้วที่ต้องเหนื่อยมากๆ แต่ก็ดีที่มีคนมารับ และจอง รร ใว้ให้แล้ว ถึง รร หลับฝันดีเลยเรา บินครั้งนี้บินด้วยเครื่องบินเล็ก ขนาดน่าจะ 30 ที่นั่งใด้มั่ง เที่ยวนี้ดันมีผู้โดยสารบนเครื่อง 5 คนเอง น่ากลัวยังงัยไม่รู้อะ
เมืองนี้อากาศดีมาก ผิดกับเมืองจิตตะกองเลย ที่นี่อากาศกำลังหนาว ลงเครื่องปั๊ปต้องเอาเสื้อกันหนาวมาใส่เลยอะ จากการที่ใด้เดินทางไปทำงานในเมืองบ้าง ชนบทบ้าง เริ่มชอบที่นี่แล้วอะ เมืองก็เล็กๆดี บรรยากาศเหมือนๆบ้านเรา มีทุ่งนา มีสวนยางพารา มีไร่ชา ชาที่นี่อร่อยนะ ขึ้นชื่อด้วย มีโอกาสผ่านไปก็เลยเอาภาพมาฝากกัน
บรรยากาศเมืองเล็กๆ น่าอยู่ดี

รถรับจ้าง มีสามล้อปั่น และก็อีกแบบคล้ายๆตุ๊กๆบ้านเรา

ไร่ชา ซึ่งอยู่นอกเมืองไปประมาณ 100 km ของจริงสวยมากๆ


นี่ก็เป็นสวนยางพารา นึกถึงนครศรี บ้านเกิดเลยอะ 

อันนี้น่ารักซะมะมี

สงสัยใช่ไหมว่าไปทำอะไรถึงที่โน่น อิอิ (หรือเปล่าเอ่ย) งั้นเอารูปมาให้หายสงสัยเลยดีกว่า เหอๆๆๆ


ข้างในตู้จะเป็นแบบนี้แหละ

รูปนี้นายแบบจำเป็น เพื่อนซี้ (วิศวกรเจ้าถิ่น)

เฮ้อ รูปหมดแล้วอะ ถ่ายมาน้อยมาก เพราะต้องทำงาน เยอะมาก สองเดือนเต็มๆ ไม่มีวันหหยุดเลยอะ วันละอย่างต่ำ 13 hr อะ
อีกอย่างไม่เจอสิ่งที่เป็นสถานที่ท่องเทียวเลยอะ เขาบอกว่ามีน้ำตกด้วยนะ แต่ไม่มีโอกาสใด้ไป ภาพที่ถ่ายทั้งหมดถ่ายจากสถานที่ที่ไปทำงานทั้งนั้น
อาหารการกิน ที่นี่สุดยอดครับ เหมาะสำหรับคนที่จะลดความอ้วนเลยอะ เพราะกินไม่ลงจริงๆ (เราไม่เรื่องมากอยู่แล้ว แต่มันก็อะนะ) แต่ก็ต้องกินเพื่ออยู่รอด แต่ส่วนใหญ่ มื้อกลางวันจะอดซะ เพราะร้านอาหารที่มีอยู่ เข้าไม่ถึงจริงๆ ไม่รู้จะบอกงัยดี ไม่ใด้ดูถูก แต่มันไม่เหมาะกับ คนง่ายๆอย่างเราเลย
โรตี เป็นอาหารหลักของที่นี่ แต่มันไม่เหมือนที่บ้านเรา เป็นแผ่นๆหนาๆ ทานกับแกงเนื้อ หรือแกงปลา ไม่ใด้ทานกับนมข้นหรือน้ำตาล แต่อร่อยมาก เพราะแป้ง หนานุ่มดี
ชอบไปเดินตามตลาดสด ผักจะเยอะหน่อย ปลาราคาแพงมาก เพราะส่วนใหญ่นำเข้ามาจากพม่า เคยซื้อผักมาใส่มาม่าเลย อิอิ (กลัวขาดสารอาหารอะ หุหุ) ที่นี่ไม่มีน้ำแข็ง ถ้าจะทานน้ำต้องหาร้านที่มีตู้แช่ ถึงจะใด้น้ำเย็นๆดื่ม ค่าครองชีพถูกมาก เรียกว่าทานอาหารใน รร สี่ดาว มื้อละ 200 กว่าบาทเอง (สั่งเต็มโต๊ะเลยอะ)
แว่วๆ ใด้ข่าวจากสายที่โน่นว่า อาจจะใด้กลับไปอีกระรอกหนึ่ง คราวนี้น่าจะอยู่เป็นปีเลยหละ เอ้อ (ดีใจนะเนี่ย อิอิ ไม่อยากตกงานนานๆ) ถ้าใด้ไปอีกรอบหละก็จะเอาเสบียงไปให้เพียบ อ๋อและก็ไม่ลืมที่จะเอาหม้อหุงข้าวไปด้วย สัญญากับตัวเองใว้แระ
จบแล้วครับ พี่น้องครับ ใว้ใด้ไปเยือนอีก จะเอากล้องแจ่มๆ ไปแล้วหละ

| Create Date : 20 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 26 ตุลาคม 2550 22:10:59 น. |
|
32 comments
|
| Counter : 7788 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: believe IP: 58.64.109.108 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:07:52 น. |
|
|
|
โดย: 2.0 Q VVTI วันที่: 18 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:50:36 น. |
|
|
|
| โดย: แก้ว IP: 124.120.100.90 วันที่: 6 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:13:49 น. |
|
|
|
| โดย: ปาย IP: 124.120.28.175 วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:11:47:38 น. |
|
|
|
| โดย: ต่ะ IP: 124.121.176.199 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:11:52 น. |
|
|
|
| โดย: 2.0 Q VVTI IP: 117.47.247.37 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:55:49 น. |
|
|
|
| โดย: muay IP: 58.9.106.35 วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:17:10:00 น. |
|
|
|
| โดย: มะนาวไม่มีน้ำ IP: 222.123.113.188 วันที่: 27 สิงหาคม 2552 เวลา:14:12:40 น. |
|
|
|
| โดย: ยุ้ย IP: 146.23.250.105 วันที่: 28 สิงหาคม 2552 เวลา:21:56:11 น. |
|
|
|
| โดย: เต่า IP: 192.168.1.73, 203.202.255.76 วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:11:49:29 น. |
|
|
|
| โดย: เต่า นครสวรรค์ IP: 192.168.1.73, 203.202.255.76 วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:12:01:25 น. |
|
|
|
โดย: 2.0 Q VVTI วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:12:16:38 น. |
|
|
|
| โดย: K IP: 125.26.150.169 วันที่: 10 เมษายน 2553 เวลา:12:06:10 น. |
|
|
|
| โดย: ิnsn bsc IP: 124.122.179.50 วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:20:00 น. |
|
|
|
| โดย: จั่น IP: 180.180.92.241 วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:52:35 น. |
|
|
|
| โดย: พน IP: 61.90.94.183 วันที่: 25 กันยายน 2554 เวลา:12:17:41 น. |
|
|
|
| โดย: ประพน IP: 58.9.95.87 วันที่: 1 ตุลาคม 2554 เวลา:0:04:05 น. |
|
|
|
| โดย: somsak IP: 203.81.165.122 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2554 เวลา:14:09:49 น. |
|
|
|
| โดย: เคิร์ต IP: 110.169.249.129 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:21:38:12 น. |
|
|
|
| โดย: อุษณีย์ IP: 171.7.218.191 วันที่: 23 เมษายน 2555 เวลา:0:04:48 น. |
|
|
|
| โดย: bb IP: 115.67.32.78 วันที่: 11 พฤษภาคม 2555 เวลา:20:41:56 น. |
|
|
|
| โดย: กระเพาะปลา ^^ IP: 180.234.140.53 วันที่: 28 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:32:58 น. |
|
|
|
| โดย: นกกระจิบ IP: 1.1.167.27 วันที่: 15 มิถุนายน 2556 เวลา:15:35:56 น. |
|
|
|
| โดย: เปมิกา นันเมือง IP: 14.207.46.178 วันที่: 29 กรกฎาคม 2556 เวลา:22:10:03 น. |
|
|
|
| โดย: สนธยา IP: 202.5.37.65 วันที่: 2 มกราคม 2557 เวลา:11:33:53 น. |
|
|
|
| โดย: Rose IP: 124.122.107.39 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2557 เวลา:13:58:16 น. |
|
|
|
| โดย: sippee IP: 122.155.38.192 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:26:30 น. |
|
|
|
| โดย: สร้อยทอง IP: 1.46.74.164 วันที่: 29 สิงหาคม 2558 เวลา:19:02:44 น. |
|
|
|
| โดย: Pammy IP: 192.99.14.34 วันที่: 3 เมษายน 2559 เวลา:15:14:40 น. |
|
|
|
| โดย: Pammy IP: 192.99.14.36 วันที่: 3 เมษายน 2559 เวลา:15:20:58 น. |
|
|
|
| โดย: ศิริ IP: 58.11.3.69 วันที่: 5 มิถุนายน 2559 เวลา:12:45:47 น. |
|
|
|
| |
|
|
งานคุณโหดดีนะคะ แต่ก็น่าสนุกด้วย อ่านแล้วนึกภาพออกเลยค่ะ