|
|
บทสวดมนต์แปล - ธรรมะและข้อคิดมงคล (๓)
บทสวนมนต์แปล
การสวดมนต์นั้นก่อให้เกิดอานิสงส์ ที่จะไล่ความขี้เกียจ อารมณ์เบื่อ เซื่องซึม ง่วงนอนเกียจคร้าน ทำให้เกิดความแช่มชื่นกระฉับกระเฉง จิตเป็นสมาธิ ที่จะต้องสำรวมใจ และเมื่อจิตเป็นสมาธิ ความสงบเยือกเย็นในใจก็บังเกิดขึ้น การสวดมนต์โดยที่รู้คำแปล รู้ความหมายนั้น ย่อมทำให้ผู้สวดได้ปัญญา กล่าวคือ เวลาสวดหากพิจารณาคิดตามไปด้วย ก็จะทำให้เกิดปิติ เกิดสมาธิ และเกิดปัญญา ซึ่งนับเป็นการปฏิบัติที่ถูกต้องและสมบูรณ์
ผู้ใดสวดมนต์หรือฟังสวด และเข้าใจตามไปด้วย นับว่าได้บุญถึงสองชั้น คือ เป็นการประกาศพระธรรมและสืบต่ออายุของพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวและมั่นคงตลอดไป
อะภิณหะปัจจะเวกขะณะปาฐะ
(หันทะ มะยัง อะภิณหะปัจจะเวกขะณะปาฐัง ภะนามะ เส)
ชะราธัมโมมะหิ ชะรัง อะนะตีโต (ผู้หญิงว่า ตา)
เรามีความแก่เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้
พะยาธิธัมโมมะหิง พะยาธิง อะนะตีโต (ตา)
เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้
มะระณะธัมโมมะหิ มะระณัง อะนะตีโต (ตา)
เรามีความตายเป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้
สัพเพหิ เม ปิเยหิมะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว
เราจะละเว้นเป็นต่างๆ คือว่าจะต้องพลักพรากจากของรักของเจริญใจทั้งสิ้นไป
กัมมัสสะโกมะหิ กัมมะทายาโท กัมมะโยนิ กัมมะพันธุ กัมมะปะฏิสะระโณ
เรามีกรรมเป็นของของตน มีกรรมเป็นผู้ให้ผล มีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นผู้ติดตาม มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
ยัง กัมมัง กะริสสามิ กัลละยาณัง วา ปาปะกัง วา ตัสสะ ทายาโท ภะวิสสามิ
เราจักทำกรรมอันใดไว้ เป็นบุญหรือเป็นบาป เราจักเป็นทายาท คือว่า จะต้องได้รับผลของกรรมนั้นสืบไป
เอวัง อัมเหหิ อะภิณหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
เราทั้งหลาย ควรพิจารณาอย่างนี้ ทุกวัน ทุกวัน เถิด
---------------------------------------------
กายะคะตาสะติปาฐะ
(หันทะ มะยัง กายะคะตาสะติปาฐัง ภะนามะ เส)
อะยัง โข เม กาโย กายของเรานี้แล
อุทธัง ปาทะตะลา เบื้องบนแต่พื้นเท้าขึ้นมา
อะโธ เกสา มัตถะกา เบื้องต่ำแต่ปลายผมลงไป
ตะจะปะริยันโต มีหนังหุ้มอยู่เป็นที่สุดรอบ
ปุโรนานัปปะการัสสะ อะสุจิโน เต็มไปด้วยของไม่สะอาด มีประการต่างๆ
อัตถิ อิมัสสะมิง กาเย มีอยู่ในกายนี้
เกสา คือ ผมทั้งหลาย
โลมา คือ ขนทั้งหลาย
นะขา คือ เล็บทั้งหลาย
ทันตา คือ ฟันทั้งหลาย
ตะโจ คือ หนัง
มังสัง คือ เนื้อ
นะหารู คือ เอ็นทั้งหลาย
อัฏฐิ คือ กระดูกทั้งหลาย
อัฏฐิมิญชัง เยื่อในกระดูก
วักกัง ม้าม
หะทะยัง หัวใจ
ยะกะนัง ตับ
กิโลมะกัง ผังผืด
ปิหะกัง ไต
ปัปผาสัง ปอด
อันตัง ไส้ใหญ่
อันตะคุณัง ไส้น้อย
อุทะริยัง อาหารใหม่
กะรีสัง อาหารเก่า
มัตถะเก มัตถะลุงคัง เยื่อในสมอง
ปิตตัง น้ำดี
เสมหัง น้ำเสลด
ปุพโพ น้ำเหลือง
โลหิตตัง น้ำเลือด
เสโท น้ำเหงื่อ
เมโท น้ำมันข้น
อัสสุ น้ำตา
วะสา น้ำมันเหลว
เขโฬ น้ำลาย
สิงฆาณิกา น้ำมูก
ละสิกา น้ำไขข้อ
มุตตัง น้ำมูตร
เอวะมะยัง เมกาโย กายเรานี้อย่างนี้
อุทธังปาทะตะลา เบื้องบนแต่พื้นเท้าขึ้นมา
อะโธ เกสามัตถะกา เบื้องต่ำแต่ปลายผมลงไป
ตะจะปะริยันโต มีหนังหุ้มอยู่เป็นที่สุดรอบ
ปุโร นานัปปะการัสสะ อะสุจิโน เต็มไปด้วยของไม่สะอาด มีประการต่างๆ อย่างนี้แล
---------------------------------------------------
คัดลอกจาก
หนังสือสวดมนต์ ทำวัตรเช้า เย็น
วัดป่าสาลวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา
| Create Date : 26 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 26 ตุลาคม 2552 21:36:34 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 2569 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ส.พุทธ IP: 122.155.35.188 วันที่: 13 ตุลาคม 2558 เวลา:22:59:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
บทความในกลุ่ม ข้อคิด-ธรรมะ ได้ถูกเรียบเรียงขึ้น โดยบางบทความได้คัดลอกและสำเนาภาพมาถ่ายทอดจากหนังสือธรรมะต่างๆ หรือหนังสืออื่นที่เกี่ยวข้อง ทั้งนี้ ด้วยเจตนาประสงค์จะให้ธรรมะอันเป็นสัจจะและมงคลของพระพุทธศาสนาได้รับการเผยแพร่และเข้าถึงพุทธศาสนิกชนหรือผู้ที่สนใจให้ได้มากที่สุด รวมทั้งให้บทความธรรมะได้ถูกรวบรวมไว้ในรูปแบบที่จะสะดวกแก่การสืบค้นและเข้าถึงในภายหลัง
ผู้ที่ประสงค์จะคัดลอกไปเพื่อประโยชน์ทางพาณิชย์ กรุณาตรวจสอบกับต้นฉบับหรือเจ้าของลิขสิทธิ์ ด้วยครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
