Bloggang.com : EmilyWeird - Welcome to my life [part IV]

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Welcome to my life [part IV] - บ้านแสนสุข

สวัสดีค่ะ

วันนี้จะมาเล่าเรื่องบ้านให้อ่านกัน

ท้าวความซักนิดก่อน บ้านดิชั้นเป็นบ้านเดี่ยว อาศัยอยู่กับ 4 คนมาตั้งแต่สมัยที่ซอยยังไม่เจริญ เมื่อก่อนข้างบ้านฝั่งนึงเป็นบ้านแม่ค้าส้มตำ อีกฝั่งนึงเป็นสวน หลังบ้านเป็นสวน หน้าบ้านเป็นถนน เราอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขสี่คน พ่อ แม่ ลูก ลูก

และแล้วความเจริญก็เข้ามา ในซอยเรามีคอนโด เรียกว่าคอนโดอาจจะฟังดูยิ่งใหญ่ไป เอาเป็นห้องเช่าขนาดพอจิ้งหรีดดิ้นตาย เจ้าของที่เกิดงก มีที่สามเหลี่ยมเล็กๆอยากหารายได้ เลยสร้างห้องเช่าเก็บเงินรายเดือน คนมาอาศัยก็จะเป็นคนประเภทที่สามารถนอนห้องแคบๆหลับได้ มีเงินจ่ายรายเดือนไม่ต้องมาก คุณภาพมนุษย์ในซอยก็เจริญลงตามประเภท

นอกจากนั้น หลังบ้านที่เคยเป็นสวนก็ถูกความเจริญแผ่ปกคลุม ครึ่งหนึ่งแปลงร่างเป็นตึกแถว อีกครึ่งหนึ่งกลายเป็นสวนร้าง (คิดว่าเจ้าของสวนขายที่ครึ่งนึงไปแล้วรวย ไม่ต้องทำมาหากินอีกต่อไปก็เลยปล่อยสวนตามยถากรรมไว้รอขาย) ซึ่งหลังบ้านดิชั้นครึ่งหนึ่งจะชนกับหลังตึกแถว อีกครึ่งนึงจะชนกับสวนร้าง (หรือจะเรียกว่าป่า??)

บ้านซ้ายมือที่เคยเป็นร้านส้มตำที่หล่อเลี้ยงเส้นเลือดเรามาก็ตัดสินใจขาย พ่อดิชั้นก็เลยซื้อไว้แล้วให้คนเช่า ซึ่งก็ดี เราก็เลือกคนเช่าที่สงบเสงี่ยมนิดนึง

เข้าเรื่องค่ะ

เรื่องที่ 1 "ปีเตอร์"
แต่ก่อนที่บ้านไม่ค่อยมีปีเตอร์ นานๆมันจะไต่พื้นมาให้เห็นที เราก็พ่นยาใส่ให้มันจากไป ปัจจุบันไม่รู้มันอพยพหรือขยายพันธุ์มาจากไหน ดึกๆจะค่อยๆย่องมาตามพื้นมืดๆ เวลาหิวน้ำย่องลงบันไดมาตอนดึกๆ จะต้องเดินสะดุดปีเตอร์ทุกครั้งไป

ที่บ้านมีคนที่ไม่กลัวปีเตอร์อยู่สามคน สามคนนั้นไม่ใช่ดิชั้น

ทุกครั้งที่เจอปีเตอร์ชั้นจะย่องไปสะกิดให้พี่ชายมาจัดการมัน ซึ่งพี่ชายนิยมใช้สันติวิธี ส่วนใหญ่คือจะไม่ลุกออกจากกิจกรรมหน้าจอคอมฯและแนะนำให้ดิชั้นไปสร้างสันติกับปีเตอร์ (-*-) ถ้าไม่มีที่พึ่งอื่น ดิชั้นก็จะต้องใช้มาตรการขั้นเด็ดขาด เช่นบีบน้ำตา ตะโกน แกล้งบ้า ถอดปลั๊กเครื่องคอม ประท้วง อะไรก็ว่าไปตามแต่โอกาส แต่ถ้าพ่ออยู่ก็ใช้แพลนบี คืออ้อนพ่อให้พ่อจัดการ มาตรการของพ่อมีอย่างเดียวเท่านั้นคือ ประหาร ป้าบเดียวเท่านั้น แล้วก็ต้องมานั่งสวดแผ่เมตตากันไป

แพลนซี เดินขาสั่นไปหยิบไบก้อนมารมควันแมลง

ปีเตอร์มีธรรมชาติที่ประหลาดมาก เมื่อถูกฆ่า เหมือนมันมีหัวหน้าหน่วยจัดการส่งลูกน้องมาแทนตัวที่ตายไป ไม่เกินสองวัน ดิชั้นจะเจอปีเตอร์หน้าตาคล้ายตัวเดิม เดินวนเวียนอยู่ที่เดิม ราวกับไอ้ที่สวดแผ่เมตตากันไปนั้นมันฟื้นคืนชีพได้ ราวกับมันมีองค์กรอยู่เบื้องหลัง มีการวางแผน มีหัวหน้า-ลูกน้องไล่หลั่นกันเป็น Organization tree

Peter Incident 001
วันอาทิตย์ที่ผ่านมา นั่งทานข้าวกลางวันกันพร้อมหน้า พ่อทำน้ำหก กำลังเอื้อมมือไปดึงทิชชู่ออกมาจากกล่อง ทิชชู่แบบม้วนเวลาดึงมันเหมือนดึงออกมาเป็นท่อ ทายซิอะไรดำๆอยู่ในท่อ??

แน่นอน ไอ้ดำตัวนั้นโดนกำจัดในพริบตา

Peter Incident 002
ผ่านมาไม่นาน ภาพติดตายังไม่หาย ตื่นเช้าตรู่กำลังจะไปทำงาน เปิดประตูห้องน้ำเข้าไป อ๊ะ นั่น อะไรดำๆอยู่ที่พื้นเกือบเหยียบแล้วเชียว

วิ่งไปหาไบก้อนด้วยอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น แล้วปีเตอร์ก็สิ้นฤทธิ์ด้วยสารเคมี ร่างไร้วิญญาณลงไปนอนรวมกับกองของเหม็นก้นส้วมตลอดกาล

พ่อเริ่มสงสัย ทำไมปีเตอร์ย้ายถิ่นฐานมาบ้านเรามากนัก (แต่เรากลับสงสัยว่ามันน่าจะส่งตัวแทนมาสแตนบายบ้านละคน รอก่อการร้าย) บังเอิญแกเกิดฉุกนึกอะไรไม่ทราบ ปีนขึ้นไปบนหลังคา มองไปที่สวนหลังบ้าน (ไม่ใช่สวนบ้านดิชั้น แต่เป็นสวนร้างที่อยู่หลังบ้าน) ฝั่งที่ติดกับกำแพงตึกแถว นั่นก็คือ อ่างน้ำที่เกิดโดยน้ำมือมนุษย์ที่สาดน้ำโสโครกไม่ลงท่อ ไหลซึมออกมาจากบ้านตัวเอง!! มันส่งกลิ่นเน่าเหม็นมาเตะจมูก มิน่าล่ะ บางวันมันก็โชยๆมา เราก็ได้แต่บ่นๆๆไม่รู้ว่ากลิ่นอะไรหรือใครตาย

มิน่า ปีเตอร์มันคงได้กลิ่นเลยย้ายถิ่นมา

เรื่องที่ 2 "ตึกแถวหลังบ้าน"
พล่ามเรื่องปีเตอร์นานไปนิด ขอไปปั่นงานก่อนนะคะ พรุ่งนี้จะมาต่อ แต่ถ้ามีเสียงคอมเม้นเว้าวอนเยอะๆ จะพยายามมาจบในคืนนี้

ขอบคุณที่ตามอ่านค่ะ

Create Date : 24 มีนาคม 2553

Last Update : 24 มีนาคม 2553 14:56:00 น.

7 comments

Counter : 393 Pageviews.