Bloggang.com : karn_rj - music """""""""ตุ้ยaf

Bloggang.com : weblog for you and your gang

แนะนำด้วยนะครับ พึ่งหัดเล่นครับ ขอบคุณล่วงหน้านะคับเพื่อน ๆ ทุกคน

Group Blog

All blogs

music """""""""ตุ้ยaf

สัญญาเมื่อสายันห์

............. จากปากช่องมา เจ้าลืมสัญญาสอ เราเมื่อสายัณห์
ก่อนเคยรัก ใจภักดิ์ไม่เปลี่ยนผัน
ทำไร่ใกล้กัน จนตะวันตกดิน กลับบ้านเดินเคียง สำเนียงได้ยิน
ไม่เล่นลิ้น รักสิ้น ดิน ฟ้า

.จากน้องสามปี อยู่วงดนตรีหาเงินมาหมั้นขวัญตา
วิหคกลับคอน ดังพี่ย้อนกลับนา
โอ้น้องแก้วตาสัญญาเขาคอย เจ้าอยู่แห่งไหนหัวใจเลื่อนลอย
พี่บุญน้อยหลงคอย ทั้งคืน

เจ้าลืมรอยรัก ที่พี่สลักฝังรักให้ทรามชื่น
เจ้าแปรไป หัวใจเหมือนถูกปืน
แทบล้มทั้งยืนสะอื้นอกตรม จากไร่ไปหาเงินตราชวดชม
วิมานพี่ล่ม ลืมสัญญาเมื่อสายัณห์ ........

ร้ายก็รัก

ทุกๆครั้งที่เปิดดูละคร มีบางตอนที่ฉันเองไม่อาจมี
ในละครมีผู้ชายดี๊ดี คงเป็นใครคนที่เธอนั้นใฝ่ฝัน

แต่กลับมาสู้ชีวิตจริงไม่มีให้อิงอะไร
ใครๆ ก็มองเราไม่ดี

งั้นผู้ชายดีๆ คงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉันก็ต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีๆ นั้นมีแค่ในนิยาย
ฉันก็แค่ผู้ร้ายถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย
สุดท้ายเค้าได้เธอไปครอง

ใครว่าชีวิตเหมือนในละคร
ชีวิตน่ะมันยิ่งกว่าละครอีก ฟังกันนะ ฟังละวะ
ถึงร้ายก็รักนะ เกเรยังไงก็รักนะ
หน้าตาเป็นตัวกำหนดเทวดาเขียนบทยังไงกันวะ
อยากเกิดเป็นตัวพระ แต่เค้าลิขิตให้เป็นตัวร้าย
ใครจะรู้ว่าทศกัณฑ์รักนางสีดามากกว่าเท่าไหร่
ถึงร้ายก็รักจริงไม่ใช้สลิงไม่ใช้สตั้น
เหนื่อยใจก็เล่นโผนางเอกร้องโฮสั่งงานศพครั้น
อกหักมาทีไม่มีคนดูเห็นใจ
จะเปิดศึกชิงนางก็คงต้องแพ้เรื่อยไป
จะมองทางซ้ายจะมองทางขวาเฮ้ยมันก้อโกงนี่หว่า
มือถือดอกไม้ไว้หนวดไว้เคราเขาหาว่าโจรป่า
โรมรันพันตูความรักของกูชักมัน
ขีดๆเขียนๆกันไปเฮ้ยเด๋วเล่นไม่ทัน
จะรีบไปไหนสงครามยังไม่จบยังต้องรบอีกครั้ง
คุณคิดว่าผมรักเธอเท่าไหร่มากกว่าพันครั้ง
จะยอมตายพลีกายช่วยให้ละครขายดี
เกิดชาติหน้าฉันใดขอเป็นพระเอกสักที

แต่กลับมาสู้ชีวิตจริงไม่มีให้อิงอะไร
ใครๆ ก็มองเราไม่ดี

โลกของฉันมันต่างจากละคร
มันเป็นตอนที่ฉันเองต้องผิดหวัง
ความเป็นจิงที่ต้องเจออีกครั้ง
ความเป็นจิงที่คู่กันกับตัวร้าย

แต่กลับมาสู้ชีวิตจริงไม่มีให้อิงอะไร
ใครๆ ก็มองเราไม่ดี

งั้นผู้ชายดีๆ คงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉันก็ต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีๆ นั้นมีแค่ในนิยาย
ฉันก็แค่ผู้ร้ายถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย
สุดท้ายเค้าได้เธอไปครอง

ผู้ร้ายก็ต้องลงไปกอง

ยังยิ้มได้

หลายครั้งที่ชีวิต เจอกับปัญหา ทำให้ใจเธออ่อนล้าลงบ้างไหม
ฉันถามด้วยความรัก ถามด้วยความห่วงใย ไม่ได้ดูถูกเธอ

หวังแล้วก็ผิดหวัง มาตั้งกี่ครั้ง เธอก็ยังอยู่ตรงนี้ไม่จากไป
ฉันรู้มันยากนัก ที่รักฉันนั้นขอบใจ เธอเหลือเกิน

เหนื่อยหน่อยนะ อยู่กับฉัน เมื่อสิ่งที่ฝันนั้นมันไม่ง่ายเลย
แหละวันนี้ฉันรู้ ต้องเหนื่อยหนักกว่าที่เคย แต่เธอก็ยังยิ้มได้

ไม่คิดจะยอมแพ้ เราก็ไม่แพ้ แค่เพียงทางไม่มีดอกไม้ให้ก้าวเดิน
ขุนเขาหรือขวากหนาม ด้วยรักมันคงไม่ยากเกิน ที่จะเดินไปให้ถึงปลายทาง

เหนื่อยหน่อยนะ อยู่กับฉัน เมื่อสิ่งที่ฝันนั้นมันไม่ง่ายเลย
แหละวันนี้ฉันรู้ ต้องเหนื่อยหนักกว่าที่เคย แต่เธอก็ยังยิ้มได้

ไม่คิดจะยอมแพ้ เราก็ไม่แพ้ แค่เพียงทางไม่มีดอกไม้ให้ก้าวเดิน
ขุนเขาหรือขวากหนาม ด้วยรักมันคงไม่ยากเกิน ที่จะเดินไปให้ถึงปลายทาง

เพลงผีเสื้อ

ถ้าในโลกนี้เธอคือดอกไม้
ฉันก็เหมือนผีเสื้อโบยบินข้างกาย
เกาะกายกันทุกวัน
เราจะมีกันไม่ไปไหน

เธอก็รู้ผีเสื้อต้องออกบิน
บินไปตามทางที่จำเป็นต้องจาก
ฉันยังคงรักเธอ
เพียงดำเนินทางตามความฝัน

สักวัน...จะกลับมา...

*ฝืนใจจากไปด้วยน้ำตารินไหล
สักวันจะกลับมา
ฝืนใจห่างไกลแค่ไหน
ฉันคิดถึงเป็นห่วงเธอไม่ห่าง

แล้วไปเจอผีเสื้อตอมดอกไม้
ฉันก็คิดถึงเธอจนใจแทบขาด
ทนเจ็บทรมาน
ความทรงจำมันเรียกร้อง เธอ

สักวัน...จะกลับมา...

(*)

รักกันจะรอ รอ จะรักเธอคนเดียว ไม่เดียวดาย
ใครใครคนใด เธอไม่รอ เธอไม่รอ ไม่เป็นไร

(*,*)