Welcome to v@n v@n's life
บันทึก แวนแวน
shoping therapy
ผลงาน แวนแวน
ความรักเจ้าขา
Catholic gal
Book is my best friend
IdEa RoOm
หลากรักรายล้อม
อ่านตาม แล้วคิดต่อ
ภาพแห่งชีวิต
ซี้ด ก๋วยเตี๋ยวตามสั่ง
ฝนตก เล่นน้ำฝนกัน
ไม่ได้แพ้ แค่วันนี้ยังไม่ชนะ
ก็รีบเหมือนๆกัน นั่นล่ะ
ซ่อนความทุกข์ ซุกความเศร้า
แค่..ความสุขลดลง
ที่ร้างลา ไม่ได้เลิกรักนะ
น้ำผึ้ง มะนาว และอาม่า
ร้านแม่เพ็ญ ริมสะพานพุทธ
ฉลองตรุษจีนที่(ร้าน)ยุโรป
อิ่มอร่อยที่ร้านยุโรป
อยากจะเข้มแข็ง จนกว่าจะถึงวันนั้น
ปีใหม่ แล้วหรือนี่???
ขอบ่นหน่อยนะ
เสียหน้า หรือเสียใจ
ปลายทางความรัก หรือความไม่รักกันนะ
เลิกทำงานเป็น หนูถีบจักรเสียทีดีกว่า
ชั่วคราวหรือค้างคืนตลอดไป
พรจากสวรรค์ หรือคำสาปจากนรก ????
"ตรังยังตราตรึง" ความเรียงที่ได้รางวัล (เล็กๆ แต่ภูมิใจ)
เมืองผ่านที่จารจำ กิจกรรมอาจไม่ยิ่งใหญ่ แต่เป็นความภูมิใจของแวน
กลิ่นเท้าลอยลม ในวันฝนตก
บันเทิงเริงรมย์
เอา "ความสุข"มาฝากจ้า
นักล่ารางวัล กับความฝันที่ตามหา
มีวันพิเศษอย่างที่อยากมี
Partyวันแม่ งานนี้ต้องไม่ธรรมดา
ไม่อยากปล่อยให้คำดีดีหลุดลอย
เป็นหวัดเพราะเชื้อพะวง กับวันอิ่มน้ำใจ
เจ็บไม่จำ ช้ำไม่เข็ด ติดเบ็ดความรัก
เป็นหวัดงอมแงมเสียแล้ว
เติมความสุขให้ชีวิต อีกนิดนะ
มากกว่า.....ใจหาย
รถไฟฟ้าจะมาก่อนหรือชีวิตเราจะจบก่อน
วันจันทร์ที่อาทิตย์นี้ทำงาน 3 วัน
วันศุกร์แล้วววววววว
วันชีพจรลงเท้า
เห็นทีจะ "ไม่สบาย"เสียแล้ว
วันฝนตก เมฆหนา และเจ้าจำปี
ไม่ชอบข้ามถนนเลยอ่ะ
เมื่อหันหลัง "มอง"
"ฉันเหนื่อย" ได้ยินไหม
ของตาย ที่ยังหายใจ
วันจันทร์อีกแล้วววววววววหรือนี่
ยอดมนุษย์หรือคนธรรมดาดี?
วันนี้ความสุขอยู่กับฉัน
อีกสิ่งดีดี ของชีวิต
ได้เจอสุภาพบุรุษบนรถเมล์ค่ะ
วันที่รถเมล์รถร่วมไม่วิ่ง
รักเป็นพิษ อีกแล้ว
อีก-วัน-ธรรมดา
ชีวิต..แกว่ง
คำตอบของน้ำตา
วันที่ความสุข จางหาย
ใจ...สลาย
มาดูงานศิลป์ใกล้-ใกล้ตัวกันไหม
Horton hear a who คนเล็ก...ผู้ยิ่งเล็ก
ช่วงนี้อยู่ในโหมด "ขี้เกียจ"
ภาระบนบ่าล้า
รัก..จะแย่ง
กลับบ้าน เหรอ??
น้ำหนัก...ความกังวล
ย้อนวัยเยาว์
วันนี้ ไม่มีเธอ
เหมือนทุกข์ แต่ไม่ทุกข์
ระวัง ติดเชื้อคนใจร้าย
งามน้ำใจ
Wonder WHY?
สิ่งดี-ดีที่ได้จากรถเมล์เมืองไทย
มิตรภาพ..เคลือบน้ำตาล
โรงพยาบาล เฮ่อ... ทำให้นึกถึง 2แม่ที่จากไป
วันที่ ต่อมQuestแตก
วันดีดี...ที่อยากให้ดี
หกล้ม หกลุก... จนเป็นทักษะ
โลก..สมดุล
หากฝัน...สลาย
ระบาย...ชีวิต
หกล้ม หกลุก... จนเป็นทักษะ
- แวนเป็นคนซุ่มซ่าม
ซุ่มซ่ามมากจริงๆ
ขนาดพื้นปูกระเบื้องเรียบๆ
แวนยังเคยสะดุดร่องกระเบื้อง
ให้เพื่อนๆได้ขำกันมาแล้ว
-จึงเป็นเรื่องธรรมด๊า ธรรมดา
สำหรับคนซุ่มซ่ามอย่างแวน
ที่จะหกล้ม ขาพลิก ขาแพลง
-พอมาสังเกตให้ดี
แวนก็ได้รู้อะไรบางอย่าง
เมื่อตอนหกล้มครั้งแรกๆ
เจ็บขาจนไปเรียนไม่ได้ 2 วัน
-แต่ต่อมา
หลังจากหกล้มหกลุก
ครั้งที่ 10..20...30...40...แล้ว
ก็เริ่มไม่ค่อยเจ็บแล้ว
-บางทีการล้มน่าจะเจ็บมากๆ
แต่พอสะบัดขาสอง-สามที
ก็เดินได้ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
-ไม่รู้ร่างกายปรับตัว
หรือล้มจนสามารถหาจังหวะ
ล้มแล้วไม่ค่อยเจ็บได้
-ถึงได้รู้ว่า...การหกล้มเป็นทักษะนะ
คงคล้ายๆการใช้ชีวิต
เดินไม่ดี สะดุดล้ม ตกหลุมรัก
ก้าวผิด ก้าวพลาด หกล้มบ้าง
-ชีวิตก็เป็นแบบนี้
เหมือนกับการเดินหกล้มนั่นล่ะ
-เวลาชีวิตผิดพลาด...ผิดหวัง
ครั้งแรกๆก็มักรับตัวเองไม่ได้
ฟูมฟาย ผิดหวัง
ชีวิตหยุดชะงักงัน .....อยู่นาน
กว่าหัวใจกับบาดแผลชีวิตจะหายดี
-พอชีวิตได้หกล้ม หกลุกบ่อยๆเข้า
ขาก็เริ่มแข็งแรง....หัวใจก็ด้วยนะ
-เริ่มมีเรี่ยวแรง
ฉุดตัวเองลุกขึ้น...ได้เร็วขึ้นแล้ว
แถมยังได้ประสบการณ์ชีวิต
เผื่อช่วยผู้อื่นได้ด้วย
-เวลาเราเห็นคนไม่เคยล้ม
ล้มครั้งแรกๆเจ็บน่าดู
สำหรับความช่วยเหลือ
แค่กำลังใจดีๆ คำพูดดีๆสักหน่อย
ก็เป็นความช่วยเหลือที่น่าประทับใจแล้ว
-ปล่อยให้ชีวิตได้เรียนรู้ความผิดพลาดบ้าง
ปล่อยให้หัวเข่ามีรอยแผลสักนิด
ดีกว่าต้องมานั่งเสียใจที่ไม่ได้ทำ
สิ่งที่อยากทำไปตลอดชีวิตนะ
เอาล่ะ.....พร้อมจะไปต่อกันหรือยังล่ะ
Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2551 12:33:32 น.
1 comments
Counter : 463 Pageviews.
Share
Tweet
คุณแวนเขียนน่าอ่านจัง ข้อความข้างล่างด้วยค่ะ
เราก็เป็นคนซุ่มซ่ามมากกกกกกกก ยังกะขาไม่เท่ากัน หรือน้ำในหูไม่เท่ากันงั้นล่ะ เพราะเตะนั่นชนนี่ ทำนั่นแตกนี่แตกแทบทุกวัน จนแฟนล้อว่าที่บ้านต้องใช้แต่พาสติกแล้วล่ะ
โดย:
KOok_k
วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:36:18 น.
Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
vandasung
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
?
]
ยังไม่แก่มาก แต่ความจำหัววุ้นขนานแท้
วันๆถ้าไม่จมอยู่กะโลกไซเบอร์ ก็จะบ้าๆบอๆ
หาเรื่องกิน เที่ยว ถ่ายรูปกะแก๊งค์ลูกหมูบรรดาสมาชิกพรรคที่ทำงานนี่ล่ะจ๊ะ
มีแม่คนเดียวจึงรักเป็นอันดับหนึ่ง
ผู้ชายอื่นๆมาเป็นที่สอง
เหตุฉะนี้ตอบได้อย่างไม่ต้องสงสัย
ตั้งใจจะครองโสดไปตลอดชาติ ว่ะฮาฮา
KOok_k
วารีสีชมพู
มีแต่ลูกสาว
BeeJang
None of it
ดอกซากุระบานแค่เจ็ดวัน
eurasia
fairy_tells
ดอกหญ้าในดงผู้ดี
forsia
yadegari
designbox108
nesumi
เด็กหัดเดิน
ก ร ะ ต่ า ย ต า ก ล ม
GadZook!
วิหคลม
riskx_ray
ถ่านหินจำศีล
BabyBooks
Kluaytub
HappiiBearii
พ่อพเยีย
เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
พลทหารไรอัน
ยิปซีสีน้ำเงิน
กะว่าก๋า
หนูใบข้าว
beer87
ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
Love At First Click
pookhakae
lamiacucina
jewelmoda
schnuggy
never the last
Webmaster - BlogGang
[Add vandasung's blog to your web]
hi 5 vanda
Bloggang.com
เราก็เป็นคนซุ่มซ่ามมากกกกกกกก ยังกะขาไม่เท่ากัน หรือน้ำในหูไม่เท่ากันงั้นล่ะ เพราะเตะนั่นชนนี่ ทำนั่นแตกนี่แตกแทบทุกวัน จนแฟนล้อว่าที่บ้านต้องใช้แต่พาสติกแล้วล่ะ