|
วันชีพจรลงเท้า
วันชีพจรลงเท้า เมื่อวาน งานก็เยอะเป็นปกติ แต่ก็มีงานเข้า ต้องเอาของไปส่งด่วน จากบางรักไปสามพราน ดีนะ แท๊กซี่คันแรกก็ไปเลย และก็รู้ทางด้วย ไม่งั้นแย่แน่ๆเลย เพราะนี่เป็นครั้งแรก ที่ต้องไปสามพรานโดยลำพัง โชคดีจัง เจอแท็กซี่ใจดี อัธยาศัยดี (อู้ม่วนน่าดู) คุยกันไปเรื่อยๆ ไม่พาอ้อมให้มิเตอร์ขึ้น คุยตั้งแต่เรื่อง ค่าแท๊กซี่ เรื่องเศรษฐกิจ การเมือง เป็นคนขับที่ใจกว้างมากเลย บางคันคุยเรื่องการเมืองนี่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ลุงคนขับคันนี้เป็นกลาง เป็นคนเข้าใจโลก และก็มองโลกในแง่ดีนะ คุยกันจนถึงเรื่องประสบการณ์การขึ้นแท๊กซี่ ลุงก็เล่าว่าเจอผู้โดยสารแบบไหนมาบ้าง ส่วนเราก็เล่าว่าเคยเจอแท็กซี่แบบไหน แท๊กซี่เคยเล่าอะไรให้ฟังบ้าง ระยะทางไกลๆที่น่ากลัว ก็ไม่ไกล แถมได้พบมิตรร่วมทางอีก 1 คน ดีจังเลยนะวันนี้ กำไรความสุข 1 เรื่อง เอาของไปให้เจ้านาย เป็นเรื่องเศร้าที่มีเจ้านาย ไอคิวดี แต่อีคิวต่ำ แถมน้ำจิตน้ำใจ ก็งามเช่นใบหน้า ได้ของแล้วก็เฉดหัวเราส่ง กลับรถเมล์เอานะ จากที่ตรงนั้น เดินไปที่รถเมล์ ไม่ต่ำกว่า 1 กิโล เดินครับเดิน มนุษย์งานอย่างเรา ต้องอดทน กะจะกลับรถปอ.ก็ไม่มาสักที โดดขึ้นรถครีมแดงซะงั้น นั่งจากท่าหนึ่งไปอีกท่าหนึ่ง โชคดีที่ท้องฟ้าอำนวย ไม่มีแดด และตั้งแต่มีรถไฟฟ้า ก็ไม่ได้นั่งรถเมล์ขนาดนี้มานานแล้ว นั่งคิดอะไรเพลินๆ ดูวิวสองข้างทาง และเอาเจ้านายมาเป็นครู ได้รู้ว่าการกระทำอันไร้น้ำใจ ที่ออกมาจากใจร้ายๆหนึ่งดวง อย่าริอ่านเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะ ถึงจะขาดทุนความสุข ที่เจอเจ้านายแย่ แต่ได้นั่งรถเมล์ชมกรุงเทพ แถมฟ้าก็เป็นใจ คิดว่าได้กำไรก็แล้วกันนะ มีความสุขก็ดีกว่าอารมณ์เสียนี่ ตกเย็นกลับบ้าน ขึ้นรถเมล์ 3 ป้าย ยังเจอดีเลย คุณแม่ยังสาวพาลูกวัยประถม กำลังจะขอทางลงเพราะรถติด ดีที่ลูกไม่ก้าวลงไป มอไซต์ผ่านมาพอดี นึกตะโกนอยู่ในใจ อย่าลงไปเลย มันไม่ใช่ป้าย รถมันก็แน่น ก้าวลงไป คนขับก็ไม่เห็น แถมมีเด็ก อันตรายจะตายไป ยอมเดินไกลอีกนิด รอลงที่ป้ายปลอดภัยกว่า ลองคิดดูถ้าเด็กก้าวลงไปพอดี มอไซต์ก็วิ่งเร็วด้วย เกิดอะไรขึ้น หรือลงไปแล้วรอออกตัวพอดี คนขับไม่รู้ว่ากำลังลง ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่านะ ส่วนเราถึงบ้านปลอดภัย ไชโย รอดอีก 1 วันแล้วเรา อิอิ
Create Date : 09 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 9 กรกฎาคม 2551 12:39:44 น. |
|
0 comments
|
Counter : 382 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
vandasung |
|
|
|
|