|
|
บทที่ 7 เหมันต์แห่งใจ
โหวต ถ้าเรื่องนี้รวมเล่มจะมีใครเอาไหม ลงชื่อที่นี่
.......................................................
7.เหมันต์แห่งใจ
ศักดิ์ศรีคืออะไร?
เขาลืมมันไปนานแล้ว...
ความรักคืออะไร?
หากเป็นเมื่อหลายปีก่อน มันคงเป็นความฝันอันสวยงามครั้งแรกที่เขาเคยได้สัมผัส การเป็นที่รักทำให้รู้สึกถึงตัวตนของตัวเองอย่างแรงกล้า รู้สึกว่าชีวิตมีความหมาย ไม่ว่าสิ่งใดจะเข้ามาในชีวิตก็ล้วนไม่สำคัญเท่าความรักในหัวใจ
แต่หากให้ตอบตอนนี้ ความรักคือความเจ็บปวด ความรักคือความเหงา ความรักคือปีศาจร้ายที่ล่อลวงให้เขาสูญเสียความภาคภูมิทั้งหมดที่เคยมี
ความรักคืออะไร?
เขาไม่อาจตอบได้ รู้เพียงแต่ว่าเขาทำทุกอย่างไปตามการบงการของมัน
นักฆ่าแห่งซาเรสนั่งมองดูเพื่อนสาวเขี่ยอาหารในจานไปมาแล้วก็ถอนหายใจเฮือก
เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้ว
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็รู้สึกว่าต้องคอยดูมันไว้ ตอนนี้มันดูทั้งเปราะบางทั้งอ่อนแอ พึ่งตัวเองไม่ได้ ไม่เหมือนเฟรินที่เขาเคยรู้จักแม้แต่นิดเดียว
แต่มันก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก มากและรวดเร็วจนน่าแปลกใจ
ดวงตาสีม่วงเหลือบไปเห็นร่างสูงที่กำลังเดินเข้ามาในโรงอาหาร
อีกคนที่ไม่เคยเฉียดกรายเข้ามาใกล้เขาเลยตลอดอาทิตย์ หรือจะพูดให้ถูก มันพลอยเลี่ยงเขาไปด้วยเพราะเขาคอยดูแลเฟรินไม่ห่าง
แต่วันนี้ดูไม่เหมือนทุกวัน เมื่อร่างของเจ้าชายแห่งคาโนวาลกำลังมุ่งตรงมาทางเขา ร่างสูงหยุดยืนอยู่ตรงหน้า ใบหน้าคมคายสงบเรียบเฉย
เฟริน อาจารย์แม่มดวิงกี้เรียกนาย น้ำเสียงเย็นๆราบเรียบเป็นปกติทำให้เจ้าหล่อนเงยหน้าขึ้นมาจากจานอาหารที่กำลังเขี่ยเล่น ดวงตาสีน้ำตาลมองดูคนพูดตาไม่กระพริบ
เฟริน เจ้าชายน้ำแข็งเรียกชื่อหล่อนซ้ำเมื่อหญิงสาวยังไม่ตอบรับ เสียงนั้นทำให้หล่อนรู้สึกตัว
อืม ขอบใจ เฟรินรับคำแล้วรีบลุกออกจากโต๊ะอาหารไป
ระหว่างทางเดินอันยาวเหยียด สมองของหล่อนก็ครุ่นคิด
หมายความว่ายังไง
หมอนั่น
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
การกระทำของคาโลเป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมาย
ตั้งแต่เมื่อวานที่มันเจอเธอหน้าห้อง หลังจากทำเป็นมองไม่เห็นเธอมาตลอดอาทิตย์ มันก็เข้ามาพูดกับเธอตามปกติ ไม่รู้ว่ามันแกล้งกลบเกลื่อนหรือว่ามันคิดตกแล้วจริงๆ
ลืมง่ายเหลือเกินนะ
ในใจอดตัดพ้อไม่ได้ ทั้งๆที่คิดว่านั่นคือสิ่งที่หวัง
อยากจะเป็นเพื่อนรักเหมือนสมัยก่อน สมัยที่ระหว่างเธอกับมันยังเป็นมิตรภาพของลูกผู้ชายอันแสนบริสุทธิ์ สมัยที่จิตใจยังไร้เดียงสา ไม่รู้จักความทรมานของความโหยหา
นั่นคงเป็นความหวังที่สูงเกินเอื้อม ในเมื่อเธอกับหมอนั่นเลิกรากันอย่างเจ็บปวด แต่อย่างน้อยที่สุด เธอก็อยากให้มันลืมเธอซะ ลบล้างต้นตอแห่งความทุกข์ให้หายไปจากใจ
แต่พอหมอนั่นทำเหมือนลืมจริงๆ ในใจก็ปนเปกันไปทั้งความโล่งอกและความเจ็บแปลบ
โล่ง ที่มันไม่เคืองแค้นอาฆาตเธอ
โล่ง ที่มันไม่จมอยู่กับความทุกข์
เจ็บ ที่มันลืมเธอได้ง่ายดายนัก
เจ็บ ที่มันไม่เจ็บเหมือนเธอ
สายลมอ่อนพัดเวียนวนอยู่ในห้องที่ปิดสนิทจนไม่น่าจะมีลมได้ เจ้าของห้องที่กำลังอยู่ในห้วงนิทราจึงหลับลึกจนไม่รู้สึกถึงการปรากฏกายของผู้มาเยือน
ร่างนั้นก้าวเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างเตียง แล้วขยับนิ้วเรียกให้แสงสว่างเกิดขึ้นในห้อง
เมื่อวานฉันเห็นเลือดออกเยอะเหลือเกิน นายเจ็บมากไหม
ห่วงแสนห่วง แต่ไม่อาจแสดงออก อยากจะเข้าไปรักษา แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากถาม
จะมีเจ้าชายองค์ไหนในเอเดนที่น่าสมเพชเท่าเขาอีกไหม เพียงแค่อยากเห็นหน้าผู้หญิงคนหนึ่งถึงกับต้องใช้เวทนิทรา
เขาอยากจะลืมหล่อนไปให้หมดใจ ลบใบหน้านั้นออกจากห้วงความคิด เขานึกว่าตัวเองจะทำได้ นักรบแห่งคาโนวาลต้องเข้มแข็ง แต่พอได้เห็นหล่อนในวันนี้ เขาก็รู้ตัวว่า ห่างกันเพียงไม่กี่วัน เขาก็อยากพบหน้าใจแทบขาด เพียงไม่กี่วัน เขาก็ถูกความเศร้ากัดกินจนต้องร่ายเวทสะเดาะกลอนเข้ามาในห้องนี้
อาการสามัญของผู้ผิดหวังในรัก ต้องโทษที่เขามีความสามารถมากพอที่จะทำอะไรตามใจได้ทุกอย่าง
แต่ศักดิ์ศรีโง่ๆที่เขาเพียรรักษาก็ค้ำคอจนไม่อาจแสดงออกใดๆได้ ดั่งทะเลในฤดูหนาวที่ปกคลุมไปด้วยผิวน้ำแข็งเรียบกริบบางเบา แต่ซ่อนคลื่นใต้น้ำอันรุนแรงยากจะหยั่งเอาไว้ข้างใต้
ชายหนุ่มกำมือแน่นด้วยความรู้สึกอดสูใจพลางแย้มรอยยิ้มหยัน
...อย่าให้ฉันต้องเหยียบย่ำศักดิศรีเจ้าชายของนาย ซึ่งมันแทบจะไม่มีเหลือแล้วในสายตาฉัน...
ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกตัวว่ามันไม่เหลือแล้วจริงๆ ตั้งแต่เขาใช้กำลังบังคับหล่อน เขากักขังหล่อน ที่ผ่านมาเขาใช้ความได้เปรียบทั้งทางร่างกายและเวทมนตร์เอาเปรียบหล่อนไม่รู้กี่ครั้ง สมควรแล้วที่หล่อนจะดูถูกเขา
ร่างสูงนั่งลงบนเตียงข้างๆร่างสาวน้อยที่กำลังหลับสนิทอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา ดวงหน้ารูปไข่สวยน่ารัก น่ารักที่สุดในสายตาเขา ผิวแก้มละเนียนละเอียดที่เขารู้อยู่แก่ใจว่านุ่มมือแค่ไหน ริมฝีปากเต็มอิ่มสีระเรื่อราวดอกกุหลาบที่รอคอยให้สัมผัส
มือใหญ่ขยับเข้าใกล้ด้วยยากจะอดใจไหว แต่ยังไม่ทันได้ทำอย่างที่ใจคิด หล่อนก็ขยับพลิกตัวมาทางเขาราวกลับจงใจแกล้ง ทำให้เขาต้องรีบชักมือกลับ
จะทำอะไร คาโล วาเนบลี
นายไม่มีสิทธิ์อีกแล้ว แม้แต่สิทธิ์ที่จะเข้ามาในห้องนี้ก็ไม่มีด้วยซ้ำ
ชายหนุ่มกวาดสายตาไปรอบๆ เขาไม่เคยสังเกตว่าห้องนี้แม้จะรกนิดหน่อย แต่ก็สะอาดดี ไม่เสียแรงที่เขาพร่ำบ่นกรอกหูแม่ตัวยุ่งมาหลายปี
รอยยิ้มบางผุดขึ้นมาบนดวงหน้าคมคาย ก่อนจะเลือนหายไปเมื่อความสนใจถูกดึงเข้าสู่ร่างตรงหน้าอีกครั้ง ภาพที่ตราตรึงอยู่ในใจ ฝังแน่นอยู่ในวิญญาณ อารมณ์อ่อนไหวที่ยากจะควบคุมทำให้มือใหญ่กำแน่นเข้าหากัน
มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไรกัน รอยแตกร้าวของความรักระหว่างเขากับเธอ
เพราะโร เซวาเรส...
เพราะเขาไม่มีเวลาให้เธอ...
หรือเพราะความรักอันยาวนานทำให้เธอรู้สึกว่าเขาชืดชาน่าเบื่อ
มันทำให้เกิดความผิดพลาด ทำให้ความรักที่เคยสวยงามบิดเบี้ยวผิดรูปร่างไป
ร่างสูงขยับนั่งลงข้างๆ มือของหล่อนวางอยู่ใกล้ๆ แต่เขาก็ไม่อาจจับ มือเล็กขาวเรียวดูบอบบางราวกับจะแตกสลายได้ง่ายๆ
แม้ว่าหล่อนจะทำตัวเหมือนกับยังเป็นผู้ชาย แต่ในความเป็นจริงก็เป็นเพียงหญิงสาวบอบบาง ในเมื่อหล่อนคือหญิงอันเป็นที่รัก เขาควรจะทะนุถนอมเธอดั่งของล้ำค่าไม่ใช่หรือ
แต่ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ทำให้เขาครอบครองเธอครั้งแรกในห้องนี้ บนเตียงนี้ หล่อนดิ้นรนขัดขืน กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด โลหิตแดงฉานหยาดหยดสังเวยแด่ความบริสุทธิ์ที่ถูกเขาพราก
ทั้งๆที่หล่อนร้องไห้ ทั้งๆที่รู้ว่าหล่อนจะต้องโกรธเกลียดเขา ทั้งๆที่รู้ว่าอาจจะไม่มีวันได้รับการให้อภัย แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงหยุดตัวเองไม่ได้ อย่างน้อย เขาก็น่าจะอ่อนโยนกับหล่อนมากกว่านี้
ตอนนั้นเขาคิดอะไร
ไม่มีอะไรอยู่ในหัวนอกจากร่างเปลือยเปล่าที่งดงามราวภาพวาด ร่างที่ทำให้เขาลืมผิดชอบชั่วดี ร่างที่จะต้องเป็นไปตามที่เขาต้องการ
คำตอบที่ได้ทำให้เขาต้องเจ็บปวดกับธรรมชาติอันโหดร้ายของตัวเอง ธรรมชาติแห่งบุรุษที่อารมณ์มาเหนือสติ
เฟริน...แต่นายก็ผิดรู้ไหม ทำไมนายถึงยอมให้ฉันเข้าไปในห้อง ทำไมถึงทะเลาะกับฉันในสภาพแบบนั้น ทำให้ทุกๆอย่างมันผิดพลาดไปหมด
ถ้าเขาไม่เคยได้ลิ้มลองเธอ ไม่รู้ว่าเธอนั้นช่างหอมหวาน เขาก็คงไม่ปรารถนาเธอถึงเพียงนี้
ดวงตาสีฟ้าทอดมองร่างที่นอนอยู่บนเตียง แม้ผ้าห่มจะคลุมทั้งร่างมิดชิด แต่เขาก็จดจำได้ว่าร่างที่อยู่ข้างใต้นั้นเป็นเช่นไร ผิวขาวนวลเนียนนั้นเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดฝาด แค่เขาจูบแรงๆก็เกิดรอยแดงเป็นจ้ำ ทรวงอกได้รูปเย้ายวนตานุ่มนิ่มพอดีมือ แขนเรียวราวสลักที่เขาจับรวบไว้ได้ทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียว องค์เอวบอบบางอ้อนแอ้นอรชรที่อ่อนพลิ้วไหวไปตามความปรารถนาของเขา ร่างกายชอกช้ำได้ง่ายๆถ้าเขาเผลอรุนแรงกับหล่อนมากเกินไป แม้ตอนนี้หล่อนจะปิดปากเงียบ แต่เขาก็จดจำเสียงหวานที่ร้องเรียกชื่อเขาได้ขึ้นใจ
หญิงสาวที่เขาเคยกอดไว้ในอ้อมแขน
ยามอยู่ร่วมห้องนั้นเคยเห็นหล่อนนอนดิ้นนักหนา แต่พอเขากอดไว้ กลับนอนหลับนิ่งให้เขาซุกไซร้หาไออุ่นแต่โดยดี ร่างกายหล่อนเล็กกว่าเขามาก แต่กลับให้ความอบอุ่นอย่างที่เขาไม่เคยได้
ไออุ่นที่ไม่เคยพอ
ความทรงจำที่ผุดขึ้นมาทำให้ความร้อนเริ่มวิ่งพล่านไปตามร่างกาย ลำคอแห้งผาก มือใหญ่กำแน่น ดวงตาคู่สวยฉายประกายประหลาดวาววับ
เขากอดเธอมาไม่รู้กี่ครั้ง หลายครั้งที่กอดไว้ทั้งคืน แต่ทำไมถึงไม่เคยพอ ทำไมเขาถึงกระหายอยากจะดึงร่างตรงหน้าเข้ามาในอ้อมแขนแล้วซบหน้าลงกับผิวเนื้อนุ่มของทรวงอก อยากจะดูดกลืนรสหวานของริมฝีปากแดงที่ดูชุ่มชื้นดั่งผลไม้สุก อยากจะฉีกกระชากเสื้อผ้าของเธอออกแล้วสัมผัสผิวขาวนวลหอมหวานให้สาแก่ใจ
ชายหนุ่มถอนหายใจแรง เงาร่างของเจ้าชายแห่งคาโนวาลทอดทับร่างเล็ก เขาขยับกายเข้าไปจนชิด สองแขนวางคร่อมลงบนหมอน ดวงหน้าคมคายค่อยๆโน้มลงจนเกือบจะได้สัมผัส
ฉันรักนาย ได้ยินไหม น้ำเสียงกระซิบแผ่วเบา
แต่เฟรินก็ยังนอนนิ่งไม่ขยับ ลมหายใจสม่ำเสมอแสดงถึงอาการหลับลึก
เพียงสิบกว่าวัน เขายังคลั่งถึงเพียงนี้ หากต้องใช้ชีวิตที่เหลือโดยไม่มีหล่อน เขาจะกลายเป็นอะไร
ดวงตาสีฟ้าปิดลงอย่างขมขื่น
เขาต้องห้ามตัวเองให้ได้ เขาต้องตัดใจให้ขาด เขาต้องอยู่ให้ได้โดยไม่มีเธอ
คาโล
ชื่อที่เผลอเอื้อนเอ่ย ทำให้หล่อนลืมตาขึ้นพร้อมกับหยาดน้ำใสที่ปริ่มขอบตา
ดวงตาสีน้ำตาลค่อยๆกระพริบ ก่อนจะเบิกกว้างแล้วเหลียวซ้ายแลขวามองหาบุรุษในความฝัน เมื่อหล่อนรวบรวมสติได้ จึงพบว่าภาพร่างสูงที่เห็นว่านั่งอยู่ข้างๆนั้นเป็นเพียงสายลมแผ่วเบา แต่รอยอุ่นบนริมฝีปากที่รู้สึกราวกับเกิดขึ้นจริง
ร่างบางก้มหน้าลงซบกับผ้าห่ม ปล่อยให้หยาดน้ำตาไหลรินโดยไม่สะกดกลั้น
เจ็บชะมัด หญิงสาวบ่นกับตัวเอง
เจ็บแผลที่ไหล่ แต่ปวดที่หัวใจ
หากอิสรภาพคือความเหงา ความชอกช้ำและน้ำตา หล่อนจะไขว่คว้าหามันมาเพื่ออะไร นี่หรือคือสิ่งที่เธอต้องการ
ความฝันนั้นช่างสมจริงจนอดร้องไห้ไม่ได้ ร่างสูงที่คุ้นเคยยืนอยู่เคียงข้าง ดวงตาสีฟ้าคู่สวยทอดมองเธอด้วยแววตาห่วงหาอาทร
ความยินดีนั้นทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่า หล่อนจะยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อแลกเอาอ้อมกอดอบอุ่นนั้นคืนมา
มัดฉัน ขังฉันไว้ตามที่นายชอบ ทำทุกอย่างที่นายต้องการ จูบฉัน กอดฉันให้แน่นๆ รักฉันให้ฉันขาดใจตาย อย่าให้ฉันหลุดมือนายไปอีก
ถ้าคาโลมาง้ออีกสักครั้ง...
เมื่อได้ร้องไห้ฟูมฟาย ปล่อยอารมณ์ไปกับความคิดชั่ววูบอย่างเต็มที่ ในที่สุดหล่อนก็ยิ้มออกมาได้
ขโมยโง่ เจ้าหญิงโง่ คนโง่
ไม่ว่าจะถูกหรือผิด ความรักที่ผิดปกติแบบนี้ก็ต้องยุติ
เธอคิดแล้วไม่รู้กี่ครั้งว่าต้องทำแบบนี้ไม่ใช่หรือ
ไม่งั้นหมอนั่นคงบ้าไปจริงๆ แล้วเธอก็จะเกลียดเขาเข้าจริงๆ
ฆ่าทิ้งเสียก่อน หัวใจรักที่บิดเบี้ยวนั่น...
แล้วนี่เธอจะต้องตื่นมาร้องไห้อีกกี่คืน ความทรมานถึงจะกลบความรู้สึกผิดในใจได้
ในค่ำคืนที่หนาวเหน็บแต่แสงดาวระยิบระยับกระจ่างฟ้า บนชั้นแปดของป้อมอัศวิน มีหนึ่งชายและหนึ่งหญิงที่กำลังทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสกับห้วงแห่งรัก
ซึมเป็นลิงอดกล้วยไปได้ เอานี่ไปกินซะ
แกเคยเห็นเรอะ ลิงอดกล้วยน่ะ เปรียบเทียบบ้านไหนของแกวะ
แม้ดวงตาสีน้ำตาลคู่โตจะแดงช้ำ หล่อนก็ยังมีรอยยิ้มจางๆให้เพื่อนซี้ มือก็รับขวดแก้วสีเขียวใสจากมือคนที่นั่งลงข้างๆ
ไอ้เจคมันฝากมาให้ บอกว่าชีวิตยังอีกยาวไกล ให้นายร่าเริงเข้าไว้ ว่าพลางกระดกขวดของตัวเองเข้าปาก อย่ามองฉันแบบนั้น ฉันไม่ได้พูดอะไรนะโว้ย แค่ดูหน้านายกับหมอนั่น เค้าก็รู้กันทั้งป้อมแล้วว่ามันมีเรื่อง
ถึงว่า ฉันยังงงอยู่ว่าอย่างนายน่ะหรือจะมีปัญญาหาไอ้นี่มาได้ พูดแล้วก็สอดส่ายสายตาสำรวจสิ่งที่เพื่อนถือมา นี่นายเอามาเพียบเลยนี่หว่า
นักฆ่าแห่งซาเรสพยักหน้าน้อยๆแล้ววางขวดแก้วสี่ขวดลงบนพื้น
นายมานั่งอยู่ตรงนี้ทุกวันเลยเรอะ หนาวจะตายชัก คิลว่าพลางห่อไหล่ด้วยความหนาว แล้วพ่นไอสีขาวออกมาทางปาก
ช่วยไม่ได้นี่ ก็ฉันกำลังหลบหน้าหมอนั่นอยู่
หลบหน้า? ไม่สมกับเป็นนายเลย แน่ใจนะที่ทำแบบนี้
เฟรินถอนหายใจเฮือก เหยียดขาออกทั้งสองข้าง ก่อนจะเหม่อมองไปยังท้องฟ้ากว้าง
นกทั้งฝูงบินลงใต้ ใกล้ถึงหน้าหนาวแล้ว พวกนกจึงพากันอพยพไปหาดินแดนที่อบอุ่นกว่า
ความอบอุ่น...ที่นี่ไม่มีความอบอุ่น ไม่ว่าสำหรับเหล่านกหรือสำหรับเธอ
ไม่อยากจะยอมรับเลยว่าฉันจนมุมว่ะ อะไรๆมันก็แย่ไปหมด ว่าแล้วก็กลืนของเหลวที่อยู่ในขวดไปอึกใหญ่
ถึงไอ้คาโลมันจะดูเหมือนปกติ แต่ฉันว่ามันถ้าสังเกตดีมันก็แปลกๆไปนะ
อย่าพูดถึงมันเลยคิล ฉันกำลังทำใจอยู่แกก็น่าจะรู้
เมื่อได้ยินเพื่อนสาวพูดดังนั้น นักฆ่าก็นิ่งเงียบไป ทั้งสองนั่งดื่มกันอยู่เงียบๆ เมื่ออาทิตย์ลับขอบฟ้า ขวดเปล่ากลิ้งอยู่ตามพื้นหลายขวด คิลซึ่งไม่รู้ว่าหน้าแดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลหรือเพราะแสงแห่งอาทิตย์อัสดงก็ทิ้งตัวลงนอนราบไปกับพื้น
เห็นหมอนั่นพยายามปั้นสีหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นายก็มานั่งซึมแบบนี้ทุกวัน บอกตรงๆฉันปวดใจว่ะเฟริน
นายก็ไปให้เรนอนคนสวยปลอบสิ ฉันอนุญาตให้นายเอาเรื่องนี้ไปเรียกคะแนนสงสารได้ตามสบาย
ดวงตาสีม่วงกวาดมองคนที่นั่งข้าง คิ้วเข้มขมวดอย่างหงุดหงิด ก่อนจะส่ายหน้าอย่างหน่ายๆ
แกนี่มันบ้าได้ตลอด เวลาแบบนี้ยังมีแก่ใจมาล้อเล่น
แกนั่นแหละ เพื่อนอุตส่าห์ชี้ทางสว่างให้ แทนที่จะรีบๆไปสวรรค์ดันมาหาว่าฉันบ้า
นักฆ่าน่ะหรือจะไปสวรรค์ได้ แกนี่โง่
ใครโง่ ไอ้คิลลุกขึ้นมา อย่านอน เดี๋ยวเก็บไม่ทัน ดึกๆพี่ลอเรนซ์ขึ้นมาเจอฉันกับนายนั่งอยู่กับไอ้ขวดพวกนี้มีหวังตายแน่
พี่แกไม่ใช่ผู้คุมกฎแล้วไม่ใช่เรอะ ว่าพลางมือใหญ่ก็หมุนขวดเล่นไปมา สติเริ่มมีน้อย น้ำเสียงอ้อแอ้ หนังตาเริ่มถ่วงหนัก แม้จะลุกขึ้นนั่งตามที่เพื่อนบอกแต่ก็พิงร่างไหลไปตามกำแพง
แย่กว่านั้นอีก เค้าเป็นผู้ช่วยเลโมธี หรือแกไม่สนถ้าจะโดนไล่ออกตอนกำลังจะเรียนจบ
คิลยักไหล่เป็นเชิงไม่สนใจก่อนเอ่ย
ใหญ่โตเชียวนะ หรือว่าตาแก่นั่นใกล้จะตายแล้วเลยคิดเอานักบวชหน้าบูดมาเป็นตัวตายตัวแทน
เฟรินนิ่งไปนิด ก่อนจะพยักหน้าแล้วทำท่าครุ่นคิด
ตีซี้ไว้ตั้งแต่ตอนนี้ท่าจะมีประโยชน์แฮะ
คำตอบทำให้นักฆ่าส่ายหน้าอย่างระอา ก่อนเอ่ยต่อ
นายเลิกกลัวพี่เค้าแล้วเรอะ
อืม หญิงสาวเท้าคางวางไว้บนเข่า แล้วนึกถึงใบหน้าบึ้งตึงของนักบวชหนุ่ม เห็นอย่างนั้นก็ใจดีสมเป็นนักบวชเหมือนกันนะ เคยช่วยรักษาแผลให้ฉันด้วย
ไม่อยากจะเชื่อว่าหลักสูตรนักบวชจะทำให้คนอย่างนั้นใจดีขึ้นมาได้
นายจะลองไปเข้ามั่งหรือไง หญิงสาวกระเซ้ากลั้วหัวเราะ
ตลกน่า ขืนนักฆ่าใจดีเหมือนนักบวชมีหวังตระกูลฉันสิ้นชื่อ ต้องไปเป็นขโมยแบบนาย
ตามสบายเลยเพื่อน อยากเป็นเมื่อไหร่บอก รับลองสอนเคล็ดลับให้ไม่คิดตังค์
ขโมยห่วยๆอย่างแกน่ะรึ ไม่เคยเห็นแกจะขโมยอะไรสำเร็จโดยไม่ซวยทีหลังซะที
แกนี่ดูถูกฉันซะจริง ก็อาชีพจริงๆของฉันมันเจ้าหญิงนี่หว่า คนมันไฮโซในสายเลือด เลยทำไอ้เรื่องพรรค์นั้นไม่ค่อยขึ้น
เจ้าหญิงงี่เง่าน่ะสิ
ท้องฟ้าค่อยๆมืดลงจนกลายเป็นสีดำสนิท พระจันทร์ดวงโตครึ่งเสี้ยวลอยเด่นอยู่กลางฟ้าที่ไร้เมฆ อากาศยิ่งเย็นลงกว่าเมื่อยามมีแสงอาทิตย์ สายลมที่เจือกลิ่นของความอ้างว้างพาความเศร้าหมองให้กลับมาสู่ห้วงความคิด
เฟริน น้ำเสียงง่วงงุนเต็มที่
อะไร
ทำใจดีๆไว้นะ นายยังมีฉัน
คลื่นน้ำใจที่หลั่งไหลมาในยามสิ้นหวัง กระแทกเข้ากลางส่วนอ่อนไหวแห่งอารมณ์ รุนแรงจนจิตใจที่แตกร้าวไม่สามารถต้านทานได้ ไหล่บางสั่นอย่าเงียบๆ ดวงหน้าหวานหันไปมองเพื่อนซี้ซึ่งบัดนี้หลับตาสนิทแล้วโน้มศีรษะลงอิงแอบกับไหล่กว้างที่ยามนี้กลายเป็นที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียว
คิล น้ำเสียงเจือสะอื้น ฉันก็แค่อยากจะมีความสุข หรือฉันผิดที่ไม่ได้หนีไปเกาะทะเลใต้ซะตั้งแต่ตอนนั้น
คำที่เอื้อนเอ่ยทำให้ชายหนุ่มใจหาย มือใหญ่วางลงบนศีรษะของเพื่อนแล้วลูบเบาๆ เอ่ยคำซ้ำๆอย่างจนใจเพราะไม่รู้จะพูดอะไรที่ดีกว่านี้
นายยังมีฉัน
| Create Date : 12 มีนาคม 2549 |
| Last Update : 12 มีนาคม 2549 23:24:35 น. |
|
91 comments
|
| Counter : 2891 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: kirara_chan IP: 164.115.9.35 วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:23:32:35 น. |
|
|
|
| โดย: linz IP: 61.91.64.16 วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:23:36:04 น. |
|
|
|
| โดย: melodia IP: 203.118.85.91 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:0:06:03 น. |
|
|
|
| โดย: PSP IP: 61.91.78.5 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:0:25:03 น. |
|
|
|
| โดย: ^-^ IP: 203.155.83.253 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:9:30:14 น. |
|
|
|
| โดย: pinkiezprincezz IP: 61.91.224.20 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:10:11:25 น. |
|
|
|
| โดย: ami IP: 202.28.181.7 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:10:18:50 น. |
|
|
|
| โดย: 1111 IP: 203.209.103.64 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:11:26:58 น. |
|
|
|
| โดย: okayazu IP: 61.90.248.110 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:14:17:43 น. |
|
|
|
| โดย: hane IP: 202.57.180.194 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:16:13:02 น. |
|
|
|
| โดย: jannyzz IP: 61.91.116.174 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:17:33:58 น. |
|
|
|
| โดย: Crystal IP: 202.142.201.196 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:17:56:17 น. |
|
|
|
| โดย: ธีร่า IP: 61.90.238.88 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:18:05:34 น. |
|
|
|
| โดย: บารามอส IP: 61.90.238.88 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:18:07:44 น. |
|
|
|
| โดย: wonam IP: 61.91.169.124 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:22:12:27 น. |
|
|
|
| โดย: แอน IP: 203.172.74.8 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:22:37:00 น. |
|
|
|
| โดย: Hiwatari Hikari IP: 58.8.36.51 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:22:55:52 น. |
|
|
|
| โดย: Baboon IP: 203.113.60.71 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:0:37:41 น. |
|
|
|
| โดย: nuiart IP: 203.144.213.3 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:9:02:37 น. |
|
|
|
| โดย: ...เดกเก่า IP: 203.209.121.164 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:10:56:55 น. |
|
|
|
| โดย: ใบไม้ IP: 202.57.133.12 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:15:28:06 น. |
|
|
|
| โดย: jinglebelle IP: 210.203.183.67 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:17:07:01 น. |
|
|
|
| โดย: fox IP: 158.108.211.233 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:18:01:21 น. |
|
|
|
| โดย: ป.ปลา IP: 58.136.168.228 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:19:09:20 น. |
|
|
|
| โดย: ป้อ** IP: 202.183.143.245 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:21:30:23 น. |
|
|
|
| โดย: okayazu IP: 61.90.248.110 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:21:50:59 น. |
|
|
|
| โดย: มนต์ IP: 61.47.105.203 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:1:08:27 น. |
|
|
|
| โดย: หนาว IP: 203.209.90.43 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:9:41:06 น. |
|
|
|
| โดย: หนูงง IP: 203.113.61.103 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:10:02:35 น. |
|
|
|
| โดย: elo_ole IP: 210.246.150.30 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:11:44:45 น. |
|
|
|
| โดย: hoho IP: 58.10.78.162 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:11:59:34 น. |
|
|
|
| โดย: okayazu IP: 61.90.248.110 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:15:30:36 น. |
|
|
|
| โดย: ze.c. IP: 58.136.205.12 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:19:06:52 น. |
|
|
|
| โดย: !!~Berry_Pink~!! IP: 58.10.76.248 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:22:56:45 น. |
|
|
|
| โดย: felisia IP: 203.118.80.84 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:2:12:45 น. |
|
|
|
| โดย: Miyu IP: 203.188.42.24 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:7:02:41 น. |
|
|
|
| โดย: pu IP: 58.9.29.196 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:10:20:04 น. |
|
|
|
| โดย: หนูงง IP: 203.113.16.241 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:14:13:19 น. |
|
|
|
| โดย: othila IP: 58.10.218.45 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:16:17:05 น. |
|
|
|
| โดย: sicklemoon IP: 210.246.165.181 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:21:37:31 น. |
|
|
|
| โดย: แก้มยุ้ย IP: 61.91.167.24 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:23:01:05 น. |
|
|
|
| โดย: yako IP: 203.107.194.104 วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:8:55:55 น. |
|
|
|
| โดย: Ovantine IP: 58.10.77.235 วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:17:42:38 น. |
|
|
|
| โดย: Deta IP: 58.147.38.43 วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:13:40:16 น. |
|
|
|
| โดย: mieng IP: 61.91.192.221 วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:15:27:38 น. |
|
|
|
| โดย: darkwizard IP: 61.91.95.226 วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:20:45:50 น. |
|
|
|
| โดย: เด็กผี IP: 202.29.82.22 วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:21:22:54 น. |
|
|
|
| โดย: fox IP: 161.200.131.176 วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:21:44:16 น. |
|
|
|
| โดย: บ้าๆบอๆ IP: 203.118.86.196 วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:0:13:42 น. |
|
|
|
| โดย: คนรักคาโล IP: 203.209.123.27 วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:21:08:36 น. |
|
|
|
| โดย: คนรักคาโล IP: 203.209.123.27 วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:21:11:54 น. |
|
|
|
| โดย: YoO_O IP: 58.8.145.64 วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:21:15:31 น. |
|
|
|
| โดย: ~*YuMe*~ IP: 203.118.121.14 วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:21:17:27 น. |
|
|
|
| โดย: pommy IP: 58.8.69.157 วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:2:52:13 น. |
|
|
|
| โดย: พิราบขาว^_^ IP: 202.5.94.111 วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:9:45:34 น. |
|
|
|
| โดย: ching IP: 203.114.101.116 วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:15:00:08 น. |
|
|
|
| โดย: koko IP: 58.9.211.5 วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:16:38:05 น. |
|
|
|
| โดย: yogurt IP: 210.246.66.90 วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:17:17:32 น. |
|
|
|
| โดย: สอง IP: 203.114.110.198 วันที่: 24 มีนาคม 2549 เวลา:12:20:05 น. |
|
|
|
| โดย: =someone= IP: 61.91.68.145 วันที่: 26 มีนาคม 2549 เวลา:18:13:39 น. |
|
|
|
| โดย: ukimura IP: 202.90.112.13 วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:9:57:18 น. |
|
|
|
| โดย: กี้หลินจัง IP: 203.118.105.244 วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:10:08:38 น. |
|
|
|
| โดย: karle marae kanare IP: 61.47.120.205 วันที่: 30 มีนาคม 2549 เวลา:15:39:16 น. |
|
|
|
| โดย: karle marae kanare IP: 61.47.120.205 วันที่: 30 มีนาคม 2549 เวลา:15:41:20 น. |
|
|
|
| โดย: Natsuki-ChaN IP: 124.120.9.172 วันที่: 6 เมษายน 2549 เวลา:9:44:35 น. |
|
|
|
| โดย: พลอยน้อบ IP: 58.8.101.60 วันที่: 8 เมษายน 2549 เวลา:18:05:46 น. |
|
|
|
| โดย: aom IP: 203.113.71.164 วันที่: 16 เมษายน 2549 เวลา:0:44:21 น. |
|
|
|
| โดย: juiceb0x IP: 58.147.55.189 วันที่: 16 เมษายน 2549 เวลา:0:54:38 น. |
|
|
|
| โดย: aom IP: 203.113.71.168 วันที่: 16 เมษายน 2549 เวลา:1:39:38 น. |
|
|
|
| โดย: You gift IP: 203.172.107.93 วันที่: 20 เมษายน 2549 เวลา:19:16:43 น. |
|
|
|
| โดย: poka IP: 202.28.181.10 วันที่: 24 เมษายน 2549 เวลา:16:23:29 น. |
|
|
|
| โดย: นักอ่านเงา IP: 203.113.16.250 วันที่: 25 เมษายน 2549 เวลา:20:35:02 น. |
|
|
|
| โดย: Il Est Moi IP: 61.91.47.247 วันที่: 3 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:09:33 น. |
|
|
|
| โดย: nuzzz IP: 58.9.109.144 วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:32:38 น. |
|
|
|
| โดย: นิ้งๆ IP: 58.136.207.181 วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:27:59 น. |
|
|
|
| โดย: TaiYo IP: 203.113.66.73 วันที่: 10 มิถุนายน 2549 เวลา:20:25:49 น. |
|
|
|
| โดย: Chabun chan IP: 58.8.120.132 วันที่: 13 มิถุนายน 2549 เวลา:18:02:15 น. |
|
|
|
| โดย: nako IP: 203.153.169.10 วันที่: 25 มิถุนายน 2549 เวลา:20:16:48 น. |
|
|
|
| โดย: nako IP: 203.153.169.10 วันที่: 25 มิถุนายน 2549 เวลา:20:18:22 น. |
|
|
|
| โดย: หนึ่ง IP: 125.25.20.133 วันที่: 15 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:46:37 น. |
|
|
|
| โดย: bruno IP: 124.120.119.24 วันที่: 3 กันยายน 2549 เวลา:21:04:55 น. |
|
|
|
| โดย: toon IP: 124.121.74.50 วันที่: 5 กันยายน 2549 เวลา:20:23:08 น. |
|
|
|
| โดย: zeriya IP: 203.121.148.74 วันที่: 26 ตุลาคม 2549 เวลา:14:27:09 น. |
|
|
|
| โดย: ขวัญ IP: 203.113.56.73 วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:14:16:18 น. |
|
|
|
| โดย: ลูกปลาน้อย IP: 222.123.66.159 วันที่: 21 มิถุนายน 2550 เวลา:16:47:30 น. |
|
|
|
| โดย: ปีหม่ IP: 203.146.145.3 วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:31:47 น. |
|
|
|
| โดย: Lisa IP: 124.120.144.223 วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:21:13:07 น. |
|
|
|
| โดย: NiiKez IP: 124.121.66.174 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:12:13:09 น. |
|
|
|
| โดย: กุเกลียดเมิง IP: 124.120.16.251 วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:20:25:18 น. |
|
|
|
| โดย: คริสตี้จัง IP: 124.120.16.251 วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:20:27:00 น. |
|
|
|
| โดย: analos* * IP: 58.8.35.183 วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:13:05:39 น. |
|
|
|
|
|
|
|
รับเรื่องแบบนี้ได้สบายมากครับ 
เหมือนข้ออ้าง แต่ก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
รวมเล่มก็ดีสิคะ สนใจมากเลย ทำจริงๆ นะจะมาอุดหนุนทันทีเลยค่า