กลับมาอีกครั้งหลังจากหายไปนานมากกก

หายไปนานมากกก ดองไว้นานชาติเศษ ก็มีเวลากลับมาอัพอีกครั้งแล้ว เย่!

เนื่องจากช่วงนี้ฝึกงาน งานเยอะมากกก และช่วงอยู่หอก็เนตเน่าซะงั้น เลยโหลด&อัพอะไรใหญ่ๆไม่ได้เลย

บวกกับตอนนี้มีงานอดิเรกเล็กๆที่สร้างรายได้ให้กับเราอยู่  ช่วงนี้ก็เลยนั่งปั่นมันทั้งการบ้านและออเดอร์หัวฟูเลยทีเดียว

ตอนนี้กลับมาบ้านก็ได้ฤกษ์อัพแล้วล่ะ เจนอาจจะไม่ได้เป็นที่รู้จักของใครๆในที่นี่ แต่ต่อจากนี้น่าจะมีเวลามาแชร์อะไรหลายๆมากขึ้น ฝากเนื้อฝากตัวล่วงหน้าเลยนะคะ

ขอเล่าถึงการฝึกงานก่อนเนาะ ตอนนี้เจนฝึกงานอยู่ที่ร.ร.แห่งหนึ่งแถวประชาชื่น เป็นโรงเรียนมัธยม เรียนจิตวิทยามา ก็เลยได้ไปอยู่ห้องแนะแนว ได้ทำอะไรหลายๆอย่าง ทำให้เรารู้เลยว่ามีบางอย่างที่เราควรเพิ่ม และบางอย่างที่ควรลด ได้เรียนรู้การวางตัว การเข้าหาคนมากขึ้น และที่เห็นชัดมากสำหรับเจนเลยจริงๆคือการตรงต่อเวลา 555 เพราะตอนไปเรียนก็สายเสมอ จนอ.ยังตั้งฉายาให้ แต่พอมาฝึกงานเราก็พยายามไปมีบางวันที่ไปสายบ้าง แต่ก็ไปทัน นร. เข้าแถวแทบทุกวันเลย ทำให้รู้สึกภูมิใจในตัวเองนิดๆ ว่าเออ ..เราก็ทำได้นี่หว่า  สำหรับการฝึกงานจริงๆแล้วก็ไม่มีอะไรมากเกินความพยายาม รู้สึกดีเพราะมีเด็กๆแวะเวียนมาไม่ซ้ำหน้าเลย หุหุ.. เด็กๆน่าร๊ากกกกกก (ออกแนววัวแก่กินหญ้าอ่อน 555)

ส่วนเรื่องงานอดิเรกที่ทำให้เรารู้สึกภูมิใจมากกกกในตอนนี้ ขออุบไว้ก่อนว่าคืออะไร แล้วจะเฉลยในตอนท้าย  อิอิ  คืออยากจะเล่าความเป็นมาก่อนที่จะมาทำอันนี้ได้ จริงๆแล้วที่ทำเริ่มทำไม่ใช่เพราะเห็นคนอื่นเค้าทำกัน หรือเห็นเม็ดเงินที่จะตาม แต่ทำเพราะสนองนี๊ดตัวเองทั้งสิ้น 555

เรื่องของเรื่องคือ เจนอยากได้ของเล่นของญี่ปุ่นยกตัวอย่างเช่น อันนี้ อยากได้หลายอันมากกก ยิ่งดูยิ่งอยากได้ แต่พอไปดูราคาตามห้าง มันก็ช่างทรมานใจซะเหลือเกิน แบบว่ามีปัญญาซื้อมาเล่นได้แค่ชุดเดียวเท่านั้นแหละ

เราก็เลยคิดๆๆๆ ว่าเราจะทำไงดี เอาวะกำขี้ดีกว่ากำตด คือหาอะไรมาทดแทนซักอย่างดีกว่าไมไ่ด้ทำไรเลย ก็เลยนึกถึงดินปั้น ที่เราเคยมีประสบการณ์ทำดอกไม้เมื่อสมัย ป.2-3 (เคยร้องจะเรียนแล้วน้าก็จัดให้) ก็เลยจัดแจงหาดินมา อุปกรณ์มีอยู่แล้ว ก็ทำซะ ก็เออเว๊ย สนุกดี ช่วงนั้นปั้นเล่นยันตี3-4 เลยอ่ะ บ้าพลังมากก แต่มีความสุขค่ะ จนเราเริ่มปั้นเยอะเกินไปละ มีเพื่อนขอซื้อมั่ง บอกให้ทำขายมั่ง เลยเออ ลองดู ลองขายดูพิสูจน์ฝีมือตัวเองหน่อยว่าจะมีคนสนใจมั๊ย ปรากฏว่าผลตอบรับดีกว่าที่คิดเยอะเลย ดีใจมาก

เหตผลที่ดีใจเพราะ เวลาที่มีคนมาซื้อของเรา แสดงว่าเค้ายอมรับในฝีมือของเรา และเห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำ ส่วนเรื่องค่าขนมที่ได้มา เจนคิดว่ามันเป็นผลพลอยได้ เพราะเราทำในสิ่งที่เราชอบและรู้สึกมีความสุขที่ได้ทำ และค่าขนมที่ได้เจนก็เก็บใช้เอง กับให้แม่บางครั้ง เพราะปกติไม่ได้ขอเงินที่บ้านอยู่แล้ว แต่นี่ก็มีเพิ่มให้ที่บ้านได้ แม้จะเป็นเงินเล็กน้อย แต่รู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก รู้สึกแฮปปี้กับชีวิตมองอะไรก็บวกๆๆไปหมด แต่ก็มีหลายครั้งเหมือนกันที่เจนรู้สึกท้อแท้ กลัวจะขายไม่ออกมั่ง
กลัวคนซื้อไปมีปัญหามั่ง กลัวของเราไม่ดีพอมั่ง แต่ก็ยังดึงตัวเองกลับมาได้

ถึงตอนนี้รู้สึกมีความสุขมากเลย และไม่คิดจะให้เรื่องงานอดิเรกมาบดบังการเรียนด้วย เค้าจะเอาทั้งสองอย่างเลย 55 สำหรับคนที่กำลังลองทำอะไรใหม่ๆ หาอะไรที่เข้ากะตัวเอง ค่อยๆทำเริ่มจากเล็กๆก่อน แล้วค่อยขยาย ให้กำลังใจตัวเองมากๆ ถ้าคุณตั้งใจคิดว่าคนรอบข้างคุณสนับสนุนแน่นอนค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ

Create Date : 29 สิงหาคม 2554 Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2556 1:30:48 น. Counter : 420 Pageviews.		2 comments
Share Tweet