จะ 19 เดือนแล้วล่ะ...นาโอมิลูกของเรา บล๊อกนี้ไม่มีอะไรมากค่ะ มาลงรูปบางรูปที่ถ่ายเก็บไว้ตลอดเดือนนี้ และเพราะนาโอมิของเราจะ 19 เดือนในวันที่ 3 นี้แล้ว... พูดถึงความเปลี่ยนแปลงเรายังมองไม่เห็นเลย เหมือนเดิม พูดมากแต่พูดไม่รู้เรื่อง...(เค้าอาจจะพูดเป็นเรื่องของเค้าแต่เราฟังไม่รู้เรื่อง) ตอนนี้ไม่เดินแล้ว ต้องวิ่งตลอด ขนาดอยู่ในบ้าน ไม่ว่าระยะทางจะใกล้หรือจะไกลก็ต้องวิ่ง... ตลกดี ขาสั้นก็เงี๊ย... ติดแม่เป็นปาท่องโก๋เหมือนเดิม เขียนถูกหรือเปล่าหว่า?? ว่าแล้วก็ได้เอาคำว่า ปาท่องโก๋มาฝาก หลงเข้าใจผิดอยู่เป็นนานสองนานตั้งแต่จำความได้... ปาท่องโก๋ที่คนไทยเรียกนั้น แท้จริงแล้วมีชื่อเรียกว่า อิ่วจาก้วย (จีนตัวเต็ม: 油炸檜; จีนตัวย่อ: 油炸桧) โดยมีที่มาจาก สมัยราชวงศ์ซ้อง ที่มีขุนนางกังฉินชื่อว่า "ฉินข้วย" หรือ "ฉินฮุ่ย" (จีนตัวเต็ม: 秦檜; จีนตัวย่อ: 秦桧) มีความอิจฉาริษยา นายทหาร "เยียะเฟย" หรือ แม่ทัพงักฮุย (จีนตัวเต็ม: 岳飛; จีนตัวย่อ: 岳飞) จึงได้วางแผนให้ฮ่องเต้เรียกตัวงักฮุยกลับจากแนวหน้า และ ฉินข้วย ทำให้เขาถึงแก่ชีวิตในเวลาต่อมา ข่าวล่วงรู้ไปถึงประชาชนจึงโกรธแค้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ช่วงนั้นชาวจีนนิยมรับประทานแป้งทอดอยู่แล้ว จึงมีคนคิดเอาแป้งสองชิ้นมาประกบกันเพื่อเป็นตัวแทนขุนนางกังฉินกับภรรยาแซ่หวัง แล้วนำมาทอดกินเพื่อระบายความแค้น เรียกว่า “อิ่วจาก้วย” หมายถึง น้ำมันทอดฉินข้วย ส่วนที่คนไทย เรียกว่า ปาท่องโก๋ นั้น เพราะจำมาผิด เนื่องจาก สมัยก่อนชาวจีนที่ขายปาท่องโก๋ (ขนมน้ำตาลทรายขาว) มักจะขายอิ่วจาก้วยด้วย พอคนขายตะโกนขายปาท่องโก๋ จึงเข้าใจว่า ปาท่องโก๋ คือ แป้งทอดอิ่วจาก้วย นั่นเอง แต่ในพื้นที่ภาคใต้ผู้คนยังคงนิยมเรียกว่า อิ่วจาก้วย อยู่หรืออาจเรียกสั้น ๆ ว่า จาก้วย ตามแบบสำเนียงใต้ (ขอบคุณอ้างอิงจากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี) .....ความซนมั๊งที่เปลี่ยน เพิ่มขึ้นทุกวัน อ้อ! นึกออกแล้ว เดี๋ยวนี้เริ่มติดและคุยกับตุ๊กตา ไปไหนไปด้วย... ตัวนี้ Mamie ซื้อให้ตั้งแต่ X-Mas แล้ว เพิ่งจะมาติดกันตอนนี้เอง ติดโฆษณาทีวี ตอนมีหนังไม่ดูหรอกหันไปเล่น แต่พอโฆษณามาเท่านั้นแหละ โอ้โห!! เรียก...ไม่ขาน... จับตัวเขย่า... ไม่สะทกสะท้าน จับตัวหันออกจากทีวี ไม่ได้อ่ะ หันได้แต่ตัว หน้าไม่มา...ไม่ดีนะเนี๊ย สงสัยต้องทำอะไรสักอย่างซะแล้ว เรื่องกระโถน ซื้อให้มา 2 เดือนแล้ว แต่ฉี่ใส่ไปครั้งเดียวเอง ฝีมือ Papa เค้าซะด้วยไม่ใช่เรา จริงจริงอันนี้ความผิดเราเอง เพราะเราไม่ได้ตั้งใจหัดให้ลูกอย่างจริงจัง อืม! เดี๋ยวเดือนหน้ากลับไทยแล้ว เอาไว้ให้ตากะยายเค้าหัดให้ดีกว่า ท่าจะWorkกว่า อิ อิ สบายเราด้วย แอบถ่ายตอนเค้าทำท่าทำทาง เหมือนเป็นนักท่องเที่ยวกำลังดูแผนที่อะไรเงี๊ย หันซ้ายทีขวาทีแล้วก็กางแผนที่ ที่จริงก็อยู่แถวบ้านนั่นแหละกำลังจะไป super market และก็ไอ้ที่ดูอยู่นั่นก็ตารางเวลาเปิด-ปิดของสระว่ายน้ำ เริ่มชอบปีนป่าย ขนาดแม่นั่งอยู่กะพื้นยังชอบปีนเพื่อจะขึ้นไปนั่งบนหัวแม่ให้ได้.... ได้เล่นกะ Papa อย่างนี้นะชอบนัก..... ชอบป้อนมาก ต้องขอให้ได้ทำเวลาใครจะกินอะไร ไม่งั้นเธอจะงอนนนนน.... บางทีก็เอานมไปเทใส่ปากตุ๊กตา (เวลาตัวเองอิ่มแล้ว) เดินเล่นที่เดิมอีกตามเคย.... ไปไหนไม่ค่อยได้ไกลช่วงนี้ ยังขี้อายกับคนแปลกหน้า แม้แต่ที่สนามเด็กเล่น หรือสระว่ายน้ำ เวลามีคนมาทัก มีใครมาเล่นด้วย จะทำท่าหนีตลอด แต่ก็น่าจะเป็นเรื่องธรรมดาของเด็ก และน่าจะเป็นเรื่องดี (หรือเปล่า?) ที่ไม่ไว้ใจคนแปลกหน้าง่ายๆ รูปนี้นาโอมิถ่ายให้...ฝีมือดีมั๊ยค่ะ....พูดเล่นน่า... ไปล่ะค่ะ หนาวววว.....ขอบคุณสำหรับคำทักทายนะค่ะ ฝันดีค่ะ   Create Date : 31 มีนาคม 2552     Last Update : 24 มิถุนายน 2552 3:48:02 น. Counter : 1048 Pageviews.   27 comment Share Tweet

วันว่าง...โต๊ะทำงาน...กับของเล่นใหม่ของนาโอมิ ทุกวันเสาร์ (ถ้าไม่มีโปรแกรมอื่น) กิจกรรมครอบครัวเราคือทานข้าวเที่ยงนอกบ้าน , ไปดูหนังสือ และฟังเพลงที่ Fnac , เดินดูของตามบูติกสำหรับคุณแม่และคุณลูก (คุณพ่อไม่ชอบ Shop ค่ะ ตามมาจ่ายอย่างเดียว) จบลงที่ซื้อกับข้าวเข้าบ้านสำหรับทั้งอาทิตย์... นาโอมิเค้าก็มีมุมโปรดเหมือนกัน ระหว่างที่รอคุณพ่อดูหนังสือ....นี่เลยค่ะ มุมหนังสือเด็ก ใน Fnac .....จับจองเก้าอี้สีโปรดแล้วก็ตั้งอกตั้งใจ อ่านมาก ไม่รู้อ่านออกมั๊ย?? และเนื่องจาก เค้าชอบอ่าน เราเลยต้องรีบสนับสนุนค่ะ โดยการหามุมหนังสือ+ของเล่นให้เค้า ก็เลยไปเดินหาโต๊ะทำงานให้ด้วยซะเลย จะได้เล่นเป็นที่เป็นทาง... ท่าทางก็ชอบแหละค่ะ ลองไม่ชอบซิ papa งอนตาย เพราะตอนเย็นกลับบ้านมา ถามทุกวันว่าไปนั่งบ้างมั๊ย (แหม Check จริ๊งพ่อคุณ) จากนั้น...ในวันและเวลาเดียวกัน หลังจากเลือกโต๊ะได้แล้ว คุณแม่ก็เหลือบไปเห็นเจ้ากวางโยกน่าร๊ากเชียว แหะ แหะ คุณ papa ก็ส่ายหน้าค่ะ เพราะรู้เลยว่ามันจะไปอาศัยอยู่กับเราในอีกไม่กี่ชั่วโมงนี่เอง ดูลูกทำหน้าซิ ท่าจะโยกมันส์หรือเปล่า??...........................พอเบื่อแล้ว ทีนี้ก็ลงมาเข็น.... หลังจากกลับถึงบ้าน papa ก็จัดการประกอบเป็นรูปเป็นร่าง ส่วนนู๋นาโอมิ พออาบน้ำเสร็จลงมาเห็น ก็วิ่งวนสลับไปมาระหว่างโต๊ะอ่านหนังสือกับม้าโยก (กวางย่ะกวาง..) งานนี้ต้องจุ๊บขอบคุณ papa นะคะลูก หมดแล้วค่ะ หนึ่งวันง่ายๆของนู๋นาโอมิ แล้วมาเยี่ยมนู๋อีกนะค๊า หลับฝันดีค๊า   Create Date : 17 มีนาคม 2552     Last Update : 23 มิถุนายน 2552 19:27:31 น. Counter : 1038 Pageviews.   14 comment Share Tweet

นาโอมิอายุ 18 แล้วค่ะ หนูนาโอมิค่ะ.. อายุ 18 เดือน... เมื่อวันที่ 3 ที่ผ่านมานี่เอง แม่ไปไหนน๊า?? ทำอะไรได้ เหรอ อืม... (คิดนาน) พัฒนาการส่วนใหญ่ก็ปกตินะ หลักๆตอนนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องภาษา... เนื่องจากแม่พูดกับเค้าเป็นภาษาไทย Papa พูดภาษาฝรั่งเศส , แม่กับ Papa คุยกันเป็นภาษาฝรั่งเศส และสื่อรอบตัวก็เป็นภาษาฝรั่งเศส ลูกน่าจะสับสนพอสมควร...เลยไม่กังวลเท่าไหร่ที่ตอนนี้นาโอมิ จะยังพูดเป็นคำได้ไม่กี่คำ ที่พูดได้ก็ Papa , Mama (maman ที่แปลว่า แม่) , Papi (ปู่) , ย้า (ยาย), จ้า (ตา) ,ดีก้า (สวัสดีค่ะ) , จื๊อจื้อ พร้อมชี้นิ้วไปที่กระจก แปลว่า ไปที่กระจก นับ 1,2,4 (Un -Deux-....-Quatre) เป็นภาษาฝรั่งเศส สำหรับ สามนี่ไม่รู้ไปเที่ยวไหน , พูด "ป๊ะ" ตามแม่เวลาจะออกไปไหน... นอกนั้นก็ อะไรไม่รู้ จับใจความไม่ได้ แต่เค้าคุยโทรศัพท์เก่งมาก ร้องเพลงเก่ง เล่าเรื่องที่ทำในแต่ละวันเก่ง (เล่าให้ Papa ฟังตอนเย็น) โวยวายเก่งม๊าก...แต่ก็อย่างที่บอก... จับใจความไม่ได้ แต่บางทีออกท่าทางนะ เช่นเจอนก ก็จะทำท่านกบิน ทำเสียงประกอบ พรึบพรึบพรับพรับ แม่ไปไหนน๊า?? เลียนเสียงสัตว์ได้คือ พรึบ...พรึบ = นก อือ...อือ = วัว อือ...อือ = แมว อือ...อือ = หมา ??? (มันต่างกันยังไงน่ะ...แต่ก็เอาเหอะ) -ยิ้มง่าย ขี้เล่น ซน ชอบให้แม่กอด (เดินมาหาแม่ แล้ว ยื่นมือมาข้างหน้า ทำมือแบบกำแบ หรือกวักมือเรียกเข้าหา) แบบว่า "มาม๊ะ... มากอดฉันซะดีดี" , ชอบเข้ามาซบ กอด จูบ (จูบปากเนี๊ยแหละ ทั้งแบบแช่ไว้นานๆ และแบบจุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ...) อ้าวแม่อยู่นี่เอง โอ๊ย ได้แค่นี้แม่ก็ดีใจแล้วล่ะ....รักลูกนะ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ   Create Date : 05 มีนาคม 2552     Last Update : 23 มิถุนายน 2552 19:26:01 น. Counter : 1068 Pageviews.   9 comment Share Tweet

อยากหากิจกรรมให้ลูกสาว 18 เดือนเล่น (คนเดียว)!! แค่เขียนหัวข้อก็รู้สึกผิดแล้วค่ะ มันเนื่องมาจากอาการติดแม่ของลูกสาวตัวดี เพราะว่ามันน่าจะเป็นจิตสำนึกของความเป็นแม่ ที่ว่าลูกจะติดแม่ ไม่น่าเป็นเรื่องน่าแปลก (ก็เล่นอยู่ด้วยกันตลอดทั้งวัน ตอนเย็นก็มีตัวแปรมาเพิ่มแค่ตัวเดียวคือ papa จะไม่ให้ติดได้ไง) แบบว่าถ้าเธอไม่นอน คุงแม่ก็ไม่ต้องทำอย่างอื่นง่ะค่ะ เกริ่นนิ๊ดนึงดีกว่าว่า..เป็นแม่บ้านค่ะ อยู่บ้านเลี้ยงเจ้าตัวเล็กเฉยๆค่ะ (แล้วยังไงง่ะ มีหน้าที่เลี้ยงก็เลี้ยงไปซิ) ตั้งแต่แต่งงานมาอยู่ฝรั่งเศสแรกๆ ก็เรียนภาษามาตลอดไม่หยุด ตอนนั้นสนุกมาก เป็นอิสระ เลิกเรียนก็เดินเที่ยวกับเพื่อน.... หลังจากที่ตอนทำงานที่เมืองไทยก็ทำแบบหัวราน้ำ ไม่ไล่ไม่กลับ มาเจอที่นี่ทุกอย่างใหม่หมด แล้วยังไม่มีห่วงอะไรเลยแบบนี้ สวรรค์จริงๆค่ะ กะว่าเพื่อหางานทำ ตามที่จบมาว่างั้นเถอะ แต่มันก็ไม่ง่ายอย่างที่คิดหรอก (หลายคนที่มาติดกับอยู่แบบนี้เหมือนเราคงเข้าใจ) ด้วยอายุอานามก็ใช่น้อย เลยตกลงมีตัวเล็กไว้รับมรดกเจ้าคุณทวด (มีกับเค้าจริงๆก็ดีซิ) หลังจากนั้น ชีวิตบางส่วนก็หายไป...เดือนแรกๆก็หายไปไม่แยะหรอก ก้อคุณเธอกินแล้วก็นอน ฮิ ฮิ สบายเรา ยังมีเวลา ทำงานบ้าน ดูทีวี ออกกำลัง เล่นเนท อ่านหนังสือ สารพัด ... จับวางตรงไหน ก็อยู่อย่างงั้นไม่งองแง (บางทีไม่ขยับเลยเป็นนาน ไม่ได้นอนนะค่ะ แต่จ้องหน้าเฉยๆ จนนึกว่าเป็นไรไปซะแล้ว) ใครๆก็ชมแม่นางฟ้าน้อยๆของแม่ ลูกช่างเป็นเด็กเลี้ยงง่าย แต่หลังจากนั้นซิ หลังจากที่ คุณลูกค้นพบว่า เธอสามารถเคลื่อนที่จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งได้เอง (เริ่มคลาน) โลกของแม่ก็เริ่มเปลี่ยนไป...ตัวเองก็ขี้กังวลอยู่แล้ว กลัวนั่น กลัวนี่ กลัวลูกจะเป็นอันตราย ก็เลยตามแจไม่ห่างเลยค่ะ เธอเลยเรียกร้องให้แม่อยู่ด้วยตลอด ตลอดจริงๆค่ะ จริงๆคงผิดที่เราเองตั้งแต่แรก.. นอนก็ต้องข้างแม่เท่านั้น และต้องจับมือไว้จนกว่าจะหลับ ตอนนี้ถ้าแม่ต้องเข้าห้องน้ำ ยังต้องอยู่ด้วยเลย ... กำลังเล่นอยู่ดีดี แม่ลุกจะไปล้างมือ ก็ลุกพรึบพรับเลยค่ะ ทิ้งหมด ของเล่นของเลิ่น ถ้าไม่ให้ไปด้วย (คือที่บ้านจะกั้นประตูสำหรับเด็กที่ครัว และที่บันได) ก็จะร้องลั่นบ้าน ดิ้นพราดๆที่พื้น ตัวเองก็ทนลูกร้องไม่ได้อยู่แล้ว ก็เลย...นะ จริงๆจะว่ามันหนักหนาสาหัสมั๊ย ก็ไม่หรอก เพื่อลูก แม่ทำด๊าย แต่....ไอ้ต้องเล่นด้วยตลอดนี่ซิ มันไม่ไหวจริงๆ เราก็อยากทำอย่างอื่นบ้างน่ะนะ หน้าร้อนไม่เท่าไหร่ พาเดินออกนอกบ้านนี่ชอบมาก แต่ช่วงนี้หนาวมาก ไปไหนก็ลำบากค่ะ..ใครเป็นแบบเราแล้วมีวิธีอะไรดีดีบ้างมั๊ยค่ะ เหนื่อยจริงๆ นางฟ้าน้อยๆของแม่หายไปหน๊าย   Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 23 มิถุนายน 2552 19:23:48 น. Counter : 699 Pageviews.   10 comment Share Tweet

ศุกร์ 13 วันศุกร์ 13 ที่ผ่านมา เกิดนึกถึงเจสัน ตัวเอกตลอดกาล ของหนังดังชื่อก้องโลกขึ้นมา ลูกก็หลับ เลยไปขุ้ยวีดิโอเก่าๆมาดู เหย..ยังลุ้นระทึกอยู่เหมือนเดิม นี่ขนาดดูไปหลายรอบหลายเวอร์ชั่นแล้วนะ เท่านั้นยังไม่สะใจ เหลือบไปเห็นหน้ากากแมวที่ซื้อจากร้านขายของที่ระลึกที่อิตาลี่ เลยเอามาลองใส่ดู แหวะ..ตลกดีแมวอ้วน... คราวนี้สงสัยทำเสียงดังไปหน่อย ลูกงัวเงียตื่นขึ้นมา มองแม่แล้วทำหน้าแปลกๆ ใจกลัวลูกจะตกใจเลยรีบจะถอดออก ที่ไหนได้ลูกชอบใจ หัวเราะร่า ยื่นมือทำท่าขอ เลยจับมาใส่ถ่ายรูปซะเลย แต่ใส่ไปใส่มาเริ่มทำท่าแปลกๆตอนแม่จับมาถ่ายรูปตรงหน้ากระจก...คราวนี้คงกลัวจริง อยากถอด ขาก็เต้นเร่าเร่า แม่ก็บอก "เดี๋ยว เดี๋ยวลูก ยังถ่ายไม่เสร็จ" อยู่หลายรอบ เลยได้เรื่องเลย..ร้องไห้จ้าซะลั่นบ้าน ทำเอาต้องปลอบกันนานโข สงสัยลูกกลัวว่ามันจะติดอยู่อย่างงั้นตลอดกาลหรือเปล่าก็ไม่รู้ เฮ้อ ขอโทษนะลูกนะ...   Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 23 มิถุนายน 2552 19:23:08 น. Counter : 772 Pageviews.   6 comment Share Tweet

• แก้วตาดวงใจ
• แม่กระเฌอก้นรั่ว
• ชายคาเดียวกัน
• ตะลอนนอกบ้าน
• ตามประสาผู้หญิง
• มีอะไรที่ฝรั่งเศส
• อะไรก็ตามที่กินได้
• หลงไหลเพลงเก่า
• ห้องมาโคร (macrophotography)
• Portrait , Candid

• M y . P l a c e
• tikkysound
• bad weather
• Gdnzz
• Webmaster - BlogGang

• www.Guimet.fr
• BG ป้ามด
• TestCode
• Color Code ป้ามด
• Code ดอกหญ้าเมืองเลย
• ของแต่ง Blog คุณแพรวขวัญ
• รวม Code คุณ lozocat
• My facebook
• BlogGang.com